Sprawa Pelplińska w drodze do Watykanu
Aktualizacja: 2011-05-23 9:39 pm
Ksiądz Antoni Henryk Szuman ze Starogardu Gdańskiego został rozstrzelany przed wejściem do kościoła.
Zginął z okrzykiem na ustach:  Niech żyje Chrystus Król! Niech żyje Polska!
Kapłani mordowani w obozach koncentracyjnych, zakonnicy rozstrzeliwani, bo nie chcieli zdjąć
habitu, kobiety broniące swojej czci, świeccy ratujący Żydów. Nie ulegli ateistycznemu nazizmowi
hitlerowskiemu, ponosząc śmierć z ręki oprawców, którzy kierowali się nienawiścią do wiary.
Świadectwo, jakie złożyli na chwałę Chrystusa, jest znakiem zwycięstwa dobra nad złem,
przebaczenia nad terrorem. W Pelplinie nastąpi dziś zakończenie procesu beatyfikacyjnego drugiej
grupy męczenników okresu II wojny światowej.
Kościół w Polsce poniósł wyjątkowo duże ofiary w czasie II wojny światowej. W niemieckich obozach
koncentracyjnych zginęło ponad dwa tysiące polskich księży.  Niemal co piąty polski kapłan stracił życie
podczas wojny, a w niektórych diecezjach straty duchowieństwa sięgały niemal połowy ich stanu
osobowego  przypomina martyrologię Kościoła w nieludzkim czasie dr Adam Dziurok, naczelnik
Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Katowicach.
- Wyniesienie poszczególnych osób do chwały ołtarzy to oddanie sprawiedliwości wszystkim innym
męczennikom  podkreśla ks. dr Wiesław Mazurowski, postulator generalny w procesie beatyfikacyjnym
drugiej grupy polskich męczenników II wojny światowej. Przewodzi im ks. Antoni Henryk Szuman,
proboszcz ze Starogardu Gdańskiego, który został aresztowany 2 paz
dziernika 1939 r. w Fordonie i tego
samego dnia rozstrzelany przed wejściem do kościoła. Zginął z okrzykiem na ustach:  Niech żyje Chrystus
Król! Niech żyje Polska! .
Zdecydowana większość Sług Bożych to księża diecezjalni i zakonni, klerycy, bracia, kandydaci do
kapłaństwa. Są wśród nich również osoby świeckie, w tym rodzina Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich
sześciorga dzieci z Markowej zamordowana 24 marca 1944 r. za ukrywanie dwóch rodzin żydowskich.
Sługa Boży Ignacy Trenda, ubogi gospodarz z Lelowa w diecezji kieleckiej, zginął 4 września 1939 r., gdyż
odmówił wykonania rozkazu Niemców: nie zgodził się podpalić krzyża w miejscowym kościele. Wolał
zginąć, niż zbezcześcić krucyfiks i w ten sposób zaprzeć się wiary.
Jak zaznacza ks. bp Jan Bernard Szlaga, ordynariusz pelpliński, o bohaterach męczennikach chcemy
pamiętać, nie tylko stawiając im pomniki, wieszając tablice pamiątkowe, ale także poprzez kult, jaki im się
należy.
13 czerwca 1999 roku w Warszawie Ojciec Święty beatyfikował pierwszą grupę 108 polskich męczenników
zamordowanych podczas II wojny światowej z nienawiści do wiary. Gdy okazało się, że godnych chwały
ołtarzy jest więcej osób, Konferencja Episkopatu Polski postanowiła dołączyć ich kandydatury do procesu
prowadzonego już wówczas w diecezji pelplińskiej.
Małgorzata Bochenek