Zastosowanie
koagulantów częściowo
spolimeryzowanych
w procesie
oczyszczania wody.
Podstawowe informacje o
procesie koagulacji
oczyszczana woda jako układ koloidalny cząstek
posiadających ładunek,
czynniki powodujące proces koagulacji,
ładunek jaki posiadają cząstki,
hydrofilowość/hydrofobowość cząstek,
ruchy Browna,
efekt Tyndalla,
warunki prowadzenia procesu koagulacji oraz
przebieg tego procesu.
Powszechnie stosowane
koagulanty
siarczan (VI) glinu Al
2
(SO
4
)
3
18H
2
O
powszechnie stosowany w uzdatnianiu wody pitnej i
wody technologicznej w przemyśle,
zastosowanie przy pH 5,5-7,5 – stosowany tylko
w środowisku kwaśnym,
koagulant stały – możliwy wybór rodzaju granulacji
o zawartości Al
2
O
3
ok. 17%,
koagulant w postaci wodnego
roztworu o zawartości Al
2
O
3
ok. 8%,
najtańszy koagulant.
Producenci: Kemipol, WĘGLO-STAL,
Dempol-Eco.
Powszechnie stosowane
koagulanty
siarczan (VI) żelaza (III) Fe
2
(SO
4
)
3
9H
2
O
stosowany w uzdatnianiu wody pitnej i wody
technologicznej w przemyśle,
zastosowanie przy pH 5-7 oraz 9-9,6 ,
szeroki zakres zawartości żelaza ogólnego w
produktach
od 6 do 12,9%,
możliwość zmiany właściwości koagulantów poprzez
modyfikacje polimerami,
łatwość dozowania (możliwość rozcieńczeń)
i bezpieczeństwo stosowania.
Producenci: Kemipol, WĘGLO-STAL, Dempol-Eco.
PAC i PAX –
chlorki/chlorosiarczany
poliglinu
koagulanty nieorganiczne oparte na
trójwartościowym glinie Al
3+
,
doskonałe środki strącające i koagulacyjne
w procesach uzdatniania wody pitnej,
możliwość uzyskania dowolnej zasadowości w
zakresie
25 ÷ 85%,
możliwość uzyskania produktów o pH w zakresie
od 1,0 do 4,5,
możliwość zmiany właściwości poprzez stosowanie
różnych dodatków nieorganicznych i/lub
polimerów,
łatwość i bezpieczeństwo stosowania.
PIX – chlorki/chlorosiarczany
poliżelaza
koagulanty nieorganiczne oparte na
trójwartościowym żelazie Fe
3+
,
doskonałe środki strącające i koagulacyjne
w procesach uzdatniania wody pitnej,
zawierają bardzo niską zawartość metali ciężkich i
są wolne od substancji powszechnie uznawanych
za toksyczne,
możliwość zmiany właściwości poprzez stosowanie
różnych dodatków nieorganicznych i/lub
polimerów,
łatwość i bezpieczeństwo stosowania.
Flokor – chlorowodorotlenki
poliglinu
grupa wstępnie zhydrolizowanych, wysoko
zasadowych koagulantów poliglinowych,
koagulant w postaci wodnych roztworów
możliwych do rozcieńczenia,
stosowane do oczyszczania wody na cele
gospodarcze
i przemysłowe,
nie jest substancją żrącą i nie stanowi
niebezpieczeństwa w świetle przepisów BHP.
