Szkoła Podstawowa
im. Kazimierza Wielkiego
w Wieleniu
ZEBRANIE Z RODZICAMI UCZNIÓW
KLAS SZÓSTYCH
DOTYCZĄCE
SPRAWDZIANU W OSTATNIM ROKU NAUKI
W SZKOLE PODSTAWOWEJ
SZKOŁA BEZ RODZICÓW
- SZKOŁĄ BEZ PRZYSZŁOŚCI!
Wieleń, 6 października 2009 r.
I Strony procesu edukacyjnego
RODZIC
UCZEŃ
NAUCZYCIEL
*** Rozdanie rodzicom ankiet anonimowych, w celu uświadomienia istoty umiejętności tworzenia szczęścia rodzinnego.
II Piramida Maslowa, potrzeby ucznia
POTRZEBY
SAMOREALIZACJI
POTRZEBA
POZNANIA
POTRZEBA UZNANIA
I SZACUNKU
POTRZEBA MIŁOŚCI I PRZYJAŹNI
POTRZEBA BEZPIECZEŃSTWA
POTRZEBA BIOLOGICZNA
III Co warto wiedzieć o sprawdzianie w klasie VI?
Począwszy od 2002 roku każdy uczeń klasy szóstej musi przystąpić do sprawdzianu zewnętrznego, organizowanego przez Centralną Komisję Egzaminacyjną i Okręgową Komisję Egzaminacyjną.
Sprawdzian ten jest:
- powszechny i obowiązkowy (tzn. muszą do niego przystąpić wszyscy uczniowie);
- taki sam w całym kraju, wszyscy piszą to samo, w tym samym dniu, o tej samej godzinie;
- oceniany poza szkołą, według tych samych kryteriów przez specjalnie przeszkolonych egzaminatorów;
- w trakcie egzaminu może pojawić się obserwator z zewnątrz;
- wynik nie wpływa na promocję, ale jeśli uczeń nie przystąpi do sprawdzianu nie otrzymuje świadectwa ukończenia szkoły;
Ponadto warto wiedzieć, że:
- uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych będą pisali sprawdzian dostosowany do ich możliwości; ( uczeń posiadający orzeczenie z PPP ze wskazanymi warunkami sprawdzianu)
- sprawdzian zawsze odbywa się w kwietniu- w 2010 roku będzie to 8 kwietnia o godz. 9.00; potrwa 60 minut;
- uczniowie, którzy z ważnych przyczyn losowych nie przystąpią do sprawdzianu w pierwszym terminie, będą mogli przystąpić do niego w terminie dodatkowym.
IV Forma i struktura sprawdzianu
Poprzez sprawdzian zostanie zbadany stopień opanowania wybranych umiejętności ponadprzedmiotowych, które są kształtowane w szkole podstawowej w ramach różnych zajęć edukacyjnych. Są to umiejętności podstawowe dla tego poziomu kształcenia -niezbędne do nauki w gimnazjum oraz przydatne w życiu codziennym. Umiejętności te uzupełniają się i po części przenikają wzajemnie, ale możliwe jest ich wyodrębnienie i ocenienie. Podstawę do przeprowadzenia sprawdzianu stanowią standardy wymagań egzaminacyjnych. Wykaz standardów powstał w wyniku wnikliwej analizy Podstawy programowej kształcenia ogólnego dla pierwszego i drugiego etapu edukacyjnego. Poprzez zabiegi interpretacyjne przełożono zapisy dotyczące celów edukacyjnych, zadań ogólnych szkoły, treści nauczania i osiągnięć uczniów na standardy wymagań szczegółowo określające pożądane umiejętności ucznia kończącego sześcioletnią szkołę podstawową. Standardy pogrupowano w pięć ponadprzedmiotowych kategorii, które stają się niejako odpowiedzią na pytanie: czego szkoła ma nauczyć ?
CZEGO SZKOŁA
MA NAUCZYĆ ?
