2000/01-02 - Pornografii, agresji, przemocy - STOP!

Fakty mówią: STOP pornografii Pornografia bezpośrednio wpływa na wzrost przestępczości Według badań Policji Stanowej Michigan (USA), 41 proc. sprawców napaści seksualnych oglądało pornografię bezpośrednio przed lub w trakcie popełniania przestępstwa. Badania przeprowadzono w latach 1956-79 na 38 tys. przypadków napaści seksualnych. 1 87 proc. molestujących dziewczynki i 77 proc. molestujących chłopców, którzy zostali w 1983 r. poddani badaniom przez dr. Williama Marshalla w Zakładzie Karnym w Kingston, w prowincji Ontario, w Kanadzie, przyznało się do regularnego korzystania z pornografii twardej. Korzystają oni z pornografii z trzech powodów: aby stymulować samych siebie, aby zmniejszyć zahamowania ofiary, aby "nauczyć" dziecko kształtowania swoich stosunków seksualnych z dorosłymi. Poza tym osoby molestujące dzieci są generalnie przekonane, że dziecko samo je prowokowało, że akty seksualne mają dla dziecka wartość edukacyjną, że sprawiają dziecku przyjemność. 2 Dr Marshall badał także nałogowych przestępców seksualnych i stwierdził, że 38 proc. gwałcicieli przed dokonaniem przestępstwa korzystało z pornografii typu soft-core, 19 proc. z pornografii zawierającej sceny przemocy. 55 proc. badanych pedofilów korzystało z pornografii dziecięcej. 3 Podczas badania w 1987 r. przez Oddział ds. Wykorzystywanych i Zaginionych Dzieci z Louisville (USA) spraw dzieci, które, jak podejrzewano, były molestowane seksualnie, w 40 przypadkach winę dowiedziono. U wszystkich 40 sprawców znaleziono pornografię, w tym także dziecięcą. 2 86 proc. badanych w USA w 1985 r. gwałcicieli przyznało się do korzystania z pornografii, a 57 proc. przyznało, że w trakcie popełniania przestępstw seksualnych naśladuje sceny oglądane w materiałach pornograficznych. 2 81 proc. seryjnych morderców zapytanych przez FBI przyznaje, że pornografia twarda budzi ich "największe seksualne zainteresowanie". 2 W styczniu 1983 r. magazyn Hustler opublikował ośmiostronicowy reportaż fotograficzny zatytułowany Brudny bilard. Przedstawiono w nim zbiorowy gwałt dokonany na młodej kobiecie w barze na stole bilardowym. Reportaż obejrzało prawie dwa miliony czytelników pisma. W marcu 1983 r. w New Bedford w barze Big Dan�s kilku młodych mężczyzn dokonało gwałtu według tego scenariusza. W kwietniu tego roku kilku członków męskiej organizacji z Uniwersytetu w Ohio napadło i zgwałciło jedną ze studentek w pokazany w Hustlerze sposób. 3 Dr Jerry R. Kirk, prezes amerykańskiej organizacji Narodowa Koalicja Ochrony Dzieci i Rodzin w swoim wystąpieniu w Senacie RP w 1998 r. przytoczył następujące fakty, ukazujące wpływ pornografii na wzrost przemocy: W Shreveport w stanie Louisiana James Vachuska Jr. po porwaniu i zgwałceniu 11-letniej dziewczynki zabił ją za pomocą tlenu wstrzykniętego do krwioobiegu. Potem zrzucił ciało dziewczynki z mostu. Przyznał, że pomysł zaczerpnął z pornografii. W Melbourne w stanie Floryda mężczyzna zgwałcił ze szczególnym okrucieństwem 19-letnią dziewczynę. W czasie zbrodni dopuścił się dziwacznych, nieludzkich zachowań. Wampir-gwałciciel uznał pornografię za przyczynę swego zachowania. 2 Od roku 1984 w Oklahoma City (USA) zostało zamkniętych ponad 150 "ośrodków" upowszechniających pornografię (peep show, księgarnie dla dorosłych, kina pornograficzne). W tym czasie liczba gwałtów w Oklahoma City zmalała o 26 proc., podczas gdy w całym stanie wzrosła o 20,8 proc. Doniesienie Komisji Prokuratora Generalnego USA ds. Pornografii - Raport Końcowy 1986, str. 797): "Mój syn zginął 6 sierpnia 1981 roku przez chciwość i żądzę zysku wydawców magazynu Hustler. Przeczytał w tym piśmie artykuł zatytułowany Orgazm śmierci, a następnie przeprowadził seksualny eksperyment tam opisany. Wykonał podane szczegółowo instrukcje, co spowodowało jego śmierć. Żyłby dzisiaj nadal, gdyby nie zwiódł go artykuł z Hustler�a". 