PAPIER OFFSETOWY
Jest przeznaczony do drukowania techniką offsetową. Produkuje się go w odmianie BD i PD o gramaturze 55-250 g/m2. Jest pełnoklejony i wypełniony. Barwę ma białą, kremową lub żółtą, powierzchnię satynowaną, matową lub jednostronnie gładką. Białość dla odmiany bezdrzewnej – 85%, a dla odmiany drzewnej 66-68%.
Wymagania:
Stabilność wymiarowa.
Zwarta struktura, duża spoistość powierzchni w stanie suchym i wilgotnym. Wyeliminuje to pylenie (oddzielenie cząstek włókien i wypełniaczy). Powstajacy pył może przechodzić do roztworu nawilżającego powodując zmiane Ph, lub może mieszać się z farbą na wałkach farbowych, osadzać na cylindrze gumowym zmuszając do częstego mycia. Obniża to wydajność pracy i pogarsza jakość produkcji.
Nieznaczne odkształcenia pod wpływem nacisku.
Powinien dobrze przyjmować farbę, ale także przeciwdziałać jej nadmiernemu wsiąkaniu.
Spoistość powierzchni, zwiększająca się ze zwiększeniem jego wodoodporności. Woda powoduje bowiem osłabienie wiązań między włóknami oraz samych włókien. W celu zwiększenia spoistości wytwór papierniczy jest silnie zaklejony powierzchniowo lub w masie. Na zwiększenie spoistości powierzchni wpływa także ograniczona ilość wypełniacza i wodoutrwalenie żywicami syntetycznymi.
Źle zaklejone papiery offsetowe są mało odporne na wodę, stają się miękkie oraz podlegają odkształceniu liniowemu w obu kierunkach tak, że nie można spasować kolorów.
Nie powinien zawierać zbyt dużo związków rozpuszczalnych w wodzie (alkaliów, kwasów, siarczanu glinu, chlorków itp.) ani związków powierzchniowo czynnych. Odczyn wyciągu wodnego powinien wynosić ok. 5. Zbyt duża zasadowość (8-10) niszczy formy i powoduje tonowanie poprzez odkwaszenie hydrofilowej warstwy płyty offsetowej.
Równomierny rozkład wilgotności. Duża higroskopijność papieru powoduje tendencje do poszukiwania równowagi z wilgotnością otoczenia. Ma to również wpływ na skłonność do pylenia. Przyjmuje się, że im większa wilgotność tym skłonność do pylenia mniejsza.
Przy pasowaniu kolorów należy przestrzegać zasad prawidłowego krojenia papieru. Kierunek podłużny włókien – równoległy do dłuższego boku.