CZYTANIE
Uczeń:
1) odczytuje różne teksty kultury (w tym kształtujące tożsamość narodową i postawę obywatelską,
a) źródła i teksty historyczne, w tym: fragmenty kronik, pamiętników, listów, elementy dziedzictwa kulturowego, w szczególności zabytki architektury reprezentatywne dla danej epoki, polskie pieśni patriotyczne,
b) teksty literackie, w tym: baśnie, legendy, mity, opowiadania, utwory poetyckie i prozatorskie z klasyki dziecięcej i młodzieżowej - polskiej i światowej,
c) teksty użytkowe, w tym: telegram, zaproszenie, zawiadomienie, instrukcję, przepis, ogłoszenie, kartkę pocztową, list prywatny i oficjalny, tabelę, notatkę,
d) proste teksty podręcznikowe, a także publicystyczne i popularnonaukowe, w tym: audycję radiową i telewizyjną, artykuł prasowy,
e) przedstawienia teatralne i filmy,
f) przekazy ikoniczne, w tym: komiksy, dzieła malarskie, rzeźby, rozpoznaje ich cechy charakterystyczne, dostrzega znaczenia dosłowne i odkrywa sensy przenośne,
2) określa funkcje elementów charakterystycznych dla danego tekstu:
a) rozumie pojęcia: fikcja literacka, świat przedstawiony, nadawca, odbiorca, podmiot mówiący, narracja, przenośnia, rytm, b) posługuje się czynnie terminami: bohater, wątek, akcja, autor, narrator, epitet, porównanie, wyraz dźwiękonaśladowczy, rym, zwrotka, refren, baśń, legenda, opowiadanie, powieść, proza, poezja oraz podstawowymi terminami związanymi z przekazami ikonicznymi, plastyką, muzyką, radiem, telewizją, filmem, teatrem, prasą,
3) rozumie znaczenia podstawowych symboli występujących w instrukcjach i w opisach: a) diagramów, b) map, c) planów, d) schematów, e) innych rysunków,
4) odczytuje dane z: a) tekstu źródłowego, b) tabeli, c) wykresu, d) planu, e) mapy, f) diagramu oraz odpowiada na proste pytania z nimi związane.
Pisanie
Uczeń:
1) pisze na temat i zgodnie z celem, posługując się następującymi formami wypowiedzi: a) opowiadanie, b) opis przedmiotu, krajobrazu, postaci rzeczywistej i literackiej, dzieła sztuki, c) sprawozdanie z uroczystości szkolnej, wycieczki, d) notatka w formie planu, tabeli, wykresu, streszczenia, e) kartka pocztowa,
f) list prywatny i oficjalny, g) telegram, h) zaproszenie, i) zawiadomienie, j) ogłoszenie, k) instrukcja, l) przepis,
2) formułuje wypowiedzi ze świadomością celu (intencji):
a) pyta i odpowiada, b) potwierdza i zaprzecza, c) poleca i prosi, d) przyrzeka i obiecuje, e) zachęca i zniechęca, f) zaprasza, g) przeprasza, h) współczuje, i) żartuje, j) wątpi, k) odmawia,
3) buduje tekst poprawny kompozycyjnie (ok. 1 strony formatu A4), celowo stosując środki językowe i przestrzegając norm gramatycznych, ortograficznych i interpunkcyjnych,
4) przedstawia w postaci graficznej dane zapisane w tabeli: a) przenosi informacje na oś liczbową, chronologiczną, układ współrzędnych, b) wyraża dane w postaci diagramu słupkowego, prostego schematu, innego rysunku,
5) dba o układ graficzny, czytelność i estetykę zapisu:
a) dostosowuje zapis do formy wypowiedzi, b) wyróżnia części tekstu zgodnie z jego strukturą, c) pisze czytelnie.
Rozumowanie
Uczeń:
1) posługuje się kategoriami czasu i przestrzeni w celu porządkowania wydarzeń:
a) sytuuje je w przestrzeni, b) umieszcza daty w przedziałach czasowych,
c) oblicza upływ czasu między wydarzeniami, d) porządkuje wydarzenia w kolejności chronologicznej.
