Kamila
Marcinkowska
Magdalena
Maślanka
Marta Matyśkiewicz
Anita Misiak
Tryb i zasady działania
administracji rządowej
w terenie
Rządowa administracja
terenowa
Rząd posiada swoje agendy terenowe na szczeblu
regionalnym i lokalnym, czyli tzw. terenowe organy
administracji rządowej. Kształt terenowej administracji
rządowej został określony w pakiecie ustawodawstwa
przyjętego w 1998r., na mocy którego z dniem 1 stycznia
1999 roku wprowadzony został trójszczeblowy podział
terytorialny kraju, a na szczeblu wojewódzkim
podzielono kompetencje pomiędzy administracją
rządową i samorządem województwa. Funkcjonowanie
terenowej administracji rządowej reguluje ustawa o
wojewodzie i administracji rządowej w
województwie z dnia 23 stycznia 2009r.
Administrację rządową na obszarze województwa
zgodnie z ustawą wykonują:
1) wojewoda;
2) organy rządowej administracji zespolonej w
województwie, w tym kierownicy zespolonych służb,
inspekcji i straży;
3) organy niezespolonej administracji rządowej;
4) jednostki samorządu terytorialnego i ich związki,
jeżeli wykonywanie przez nie zadań administracji
rządowej wynika z odrębnych ustaw lub z zawartego
porozumienia;
5) starosta, jeżeli wykonywanie przez niego zadań
administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw;
6) inne podmioty, jeżeli wykonywanie przez nie
zadań administracji rządowej wynika z odrębnych
ustaw.
Status prawny wojewody
Szczególnej roli, na podstawie ustawy z dnia 23 stycznia
2009r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie,
nabiera pozycja wojewody, jako koordynatora wszystkich
działań podejmowanych przez organy administracji publicznej
na terenie województwa. Wojewoda może wydawać polecenia
o mocy obowiązującej wobec wszystkich organów
administracji rządowej działających w województwie, a w
sytuacjach nadzwyczajnych (np. w czasie klęski żywiołowej)
obowiązujące również organy samorządu terytorialnego. O
wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje
właściwego ministra. Polecenia te nie mogą dotyczyć
rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji
administracyjnej, a także nie mogą dotyczyć czynności
operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz
czynności z zakresu ścigania wykroczeń.
Wojewoda zyskał możliwość oddziaływania
merytorycznego i organizacyjnego na zespolone
służby, inspekcje i straże, co stało się podstawą
do przyjęcia przez niego odpowiedzialności za
skutek ich działania.
Silna pozycja wojewody znalazła swój wyraz nie
tylko w odniesieniu do administracji zespolonej.
Wojewoda zapewnia bowiem współdziałanie
wszystkich jednostek organizacyjnych
administracji rządowej i samorządowej,
działających na obszarze województwa, również
innych niż zespolone, w tym organów -
administracji niezespolonej i samorządowych.
Środki oddziaływania, w które
wyposażony jest wojewoda są
zróżnicowane. Silnymi instrumentami
dysponuje on wobec organów
administracji zespolonej. Instrumenty
oddziaływania wojewody na pozostałe
jednostki organizacyjne administracji
rządowej i samorządowej działające na
obszarze województwa są pochodną
rodzaju zależności, jaka łączy te jednostki
z wojewodą, a ta z kolei może być
uwarunkowana rodzajem wykonywanych
działań czy szczególną sytuacją.
Tryb powołania i
odwoływania wojewody
Wojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra
Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Na stanowisko wojewody może zostać powołana osoba, która:
- posiada obywatelstwo polskie;
- posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
- posiada co najmniej trzyletni staż pracy w zakresie kierowania
zespołami ludzkimi;
- nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne
przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
- korzysta z pełni praw publicznych;
- cieszy się nieposzlakowaną opinią.
Stanowisko wojewody ma charakter polityczny, o czym świadczy treść
art. 38 ustawy o Radzie Ministrów zawierający zastrzeżenie, że w
przypadku przyjęcia dymisji Rządu przez Prezydenta RP dymisję składa
też wojewoda.
Nadzór nad działalnością
wojewody
Działalnością wojewody kieruje Prezes
Rady Ministrów. Proces ten odbywa się za
pomocą wytycznych oraz poleceń, a także
na podstawie sprawozdawczości z
realizacji zadań. Ważnym elementem tego
procesu jest również ocena pracy.
Głównym kryterium oceny i nadzoru
Prezesa Rady Ministrów jest zgodność
podejmowanych przez wojewodę działań z
polityką prowadzoną przez Radę Ministrów.
Kolejnym organem sprawującym nadzór
nad działalnością wojewody jest
Minister Spraw Wewnętrznych i
Administracji. Organ ten nadzoruje
działalność pod względem zgodności
realizowanych zadań z ogólnie
obowiązującymi przepisami prawa, a także
pod względem rzetelności i
gospodarności w wydatkowaniu środków
publicznych.
Pozostali ministrowie wykonują swoje
uprawnienia wobec wojewody w zakresie
i na zasadach określonych w odrębnych
ustawach. Wojewoda ma obowiązek
udzielania w wyznaczonym terminie
właściwemu ministrowi lub centralnemu
organowi administracji rządowej
żądanych przez nich informacji i
wyjaśnień.
