Życiorys Zawiszy Czarnego ok 1375 1428


Zawisza Czarny ok. 1375-1428

Polski rycerz bez skazy . Zwycięzca europejskich turniejów , uczestnik najważniejszych wydarzeń I połowy XV wieku . Zginął jak prawdziwy rycerz chrześcijański , walcząc przeciw muzułmanom . Jego legenda żyje w powiedzeniu „polegać na kimś , jak na Zawiszy” .

Gdy w 1410roku król Władysław Jagiełło zbierał wojska na wyprawę przeciwko Krzyżakom . Zawisza Czarny porzucił dwór monarchy Węgier , Zygmunta Luksemburczyka , i przybył do Polski . Już wówczas otoczony był sławą , którą zdobył , walcząc z wdzierającymi się do serca Europy Turkami .

Po zakończeniu wojny z zakonem krzyżackim Zawisza wrócił na dwór w Budzie (część dzisiejszego Budapesztu) jako wysłannik Jagiełły . Postanowił z Krakowa na Węgry kilkanaście razy - całe życie polskiego rycerza było podzielone między służbę ojczyźnie i cesarzowi Zygmuntowi Luksemburczykowi .

W 1414 roku , jako z dwóch świeckich delegatów , udał się do Konstancji , by reprezentować polskie interesy na soborze powszechnym . Zgromadzeni na nim duchowni i świeccy przedstawiciele państw chrześcijańskich mieli rozstrzygnąć najważniejsze dla Europy sprawy , między innymi konflikt polsko-krzyżacki . Zawisza został wybrany jednym z dwudziestu czterech „ stróżów porządku i wolności ” - najbardziej godnych zaufania rycerzy Europy , strzegących bezpieczeństwa obrad . Stawał po stronie tolerancji religijnej , broniąc spalonego później na stosie czeskiego myśliciela Jana Husa . Z Konstancji wyjechał u boku Zygmunta Luksemburczyka , by w zachodniej Europie szukać godnych siebie przeciwników . Niewielu było wówczas rycerzy gotowych zmierzyć się z Zawiszą , nawet na turniejach , gdzie ściśle określony ceremoniał czynił z walki rodzaj niebezpiecznej gry . Zygmunt Luksemburczyk odwiedził Hiszpanię , Francję i Anglię , gdzie starał się przekonać tamtejszych władców do swoich koncepcji politycznych . Podczas tej podróży Zawisza najprawdopodobniej spotkał się z niepokonanym dotąd Janem z Aragonii i zwyciężył go w obecności kilku monarchów . Po powrocie do kraju wziął udział w kolejnej wojnie z Krzyżakami . W 1424 roku , z okazji koronacji czwartej żony Jagiełły , wyprawił w Krakowie wielkie przyjęcie dla monarchów na wzór słynnej uczty u Wierzynka . W 1428 roku towarzyszył Zygmuntowi Luksemburczykowi w wyprawie przeciwko Turkom . Nieudane oblężenie położonej na wysokiej górze twierdzy Golubac zamieniło się w paniczny odwrót i klęskę . Przypuszcza się , że Zawisza zginął , osłaniając ucieczkę wojsk na drugą stronę Dunaju . Według innej wersji , został wzięty do niewoli i później zamordowany .

Jest bohaterem nie dokończonego dramatu Juliusza Słowackiego Zawisza Czarny , a jako duch rycerza pojawia się w Weselu Stanisława Wyspiańskiego , gdzie symbolizuje dawną chwałę Polski .



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Siedem cnót Zawiszy Czarnego, Biografie
Siedem cnót Zawiszy Czarnego
Życiorys Stanisława Żółkiewskiego ok 1547 1620
elegia na smierc czarnego zawiszy
elegia na smierc czarnego zawiszy
Życiorys Jana Chryzostoma Pastek ok 1636 1701
OK W2 System informacyjny i informatyczny
ok Fizjologia czynności mięśni
Hala CECHOWANIE BELKA SPRĘŻONA ok
C1 R6 OK
Conan 51 Conan Pan czarnej rzeki
Czarne orly sprawozdanie2

więcej podobnych podstron