Sporządził:

Sługocki Dominik

Wójcik Sylwia

Pirożek Anita

Historia medycyny

temat: Choroby zakaźne w

medycynie

Jest to choroba , która może

łatwo przenosić się pomiędzy
organizmami ,czy to ludzkimi
czy zwierzęcymi w sposób
pośredni lub bezpośredni nosi
nazwę choroby zaraźliwej.

Choroba zakaźna

Choroby zakaźne towarzyszyły życiu od

samego początku, choć w dziejach Ziemi są
zjawiskiem

stosunkowo

młodym.

Na

szczątkach pierwotnych ryb paleopatolodzy
stwierdzili próchnicę zębów. Najwcześniejsze
odkrycia archeologiczne, świadczące o tym,
że ludzie chorowali na choroby infekcyjne,
datuje się na okres plejstocenu, jednak
największy rozwój przypadł na neolit,
wywołany przez rozwój rolnictwa i hodowli
zwierząt

Historia chorób zakaźnych

Opisy chorób zakaźnych, proponowane leczenie i

profilaktyka pojawiały się już w Starożytnych
Chinach,

a

także

później

w

Księgach

Hipokratesa. Już w tamtych i późniejszych
czasach,

mimo

powszechności

teorii

samorództwa,(teoria, według której żywe
organizmy powstały z materii nieożywionej)
prawidłowo wskazywano niektóre metody walki
z tymi schorzeniami, np. izolację chorych.
Odkrycie

przez

Leeuwenhoek'a

bakterii

niewiele w tej kwestii zmieniło. Dopiero w 1796
roku w Europie (w Chinach metoda znana kilka
wieków przed naszą erą) pojawiła się pierwsza
szczepionka.

Historia chorób zakaźnych

W 1892 niemiecki bakteriolog Robert Koch

przedstawił

zestaw

postulatów,

zwanych

postulatami Kocha, które głosiły:



patogen musi zostać wyizolowany z zainfekowanego
organizmu

i

mieć

związek

ze

zmianami

patologicznymi



patogen wyizolowany od osoby chorej musi wywołać
tą samą chorobę po zakażeniu nim zdrowego
człowieka lub zwierzęcia



Nie zawsze ten postulat jest słuszny: swoisty
patogen dla ludzi nie wywoła choroby u świnek
morskich i vice versa Zarazek musi zostać ponownie
wyizolowany

od

doświadczalnie

zakażonego

organizmu

Historia chorób zakaźnych

Wielkim osiągnięciem okazały się prace Louisa

Pasteura: obalenie samorództwa,(teoria, według
której żywe organizmy powstały z materii
nieożywionej)pasteryzacja, szczepionka przeciw
wściekliźnie wąglikowi i cholerze w 1857r.
Opracował metody hodowli bakterii i pierwszy
zastosował podłoża płynne i inne.

Największe jednak, pole walki z chorobami

zakaźnymi powstało po odkryciu przez A.
Fleminga i jego współpracowników pierwszego na
świecie antybiotyku. W 1929 ponownie odkrywa
penicyline a była opisana przez Ernest Duchesne
już w 1897 r.

Historia chorób zakaźnych

W XX i XXI wieku w krajach rozwiniętych

opanowano

większość

chorób

zakaźnych,

jednak

poważnym

problemem stały się oporne na
działanie

antybiotyków

szczepy

drobnoustrojów, a także pojawiające
się nowe schorzenia wywoływane przez
nieznane lub nierozpoznane do tej pory
patogeny.

Historia chorób zakaźnych

Od lat 80. XX wieku w wielu krajach rozprzestrzeniły

się zakażenia ludzkim wirusem upośledzenia
odporności (HIV), innym zagrożeniami które stały
się poważnym zagrożeniem pod koniec XX wieku to
warianty chorub



HIV -

Za odkrycie wyizolowanie w 1983



Creutzfeldta-Jakoba -

Chorobę jako pierwsi

opisali niezależnie od siebie Alfons Jakob 1921 i
Hans Gerhard Creutzfeldt z Uniwersytetu we
Wrocławiu w 1920.



SARS -

rodzaj nietypowego zapalenia płuc, które

po raz pierwszy pojawiło się w końcu 2002 roku w
prowincji Guangdong, na południu Chin.

Historia chorób zakaźnych



Należy zauważyć, że w związku z

zagrożeniami aktami bioterroryzmu na nowo
może pojawić się zagrożenie zachorowaniami
na choroby zakaźne, które dawno zostały
opanowane, np. wąglik czy ospa.



Zgony z powodu schorzeń zakaźnych i

pasożytniczych stanowią ok. 25% wszystkich
zgonów na Ziemi. Nadal nierozwiązanymi
problemami w skali globalnej są: gruźlica,
schistosomatoza i malaria

Historia chorób zakaźnych

Historia chorób

zakaźnych

wykorzystanych jako

broń biologiczna

Broń biologiczna była używana już w

starożytności.

Znane

są

przykłady

powszechnego zatruwania strzał toksynami
także pochodzenia biologicznego oraz
podrzucania jadowitych węży na wrogie
statki (praktyka Hannibala), a w Chinach
podrzucania pszczół nieprzyjaciołom. W
rozumieniu ścisłym definicji broni B,
pomijającej jady, typowym przykładem z
tego okresu będzie polityka Aleksandra
Macedońskiego, który porzucał w czasie
wycofywania się z pól bitewnych zwłoki koni
i żołnierzy zmarłych na choroby zakaźne.

W okresie wieków średnich najbardziej

znany

jest

przykład

użycia

broni

biologicznej przez Tatarów w czasie
oblężenia

twierdzy

Kaffa

(dzisiejsza

Teodozja) w 1346 (katapultowane były na
teren twierdzy ciała zmarłych na dżumę).
Zastanawiająca pozostaje droga szerzenia
się tej choroby wśród mieszkańców,
ponieważ dżuma, jak wiemy obecnie,
roznosi się drogą kropelkową i przez wektor
- pchłę (pchły zazwyczaj opuszczają
żywiciela zaraz po śmierci). W 1495
Hiszpanie skazili wino w Neapolu krwią
trędowatych.

Okres największego rozwoju broni biologicznej

przypada na okres II wojny światowej (największe
mocarstwa broni biologicznej: Japonia, Stany
Zjednoczone, Wielka Brytania, ZSRR) i okres
powojenny (przede wszystkim ZSRR, w którym
próbowano np. wykorzystać wirus Ebola).

wirus Ebola -

Odkryty w 1976 r. w czasie

epidemii w Zairze (ognisko znajdowało się
prawdopodobnie koło rzeki Ebola, dlatego też tak
nazwano wirus) i Sudanie w Zairze wykazywał
większą wirulencję i śmiertelność

)

W 1991, po wojnie w Zatoce Perskiej,

oficjalnie poinformowano o zasobach broni
Biologicznej państwa irackiego.



Internet Wikipedia wolna encyklopedia



„Historia Medycyny” Władysław

Szumowski

Państwowy zakład wydawnictw literackich

1975r.



„Historia medycyny" Praca zbiorowa

wydawnictwo PZWL,Warszawa 1988r.

Bibliografia