Spory między wojewodami oraz między
wojewodą a ministrem lub centralnym
organem administracji rządowej
rozstrzyga premier. Prezes Rady Ministrów
może upoważnić Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji do wykonywania
w jego imieniu, przysługujących mu wobec
wojewody uprawnień, z wyjątkiem
powoływania i odwoływania wojewody oraz
rozstrzygania sporów między wojewodą a
członkiem Rady Ministrów lub centralnym
organem administracji rządowej.
Kompetencje wojewody
N
ajważniejsze zadania wojewody określa art. 3 ustawy, wg którego
wojewoda jest:
1) przedstawicielem Rady Ministrów w województwie;
2) zwierzchnikiem rządowej administracji zespolonej w województwie;
3) organem rządowej administracji zespolonej w województwie;
4) organem nadzoru nad działalnością jednostek samorządu
terytorialnego i ich związków pod względem legalności, z
zastrzeżeniem ust. 2;
5) organem administracji rządowej w województwie, do którego
właściwości należą wszystkie sprawy z zakresu administracji rządowej
w województwie niezastrzeżone w odrębnych ustawach do
właściwości innych organów tej administracji;
6) reprezentantem Skarbu Państwa, w zakresie i na zasadach
określonych w odrębnych ustawach;
7) organem wyższego stopnia w rozumieniu ustawy z dnia 14
czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z
2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.).
Ponadto wojewoda ma uprawnienia
kontrolne w stosunku do organów
samorządu terytorialnego w zakresie
legalności, gospodarności i rzetelności
wykonywania przez nie zadań z zakresu
administracji rządowej, realizowanych na
podstawie ustawy lub porozumienia z
organami administracji rządowej.
W sytuacjach szczególnych odrębne
ustawy określają zadania i kompetencje
wojewody w stanach nadzwyczajnych.
Wojewoda jako przedstawiciel
Rady Ministrów
Konstytucja RP w art. 152 wskazuje wojewodę jako przedstawiciela
Rady Ministrów w województwie.
Szczegółowe zadania w tym zakresie określa art. 22 ustawy o
wojewodzie i administracji rządowej w województwie, wg którego
wojewoda:
1) dostosowuje do miejscowych warunków cele polityki Rady
Ministrów oraz, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych
ustawach, koordynuje i kontroluje wykonanie wynikających stąd
zadań;
2) zapewnia współdziałanie wszystkich organów administracji
rządowej i samorządowej działających w województwie i kieruje ich
działalnością w zakresie zapobiegania zagrożeniu życia, zdrowia lub
mienia oraz zagrożeniom środowiska, bezpieczeństwa państwa i
utrzymania porządku publicznego, ochrony praw obywatelskich, a
także zapobiegania klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym
zagrożeniom oraz zwalczania i usuwania ich skutków, na zasadach
określonych w odrębnych ustawach;
3) dokonuje oceny stanu zabezpieczenia
przeciwpowodziowego województwa, opracowuje
plan operacyjny ochrony przed powodzią oraz
ogłasza i odwołuje pogotowie i alarm
przeciwpowodziowy;
4) wykonuje i koordynuje zadania w zakresie
obronności i bezpieczeństwa państwa oraz
zarządzania kryzysowego, wynikające z odrębnych
ustaw;
5) przedstawia Radzie Ministrów, za pośrednictwem
Ministra właściwego do Spraw Administracji
Publicznej, projekty dokumentów rządowych w
sprawach dotyczących województwa;
6) wykonuje inne zadania określone w odrębnych
ustawach oraz ustalone przez Radę Ministrów i
Prezesa Rady Ministrów.
Wojewoda na uroczystościach
państwowych i w czasie oficjalnych wizyt
składanych w województwie przez
przedstawicieli państw obcych
reprezentuje Radę Ministrów. Współdziała
również z właściwymi organami innych
państw oraz międzynarodowych
organizacji rządowych i pozarządowych,
na zasadach określonych przez Ministra
właściwego do Spraw Zagranicznych. W
swoich wystąpieniach wojewoda
reprezentuje stanowisko zgodnie z
ustaleniami przyjętymi przez Radę
Ministrów.
Zwierzchnik rządowej administracji
zespolonej w województwie
Wojewoda jako organ administracji rządowej zadania
wykonuje przy pomocy Urzędu Wojewódzkiego
oraz organów rządowej administracji
zespolonej w województwie, których jest
zwierzchnikiem. Zgodnie z art. 51 ustawy o
wojewodzie i administracji rządowej w województwie
jako zwierzchnik rządowej administracji zespolonej w
województwie:
kieruje nią i koordynuje jej działalność;
kontroluje jej działalność;
zapewnia warunki do skutecznego jej działania;
ponosi odpowiedzialność za rezultaty jej działania;
Wojewoda jako organ nadzoru
nad samorządem województwa
Artykuł 78 ustawy o samorządzie województwa oraz artykuły następne
stanowią, że nadzór nad działalnością samorządu sprawuje Prezes
Rady Ministrów i wojewoda, a w zakresie spraw finansowych –
regionalna izba obrachunkowa. Wojewoda, tak jak pozostałe organy
nadzoru może wkraczać w działalność województwa tylko w
przypadkach określonych ustawami, na podstawie kryterium zgodności z
prawem.
Marszałek województwa przedstawia wojewodzie uchwały sejmiku
województwa oraz uchwały zarządu województwa podlegające
nadzorowi w ciągu 7 dni od dnia ich podjęcia. Wojewoda jako organ
nadzoru może orzec o nieważności uchwały. Natomiast organ
samorządu, którego uchwała została uchylona, może w ciągu 30 dni
złożyć skargę do sądu administracyjnego.