2) przedstawia przyczyny i skutki wydarzeń i zjawisk:
a) domyśla się przyczyn, przewiduje skutki wydarzeń bliskich życiu i swoim doświadczeniom, b) wskazuje główne przyczyny i skutki doniosłych wydarzeń w historii Polski, c) wyjaśnia przyczyny i skutki zmian, które zachodzą w środowisku w wyniku działalności człowieka,
3) określa znaczenie osiągnięć człowieka dla rozwoju cywilizacyjnego:
a) wyjaśnia na prostych przykładach zmiany cywilizacyjne, jakie nastąpiły na przestrzeni dziejów, b) opisuje najważniejsze osiągnięcia, które składają się na polskie dziedzictwo kulturowe,
4) wyraża własne opinie i próbuje je uzasadnić, wyjaśniając swoje stanowisko, używa odpowiednich argumentów,
5) opisuje sytuację przedstawioną w zadaniu za pomocą:
a) wyrażenia arytmetycznego i prostego wyrażenia algebraicznego, b) prostego równania pierwszego stopnia z jedną niewiadomą, c) planu, d) mapy, e) prostego schematu, f) diagramu słupkowego, g) innego rysunku,
6) rozpoznaje charakterystyczne cechy i własności:
a) liczb, b) figur, c) zjawisk, d) przemian, e) obiektów przyrodniczych, f) elementów środowiska, wskazuje różnice i podobieństwa oraz porządkuje je,
7) dostrzega prawidłowości, opisuje je i sprawdza na przykładach:
a) opisuje zjawiska o charakterze powtarzalnym, spotykane w najbliższym otoczeniu, b) na podstawie opisu zjawiska mającego charakter prawidłowości wnioskuje o dalszym jego przebiegu,
8) ustala sposób rozwiązania zadania oraz prezentacji tego rozwiązania,
9) analizuje otrzymane wyniki i ocenia ich sensowność:
a) porównuje wyniki z własnym doświadczeniem, b) sprawdza wyniki z warunkami zadania.
Korzystanie z informacji
Uczeń:
1) wskazuje źródła informacji, posługuje się nimi,
2) analizuje oferty mediów kierowane do dzieci i młodzieży, wybiera spośród tych ofert, kierując się wskazanymi kryteriami (osadzonymi także w wartościach).
Wykorzystywanie wiedzy w praktyce
Uczeń:
1) posługuje się poznanymi terminami do opisywania zjawisk i sytuacji spotykanych w środowisku,
2) wybiera przyrządy służące do obserwacji i pomiaru, odpowiada na pytania dotyczące przebiegu zjawisk, zapisuje wyniki obserwacji,
3) wykonuje obliczenia dotyczące: a) długości, b) powierzchni, c) objętości, d) wagi, e) czasu, f) temperatury, g) pieniędzy,
4) planuje i wykonuje obliczenia z wykorzystaniem kalkulatora,
5) wykorzystuje w sytuacjach praktycznych własności:
a) liczb, b) figur, c) zjawisk, d) przemian, e) obiektów przyrodniczych,
f) elementów środowiska i stosuje je do rozwiązania problemu,
6) zna zasady bezpiecznego posługiwania się urządzeniami technicznymi i materiałami chemicznymi, rozpoznaje oznakowania substancji toksycznych, łatwopalnych i wybuchowych, objaśnia zasady użytkowania domowych urządzeń elektrycznych,
7) wyjaśnia na podstawie instrukcji obsługi, jak uruchomić i wykorzystać proste urządzenia techniczne,
8) rozumie potrzebę stosowania zasad:
a) higieny, b) bezpieczeństwa, c) zdrowego trybu życia, d) oszczędnego korzystania z energii i innych zasobów przyrody, e) postępowania w środowisku przyrodniczym.
V Sprawdzenie stopnia opanowania wiedzy ucznia
Aby sprawdzić stopień opanowania wybranej umiejętności, trzeba postawić przed uczniem zadanie, którego rozwiązanie wymaga posłużenia się nią. Tak więc na sprawdzianie postawione zostaną przed uczniami zadania odpowiednie do umiejętności opisanych w standardach wymagań, które powyżej zostały omówione.