1 Victor Cline z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Stanowego Utah (USA) w książce Skutki pornografii. Dowody eksperymentalne i kliniczne, przywołuje następujące przykłady negatywnego wpływu pornografii: "Matka przyprowadziła do mojego gabinetu swoją 13-letnią córkę, która zaszła w ciążę. Dziewczyna i jej 14-letni kolega odkryli w domu skrytkę, w której ojciec trzymał pornografię i zaczęli sami naśladować akty seksualne uwidocznione w znalezionych materiałach. Konsekwencjami tych zdarzeń były aborcja i rozwód rodziców". "12-letni chłopiec z Hayward w stanie California (USA) słuchał pornograficznego przekazu telefonicznego przez dwie godziny. Jakiś czas potem dopuścił się napaści seksualnej na 4-letniej dziewczynce. (...) Nigdy przedtem nie oglądał pornografii, nie podejmował żadnych seksualnych zachowań ani nie sprawiał problemów wychowawczych. (...) W czasie napaści zaś zmusił dziewczynkę do oralnego kontaktu seksualnego w sposób, jaki opisano przez telefon". "Dwóch braci (9- i 10-letni) natknęło się na pornograficzne wideokasety swoich rodziców i po kryjomu oglądało je przez wiele miesięcy. Chłopcy przymusili potem dwoje młodszego rodzeństwa i chłopca z sąsiedztwa, by oglądali z nimi te kasety. Potem ich rozebrali, zmusili do seksu oralnego i analnego oraz dopuścili się innych odrażających rzeczy. Praktyki te powtarzali wielokrotnie". 1 Gary Arthur Bishop, 32-letni księgowy, skazany w roku 1988 za seksualne wykorzystywanie i zabicie 5 młodych chłopców (w wieku 3-14 lat) przyznał, że pornografia była czynnikiem, który decydująco wpłynął na jego zbrodnie. 2 Badania naukowe Eksperyment laboratoryjny przeprowadzony w New Jersey udziałem ponad 330 mężczyzn wykazał, że mężczyźni, którzy oglądali podczas doświadczeń brutalną pornografię (trzy 30-minutowe filmy) są bardziej skłonni do dokonania gwałtu niż ci, którym tych filmów nie prezentowano. Ich skłonność do gwałtu wynosiła 20,4 proc. w stosunku do 9,6 proc. w grupie kontrolnej. 2 Neal Malamuth z Uniwersytetu w Los Angeles (USA) przeprowadził w 1987 r. dwuczęściowy eksperyment, w którym testowano męską postawę wobec gwałtu oraz fizyczną reakcję na gwałt. Okazało się, że mężczyźni, pobudzeni w pierwszej fazie eksperymentu oglądaniem scen ukazujących gwałty, zachowywali się bardzo agresywnie wobec kobiet, z którymi polecono im współpracować w drugiej fazie doświadczenia. 2 Ed Donnerstein z Uniwersytetu Winconsin (USA) przeprowadził badania, polegające na oglądaniu przez grupę osób filmów pornograficznych. Po obejrzeniu tylko dwóch filmów badani przyznawali się m.in. do większej skłonności do fantazji erotycznych zawierających przemoc, mniejszego zainteresowania uczuciami jako motywacją w podejmowaniu stosunków seksualnych oraz do większej skłonności do uczestniczenia w aktach seksualnych o podłożu patologicznym. 3 51 proc. studentów badanych na Uniwersytecie w Los Angeles (USA) przez Seymour�a Feshbacka wyznało prawdopodobieństwo powielenia w rzeczywistości sadomasochistycznego gwałtu obejrzanego w materiale pornograficznym. 3 W roku 1977 w Cleveland, w stanie Ohio (USA) przeprowadzono badania, które dowodzą, że liczba gwałtów i kradzieży jest wyższa w pobliżu "ośrodków" upowszechniających pornografię. Podobnie, badania przeprowadzone w 1979 roku w Phoenix (USA) wykazały, że w miejscach masowego rozpowszechniania pornografii wskaźnik przestępstw na tle seksualnym jest wyższy o 500 proc. Badania z innych miast, takich jak Boston, Seattle, Houston, Los Angeles i Nowy Jork potwierdzają związek pomiędzy liczbą miejsc upowszechniania pornografii a zjawiskiem zwiększonej przestępczości. 