W przypadku rozwiązania sejmiku województwa oraz wszystkich jego
organów wojewoda (właściwy terytorialnie) pełni funkcje tych organów
do czasu wyboru nowych organów samorządu województwa.
Wojewoda jako reprezentant
Skarbu Państwa
Na podstawie art. 7 pkt 5 Ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o
administracji rządowej w województwie wojewoda jest
reprezentantem Skarbu Państwa w zakresie i na zasadach
określonych w odrębnych ustawach.
Zadania wynikające z wykonywania uprawnień przysługujących
Skarbowi Państwa wojewoda realizuje na podstawie ustawy z
dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień
przysługujących Skarbowi Państwa. Wojewoda zadania
określone w ustawie wykonuje w zakresie:
1.gospodarowania mieniem:
•pozostałym po zlikwidowanych państwowych jednostkach
organizacyjnych lub spółkach z udziałem Skarbu Państwa,
•pozostałym po rozwiązanych bądź wygasłych umowach o
oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania
•przejętym przez Skarb Państwa z innych tytułów;
2.przejęcia lub gospodarowania mieniem
pozostałym po przedsiębiorstwie państwowym
wykreślonym z rejestru przedsiębiorców;
3.występowania w charakterze wierzyciela w
postępowaniach upadłościowych, w których
Skarb Państwa reprezentuje Minister właściwy
do spraw Skarbu Państwa;
4.darowizn na rzecz Skarbu Państwa;
5.spadków przypadających Skarbowi Państwa,
w tym długów spadkowych, z zastrzeżeniem
kompetencji przyznanych starostom
wykonującym zadania z zakresu administracji
rządowej oraz konsulom.
Wojewoda jako organ wyższego
stopnia w rozumieniu Kodeksu
postępowania administracyjnego
Wojewoda wypełnia zadania z zakresu administracji architektoniczno-
budowlanej. Organami tej administracji są Główny Inspektor Nadzoru
Budowlanego, starostowie i wojewodowie. Do podstawowych obowiązków tych
organów należą przede wszystkim:
• nadzór i kontrola nad przestrzeganiem przepisów prawa budowlanego,
• wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach określonych przez
przepisy.
Wojewoda jest organem wyższego stopnia w stosunku do starosty oraz
organem pierwszej instancji w sprawach obiektów i robót budowlanych, np. w
zakresie dróg publicznych krajowych i wojewódzkich wraz z obiektami i
urządzeniami służącymi do utrzymania tych dróg i transportu drogowego.
Wojewoda pełni także funkcje organu pierwszej instancji w sprawach obiektów i
robót budowlanych usytuowanych na terenie pasa technicznego, portów i
przystani morskich, morskich dróg wewnętrznych i morza terytorialnego, a
także na innych terenach przeznaczonych do utrzymania transportu.
Wojewoda wykonuje zadania przy
pomocy wicewojewody, dyrektora
generalnego urzędu wojewódzkiego,
kierowników służb i inspekcji
wojewódzkich, dyrektorów wydziałów
oraz kierowników innych wojewódzkich
jednostek organizacyjnych wchodzących
w skład rządowej administracji ogólnej.
Obecnym wojewodą w województwie
świętokrzystkim jest Bożentyna Pałka-
Koruba.
29 listopada 2007 została powołana na
stanowisko wojewody świętokrzyskiego.
12 grudnia 2011 premier Donald Tusk
ponownie powierzył jej funkcję wojewody.
Kontrola prowadzona przez
wojewodę
Według artykułu 28 ustawy o wojewodzie i administracji
rządowej w województwie z dnia 23 stycznia 2009 r.
1. Wojewoda kontroluje:
1) wykonywanie przez organy rządowej administracji
zespolonej w województwie zadań wynikających z ustaw
i innych aktów prawnych wydanych na podstawie
upoważnień w nich zawartych, ustaleń Rady Ministrów
oraz wytycznych i poleceń Prezesa Rady Ministrów;
2) wykonywanie przez organy samorządu terytorialnego
i inne podmioty zadań z zakresu administracji rządowej,
realizowanych przez nie na podstawie ustawy lub
porozumienia z organami administracji rządowej.
2. Jednocześnie może on w szczególnie uzasadnionych
przypadkach kontrolować sposób wykonywania przez
organy niezespolonej administracji rządowej działające w
województwie zadań wynikających z ustaw i innych aktów
prawnych wydanych na podstawie upoważnień w nich
zawartych.
3. Kontrola, o której mowa w ust. 1 i 2, ma na celu
ustalenie stanu faktycznego w zakresie działalności
organów poddanych kontroli, rzetelne jego
udokumentowanie i dokonanie oceny wykonywanej
działalności pod względem:
1) legalności, gospodarności, celowości i rzetelności - w
odniesieniu do działalności organów administracji
rządowej oraz innych podmiotów;
2) legalności, gospodarności i rzetelności - w odniesieniu
do działalności organów samorządu terytorialnego.
Podmioty zarządzające
kontrolę
Kontrolę zarządza wojewoda lub
upoważniony przez niego do zarządzenia
kontroli kierownik komórki organizacyjnej
właściwej do spraw kontroli urzędu
wojewódzkiego, zwani dalej
„zarządzającymi kontrolę”.