W arkuszu uczeń może spotkać się z różnymi formami zadań.
Forma zadania |
Czynność ucznia |
rozszerzonej odpowiedzi |
Uczeń pisze dłuższy tekst na zadany temat lub rozwiązuje zadanie wymagające wielu różnych czynności, zapisuje kolejne kroki, przedstawia swoje rozumowanie, podaje prawidłowy wynik. |
krótkiej odpowiedzi |
Uczeń podaje rozwiązanie zadania, problemu w formie pojedynczego słowa, liczby, zdania lub wyrażenia matematycznego. |
zadanie z luką |
Uczeń uzupełnia zdanie brakującym wyrazem, zwrotem lub wyrażeniem. |
zadanie wyboru wielokrotnego |
Uczeń wybiera prawidłową odpowiedź spośród kilku podanych propozycji. |
zadanie na dobieranie |
Uczeń dobiera pary wyrazów, zwrotów lub wyrażeń według podanych kryteriów. |
prawda - fałsz |
Uczeń ocenia prawdziwość podanych zdań lub wyrażeń matematycznych. |
Zadania nie będą pogrupowane w części reprezentujące przedmioty szkolne. Struktura arkusza sprawdzianu wynikać będzie z powiązania zadań motywem przewodnim (może to być na przykład rodzaj testu fabularyzowanego). Powinien on przybliżać treści zadań sprawdzianu do doświadczeń uczniów oraz nadawać testowi walory wychowawcze. Celem takiego zabiegu jest ułatwienie uczniom zrozumienia kolejnych sytuacji (zadań) oraz ograniczenie znużenia, jakie wywołuje nieustanna zmiana wątku. Przeciętny czas rozwiązywania testu wynosi około 60 minut. W przypadku uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych czas pracy może być odpowiednio dostosowany.
VI Arkusz testu (załącznik)
VII W jaki sposób nauczyciel przygotowuje
uczniów do sprawdzianu po klasie VI?
Zwiększenie ilości ćwiczeń z zadaniami otwartymi, prac z tekstem.
Doskonalenie umiejętności wnikliwego czytania i wypełniania poleceń.
Praca nad czytaniem tekstu ze zrozumieniem, analizowaniem i argumentowaniem.
Doskonalenie umiejętności posługiwania się rożnymi formami wypowiedzi.
Usprawnianie umiejętności rozumienia i stosowania terminów literackich.
Systematyczne sprawdzanie i analiza pisemnych zadań domowych (zeszytów lekcyjnych).
Doskonalenie korzystania z różnych źródeł informacji. (PRACA ZE SŁOWNIKIEM !!!)
Indywidualizacja pracy podczas zajęć.
Prowadzenie zajęć dydaktyczno - wyrównawczych z języka polskiego i matematyki.
Prowadzenie KÓŁKA POLONISTYCZNEGO, MATEMATYCZNEGO, PRZYRODNICZEGO I HISTORYCZNEGO dla uczniów klas szóstych.
Konstruowanie kartkówek, sprawdzianów w taki sposób by usprawnić umiejętności konieczne podczas rozwiązywania sprawdzianu po klasie VI.
Prace długoterminowe.
Przykłady zadań języka polskiego kształtujących umiejętności zawarte w standardach egzaminacyjnych:
SPRAWDZIAN - CZYTANIE ZE ZROZUMIENIEM
Przeczytaj teksty i odpowiedz na pytania zaznaczając jedną odpowiedź:
Wicedyrektor Dąbkówna machinalnie przyjęła wiązankę. Była to dla niej czynność nawykowa. Wicedyrektor tak często przyjmowała wiązanki, że weszło jej to po prostu w krew, tak jak podpisywanie dokumentów, zasiadanie na naradach i władcze rozmowy przez telefon. Nie wiedziała nawet, że przy okazji przyjmowania wiązanki na twarz jej wypływa sztucznie optymistyczny, krzepiący uśmiech. Dopiero gdy odłożyła kwiaty na brzeg chromowanego zlewozmywaka, pozwoliła wreszcie swej twarzy powrócić do normalnego wyrazu. Aniela z zachwytem obserwowała tę bezwiedną grę mimiczną. Gdyby kiedyś zechciała zagrać działaczkę, wiedziałaby już, z jakiej to krynicy ma czerpać pełną garścią.
