Kiszonym
ogórkiem w bakterię
Działanie leków warto wzmocnić
domowymi metodami. Przede wszystkim pijmy bardzo dużo wody, co w
naturalny sposób pozwoli „przepłukać” nerki i cały układ
moczowy. Przydadzą się do tego również ziołowe herbatki (jak np.
urosan) oraz kwaśne soki z cytrusów lub woda z cytryną. Kwaśne
środowisko stanowi naturalną barierę dla bakterii, dlatego warto
wzbogacić swoją dietę o produkty zakwaszające mocz. Najbardziej
polecana jest w tym przypadku żurawina, ale równie skuteczne będą
czarne porzeczki oraz tak popularne w naszym kraju kiszone ogórki.
Jeśli chory ma delikatny żołądek i powinien unikać kwaśnych
pokarmów, może w aptece kupić odpowiednie preparaty zastępcze,
równie skuteczne jak naturalne produkty.
Odpowiednio
szybkie rozpoczęcie leczenia zapalenia dróg moczowych pozwoli nam
uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji w postaci zapalenia, a nawet
niewydolności nerek, będących już znacznie groźniejszymi w
skutkach chorobami. Warto też profilaktycznie, raz do roku, robić
badanie moczu, zwłaszcza po 50 roku życia, kiedy zarówno u
mężczyzn, jak i u kobiet ryzyko wystąpienia tej choroby znacznie
wzrasta.
access code to mylanguageleaderlab: I a02 - CRSCDM7-286656 I a03 - CRSCDIU-286657
Kiedy wykonywać badanie cytologiczne?
Cytologię najlepiej wykonać w połowie cyklu miesiączkowego. Na 3-4 dni przed zaplanowaną wizytą nie należy stosować żadnych leków dopochwowych, środków antykoncepcyjnych oraz irygacji. Należy również przez co najmniej dwa dni powstrzymać się od współżycia płciowego.
Jeśli kobieta cierpi na nawracającą postać grzybicy, to prawdopodobnie zaraża ją w czasie stosunku partner. Okazuje się bowiem, że panowie często są nosicielami różnych szczepów grzyba i nieświadomi tego przekazują je swoim partnerkom. Kandydozie sprzyja również noszenie bielizny ze sztucznych włókien oraz otyłość. I w jednym, i drugim przypadku bardziej się pocimy, a nadmierna wilgotność i ciepło w intymnych okolicach to ulubione warunki drożdżaków.
Jeśli chorowałaś kiedyś na grzybicę pochwy, powiedz o tym lekarzowi, który chce ci przepisać antybiotyk. Może wówczas wybrać inny rodzaj kuracji lub dodatkowo zaordynować ci leki, które zapobiegają grzybicy.
Gdy masz skłonność do nawrotów grzybicy, przedyskutuj ze swoim ginekologiem dalsze stosowanie pigułek antykoncepcyjnych lub HTZ.
Nie rób irygacji pochwy (chyba, że zleci je lekarz).
Dbaj o odporność organizmu; właściwie się odżywiaj (jedz warzywa, owoce, nabiał - a zwłaszcza jogurty z żywymi kulturami bakterii), hartuj się i uprawiaj jakiś sport.
Unikaj noszenia obcisłej bielizny ze sztucznych włókien.
Pierz bieliznę i ręczniki w temperaturze powyżej 60°C.
Nie pożyczaj od nikogo ręcznika, gąbki, mydła czy kostiumu kąpielowego.
Nie używaj perfumowanych mydeł i płynów do kąpieli, dezodorantów intymnych, a nawet zapachowego papieru toaletowego.
Stosuj płyny albo żele przeznaczone specjalnie do higieny intymnej.
Zwracaj uwagę na higienę przy korzystaniu z publicznych toalet; jeżeli wybierasz się w podróż, kup w aptece jednorazowe nakładki na deskę klozetową.
Przy podatności na grzybicę w czasie miesiączki lepiej stosuj podpaski higieniczne niż tampony. Niezależnie od tego, co wybierzesz, zmieniaj je często (co 3-4 godziny).