Rodzaje kontroli
Przepisy ustawowe przewidują pięć rodzajów kontroli:
1. kompleksową, która obejmuje całą działalność podmiotu
kontrolowanego; kontroli tej nie prowadzi się w jednostkach
samorządu terytorialnego w zakresie zadań administracji rządowej i
organach administracji niezespolonej;
2. problemową, która obejmuje wybrane zagadnienia z
działalności podmiotu kontrolowanego, z tym że prowadzona w
jednostkach samorządu terytorialnego może dotyczyć wyłącznie
zadań z zakresu administracji rządowej, a w organach administracji
niezespolonej – wyłącznie sposobu wykonywania zadań przez te
organy;
3. sprawdzającą, która przewiduje sprawdzenie sposobu
wykorzystania uwag i wykonania wniosków z wcześniejszych kontroli;
4. doraźną, która obejmuje zbadanie zagadnień wskazanych
przez zarządzającego kontrolę;
5. koordynowaną, która obejmuje te same zagadnienia w kilku
podmiotach kontrolowanych.
Kontrola w trybie
uproszczonym
1. Wojewoda może również przeprowadzać
kontrolę w trybie uproszczonym.
2. Tryb uproszczony może być stosowany w
szczególności w razie potrzeby:
1)sporządzenia informacji dla wojewody;
2)zbadania spraw wynikających ze skarg,
wniosków lub listów obywateli;
3)dokonania analizy dokumentów i innych
materiałów otrzymanych z jednostek
organizacyjnych podlegających kontroli.
Akty prawa miejscowego
Według art. 87 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997r.,
źródłami powszechnie obowiązującego prawa w
Polsce są: Konstytucja, ustawy, rozporządzenia z
mocą ustawy, ratyfikowane umowy
międzynarodowe oraz rozporządzenia. Na obszarze
działania organów, które je ustanowiły, źródłami
powszechnie obowiązującego prawa są akty prawa
miejscowego. Znajdują się one na samym dole
hierarchii powszechnie obowiązujących źródeł
prawa.
Akty prawa miejscowego można zdefiniować jako
przepisy prawne obowiązujące powszechnie tylko
na oznaczonej części terytorium państwa,
wydawane przez organy samorządu terytorialnego
oraz terenowe organy administracji rządowej.
Akty prawa miejscowego obowiązują
jedynie na terenie działania organów,
które je ustanowiły (np. na obszarze
danej gminy źródłem powszechnie
obowiązującego prawa będzie uchwała
rady tej gminy). Mają one moc
obowiązującą wobec wszystkich osób
zamieszkujących daną jednostkę
terytorialną.
Cechy aktów prawa
miejscowego
Akty prawa miejscowego stanowione przez organy
samorządu terytorialnego mają kilka wspólnych cech.
Przede wszystkim:
• wydanie takich aktów następuje na podstawie
upoważnienia ustawowego,
• przez upoważniony ustawowo organ jednostki
samorządu terytorialnego,
• maja określoną prawnie formę (np. uchwała,
zarządzenie)
• zawierają one normy powszechnie obowiązujące na
obszarze danej jednostki,
• zostały ustanowione w odpowiednim trybie i należycie
ogłoszone.
Aktem prawa miejscowego określającym organizację
zespolonej administracji rządowej w województwie jest
statut urzędu wojewódzkiego. Podmiot regulacji statutu
określa szczegółowo przepis art. 29 ust. 3 ustawy o
terenowej administracji rządowej. Statut Urzędu
Wojewódzkiego powinien zawierać postanowienia odnośnie
do nazwy i siedziby urzędu, nazwy stanowisk dyrektorów
wydziałów, wydziałów i innych komórek organizacyjnych
urzędu, ich zakresów działania, nazwy stanowisk
kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży
wojewódzkich, komend i innych jednostek organizacyjnych
stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych
służb, inspekcji i staży wojewódzkich, ich zakresów
działania, skład kolegium wojewody i tryb jego pracy oraz
innych spraw istotnych dla organizacji i funkcjonowania
urzędu.
WOJEWODA
I
WOJEWODA
II WOJEWODA
DYREKTOR GENERALNY
URZĘDU
DELEGATURY URZĘDU
WOJEWÓDZKIEGO
KIEROWNIK DELEGATURY
ODDZIAŁY
ODDZIAŁY
ODDZIAŁY
ODDZIAŁY
Wydział
Rozwoju
Regionalnego
Wojewódzki
Inspektor
Nadzoru
Geodezyjnego
i
Kartograficzne
go
Wydział
Polityki
Społecznej
Biuro Integracji
Europejskiej
Biuro
Dyrektora
Generalnego
Audyt
Wewnętrzny
Wydział
Finansów i
Budżetu
Biuro ds.
Ochrony
Informacji
Niejawnych
Gabinet
Wojewody
Wydział
Prawny i
Nadzoru
Wydział Skarbu
Państwa i
Przekształceń
Własnościowyc
h
Wydział
Środowiska i
Rolnictwa
Geolog
Wojewódzki
Wojewódzki
Konserwator
Przyrody
Wydział Spraw
Obywatelskich i
Migracji
Wydział
Zarządzania
Kryzysowego
Urząd Wojewódzki
Wojewódzka jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej, będąca
jednostką pomocniczą wojewody oraz organów
rządowej administracji zespolonej. Został powołany
do życia na mocy ustawy z dn. 18 sierpnia 1998
roku.