1. Czynność nawykowa to:
a) czynność wykonywana machinalnie
b) bycie w dużym nałogu c) namawianie kogoś do złego
2. Wspomniana gra mimiczna to:
a) część strategii wojennej
b) zmieniająca się mimika twarzy
c) ziewanie
3.Znaczenie wyrażenia „weszło jej to po prostu w krew” odnajdziesz w:
a) słowniku wyrazów obcych
b) słowniku frazeologicznym
c) słowniku wyrazów bliskoznacznych
4. Wyrażenie „wiedziałaby już, z jakiej to krynicy ma czerpać pełną garścią” oznacza:
a) wiedziałaby, kogo oblać wodą
b) wiedziałaby, komu przynosić wodę
c) wiedziałaby, z kogo brać przykład i kogo naśladować
Aniela nie była pięknością. Nie wyróżniała się niczym szczególnym, jeśli chodzi o powierzchowność. Miała wszakże dużo tego, co się nazywa urokiem osobistym. Czarne żywe oczy, iskrzące się wesoło zza grubych szkieł, patrzyły z lekka rozbieżnie i z lekka ironicznie. Czarne włosy otaczały jej głowę jak puszysta czapeczka i kończyły się krótkim, grubym warkoczem, ściągniętym gumką. Policzki miała Aniela różowe, nos spory i zawadiacki, a wyraz jej ust wskazywał na temperament wybuchowy i daleki od łagodności.
1. Przytoczony fragment jest:
a) opisem
b) opowiadaniem
c) dialogiem
2. Do którego z elementów charakterystyki przytoczony fragment można najlepiej wykorzystać?
a) przedstawienie postaci
b) wygląd zewnętrzny
c) ocena postaci
3. Wspomniane „grube szkła” to:
a) butelki
b) szyba w drzwiach
c) okulary
4. W jakiej kolejności wymienione są części twarzy:
a) oczy, uszy, policzki, usta
b) policzki, warkocz, usta, oczy
c) oczy, policzki, nos, usta
CZEŚCI MOWY I CZĘŚCI ZDANIA
1. Nazwij części mowy występujące w poniżysz zdaniach.
Kasia poszła do sklepu. ………………………………………………..
Jurek biegł szybko, dynamicznie i bardzo się zmęczył.
Krzesło stoi przy stole.
Małe dziecko często płacze.
W podanych zdaniach podkreśl części zdania.
Kasia poszła do sklepu.
Jurek biegł szybko, dynamicznie i bardzo się zmęczył.
Krzesło stoi przy stole.
Małe dziecko często płacze.
SPRAWDZIAN (przysłówek, liczebnik, zaimek, spójnik, przyimek)
Imię i Nazwisko …………………. Klasa VI ……………. GRUPA
Przekraczamy łuk tęczy i wchodzimy do prezbiterium. Przed nami arcydzieło mistrza Wita Stwosza, Ołtarz Mariacki. Wykonany został młodego mistrza z Norymbergii.
Artysta zjawił się w Krakowie na stałe w 1477r. Około 25 maja rozpoczął prace przy ołtarzu. Założył pracownię i w niej wraz z uczniami przez dwanaście lat pracował nad swym dziełem. Ukończył je w 1489r. Za tę pracę otrzymał sumę 2808 florenów, czyli tyle, ile wynosił roczny budżet Krakowa. Konstrukcję wykonał Stwosz z drewna dębowego, rzeźby wykuł w lipie.