2 Opinie Polaków Ponad połowa polskiego społeczeństwa deklaruje kontakt z treściami pornograficznymi. 63 proc. badanych uważa dostępność filmów i wydawnictw pornograficznych za łatwą, a tylko 3 proc. sądzi, że jest trudna. Za ograniczeniem dostępu do wydawnictw i filmów pornograficznych opowiedziało się 49 proc. badanych, a 36 proc. było przeciwko takiemu zakazowi. Tylko 13 proc. respondentów nie wiedziało, co uznać za pornografię - wynika z badań Centrum Badania Opinii Społecznej (Warszawa, styczeń 1994). 90 proc. Polaków sądzi, że pornografią jest ukazanie seksu zbiorowego z widocznymi genitaliami, 80 proc. uważa za pornografię przedstawienia seksu analnego, oralnego lub masturbacji, a 70 proc. pokazanie nagich postaci z widocznymi genitaliami - wynika z badań Instytutu Socjologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ponadto Najczęstszymi odbiorcami pornografii są dzieci między 12. a 17. rokiem życia - podają raporty amerykańskiej Komisji Prokuratora Generalnego USA ds. Pornografii z 1970 i z 1986 r. 2 Mniej niż 10 proc. materiałów pornograficznych przedstawia stosunek dopochwowy między jedną kobietą a jednym mężczyzną - podają amerykańskie badania z 1987 r. 2 Podczas badań przeprowadzanych w 1984 roku dla Komisji Prokuratora Generalnego USA ds. Pornografii 91 proc. amerykańskich mężczyzn i 82 proc. kobiet przyznało, że oglądało pornografię hard-core. 25 proc. mężczyzn i 15 proc. kobiet przyznało się do prób naśladowania niektórych z obejrzanych zachowań. 1 W 1995 r. Rada Miejska Nowego Jorku uchwaliła zakaz prowadzenia porno-shopów w odległości mniejszej niż 150 m od budynków mieszkalnych, szkół i kościołów. W praktyce oznacza to, że tego typu placówki mogą funkcjonować jedynie na przedmieściach. Inicjatywa ta wyszła od burmistrza miasta Rudolfa Giuilianiego, republikanina i spotkała się z akceptacją Rady Miejskiej (zdominowanej przez demokratów) oraz tamtejszej społeczności. Podobna inicjatywa ma miejsce w Warszawie - radni gminy Warszawa-Centrum chcą wyrzucić porno-shopy ze śródmieścia. W Polsce istnieje 30 spółek wydających ponad 30 czasopism ponograficznych w nakładzie 2,5 - 3 mln egzemplarzy miesięcznie. W naszym kraju legalnie kręci się około 50 filmów pornograficznych rocznie (tj. więcej niż normalnych filmów). W Stanach Zjednoczonych pornografia jest trzecim najlepiej zarabiającym przemysłem w grupach przestępców zorganizowanych - po przemyśle narkotykowym i hazardzie. FBI szacuje, że roczne dochody przemysłu pornograficznego wynoszą od 8 do 10 mld dolarów. Samo wypożyczanie kaset pornograficznych przyniosło w 1984 r. 360 mln dolarów dochodu, zaś ich sprzedaż 40 mln. Dystrybucja filmów pornograficznych w porno kinach przyniosła 400 mln dolarów zysku. 2,3 Podano za: 1 - Victor Cline, Skutki pornografii. Dowody eksperymentalne i kliniczne, TOR Gdańsk, HLI-Europa, Gdańsk 1996 2 - Jerry R. Kirk, H. Robert Showers, Szkodliwość pornografii, HLI-Europa, Gdańsk 1998 3 - D. A. Scott, Pornografia. Jej wpływ na rodzinę, społeczeństwo, kulturę, HLI-Europa, Gdańsk 1998 Przypadek Teda Bundy�ego - pornografia przyczyną stu morderstw     24 stycznia 1989 r., w przeddzień swej egzekucji, Ted Bundy, 42-letni Amerykanin skazany na śmierć za zgwałcenie i zamordowanie około stu kobiet, udzielił wywiadu psychologowi Jakubowi Dobsonowi, przewodniczącemu stowarzyszenia "Focus on the family". Oto fragmenty jego wypowiedzi: "Moi rodzice byli czujni i pełni miłości. Mam pięcioro braci i sióstr. Chodziliśmy razem do kościoła, moi bliscy nie pili, nie palili, byli przeciwni grze hazardowej, nie cierpieli przemocy czy kłótni w domu. Zdarzały się nieraz problemy, ale w każdym razie moją sytuacją rodzinną nie można wyjaśnić tego, co się stało.     