Urząd stanowi aparat pomocniczy wojewody w celu
umożliwienia wykonywania jego ustawowych zadań.
Działa w oparciu o przepisy ustawy o wojewodzie i
administracji rządowej w województwie, a także na
podstawie statutu województwa.
Aparatem pomocniczym wojewody jest
Urząd Wojewódzki, którego
prawidłowe funkcjonowanie zapewnia
dyrektor generalny. Urząd działa na
podstawie statutu oraz regulaminu
nadanych przez wojewodę. Statut
podlega zatwierdzeniu przez Prezesa
Rady Ministrów.
W skład Urzędu Wojewódzkiego
wchodzą komórki organizacyjne:
1) wydziały - do realizacji
merytorycznych zadań urzędu;
2) biura - do realizacji zadań w
zakresie obsługi urzędu;
3) oddziały jako komórki
organizacyjne wewnątrz komórek
wymienionych w pkt 1 i 2.
Wydziały Świętokrzyskiego
Urzędu Wojewódzkiego
Biuro Wojewody
Wydział Prawny, Nadzoru i Kontroli
Wydział Finansów i Budżetu
Wydział Polityki Społecznej
Wydział Infrastruktury i Nieruchomości
Wydział Spraw Obywatelskich i Cudzoziemców
Wydział Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego
Wydział Organizacji i Kadr
Zespół do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych
Wydział Certyfikacji i Rozwoju Regionalnego
Biuro Administracyjno-Gospodarcze
Wydział Centrum Zdrowia Publicznego
Wojewódzka Inspekcja Geodezyjna i Kartograficzna
Państwowa Straż Łowiecka
Państwowa Straż Rybacka
Organem stojącym na czele i
sprawującym bieżące kierownictwo nad
pracami urzędu wojewódzkiego jest, w
zakresie nie zastrzeżonym dla wojewody,
dyrektor generalny urzędu.
Zadania dyrektora
generalnego urzędu
Zapewnienie funkcjonowania i
ciągłości pracy urzędu, warunków jego
działania oraz kontrola i organizacja
wykonywanej w urzędzie pracy oraz
szereg innych zadań przekazanych w
formie upoważnienia przez wojewodę.
Administracja zespolona
Zgodnie z Ustawą o wojewodzie i administracji
rządowej w województwie z 23 stycznia 2009 r.
Wojewoda jako zwierzchnik rządowej
administracji zespolonej w województwie:
kieruje nią, koordynuje i kontroluje jej
działalność; zapewnia warunki skutecznego jej
działania i ponosi odpowiedzialność za
rezultaty jej działania. Kierownicy zespolonych
służb, inspekcji i straży, wykonują określone w
ustawach zadania i kompetencje w imieniu
wojewody lub w imieniu własnym.
Tryb powoływania i odwoływania
organów rządowej administracji
zespolonej w województwie
Wojewoda powołuje i odwołuje organy
rządowej administracji zespolonej, jeśli
ustawy nie stanowią inaczej.
Organy rządowej administracji zespolonej w
województwie wykonują swoje zadania i
kompetencje przy pomocy Urzędu Wojewódzkiego,
chyba że odrębna ustawa stanowi inaczej.
Statut urzędu wojewódzkiego określa szczegółową
organizację rządowej administracji zespolonej w
województwie.
Do obsługi zadań organów rządowej administracji
zespolonej nieposiadających własnego aparatu
pomocniczego tworzy się w Urzędzie Wojewódzkim
wydzielone komórki organizacyjne.
Regulaminy urzędów obsługujących organy
rządowej administracji zespolonej są zatwierdzane
przez wojewodę.
W celu usprawnienia działania
organów rządowej administracji
zespolonej w województwie wojewoda
może tworzyć delegatury urzędów je
obsługujących.
Organy rządowej administracji zespolonej
w województwie przekazują wojewodzie
informacje o wynikach prowadzonych, na
podstawie odrębnych ustaw, kontroli ich
dotyczących.
Zasada zespolenia administracji w pełnej postaci łączy w
sobie:
a) Zespolenie organizacyjne – włączenie organizacyjne
całego aparatu administracyjnego działającego na terenie
danej jednostki podziału terytorialnego do jednego urzędu
administracji samorządowej lub rządowej;
b) Zespolenie finansowe – włączenie budżetu danej służby
czy inspekcji do budżetu organu administracji;
c) Zespolenie osobowe – uzyskanie przez dany organ
administracji rządowej lub samorządowej stanowczego wpływu
na obsadę najważniejszych stanowisk w organach służb,
inspekcji i straży;
d) Zespolenie kompetencyjne – uzyskane przez organ
administracji zespolonej w administracyjnym prawie
materialnym i procesowym wyłącznego upoważnienia do
podejmowania czynności władczych we własnym imieniu.
Organami rządowej administracji
zespolonej w wojewódźtwie są:
wojewoda oraz inne organy, w tym
kierownicy wojewódzkich zespolonych
służb, inspekcji i straży.
Organy rządowej
administracji zespolonej
Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej
Komendant Wojewódzki Policji
Kurator Oświaty
Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny
Wojewódzki Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego
Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska
Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej
Wojewódzki Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych
Wojewódzki Lekarz Weterynarii
Wojewódzki Konserwator Zabytków
Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny
Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego
Wymienione organy dysponują aparatem pomocniczym w postaci
wojewódzkich komend, inspektoratów, oddziałów i kuratoriów.