Głównym tematem jest zaśnięcie Marii, która w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa spoczywa na rękach apostołów. Śmierć matki Jezusa pozbawiona jest dramatyzmu i męki konania. Marię uosabia młoda dziewczyna, której twarz wyraża spokojne oczekiwanie na Syna. Ponad centralną sceną umieścił Stwosz grupę wyobrażającą Wniebowzięcie. Szafa obramowana jest półkolistym łukiem wypełnionym rzeźbionymi figurkami proroków, a w narożach Ojców Kościoła. Całość wieńczy baldachim, pod którym odbywa się koronacja Maryi w asyście aniołów oraz patronów Królestwa Polskiego: świętego Stanisława i Wojciecha.
Ten późnośredniowieczny ołtarz, którego cechy nie wykraczają poza stylistykę epoki i nie zapowiadają jeszcze szerzącego się już na zachodzie Europy renesansu. był odnawiany gruntownie i konserwowany w latach 1866 - 1871 oraz w 1932 - 1933r. W czasie drugiej wojny światowej został zrabowany przez Niemców, po wojnie odnaleziony w Norymberdze i przywieziony do kraju. Wtedy też poddano go dokładnej konserwacji. Przez lata znajdował się na Wawelu i dopiero w 1957r został oddany kościołowi.
UWAGA, w niektórych punktach możliwych jest też kilka poprawnych odpowiedzi!
1. Tekst mówi zasadniczo o:
A/ całej sztuce średniowiecza
B/ niemieckich miastach
C/ pewnym dziele artystycznym
D/ Wawelu
2. Wyraz „zjawił się” oznacza:
A/ nagle przyjechał
B/ przyszedł
C/ przyjechał
D/ został przywieziony przez władze miasta
3. Prace nad ołtarzem rozpoczęły się:
A/ wiosną
B/ latem
C/ tekst o tym nie mówi
D/ w 1477r
4. Artysta otrzymał od miasta sumę:
A/ niewielką
B/ sporą
C/ dużą
D/ bardzo dużą
5. Wypisz z tekstu przysłówek.
………………………………………………….
6. Utwórz stopień wyższy i najwyższy od podanych przysłówków i przymiotników.
STOPIEŃ RÓWNY |
STOPIEŃ WYŻSZY |
STOPIEN NAJWYŻSZY |
dobrze zły dużo mały szybko
|
………………….. ………………….. ………………….. …………………… ……………………
|
………………………. ……………………….. ………………………. ……………………… ………………………..
|
KARTKÓWKA - epitet, wyrazy dźwiękonaśladowcze KLASA VI
1. Wypisz z tekstu epitety, wyrazy dźwiękonaśladowcze
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny, Dżdżu krople padają i tłuką w me okno... Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną I światła szarego blask sączy się senny... O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny... Wieczornych snów mary powiewne, dziewicze Na próżno czekały na słońca oblicze... W dal poszły przez chmurną pustynię piaszczystą, W dal ciemną, bezkresną, w dal szarą i mglistą... Odziane w łachmany szat czarnej żałoby Szukają ustronia na ciche swe groby, A smutek cień kładzie na licu ich miodem... Powolnym i długim wśród dżdżu korowodem W dal idą na smutek i życie tułacze, A z oczu im lecą łzy... Rozpacz tak płacze... |
EPITETY (5) |
WYRAZY DŹWIĘKONASLADOWCZE |
2. Napisz co to jest porównanie i podaj jego trzy przykłady.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
3. Jak nazywamy osobę mówiącą w wierszu?
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
PRZYKLADOWY TEKST
Szóstoklasisto!
Przeczytaj uważnie tekst, a następnie odpowiedz na pytania związane z tekstem. Polecenia czytaj i wykonuj uważnie. W zadaniach wielokrotnego wyboru tylko jedna odpowiedź jest poprawna. Na rozwiązanie testu masz 45 minut. Życzę Ci powodzenia!
Skryptorium w Kells (fragment książki "Sekrety wielkich mistrzów" A. Bernatowicz)
Skryptorium w Kells przypominało warsztat malarza i pracownię alchemika jednocześnie. Najwięcej miejsca zajmował duży stół, przy którym mnisi - czeladnicy przygotowywali materiały służące do pisania, malowania i oprawiania iluminowanego manuskryptu. Jeden z zakonników wykonywał prace introligatorskie, polegające na odpowiednim przycięciu pergaminu, sporządzonego ze specjalnie wyprawionej cielęcej skóry. On też, gdy wszystkie karty księgi zostały zapisane i ozdobione, oprawiał je i wykonywał okładki ze skóry.