Chciałbym przypomnieć, jak, mając 12 lat, odkryłem pornografię w sklepie blisko naszego domu. Wraz ze swoimi kolegami przebywałem często na ulicy, szperaliśmy wśród śmieci, czasem znajdowaliśmy czasopisma pornograficzne bardziej hard (...).     Chcę, żeby ludzie zrozumieli: byłem człowiekiem normalnym, nie spędzałem dni w barze na piciu, nie byłem włóczęgą czy zboczeńcem. Miałem dobrych przyjaciół, prowadziłem życie normalne z wyjątkiem tych niszczycielskich wyobrażeń, które ukrywałem. Kiedy aresztowano mnie po raz pierwszy, szok i przerażenie moich bliskich były spowodowane również tym, że uważali mnie za porządnego amerykańskiego młodzieńca. Tego się nigdy nie spodziewali. Wrażliwość i sumienie, jakie mi dał Bóg, były nienaruszone, ale w owych chwilach bywały zniesione. Ludzie mogą zrozumieć, że kto jest pod wpływem gwałtu, zwłaszcza gwałtu z pornografii, nie jest urodzonym potworem. Moja rodzina była wierząca i wspaniała, ale nie ma żadnej ochrony przed wpływem pornografii, na którą godzi się zbyt tolerancyjne społeczeństwo (...).     W więzieniu spotkałem wielu ludzi, których do gwałtu doprowadził, tak jak mnie, wpływ brutalnej pornografii. Bez niego moje życie i życie tylu innych osób byłoby lepsze (...).     Społeczeństwo musi się bronić przed takimi ludźmi jak ja. Ufam jednak, że ten wywiad pokaże, iż społeczeństwo winno się chronić przed sobą. Nie ma sensu, żeby porządni ludzie potępiali Teda Bundy i przechodzili obojętnie obok kiosków pełnych czasopism pornograficznych, które rodzą Tedów Bundy. Moja śmierć nie przywróci życia pięknym dziewczynom, które zabiłem ani nie złagodzi bólu ich rodziców. Trzeba coś zrobić zawczasu... " (za: Madre di Dio, nr 4/1989) Pornografia w Internecie     W sieci znajdują się miliony zdjęć pornograficznych. W części są one dostępne bez żadnych ograniczeń (mimo iż zasady korzystania z Internetu mówią, że nie wolno zamieszczać w nim treści wulgarnych, a za oglądanie części trzeba płacić. Warto podkreślić, że drastyczność tych zdjęć znacznie przewyższa ich drukowane odpowiedniki. Zawierają sceny pełne przemocy (istnieje np. specjalny rodzaj pornografii tzw. snuff, ukazujący morderstwa na tle seksualnym), wszelkie możliwe dewiacje. "Rozwija się" pornografia dziecięca - w 1996 r. tego typu strony odwiedzało 170 tys. osób miesięcznie ("Polityka", nr 5/2000). O ich ilości świadczy fakt, że wpisując w jednej z popularnych wyszukiwarek hasło "sex" otrzymujemy listę ponad 7 mln dokumentów i kilku tysięcy stron www, które dotyczą seksu. Liczba odwiedzin (ilość osób, które otwarły daną stronę) może sięgać nawet kilku milionów w trakcie miesiąca. Istnieją również tzw. listy dyskusyjne, na których znajdują się materiały pornograficzne. Na nie zapisać może się każdy - wystarczy podać swój adres poczty elektronicznej i wysłać wiadomość. Nie trzeba hasła dostępu czy weryfikacji wieku. W Internecie można znaleźć specyficzne kluby pornograficzne (jak np. były głośny duński Klub Lolita, specjalizujący się w pornografii dziecięcej), które zajmują się już bezpośrednio dystrybucją zdjęć. Warunkiem członkostwa jest wysyłanie przez sieć określonej liczby materiałów pornograficznych.     