Owczarek

niemiecki

Ogłoszony w 1891 roku wzorzec owczarka

niemieckiego opisuje trzy odmiany tej rasy, a

kryterium podziału stanowiła długość włosa:



owczarek niemiecki szorstkowłosy



owczarek niemiecki krótkowłosy (twardo-
włosy)



owczarek niemiecki długowłosy.

Później standard ten był zmieniany, aż do roku

powstania (1899) Związku Owczarków we

Frankfurcie nad Menem.

jedna z ras psów należąca do grupy psów
pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana
do sekcji psów pasterskich.

FCI

Grupa I, sekcja 1,

numer wzorca 166

AKC

Grupa 7

Owczarki

ANKC

Grupa 5

Psy pracujące

CKC

Grupa 7

Owczarki

KC(UK)

Grupa 6

Psy pasterskie

NZKC

Grupa 5

Psy pracujące

UKC

Grupa 4

Owczarki



Owczarek niemiecki, zwany również owczarkiem alzackim
jest rasą psów z grupy pasterskich i zaganiających,
zaklasyfikowaną go sekcji psów pasterskich (owczarskich).



Krajem patronackim są oczywiście Niemcy.



Szata i umaszczenie: najczęściej spotykane są czarna
podpalana, czaprakowa, wilczasta, ciemno-wilczasta.
Dopuszcza się również całkowicie czarne umaszczenie.



Psy te, pochodzące z uznanych hodowli, charakteryzują się
wysoką karnością i posłuszeństwem wobec swojego pana
oraz bardzo szybkim tempem uczenia się nowych komend i
obowiązków.



Przeciętna długość życia: około 13 lat



Wg klasyfikacji Międzynarodowej
Federacji Kynologicznej należy do I grupy
FCI, ale nie jest w niej oceniany ze względu
na ogromną popularność tej rasy. Oceniany
jest więc osobno. Warto też dodać, że podlega
on próbom pracy.



Psy z uznanych hodowli są odważne, inteligentne, bezgranicznie
oddane, wierne i posłuszne swojemu panu. Są zawsze czujne i
gotowe do obrony człowieka, nawet jeśli nie były do tego
szkolone, a już sam jego wygląd budzi respekt i trzyma
wszelkiej maści opryszków z dala od jego właściciela. Mają
temperament, wesołe usposobienie i własną osobowość.
Uwielbiają zabawy z człowiekiem i źle znoszą samotność i
odosobnienie.



Owczarki niemieckie lubią dzieci i nie robią im krzywdy, jednak
jego panem musi być wyłącznie osoba dorosła i to jej się
podporządkowują.



Jeśli zapewni mu się codzienny ruch na świeżym powietrzu i
możliwość kilkudziesięciu minut biegania luzem, można go z
łatwością trzymać w mieszkaniu.



Rasę wyhodowano z myślą o pasterstwie, jednakże obecnie psy
te wykorzystywane są również w wojsku, policji i innych
służbach mundurowych, do poszukiwania ludzi zasypanych
przez lawiny, walące się budynki, a także w ratownictwie
wodnym i jako przewodnicy osób ociemniałych. Doskonale
sprawdza się jako pies stróżujący, tropiący i obronny.

Na przełomie pierwszej i drugiej dekady
ubiegłego stulecia owczarki niemieckie są już
uznaną rasą hodowlaną i przekraczają
ówczesne granicę Niemiec. Nie tylko policja
się nimi interesowała, trafiają one również do
służby w wojsku. Wraz z wybuchem I Wojny
Światowej znajdują się na pierwszej linii
frontu. Dzisiaj nawet trudno wyobrazić sobie
do jakich zadań można było używać psów.

Wzorzec rasowy

Wrażenie ogólne

Owczarek niemiecki jest średniej wielkości, lekko wydłużony, silny
i dobrze umięśniony, o suchych kościach i zwartej całej budowie.

 
Ważne proporcje wymiarowe

Wysokość w kłębie wynosi dla psów 60 cm do 65 cm, a dla suk 55
cm do 60 cm. Długość korpusu przewyższą wymiar wysokości w
kłębie o około 10 do 17 %.