Inny mnich sporządzał farbę dla malarza. Stąd na półkach stały szklane miseczki różnej wielkości. Każda z nich była wypełniona innym barwnikiem, czyli kolorową substancją, z której wytwarzano farbę. Niektóre barwniki ucierano z białkiem z kurzych jaj lub z klejem otrzymywanym z ryb. Inne mieszano z wodą i sokami roślinnymi - z kwiatów lilii, mieczyka lub ze zwykłej kapusty. Na innej półce leżały cienkie pędzelki, pióra, srebrne sztyfty, młynek do mielenia złota i narzędzia potrzebne do prasowania cennego kruszcu: ząb niedźwiedzia, bobra lub kieł dzika oraz gładkie, płaskie kamienie. Nieodzowna była też skorupa małża lub żółwia, która służyła jako naczynie do opłukiwania gotowych płatków złota lub srebra.
Wiele substancji do malowania i pisania zakonnicy wytwarzali sami: barwnik żółty, na przykład otrzymywano z żółci rybiej lub z płatków krokusa (tak zwany szafran), czerwony najczęściej z bieli ołowiowej, z małży lub po prostu z pachnących goździków. W kwietniu lub w maju zbierano na łąkach tarninę. Z kory tej rośliny robiono potem atrament. Jednak niektóre barwniki trzeba było sprowadzać z dalekich krajów. Z Indii jechał karawany kupieckie wiozące do europejskich klasztorów i pałaców drogocenny minerał zwany lapis lazuli oraz rośliny indygo, służące do wytwarzania farby niebieskiej. Z lapis lazuli otrzymywano mocny, intensywny błękit, czyli ultra marynę. Barwniki, a potem farby przygotowywano według receptur, których zazdrośnie strzeżono.
Gdzie rozgrywa się akcja opowiadania?
..................................................................................................................................
Narracja tekstu prowadzona jest:
w 1 os. l. pojedynczej,
w 1 os. l. mnogiej,
w 3 os. l. pojedynczej,
w 3 os. l. mnogiej.
Pergamin sporządzano:
z oślej skóry,
z cielęcej skóry,
z papieru,
z włókna.
Dokończ zdanie:
Barwnik to ..................................................................................................................................
Standardy wymagań w zadaniach z matematyki (rozumowanie i wykorzystanie wiedzy w praktyce). Przykłady.
STANDARD OBJAŚNIENIE STANDARDU |
PRZYKŁADOWE ZADANIA
|
ROZUMOWANIE
● uczeń ustala wiek (np. na podstawie kalendarza określa dni tygodnia dla podanych dat), ● rozpoznaje własności figur i liczb (np. ustalenie miary kąta, ustalenie części wskazanego fragmentu -podaje ułamek) ● ustala sposób rozwiązania zadania: - ustala sposób obliczenia czasu, - ustala sposób obliczenia pola figur - ustala (analizuje) wyniki liczby spełniającej dany warunek (np. 5,65 czyli około 6 razy) ● wybiera odpowiednie wyrażenia arytmetyczne itp.
WYKORZYSTANIE WIEDZY W PRAKTYCE
● uczeń oblicza długości (np. łamanej) ● oblicza długość drogi, prędkość, czas ● oblicza różnicę temperatur ● oblicza pole powierzchni ● oblicza objętość, wagę ● oblicza resztę pieniędzy, koszty obniżki, podwyżki ● oblicza ile razy jedna wielkość mieści się w drugiej ● podaje odpowiedzi
|
Ile minut upływa między: 16.28 a 19.17 |
|
W klasie IV a urządzono zabawę z okazji Dnia Dziecka. Wychowawczyni ogłosiła, że zabawa będzie trwała 3 godziny lekcyjne bez przerwy. Zabawa rozpoczęła się o godz. 10.00. O której się skończy? |
|
Pan Antoni przejechał 130 km w ciągu 2 godz. Z jaką średnią prędkością jechał pan Antoni?