Mimo że rozpowszechnianie treści pornograficznych (np. pornografii dziecięcej) jest w wielu krajach zabronione, materiały te szybko rozpowszechniają się w Internecie wskutek trudności w ściganiu tego typu przestępstw. Zdjęcia mogą być wysyłane przez anonimowych nadawców z każdego kraju świata, istnieją specjalne programy umożliwiające anonimowość zarówno nadawcom jak i odbiorcom zdjęć. Poza tym operatorzy telekomunikacyjni nie mają prawa ingerować w przesyłane przez swoich klientów treści (ale jednak zarządzający serwerem może dokonać specyfikacji np. grup dyskusyjnych, które ma umieścić na swoim serwerze i nieodpowiadających mu po prostu na niego nie wpuścić). Taka sytuacja jest dla niektórych wygodnym pretekstem do niepodejmowania działań zwalczających pornografię w sieci. Prasa przytacza przypadki, kiedy któryś z czytelników donosił policji o istnieniu np. pornografii dziecięcej w Internecie, ale nie otrzymał żadnej odpowiedzi od organów ścigania. Do Prokuratury Okręgowej w Warszawie (i podległych jej prokuratur rejonowych) w ostatnich trzech latach trafiła tylko jedna sprawa o rozpowszechnianie pornografii w Internecie. Zakończyła się ona odmową ścigania. Dla specjalistów jest jednak oczywiste, że istnieją możliwości oczyszczania Internetu z pornografii. Oto kilka pozytywnych przykładów podejmowanych działań: Precedensowy wyrok zapadł w 1998 r. w Bawarii. Tamtejszy sąd uznał za winnego Feliksa Sommę, szefa niemieckiego oddziału Campu Serve - firmy dostarczającej usługi sieciowe oskarżonej o pomoc w rozpowszechnianiu pornografii dziecięcej. Należąca do America Online firma jest jednym z największych na świecie dostawców usług sieciowych. Podobne oskarżenia wobec niej wielokrotnie wysuwano w Stanach Zjednoczonych, gdzie obowiązują bardziej liberalne przepisy. Wyrok bawarskiego sądu jest jednak ostrzeżeniem dla międzynarodowych firm internetowych - inne prawo obowiązuje w USA, a inne np. w Europie. W Polsce pierwszy wyrok skazujący za rozpowszechnianie pornografii w sieci zapadł w 1997 r. w Tarnowskich Górach - Tomasz A. otrzymał wyrok 9 miesięcy więzienia w zawieszeniu na 3 lata. W Kanadzie w 1993 r. aresztowano i skazano 19-letniego Josepha Pecchiarich, który przesyłał przez sieć opisy przestępstw seksualnych, których dokonał na małych dziewczynkach. Niemiecki rząd objął państwowym nadzorem Internet. Ministerstwo gospodarki planowało rozszerzyć przepis dotyczący legalnego podsłuchu w razie podejrzenia o przestępstwo ze zwykłej sieci telefonicznej na usługi internetowe. Natomiast ministerstwo spraw wewnętrznych przygotowało specjalne oprogramowanie, które ma umożliwić automatyczne wyszukiwanie treści niemoralnych. Federalny minister nauki Jurgen Ruttgers poinformował, że Niemcy wystąpiły z inicjatywą uchwalenia międzynarodowej konwencji zakazującej pornografii dziecięcej w Internecie. Kanclerz Helmut Kohl podczas sprawowania swego urzędu zaapelował o międzynarodową współpracę w zwalczaniu pornografii dziecięcej. Od kilku lat pedofilów w sieci tropi bawarska policja (specjalna grupa operacyjna Cyber-Cops), która tylko w roku 1997 wykryła i zatrzymała 130 sprawców przestępstw. Specjalna komórka do zwalczania przestępstw komputerowych przy Federalnym Urzędzie Kryminalnym w Wiesbaden w pierwszym półroczu 1999 roku wykryła 368 przypadków rozpowszechniania w sieci pornografii dziecięcej. Również w Wielkiej Brytanii istnieją specjalne oddziały policyjne i detektywistyczne zajmujące się przeszukiwaniem witryn internetowych i wykrywaniem producentów pornografii. Internet Watch Foundation (IWF) jest fundacją brytyjskiej branży internetowej zwalczającą pornografię w Internecie. Zasadą jej działania jest odbieranie przez specjalny telefon zgłoszeń o miejscach w sieci z pornografią i wpływanie na administratorów serwerów, by je zlikwidowali. Fundacja dąży do stworzenia ogólnoeuropejskiego systemu oceniającego zasoby sieci. IWF posiada infolinie w Holandii, Belgii, Norwegii, Niemczech i USA. Niektóre amerykańskie instytucje (pracodawcy, szkoły czy biblioteki) instalują specjalne filtry antypornograficzne, które