Komendant Wojewódzki
Państwowej Straży Pożarnej
Ochrona przeciwpożarowa, organizowanie
i prowadzenie walki z pożarami, klęskami
żywiołowymi lub innymi miejscowymi
zagrożeniami.
Ustawa o Państwowej Straży Pozarnej z dn. 24 sierpnia 1991r.
Komendanta Wojewódzkiego Państwowej
Straży Pożarnej powołuje, spośród
oficerów Państwowej Straży Pożarnej,
Minister właściwy do Spraw
Wewnętrznych na wniosek
Komendanta Głównego Państwowej
Straży Pożarnej złożony po uzyskaniu
zgody wojewody.
Komendanta Wojewódzkiego Państwowej
Straży Pożarnej odwołuje Minister
właściwy do Spraw Wewnętrznych —
po zasięgnięciu opinii wojewody.
Komendant Wojewódzki
Policji
Ochrona bezpieczeństwa ludzi i mienia
oraz utrzymania bezpieczeństwa i
porządku pulicznego.
Ustawa o Policji z dn. 24 sierpnia 1991
Komendanta Wojewódzkiego Policji
powołuje i odwołuje Minister
właściwy do Spraw Wewnętrznych
na wniosek Komendanta Głównego
Policji złożony po zasięgnięciu opinii
wojewody.
Kurator oświaty
Zadania oświaty oraz sprawowanie
nadzoru pedagogicznego nad publicznymi
i niepublicznymi szkołami i placówkami.
Ustawa o systemie oświaty z dn. 7 września 1991
Wojewódzki Inspektor
Farmaceutyczny
Nadzór nad jakością i obrotem produktami
farmaceutycznymi.
Ustawa z dn. 6 wrzesnia 2001 r. Prawo farmaceutyczne
Wojewódzki Inspektor Ochrony
Roślin i Nasiennictwa
Nadzór nad zdrowiem roślin, zapobieganie
zagrożeniom związanym z obrotem i
stosowaniem środków ochrony roślin oraz
nad wytwarzaniem, oceną i obrotem
materiałem siewnym.
Ustawa o ochronie roślin z dn. 18 grudnia 2003 r.
Wojewódzki Inspektor
Nadzoru Budowlanego
Kontrola przestrzegania i stosowania
przepisów prawa budowlanego oraz
kontrola działalnosci organów
administracji architektoniczno-
budowlanej.
Ustawa z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane
Wojewódzki Inspektor Nadzoru
Geodezyjnego i Kartograficznego
Kontrola przestrzegania i stosowania
przepisów prawa geodezyjnego i
kartograficznego oraz kontrola działania
organów administracji geodezyjnej i
kartograficznej.
Ustawa z dn. 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne
Wojewódzki Inspektor
Ochrony Środowiska
Kontrola realizacji przepisów o ochronie
środowiska i racjonalnym wykorzystaniu
zasobów przyrody.
Ustawa o Inspekcji Ochrony Środowiska z dn. 15 grudnia 2000 r.
Wojewódzki Inspektor
Inspekcji Handlowej
Ochrona interesów i praw konsumentów
oraz interesów gospodarczych państwa.
Ustawa o Inspekcjii Handlowej z dn. 15 grudnia 2000 r.
Wojewódzki Inspektor Jakości
Handlowej Artykułów Rolno-
Spożywczych
Nadzór nad jakością handlową artykułów
rolno-spożywczych w obrocie krajowym i
zagranicznym oraz kontrolą warunków
składowania i transportu.
Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych z dn. 21 grudnia 2000 r.
Wojewódzki Lekarz
Weterynarii
Ochrona zdrowia zwierząt oraz produktów
pochodzenia zwierzęcego w celu
zapewnienia ochrony zdrowia publicznego.
Ustawa o Inspekcji Weterynaryjnej z dn. 29 stycznia 2004 r.
Wojewódzki Konserwator
Zabytków
Ochrona zabytków i opieka nad
zabytkami.
Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dn. 23 lipca 2003 r.
Państwowy Wojewódzki
Inspektor Sanitarny
Sprawowanie zapobiegawczego i
bieżącego nadzoru sanitarnego oraz
prowadzenie działalności zapobiegawczej
i przeciwepidemicznej w zakresie chorób
zakaźnych i innych chorób
powodowanych warunkami środowiska, a
także prowadzenie działalności
oświatowo-zdrowotnej.
Ustawa o Państwowej inspekcji Sanitarnej z dn. 14 marca 1985 r.
Wojewódzki Inspektor
Transportu Drogowego
Kontrola przestrzegania przepisów w
zakresie transportu drogowego i
niezarobkowego krajowego i
międzynarodowego przewozu drogowego,
wykonywanego pojazdami samochodowymi.
Ustawa o transporcie drogowym z dn. 6 września 2001 r.
Administracja niezespolona
(w przeszłości nazywana specjalną)
jest terenową formą administracji rządowej, która
(w przeciwieństwie do administracji zespolonej)
nie podlega wojewodzie.
Organami niezespolonej administracji rządowej są
terenowe organy administracji rządowej
podporządkowane właściwemu ministrowi lub
centralnemu organowi administracji rządowej oraz
kierownicy państwowych osób prawnych i
kierownicyinnych państwowych jednostek
organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu
administracji rządowej w województwie.