 
Usposobienie

Owczarek niemiecki musi mieć usposobienie wyważone, o silnych
nerwach, pewności siebie, absolutnej szczerości i być (poza
drażnieniem) całkowicie łagodnym, a do tego czujnym i dającym
się szkolić. Musi posiadać odwagę, ciętość i twardość aby być
wykorzystanym jako pies do towarzystwa, stróżujący, obronny,
służbowy i pasterski.

Głowa

Głowa jest klinowata, odpowiednia do wielkości tułowia, bez
nadmiernego wyrazu ciężkości ani wydłużenia, w ogólnym
wrażeniu sucha i wyraźnie szeroka pomiędzy uszami. Czoło
widziane z przodu i z boku jest nieco wypukłe i bez, lub
jedynie ze słabo zaznaczoną bruzdą środkową.
Grzbiet nosa prosty, siodło lub wygarbienie są niepożądane.
Wargi są napięte, dobrze przylegające o ciemnym
wybarwieniu.

 
Płytka nosowa

musi być czarna.

 
Uzębienie

musi być silne, zdrowe i kompletne. Owczarek niemiecki ma
zgryz nożycowy, tzn. siekacze musza zachodzić za siebie
nożycowo od środka, przy czym siekacze szczeki wychodzą
nożycowo przed siekacze żuchwy.
Zgryz cęgowy, tyłozgryz i przodozgryz są wadliwe, jak
również większe przerwy pomiędzy zębami. Wadliwa jest
również prosta linia zębowa siekaczy.

 

Oczy

Owczarek niemiecki ma uszy stojące o średniej wielkości, które
noszone są prosto i jednakowo skierowane (nie ściągnięte w bok),
są one zakończone w szpic i małżowinami ustawione do przodu.
Uszy miękkie lub wiszące są wadliwe. Uszy noszone położone
przylegająco do tylu w czasie ruchu lub w stanie spoczynku nie są
wadliwe.

Szyja

Szyja powinna być silna, dobrze umięśniona 

Korpus

Górna linia przebiega bez widocznych przerw od nasady szyi
poprzez dobrze ukształtowany kłąb i przez całkiem lekko
opadający względem poziomu grzbiet aż do lekko opadającego
zadu. Grzbiet jest sztywny, silny i dobrze umięśniony. Lędźwie są
szerokie, silnie ukształtowane i dobrze umięśnione. Zad powinien
być długi i lekko opadający i bez przerywania linii górnej
przechodzić w osadzenie ogona.

Pierś
powinna być wyraźnie szeroka, dolna część piersi możliwie

długa i wybitna.

Żebra

powinny wykazywać umiarkowane uwypuklenie,
klatka piersiowa beczkowata jest równie wadliwa
jak i z płaskimi żebrami.

 
Ogon
sięga co najmniej do stawu skokowego, jednak nie poza

środek śródstopia. Od spodu jest nieco obficiej uwłosiony i
noszony jest miękkim łukiem, przy czym w podnieceniu i w
ruchu może być noszony bardziej podniesiony, ale jednak
nie powyżej linii poziomej. Zabrania się operacyjnych
korektur.

Kończyny przednie

Kończyny przednie widziane z boku są proste, widziane z przodu
absolutnie równoległe.
Łopatka i ramię są jednakowej długości i poprzez silne umięśnienie
ściśle przylegają do korpusu. Kąt łopatki i ramienia wynosi w wypadku
idealnym 90°, a z reguły do 110°.

Łapy

są okrągławe, dobrze zamknięte i uwypuklone, opuszki twarde, ale nie
szorstkie. Pazury silne i o ciemnej barwie.

 
Kończyny tylne

Kończyny tylne ustawione są nieco do tyłu, przy czym kończyny tylne
widziane od tyłu stoją równolegle względem siebie. Udo i podudzie są
w przybliżeniu tej samej długości i tworzą kąt około 120°, uda są silne i
dobrze umięśnione.
Stawy skokowe są silnie ukształtowane i sztywne, śródstopie stoi
pionowo pod stawem skokowym.

Łapy

są zwarte, lekko uwypuklone, opuszki twarde i o ciemnej barwie,
pazury silne, uwypuklone i również o ciemnej barwie.

Skóra

Skóra jest (luźno) dolegająca, ale jednak bez  tworzenia fałd. 