|
|
Samochód osobowy jedzie z prędkością 90 km/h. Ile czasu zajmie kierowcy przejechanie trasy 225 km? |
|
Zając porusza się z prędkością 9m/s. Jaką odległość Pokona w ciągu 1 minuty?
|
|
Jaka jest różnica między najwyższą a najniższą temperaturą zanotowaną dnia 17 marca w Gdańsku? ( -3°C i 16°C)?
|
|
Pomieszczenie w kształcie prostopadłościanu o wymiarach (5m x 4m x 2,5m) pan Jan wyłożył płytkami. Powierzchnia okien i drzwi wynosi 4 m2. Ile zapłacił pan Jan, jeżeli położenie 1 m2 płytek wynosiło 42 zł.
|
|
W sklepie spożywczym znajduje się 561 litrów wody mineralnej w butelkach o pojemności 0,33 litra. Oblicz, jaka jest wartość tego towaru, jeśli cena jednej butelki wynosi 89 groszy. Wynik podaj w złotówkach.
|
|
Sześć litrów soku należy rozlać do słoików o pojemności ¾ l. Ile takich słoików trzeba przygotować?
|
|
Jedna łyżeczka miodu waży przeciętnie 7,2 g. Pan Adam wypija codziennie szklankę wody z trzema łyżeczkami miodu, a jego żona - z dwiema. Na ile dni wystarczy im słoik zawierający 360 g miodu?
|
|
Mapę narysowano w skali 1:25000. 2 cm na mapie to ile metrów i kilometrów w terenie?
|
|
Flaga Unii Europejskiej ma wymiary 100 cm x 70 cm. Uczniowie mieli ją narysować w skali 1:10. Ile wynoszą wymiary flagi.
|
Jak należy rozwiązać zadanie tekstowe, aby otrzymać maksymalną liczbę punktów?
Zadanie:
Działka ma kształt i wymiary podane na rysunku. Rolnik posiał na tej działce pszenicę. Z każdego hektara zebrał 4,5 tony pszenicy. Ile ton pszenicy zebrał z całej działki?
250 m 450 m
1 ha = 10 000m2
400 m
1. Wypisujemy dane i szukane.
2. Obliczamy powierzchnię działki (wzór na pole powierzchni trapezu)
P = ½ (a + b) · h a = 450 m
b = 250 m
c = 400 m
P = ½ (450 + 250) · 400 = 140 000 m2
3. Zamieniamy jednostki - m2 na ha (hektary)
140 000 : 10 000 = 14 ha
4. Obliczamy ilość zebranej pszenicy
14 · 4,5 = 63 tony
5. Zapisujemy odpowiedź adekwatną do pytania.
VIII W jaki sposób rodzic może pomóc swojemu dziecku
w przygotowaniu do sprawdzianu po klasie VI?
Kontrolowanie systematycznej pracy dziecka (przyswajanie bieżącego materiału, odrabianie zadań domowych).
Kontrolowanie estetyki zapisu w zeszycie.
Wykorzystywanie wiedzy dziecka w praktyce ( np. odczytywanie temperatury, godzin na zegarze, odczytywanie przepisu kulinarnego itd.)
Sprawdzanie zadań domowych, nie odrabianie ich za dziecko! (Praca dziecka ze słownikiem, z lekturą.)
IX Zabawa integrująca
*** Za pomocą strzałki dopasuj wyrażenia w obu kolumnach.
X Rozdanie rodzicom ulotek informacyjnych Co szóstoklasista wiedzieć powinien? (załącznik)
Opracowały:
mgr Magdalena Ryżek
mgr Magdalena Zwolińska
18
ROZUMOWANIE
PISANIE
CZYTANIE
KORZYSTANIE
Z INFORMACJI
WYKORZYSTYWANIE WIEDZY W PRAKTYCE
( W TYM LICZENIE)