Organami administracji niezespolonej
wymienionymi w ustawie z 23 stycznia 2009 r. są :
1) szefowie wojewódzkich sztabów
wojskowych i wojskowi komendanci
uzupełnień – podlegają Ministrowi Obrony
Narodowej;
2) dyrektorzy izb celnych i naczelnicy urzędów
celnych- zajmują się dokonaniem wymiaru i
poborem należności celnych i wykonywaniem
kontroli celnych;
3) dyrektorzy izb skarbowych, naczelnicy
urzędów skarbowych, dyrektorzy urzędów
kontroli skarbowej –powoływani do nadzoru nad
urzędami skarbowymi i dokonywania analiz
ściągalności podatków;
4) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych
i dyrektor Specjalistycznego Urzędu
Górniczego – sprawują nadzór i kontrolę w zakresie
bezpieczeństwa i higieny w kopalnictwie,
podporządkowani prezesowi Wyższego Urzędu
Górniczego
5) dyrektorzy okręgowych urzędów miar i
naczelnicy obwodowych urzędów miar- zajmują
się zgodnością i dokładnością wyników
pomiarowych dokonywanych w kraju oraz ich
powiązaniami z międzynarodowym systemem miar;
6) dyrektorzy okręgowych urzędów
probierczych- zajmują się wykonaniem badań i
cechowaniem wyrobów z metali szlachetnych
przeznaczonych do obrotu handlowego na terenie
kraju;
7) dyrektorzy regionalnych zarządów
gospodarki wodnej- właściwi w sprawach
gospodarowania wodami w regionie wodnym;
8) dyrektorzy urzędów morskich- zajmują się
sprawami gospodarki morskiej, wykorzystaniem
zasobów morza, bezpieczeństwem żeglugi i ochroną
środowiska morskiego;
9) dyrektorzy urzędów statystycznych-
sprawy sporządzania statystyki i przekazywania
jej do użytku publicznego;
10) dyrektorzy urzędów żeglugi
śródlądowej- nadzór nad bezpieczeństwem
żeglugi śródlądowej;
11) graniczni i powiatowi lekarze
weterynarii- czuwanie nad stanem sanitarnym
zwierząt;
12) komendanci oddziałów Straży
Granicznej, komendanci placówek i
dywizjonów
Straży Granicznej- sprawowanie kontroli
granicznej
13) okręgowi inspektorzy
rybołówstwa morskiego- zajmują się
sprawami rybołówstwa na morzu;
14) państwowi graniczni inspektorzy
sanitarni- nadzór sanitarny na
przejściach granicznych;
15) regionalni dyrektorzy ochrony
środowiska- powoływani do ochrony
środowiska, podlegają Generalnemu
Dyrektorowi Ochrony Środowiska
Za tworzeniem administracji
rządowej niezespolonej przemawiają:
względy operatywnego i jednolitego
zarządzania w skali kraju (np. administracja
wojskowa, skarbowość i pobór ceł)
względy terytorialne, które czynią nieracjonalne
działania w granicach określonych w zasadniczym
podziale kraju (np.urzędy górnicze,urzędy morskie).
W przypadku niektórych typów urzędów, jak np.
kontrola skarbowa decyduje czynnik odseparowania
od wpływów lokalnych dla dobra wykonywanych
działań.
Administracja niezespolona a wojewoda
W związku z tym, iż terenem działania
organów administracji rządowej jest
województwo, mają one obowiązek
uzgadniania licznych kwestii z wojewodą -
chodzi tu głównie o akty prawa
miejscowego .Organy niezespolonej
administracji rządowej działające w
województwie są zobowiązane do
uzgadniania z wojewodą projektów aktów
prawa miejscowego.
Dany organ administracji
niezespolonej ma również obowiązek
składania wojewodzie rocznych
informacji o swojej działalności w
województwie do końca lutego
każdego roku, a gdy obszar organów
administracji rządowej przekracza
obszar jednego województwa
informację składa się wszystkim
właściwym wojewodom.
Wojewoda w stosunku do
administracji niezespolonej jawi się
jako organ koordynujący,
doradczy, w pewnych kwestiach także
kontrolny (kompetencja wojewody do
żądania informacji od organów
administracji i kompetencja wglądu w
każdą prowadzoną sprawę).
Na stosunkowo dużą rolę wojewody wpływa
także fakt, że organ administracji
niezespolonej jest powoływany i
odwoływany na wniosek
odpowiadającego terytorialnie wojewody.
Istotną kompetencją wojewody, mogącą
wyraźnie wpływać na relacje wojewody i
organów administracji niezespolonej, jest
żądanie wszczęcia postępowania w
przypadku naruszenia dyscypliny przez
pracownika organów administracji
niezespolonej.
Relacje rządowej administracji
terenowej z samorządem terytorialnym.
Administracja rządowa wypełnia wobec
samorządu terytorialnego przede wszystkim
funkcje nadzoru prawnego, czyli kontroluje
legalność działań organów administracji
samorządowych. Szczególne uprawnienia w
tym zakresie posiada Rada Ministrów,
ponieważ premier może wystąpić do sejmu o
rozwiązanie organu stanowiącego samorządu
terytorialnego, jeśli rażąco narusza on
Konstytucję lub ustawy.