Jakość włosa

Prawidłowa okrywa włosowa owczarka niemieckiego to twardy włos z
podszerstkiem. Włos okrywowy powinien być możliwie gęsty, właściwie
twardy i dobrze przylegający. Na głowie włącznie z wnętrzem uszu, na
przednich częściach kończyn, łap i palców nieco dłuższy i gęściejszy.
Na tylnych częściach kończyn włos przedłuża się, aż do stawów
śródręcza wzgl. do stawów skokowych, na tylnych częściach ud tworzy
umiarkowane portki.

 
Umaszczenie

Czarne z czerwonobrązowym, brązowym, żółtym do jasnoszarego
podpalaniem. Czarne lub szare jednobarwne, z szarymi lub
ciemniejszymi przejasianiami, czarnym czaprakiem i maską.
Dopuszczalne, ale niepożądane są nieznaczne, małe białe znamiona na
piersi,
jak również jasne części wewnętrzne.
Umaszczenie białe jest niedopuszczalne.

Wady

Każda odchyłka od podanych powyżej punktów powinna być
uważana za wadę, której ocena powinna być proporcjonalna
do stopnia tej odchyłki.

 
Wady ciężkie

Odchyłki od powyżej opisanych cech rasy, które znacznie
zmniejszają użytkowość.
Wady uszu: osadzenie uszu nazbyt z boku za nisko, uszy
kłapiące, tarczowe ustawienie uszu, uszy nie sztywne.
Znaczne braki pigmentu.
Znaczne wady w ogólnej zwartości.

 
Braki zębowe

Wszystkie odchyłki od zgryzu nożycowego i wzoru
zębowego, o ile nie chodzi o wady dyskwalifikujące

Wady dyskwalifikujące

a) Słabe usposobienie, psy agresywne i słabe nerwowo
b) Psy z wykazana „ciężką dysplazją”
c) Monorchidy i kryptochidy oraz psy z wyraźnie nierównymi wzgl.

skarłowaciałymi jądrami

d) Psy ze zniekształconymi uszami wzgl. wadami ogona.
e) Psy zdeformowane, ułomne
f) Psy z brakami zębowymi:
g) Psy z brakami żuchwy:
       tyłozgryz większy niż 2 mm
      przodozgryz 
      zgryz cęgowy w całym obszarze siekaczy
h) Psy niedorośnięte, lub przerośnięte o więcej niż 1 cm
i) Albinizm
j) Kolor włosów biały (także przy ciemnych oczach i pazurach)
k) Włos kosmaty (długi, miękki nie ściśle przylegający włos okrywowy z

podszerstkiem, chorągiewki na uszach i kończynach, puszyste portki i
puszysty ogon z tworzeniem chorągiewki u dołu)

l) Włos długi (długi, miękki włos kryjący bez podszerstka, najczęściej

dzielący się na środku grzbietu, chorągiewki na uszach i kończynach i na
ogonie).

Typowe choroby owczarków niemieckich

Najbardziej typową chorobą owczarków niemieckich jest dysplazja stawów
biodrowych. Jej podstawową przyczyną są obciążenie genetyczne. Można więc
powiedzieć, że podstawową sprawą w celu jej uniknięcia jest właściwy wybór
hodowli i miotu, z których będzie pochodził nasz pies, bowiem zdarzają się
czasem hodowcy, którzy nie odsuwają wadliwych genetycznie osobników od
reprodukcji.
Jednak genetyka to nie wszystko. Równie istotne są warunki życia, sposób
żywienia oraz rozwój psa, szczególnie w czasie szczenięcym.
Powinniśmy się natychmiast zwrócić do lekarza weterynarii jeśli tylko
zauważymy następujące niepokojące objawy:



usztywnienie kończyn tylnych



kulenie, utykanie



kłopoty ze wskakiwaniem na przeszkody, wchodzeniem na schody, wstawaniem
z pozycji leżącej



drżenie mięśni



kłopoty z chodzeniem, przystawanie, chwianie się na nogach, chodzenie ze
spuszczoną głową, drobnymi kroczkami



oraz standardowy spadek apetytu, po którym zawsze można się spodziewać
jakiś kłopotów

Dziękuje za

obejrzenie
prezentacji 

Paulina Chrupek