Dźwigary kratowe
Patrycja Sikora 4C
Element konstrukcyjny poziomy
lub pochyły, przenoszący na
podpory obciążenia działające
prostopadle do jego osi wzdłużnej.
Dźwigary stosuje się w
konstrukcjach budynków (dźwigar
stropowy), mostów (dźwigar
mostowy)
Mogą być drewniane, metalowe,
żelbetowe i z betonu sprężonego.
Punkt połączenia prętów nosi
nazwę węzła
W dachach dźwigary stosuje się w
konstrukcjach o dużej rozpiętości.
Co to jest „dźwigar kratowy”?
Wiązary kratowe najlepiej
sprawdzają się w domach z
nieużytkowym poddaszem z
dwuspadowym dachem.
W takich budynkach, nawet gdy dachy
się przenikają, nie ma problemu z ich
wykonaniem. Wystarczy zastosować
niezwykle prostą i skuteczną
konstrukcję tak zwanego kosza
farmerskiego.
Konstrukcję z wiązarów można
stosować także w domach z
użytkowym poddaszem. Jednak w
budynkach murowanych to
rozwiązanie należy do rzadkości z
powodu przyzwyczajeń i chęci
posiadania monolitycznego, a nie
drewnianego stropu. Pewnym
utrudnieniem konstrukcyjnym może
być szeroka, na przykład dwubiegowa,
klatka schodowa.
Kiedy stosuje się wiązary?
Rodzaje
Wiązarów
Dźwigary Stalowe
Projekty dźwigarów stalowych mają
szerokie zastosowanie dla przekryć
dachowych różnego rodzaju
budynków:
– zamkniętych, otwartych i wiat,
– ocieplonych i nieocieplonych,
– o rozpiętościach od 6,0 m do 24,0
m, zlokalizowanych w I i II strefie
obciążenia śniegiem wg PN-80/B-
02010 oraz w l strefie obciążenia
wiatrem wg
PN-77/B-02011, a w odniesieniu do
dźwigarów oznaczonych symbolami
EK-7160 do EK-7166 również w II
strefie obciążenia wiatrem
Mianem prętów zerowych określa się te
pręty kratownic (płaskich lub
przestrzennych) w których wartości sił
normalnych wynoszą zero.
Aby określić położenie prętów zerowych
najczęściej nie ma potrzeby
przeprowadzania obliczeń, gdyż
wystarcza analiza geometrii samej
kratownicy i umiejscowienia obciążeń
zewnętrznych.
Określenie położenia prętów zerowych
przed rozpoczęciem obliczeń
analitycznych znacznie upraszcza sam
proces obliczeń
Pręty zerowe
Najprostsza kratownica
złożona z trzech prętów
połączonych przegubowo tworzy
tarczę sztywną i jest statycznie
wyznaczalna.
Statyczna wyznaczalność
Każda kratownica budowana przez
dostawianie pól zamkniętych
tworzonych za pomocą kolejnych
dwóch prętów jest statycznie
wyznaczalna.
Przykłady:
Metoda równoważenia węzłów
Każdy z węzłów
oddzielony zostaje od
prętów za pomocą
przekroju
przywęzłowego.
W węzłach otrzymuje
się układy sił zbieżnych,
w których można zapisać
dwa równania
równowagi – sumy
rzutów sił na dwie osie
Zalety i wady metody
równoważenia węzłów
Zalety:
– łatwość zapisania
równań
– sumy rzutów sił
– kontrola wyników
Wady:
– propagacja błędu
– duży nakład pracy
wymagany do
policzenia siły w
wybranym pręcie.
Metoda Rittera – zalety i wady
Zalety:
– do znalezienia siły w
pręcie potrzebne jest
zapisanie i rozwiązanie
tylko jednego równania
– brak propagacji błędu
Wady:
– konieczność zapisania
równań sum momentów
– brak kontroli błędów
(możliwa np. za pomocą
metody równoważenia
węzłów).
Diagram Cremony
Jest to graficzna metoda
wyznaczania sił w
elementach kratownic.
Została stworzona przez
włoskiego
matematyka Luigieg
Cremonę.
Dziękuje za uwagę!