Natomiast wojewoda wg artykułu 96
ustęp 2 ustawy o samorządzie gminnym
z dnia 8 marca 1990 roku może w
przypadku gdy zarząd gminy dopuszcza
się powtarzającego naruszenia
Konstytucji lub ustaw wezwać Radę
Gminy do zastosowania niezbędnych
środków a jeśli takie wezwanie nie
odnosi skutków to występuje z
wnioskiem do sejmiku o rozwiązanie
zarządu gminy.
Wojewoda właściwy dla miejsca położenia gminy
przedstawia premierowi kandydaturę zarządcy
komisarycznego. Ma też prawo do wydania
zarządzenia zastępczego o wygaśnięciu
mandatu radnego lub odwołania ze stanowiska
członka zarządu gminy, sekretarza gminy lub
skarbnika gminy, jeśli osoba taka narusza ustawe o
ograniczenie prowadzenia działalnośći gospodarczej
przez osoby pełniace funkcje publiczne lub narusza
przepisy ordynacje wyborczej do rad gmin,powiatów
i sejmików wojewódzkich w zakresie zakazu łaczenia
funkcji stanowiska radnego z pracą na stanowiskach
kierowniczych w jednostkach organizacyjnych gminy
lub zasiadania w organach innych jednostek
samorząu terytorialnego.
Wojewoda w stosunku do organów
samorządu terytorialnego wykonuje funkcję
nadzoru prawnego- wszelkie akty prawa
miejscowego podlegają przedłożeniu
wojewodzie w terminie 7 dnie , a jeśli są to
przepisy porządkowe to w terminie 2 dni od
dnia ich uchwalenia przez stosowny organ
gminy. Wojewoda w ciągu 30 dni w trybie
rozstrzygnięcia nadzorczego może stwierdzić
nieważność danej uchwały, jeśli narusza ona
przepisy prawa.
Organy samorządu terytorialnego
wykonują szereg zadań rządowych, jak
zadania delegowane im na mocy ustaw albo
zadania powierzone na mocy porozumień z
właściwym organem administracji rzadowej.
Dotyczy to w pierwszym rzędzie: pomocy
społecznej, zdrowia, architektury, gospodarki
przestrzennej, geodezji. W tych przypadkach
relacje ulegają rozszerzeniu o problematykę
budżetową, wyznaczania zadań i
wskaźników ich wykonania, nadzór, kontrolę
merytoryczną mad wykonaniem zadań
rządowych.
Służba cywilna
oznacza urzędników służących państwu w zawodowy
sposób z wyłączeniem osób zatrudnionych na
stanowiskach politycznych, służb zmilitaryzowanych i
sądownictwa.
Niektóre państwa ustanawiają służbę cywilną jako
instytucję konstytucyjną poprzez odpowiednie zapisy
ustaw zasadniczych. Do tych krajów zalicza się Polska,
gdzie art. 153 Konstytucji stwierdza, że w celu
zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i
politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa, w
urzędach administracji państwowej działa korpus służby
cywilnej.
Skuteczność działania tego korpusu jest niezbędnym
warunkiem sprawnego administrowania państwem,
wykonywania zadań publicznych przypisanych
rządowi i administracji rządowej.
Podstawą prawną działania służby cywilnej jest
ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej
(Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 z późn. zm.).
W skład służby cywilnej wchodzą urzędnicy szczebla
centralnego jak również przedstawiciele rządowej
administracji terenowej – niezespolonej i
zespolonej.W skład służby cywilnej nie wchodzą
pracownicy samorządu terytorialnego.
Skuteczność działania korpusu służby
cywilnej jest niezbędnym warunkiem
sprawnego administrowania państwem,
wykonywania zadań publicznych
przypisanych rządowi i administracji
rządowej.
Wg ustawy Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy
zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych w:
1) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
2) urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących
w skład Rady Ministrów oraz
urzędach centralnych organów administracji rządowej,
3) urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących
aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej
podległych ministrom
lub centralnym organom administracji rządowej,
4) komendach, inspektoratach i innych jednostkach
organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników
zespolonych służb, inspekcji i straży
wojewódzkich oraz kierowników powiatowych
służb, inspekcji i straży, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej,
5) Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych,
6) Biurze Nasiennictwa Leśnego
Korpus służby cywilnej tworzą także powiatowi i graniczni lekarze
weterynarii oraz ich zastępcy.
Pracownikiem służby cywilnej
(funkcjonariuszem publicznym) może
zostać osoba, która spełnia łącznie
następujące wymogi:
• posiada obywatelstwo polskie
• korzysta z pełni praw obywatelskich
• nie była karana
• posiada kwalifikacje zawodowe
wymagane w służbie cywilnej
• cieszy się nienaganną opinią w sensie
moralnym i etycznym
Kandydaci do pracy w służbie cywilnej
wyłaniani są w drodze otwartego i
konkurencyjnego naboru na wolne stanowiska
pracy.
Osoba nieposiadająca obywatelstwa polskiego
może zostać zatrudniona na stanowisku pracy,
na którym wykonywana praca nie polega w
wykonywaniu władzy publicznej i funkcji
mających na celu ochronę interesów państwa.
Bibliografia :
Ustawa o wojewodzie i aministracji
rządowej z dn. 23 stycznia 2009 r.
Chmaj Marek „ Status prawny wojewody”
Grosicka Katarzyna „ Organizacja i
zadania terenowych organów
administracji rządowej”
Hausner Jerzy „ Administracja publiczna”
Zieliński Eugeniusz „ Administracja
rządowa i samorządowa w Polsce”
Dziękujemy za uwagę ;)