Osadnik wtórny

---

Osadniki wtórne służš do oddzielenia osadu czynnego od oczyszczonych œcieków. Oddzielenie osadu czynnego jest ostatnim krokiem w produkcji oczyszczonych œcieków: klarownych, o stałym wymaganym stężeniu BZT5 i zawiesiny ogólnej. Realizacja tego zadania odbywa się w osadnikach wtórnych.

Sedymentacja zachodzšca w osadnikach wtórnych różni się od przeprowadzanej w osadnikach wstępnych. Zawiesiny osadu czynnego występujš w osadnikach wtórnych w znacznie wyższych koncentracjach i sedymentujš znacznie trudniej, ponieważ sš bardzo lekkie. Poza tym wymagany efekt usuwania zawiesin jest znacznie wyższy. Mimo, że osad wtórny gorzej opada niż zawiesina ziarnista (osadnik wstępny), efekt pracy osadnika wtórnego jest znacznie wyższy. Spowodowane jest to kłaczkowaniem osadu w ciężkie, wielkie kłaczki oraz występowaniem warstwy osadu zawieszonego, który w pewnym sensie filtruje odpływajšce œcieki, wyłapujšc drobne, lekkie czšstki zawiesiny.

W osadnikach wtórnych następuje klarowanie œcieków i zagęszczanie osadu. Eksploatacja osadnika wtórnego polega na utrzymaniu właœciwej gruboœci warstwy zawieszonej osadu.

Czas przetrzymania œcieków okreœlany jest jako stosunek natężenia przepływu œcieków do objętoœci osadnika, zmniejszonej o objętoœć przeznaczonš na zagęszczanie osadu. Wymagany czas przepływu œcieków zależy od wymaganego efektu oczyszczania, stężenia zawiesin i indeksu osadowego. Czas ten wzrasta wraz ze wzrostem wymaganego efektu klarowania œcieków. Najczęœciej stosowany czas przetrzymania œcieków w osadniku wtórnym wynosi 2,5 - 3,5h.

Czas przepływu osadu recyrkulowanego przez dolnš częœć osadowš osadnika wpływa na stopień zagęszczenia osadu, a więc na jego stężenie. Minimalny czas przebywania osadu w strefie osadowej nie powinien być krótszy niż 0,5h.

Wraz ze wzrostem temperatury efekt sedymentacji poprawia się.

Najczęœciej stosowane osadniki wtórne to zbiorniki okršgłę lub prostokštne. Osadniki kwadratowe stosowane sš bardzo rzadko, ponieważ zawiesiny gromadzš się w narożnikach zbiornika i często przedostajš się prze przelewy do odpływu. Usuwanie osadu zgromadzonego na dnie osadnika odbywa się w sposób identyczny jak w przypadku osadników wstępnych, tzn. albo za pomocš mechanicznych zgarniaczy, które popychajš osad w kierunku leja osadowego znajdujšcego się pod komorš centralnš, albo bezpoœrednio z dna dzięki zastosowaniu specjalnych ssawek umieszczonych na promienistych przewodach przesuwanych obrotowo, które równomiernie zasysajš osad. Odpływ z osadnika odbywa się przez przelewy pilaste umieszczone na obwodzie oasadnika lub przez zatopione (20 - 50cm) rury perforowane, umieszczone na obwodzie osadnika lub promieniœcie w równych odstępach.

Poniżej przykłady osadników wtórnych. Kliknij na zdjęcie aby uzyskać powiększnie.

- osadniki wtórne w oczyszczalni œcieków w Mroczy

- osadniki wtórne w oczyszczalni œcieków w Zatorzy

- osadniki wtórne w oczyszczalni œcieków w Krynicy

-osadniki wtórne w oczyszczalni œcieków w Tarnobrzegu