‘’Człowiek za burtą’’
Alarm ‘’Człowiek za burtą’’
Działania, które należy podjąć:
• wyrzucić koło ratunkowe ze światłem lub pławką dymna po stronie, z której
wypadł człowiek;
• natychmiast podjąć działanie aby rozbitek nie dostał się pod śrubę;
• nadać sygnał dźwiękowy syrena okrętowa – trzy długie dźwięki, i powtórzyć
jeśli to konieczne;
• obserwatorowi z lornetką nakazać stałą obserwację rozbitka;
• wywiesić flagę Kodu Sygnałowego ‘’O’’;
• rozpocząć właściwy manewr statkiem, na przykład ‘’Pętle Williamsona’’;
• przejść na sterowanie ręczne, jeżeli sternik jest osiągalny;
• zanotować pozycję statku, prędkość i kierunek wiatru oraz czas wypadku;
• poinformować Kapitana, o ile jeszcze go nie ma na mostku;
• poinformować maszynownie;
• przygotować SG do natychmiastowych manewrów;
• zgromadzić obsadę łodzi ratunkowej;
• przygotować łódź ratunkową do opuszczenia;
• przygotować przenośne radiostacje UKF do użycia;
• przygotować sztormtrap lub siatkę;
• określić aktualną pozycję statku i współrzędne dostarczyć w pobliże terminali
łączności radiowej;
• wysłać, jeżeli potrzeba, radiowy sygnał ‘’Pilności’’ do jednostek w najbliższym
otoczeniu.
Zwrot o 270°
Jeżeli po zwrocie nie udało się w ciągu kilkunastu minut
odnaleźć rozbitka, należy wyznaczyć POZYCJĘ
ODNIESIENIA i diagram poszukiwań.
Pozycja odniesienia jest to najbardziej prawdopodobna
pozycja wypadnięcia człowieka za burtę, uwzględniająca
dryf tonącego w stosunku do pierwotnej ustalonej pozycji.
Pozycja odniesienia jest więc niejako punktem wyjściowym
do dalszych poszukiwań. Określając tę pozycję należy wziąć
pod uwagę czas od wypadnięcia człowieka za burtę do
chwili określania pozycji odniesienia (PO), siłę i kierunek
wiatru i prądu, drogę statku pokonaną w tym czasie.
Po wyznaczeniu pozycji odniesienia należy z kolei wyznaczyć
diagram poszukiwań.
Metoda powiększającego się kwadratu polega na
poruszaniu się jachtu (wokół pozycji odniesienia) i po
przebyciu określonej trasy wykonywanie zwrotów o 90
stopni w prawo lub w lewo, przy czym odstępy muszą być
każdorazowo zwiększane.
Metoda poszukiwań sektorowych
Metoda kursów
równoległych
Jeżeli na miejsce przybywają inne statki albo jednostki
ratownicze, kierownictwo akcji obejmują zawodowi
ratownicy, to oni przejmują kierownictwo akcji, a załoga
musi się im podporządkować. Być może wtedy zostanie
przydzielony określony sektor poszukiwań. W żadnym
jednak razie przybycie ratowników lub innych jednostek nie
zwalnia kapitana od dalszego udziału w poszukiwaniach.
KONIEC