Art.68 ust. 4 Konstytucji
RP
Władze publiczne są obowiązane do
zwalczania chorób epidemicznych i
zapobiegania negatywnym dla zdrowia
skutkom degradacji środowiska.
Konstytucja nie określa ani form, ani
zakresu tych obowiązków.
Systematyka Prawa Ochrony
Środowiska (Rudnicki)
1. Przepisy regulujące ochronę
przed zanieczyszczeniami
- Ochrona powietrza (również
przed hałasem i wibracjami
- Ochrona wód
- Ochrona powierzchni ziemi
- Ochrona przed odpadami
- Ochrona przed
promieniowaniem
- Ochrona przed nadzwyczajnymi
zagrożeniami środowiska
Systematyka Prawa Ochrony
Środowiska (M. Rudnicki)
3. Przepisy regulujące korzystanie z zasobów
przyrody
-
Korzystanie z wód i żywych zasobów wód
(prawo wodne, ustawa o rybołówstwie,
ustawa o rybactwie śródlądowym),
-
Korzystanie z lasów i z zasobów rolniczych
(ustawa o leśnym materiale
rozmnożeniowym, ustawa o lasach, ustawa o
ochronie gruntów rolnych i leśnych)
-
Korzystanie z roślin uprawnych
-
Korzystanie ze zwierzyny łownej i zwierząt
gospodarskich (ustawa o rolnictwie
ekologicznym, ustawa o ochronie roślin,
ustawa Prawo łowieckie, ustawa o ochronie
zwierząt)
-
Wykorzystywanie organizmów genetycznie
modyfikowanych (ustawa o organizmach
genetycznie zmodyfikowanych)
-
Korzystanie z zasobów geologicznych (Prawo
geologiczne i górnicze
-
Korzystanie z zasobów leczniczych (np.
ustawa o lecznictwie uzdrowiskowym, ustawa
o gminach uzdrowiskowych)
Systematyka Prawa Ochrony
Środowiska
4. Przepisy regulujące zagadnienia
proceduralne i organizacyjne
- Przepisy modyfikujące procedurę
administracyjną uregulowaną w Kodeksie
postępowania administracyjnego (Ustawa
Prawo ochrony środowiska)
- Przepisy dotyczące planowania
przestrzennego i planowania w ochronie
środowiska (ustawa Prawo budowlane,
Prawo ochrony środowiska, ustawa o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko, ustawa o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym)
Systematyka Prawa Ochrony
Środowiska
5. Przepisy regulujące kontrolę
produktów szkodliwych dla środowiska,
np. Paliw, kosmetyków, środków
ochrony roślin i nawozów, żywności,
materiałów budowlanych
Systematyka Prawa Ochrony
Środowiska
2. Przepisy regulujące ochronę zjawisk cennych przyrodniczo (prawo ochrony
przyrody)
•
Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu,
zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i składników
przyrody:
1) dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów;
2) roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową;
3) zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia;
4) siedlisk przyrodniczych;
5) siedlisk zagrożonych wyginięciem, rzadkich i chronionych gatunków roślin,
zwierząt i grzybów;
6) tworów przyrody żywej i nieożywionej oraz kopalnych szczątków roślin i
zwierząt;
7) krajobrazu;
8) zieleni w miastach i wsiach;
9) zadrzewień.
Gdy przedmiotem ochrony jest „środowisko przyrodnicze” rozumiane jako krajobraz
wraz z tworami przyrody nieożywionej oraz naturalnymi i przekształconymi
siedliskami przyrody z występującymi na nich roślinami, zwierzętami i grzybami,
zadania ochronne mają charakter konserwatorski, zmierzający do zachowania w
niepogorszonej formie istniejącego stanu. Konsekwencją ustanowienia takiej
ochrony jest wprowadzenie znaczących ograniczeń w zakresie wykorzystywania
prawa podmiotowych do dóbr składających się na środowisko przyrodnicze. Prawna
ochrona środowiska ukierunkowana jest natomiast na racjonalne wykorzystywanie
elementów przyrodniczych,
Zasady prawa ochrony
środowiska
•
Zasada prawa
•
Zasada prawa w prawie ochrony
środowiska. Normy prawa ochrony
środowiska, które muszą być uznane za
wiodące (podstawowe), zaś wynikające z
nich rozwiązania winny być uważane za
kryteria interpretacyjne dla całej ustawy.
(A Lipiński)
•
Czy zasady prawa ochrony środowiska
wynikające z ustawy Prawo ochrony
środowiska mają zastosowanie tylko na
gruncie tej ustawy, czy też całego
polskiego prawa ochrony środowiska?
Zasady prawa ochrony
środowiska
1. Zasada korzystania ze środowiska
2. Zasada kompleksowości
3. Zasada prewencji i przezorności
4. Zasada „zanieczyszczający płaci”
5. Zasada planowości
6. Zasad prawa do informacji o środowisku
7. Zasada uczestnictwa społeczeństwa w
postępowaniach w sprawie wydania decyzji z
zakresu ochrony środowiska
8. Zasada obowiązku stosowania metodyk
referencyjnych
9. Zasada zrównoważonego rozwoju
Zasada korzystania ze
środowiska
Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy ustawy
każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w
celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w
tym wypoczynku oraz uprawiania sportu, w zakresie:
1) wprowadzania do środowiska substancji lub energii;
2)
(13)
innych niż wymienione w pkt 1 rodzajów powszechnego
korzystania z wód w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo
wodne.
2. Korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania
powszechnego może być, w drodze ustawy, obwarowane obowiązkiem
uzyskania pozwolenia, ustalającego w szczególności zakres i warunki
tego korzystania, wydanego przez właściwy organ ochrony środowiska.
3. Zwykłym korzystaniem ze środowiska jest takie korzystanie
wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, co do którego
ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia, oraz zwykłe
korzystanie z wody w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo wodne.
Powszechne i zwykłe korzystanie ze środowiska
zasada zapobiegania i
przezorności
Art. 6 Pr. Ochrony środowiska
•
Art. 6. 1. Kto podejmuje działalność
mogącą negatywnie oddziaływać na
środowisko, jest obowiązany do
zapobiegania temu oddziaływaniu.
•
2. Kto podejmuje działalność, której
negatywne oddziaływanie na środowisko
nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest
obowiązany, kierując się przezornością,
podjąć wszelkie możliwe środki
zapobiegawcze.
Zasada „zanieczyszczający
płaci”
• Art. 7. 1. Kto powoduje
zanieczyszczenie środowiska, ponosi
koszty usunięcia skutków tego
zanieczyszczenia.
• 2. Kto może spowodować
zanieczyszczenie środowiska, ponosi
koszty zapobiegania temu
zanieczyszczeniu.
Zasada planowości
Art. 8. (Prawo ochrony środowiska)
Polityki, strategie, plany lub programy
dotyczące w szczególności przemysłu,
energetyki, transportu,
telekomunikacji, gospodarki wodnej,
gospodarki odpadami, gospodarki
przestrzennej, leśnictwa, rolnictwa,
rybołówstwa, turystyki i
wykorzystywania terenu powinny
uwzględniać zasady ochrony
środowiska i zrównoważonego rozwoju.