Gdy chorujesz na grzybicę, nie chodź na basen czy do sauny i nie rozsiewaj zarazków.
Objawy mogą być różne, ale najbardziej charakterystycznym jest nasilające się swędzenie i pieczenie warg sromowych, które mogą też być zaczerwienione i opuchnięte. Zazwyczaj pojawiają się upławy. Bywają białawe, gęste (czasem określa się je jako serowate) lub wodniste. Miewają nieprzyjemny, ostry zapach drożdży, ale też mogą być bez zapachu. Czasem kobieta odczuwa także ból oraz pieczenie podczas oddawania moczu. U mężczyzn grzybica intymnych okolic dotyczy żołędzi, napletka, cewki moczowej, a czasem okolic odbytu. Zaczerwienione, opuchnięte bywają napletek oraz żołądź. Mężczyzna odczuwa swędzenie i pieczenie w kroczu i ból, gdy oddaje mocz. Nie zawsze są to silne dolegliwości, dlatego panowie, traktując grzybicę jako chorobę wstydliwą, rzadko zgłaszają się do lekarza. Niestety, wtedy stanowią źródło zakażenia dla partnerek. Jeżeli kobieta podejrzewa u siebie grzybicę, powinna szybko zgłosić się do ginekologa. Lekarz zwykle nie ma problemów z postawieniem diagnozy. Ale czasem zleca badanie mikrobiologiczne, by przekonać się, jaki rodzaj drożdżaka mógł wywołać chorobę. Pobiera się wtedy próbkę wydzieliny pochwowej i bada pod mikroskopem. Niekiedy w laboratorium hoduje się pobrane drożdżaki, żeby ustalić, na jakie leki są one wrażliwe.
Żeby zapobiec nawrotom choroby, razem z kobietą musi się leczyć jej partner. Mężczyzna zwykle dostaje leki doustne i czasem kremy do smarowania miejscowego. Zażywa tylko jedną tabletkę, jednak lecznicze stężenie leku utrzymuje się w organizmie jeszcze przez 3-4 dni. U kobiety doustna kuracja to za mało. Ginekolog zleca dodatkowo globulki dopochwowe, które wkłada się na noc, oraz kremy do stosowania miejscowego. Dolegliwości mogą nieco złagodzić ziołowe nasiadówki np. z vagolavitu, femoniseptu. Przez cały czas leczenia partnerzy nie powinni ze sobą współżyć albo muszą zabezpieczać się używając prezerwatywy. Po leczeniu warto jeszcze przez 7-10 dni stosować globulki (np. lactovaginal), które odbudowują naturalne środowisko pochwy. Trzeba ściśle stosować się do zaleceń lekarza i nie przerywać kuracji na własną rękę, gdy tylko poczuje się poprawę. Niedoleczonagrzybica ma bowiem tendencję do silniejszych i trudniejszych do leczenia nawrotów. Jeżeli u kobiety nawroty się zdarzają, to po 10 dniach od zakończenia kuracji powinna zbadać czystość pochwy, by przekonać się, czy są w niej strzępki grzybni, oraz żeby określić jakość flory bakteryjnej.
Z infekcją grzybicza pochwy trzeba pójść do ginekologa. Zaleci leki przeciwgrzybicze, doustne lub dopochwowe. Jeśli grzybica nawraca - trzeba zrobić wymaz z pochwy oraz mykogram. Mykogram pozwoli na wykrycie jakiego rodzaju grzyby wywołują infekcję i na jakie leki są wrażliwe. Wymaz odpowie na pytanie czy nie doszło do równoległego zakażenia bakteryjnego. Umożliwi to skorygowanie terapii. Aby uniknąć grzybicy warto zrobić kurację probiotykami zawierającymi pałeczki kwasu mlekowego (Lactobacillius).
Natomiast jeżeli grzybica ponownie nawróci proszę koniecznie wykonać podstawowe badania laboratoryjne - w tym morfologię krwi obwodowej, poziom cukru, poziom enzymów wątrobowych oraz badanie ogólne moczu.
Pozdrawiam