Katecheza 3
Gość w domu – większa radość
Cel:
Uświadomienie dzieciom, ze obecność gości w domu jest źródłem radości, okazja do wspólnej rozmowy. Pogłębienie więzi rodzinnej, więzi z krewnymi.
Pomoce:
Narysowanie na kartonie kontury domów, tasiemki o dł. 3M; słodycze lub paluszki
Wprowadzenie:
Na rozpoczęcie naszego dzisiejszego spotkania zaśpiewajmy Jezus jest tu. Katecheta zwraca się do dzieci z pytaniami nawiązującymi do treści poprzedniej katechezy
-Jak nazywa się miejsce gdzie lubicie przebywać?
Kto mieszka w waszym domu?
Co tworzycie wraz z rodzicami?
Co jest „magnesem”, który was przyciąga do rodziców i rodzeństwa?
Zdarzają się czasem takie dni,kiedy do waszego domu przychodzą goście. Nawiązanie do doświadczeń dzieci.
Z jakiej okazji najczęściej przychodzą?
Co przygotowujemy na ich przyjście?
Jak my sami się przygotowujemy?
Co robimy, gdy goście przychodzą? Po uzyskaniu odpowiedzi katecheta opowiada dzieciom historię Krzysia.
Rozwinięcie:
Krzyś miał podobne doświadczenie. Chcecie posłuchać? Była niedziela, późne popołudnie. Krzyś ubrany odświętnie chodził po mieszkaniu niecierpliwie. Podchodził do okna, nadsłuchiwał pod drzwiami, czy czasem ktoś nie idzie, czy nie podjeżdża samochód. Mama krzątała się po kuchni, przygotowując jakieś smakołyki. Tata nakrywał stół w sąsiednim pokoju.
- Już na pewno domyślacie się – po co? Tak. Krzyś i jego rodzice oczekiwali gości. Miał przyjechać wujek Paweł z ciocią Zosią. Wujek Paweł po dwóch latach pobytu w Australii wrócił do swoich bliskich, do swojej rodziny. Krzyś bardzo tęsknił za wujkiem,który był jego ojcem chrzestnym, a przede wszystkim był to – według Krzysia – najwspanialszy wujek pod słońcem.
Wreszcie są, przyjechali! Cóż za radość. Uściskom i całusom nie było końca. Po tak serdecznym powitaniu, goście zostali zaproszeni do pokoju,a mama oczywiście podała smakołyki, które przygotowała. Przy stole toczyła się ożywiona rozmowa przerywana radosnym śmiechem. Wujek opowiadał o swoich przeżyciach i przygodach, pokazując piękne zdjęcia. Każdego też obdarował drobnym upominkiem – na pamiątkę. Krzyś zasypywał go pytaniami, ale też opowiadał o swoim przedszkolu. Oczywiście do rozmowy włączyli się wszyscy domownicy. Było tak radośnie! Wspaniale!
Zastosowanie:
Katecheta zwraca się do dzieci z pytaniami:
Kogo oczekiwał Krzyś i jego rodzice?
Jak przygotowali się na przyjęcie gości?
Jak ich powitano?
Co potem robili?
Jaka była atmosfera w domu?
Gdy w domu są goście, to rodzina staje się większa, a tym samym większa jest radość. Podziękujmy Panu Jezusowi za wszystkich gości, którzy przychodzą do naszego domu, sprawiając nam radość. Powiedzmy:
Panie Jezu, dziękujemy Ci za gości!
Panie Jezu,dziękujemy Ci za radość!
Katecheta organizuje zabawę tematyczną: „Witam gości w naszym domu”.Kilkoro dzieci otrzymuje narysowane na kartonie kontury różnych domów. Dzieci ustawiają się w różnych miejscach sali, wchodzą do środka zaznaczonego tasiemką na podłodze (oznaczają one różne domy). Do każdego domu wchodzi dziewczynka i chłopiec – mama i tata i dziecko (lub dzieci). Np. Mama przygotowuje posiłek, tato nakrywa stół, dzieci ubierają się odświętnie, wyglądając przez okno, nasłuchują przy drzwiach, czy nie idą oczekiwani goście. Ktoś puka, tato otwiera szeroko drzwi, zaprasza do środka, gdzie następuje radosne, i serdeczne powitanie. Mama zaprasza wszystkich do stołu – siadają, spożywają posiłek (np.: słodycze. Paluszki),rozmawiają, „coś pokazują”.Potem się żegnają i goście opuszczają dom. Domownicy machają ręką na pożegnanie. Po zakończonej zabawie dzieci siadają przy stolikach i wykonują pracę z zeszytu do ćwiczeń.