Charakterystyka ogólna
koagulantów
i stopień ich polimeryzacji
Porównanie efektywności
koagulantów
Porównanie efektywności
koagulantów - cd
Porównanie efektywności
koagulantów – badania na wodzie z
rzeki Odry i Oławy
Wskaźnik
Woda
Odra
Oława
pH
6,74÷8,41
7,10÷7,77
Zasadowość ogólna, val/m
3
1,55÷2,55
2,70÷3,25
Mętność, g/m
3
6,86÷184,0
5,43÷15,1
Barwa, gPt/m
3
23,33÷250,5
24,99÷53,66
Utlenialność, gO
2
/m
3
5,2÷11,9
4,1÷6,1
OWO, gC/m
3
5,88÷13,6
6,5÷8,71
Glin, gAl/m
3
0÷0,168
0÷0,023
Porównanie efektywności
koagulantów – badania na wodzie z
rzeki Odry i Oławy - cd
Porównanie efektywności
koagulantów – badania na wodzie z
rzeki Odry i Oławy - cd
Porównanie efektywności
koagulantów – badania na wodzie z
rzeki Odry i Oławy - cd
Porównanie efektywności
koagulantów – badania na wodzie z
rzeki Odry i Oławy - cd
Porównanie efektywności
koagulantów – badania na wodzie z
rzeki Odry i Oławy - cd
Porównanie efektywności
koagulantów – badania na wodzie z
rzeki Odry i Oławy - cd
Zalety koagulantów częściowo
spolimeryzowanych w porównaniu
do koagulantu siarczanu glinu
zmniejszone zużycie zasadowości oraz spadek pH,
decydujące o agresywności kwasowęglowej wody,
obniżenie stężenia glinu w wodzie po koagulacji,
aż do całkowitego usunięcia tego pierwiastka z
wody,
obecność polimerycznych form glinu zapewnia
powstanie zawiesin pokoagulacyjnych o lepszych
właściwościach sedymentacyjnych – w
konsekwencji lepsze efekty usuwania z wody
produktów zawierających glin,
stosowanie znacznie mniejszych dawek,
przedawkowanie koagulantów częściowo
spolimeryzowanych nie powoduje gwałtownego
pogorszenia się jakości wody,
Zalety koagulantów częściowo
spolimeryzowanych w porównaniu
do koagulantu siarczanu glinu
możliwa jest ich dalsza modyfikacja opierająca się
na wprowadzeniu dodatkowych jonów
wspomagających koagulację: sód, wapń, aktywna
krzemionka itp.,
zdolność tych substancji do usuwania określonych
bakterii,
zdolność koagulantów częściowo
spolimeryzowanych
do przeprowadzenia procesu koagulacji w
niższych temperaturach,
łatwość stosowania, możliwość rozcieńczania
roztworów oraz bezpieczeństwo użytkowania.
Wady koagulantów częściowo
spolimeryzowanych w porównaniu
do koagulantu siarczanu glinu
wysoki koszt zakupu.
Wykorzystane materiały:
„Ochrona środowiska” – A. Wolborska, R. Zarzycki, B. Mętlewiak – „Wpływ
rodzaju koagulantu glinowego na jakość wody uzdatnionej” – rocznik
1999/4,
„Ochrona środowiska” – M. Rak, M. Świderska – Bróż – „Możliwość
minimalizacji niepożądanych skutków procesu koagulacji siarczanem glinu”
– rocznik 2001/3,
„Ochrona środowiska” – M. Kłos, J. Gumińska – „Badania nad określeniem
stopnia
spolimeryzowania
wstępnie
zhydrolizowanych
koagulantów
glinowych”
– rocznik 2007/2,
„Ochrona środowiska” – M. Kłos, J. Gumińska – „Wpływ zmiany rodzaju
koagulantu na parametry procesu koagulacji” – rocznik 2007/4,
„Polimery czynne w inżynierii środowiska” – T. Winnicki, Arkady, Warszawa
1978r.,
KEMIPOL – „Nowa generacja koagulantów glinowych PAX oraz żelazowych
PIX. Możliwości doboru ich parametrów w zależności od wymagań klientów”
– 2010 r.,
Strona internetowa producenta WĘGLO-STAL: www.weglostal.com.pl ,
Strona internetowa producenta Kemipol: www.kemipol.com.pl ,
Strona internetowa producenta Dempol-Eco: www.dempol.com.pl .
Dziękuję za uwagę