blokują dostęp do stron, wyszukiwanych za pomocą danego słowa ("seks", "porno" itd.). Jest to tylko połowicznie skuteczne, bo właściciele stron pornograficznych wykorzystują różne hasła. W 1999 r. prezydent USA Bill Clinton stworzył specjalną grupę rządową (z udziałem federalnej prokuratury i policji), która ma zbadać, czy na podstawie obecnie obowiązującego prawa można ścigać pornografię w Internecie. Wiele amerykańskich organizacji (jak np. Children�s Protection & Advocacy Coalition) prowadzi działalność mającą na celu eliminowanie grup dyskusyjnych zamieszczających pornografię przez informowanie administratorów serwera i wywieranie na nich odpowiedniego wpływu. W Holandii kilka wzajemnie wspierających się organizacji, m.in. fundacja internautów (Foundation for Internet Providers, Internet Users), służby wywiadowcze i organizacje zwalczające rasizm i dyskryminację stworzyło "gorącą linię", na którą można zgłaszać przypadki pornografii dziecięcej w Internecie. W Indiach rząd przystąpił do zapobiegania wykorzystywaniu możliwości Internetu w rozprzestrzenianiu pornografii przez ograniczenie dostępu do sieci tylko dla społeczności akademickiej. W rezultacie Internet w tym kraju ma charakter elitarny. Singapur sporządził projekt (Class Licence Scheme) wymagający od twórców stron rejestrowania się w odpowiednim urzędzie. Szkoły, biblioteki i inne instytucje, do których mają dostęp dzieci są pod ścisłą kontrolą. W Chinach użytkownicy Internetu muszą zgłaszać swój kontakt z siecią policji. Zaawansowana technologia pozwala chińskim władzom cenzurować zawartość stron www. W Nowej Zelandii organizacje internetowe i tamtejsze ministerstwo spraw wewnętrznych już w grudniu 1996 r. połączyły swe wysiłki, aby zwalczać pornografię dziecięcą w Internecie. Norweski Rzecznik Praw Dziecka we współpracy z uczestnikami zorganizowanego w 1996 r. w Sztokholmie Światowego Kongresu przeciwko Seksualnemu Wykorzystywaniu Dzieci w Celach Komercyjnych zapoczątkowali akcję identyfikacji pedofilskich sieci, systemów, kodów oraz metod komunikacji używanych przez kryminalistów.     Uświadamiając sobie ogrom szkód wyrządzanych przez pornografię w Internecie (austriacki 12-letni chłopiec popełnił samobójstwo po opublikowaniu w sieci jego zdjęć przedstawiających molestowanie seksualne, jakiemu był poddany), można dojść do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem jest działalność włoskiego księdza-hackera, który regularnie wchodzi na pornograficzne strony i... niszczy je. (opracowano na podstawie informacji prasowych "Rzeczypospolitej" z lat 1998 i 1999)

http://www.pro-life.pl/_ow/read.php?y=Sluzba_Zyciu&n=pornografia&a=3_fakty

Pornografia jako forma przekazu jest różnie definiowana, ale powtarzającymi się elementami definicji jest to, że obejmuje ona przedmioty (teksty, rysunki, zdjęcia, filmy), które przedstawiają sceny erotyczne:

• zawierające treści nieprzyzwoite i obsceniczne;

• naruszające intymność i prywatność sfery seksualnej człowieka, a tym samym jego godność osobową;

• mają na celu wywołać u odbiorców podniecenie seksualne;

• zostały wyprodukowane i są rozpowszechniane z chęci zysku.

Szeroka dostępność, a zwłaszcza narzucanie się pornografii nierzadko czyni człowieka jej konsumentem, chociaż nie było to jego zamierzeniem. W wielu sytuacjach, miejscach lub materiałach człowiek zostaje zaskoczony treściami pornograficznymi, które nieraz przez bardzo krótki kontakt z nimi mają dewastacyjny wpływ na jego psychikę. Wpływ pornografii na jej stałych użytkowników jest bardziej głęboki i rozległy, zależy on od wielu indywidualnych czynników, np. wieku, od którego rozpoczął się kontakt z pornografią, częstotliwości kontaktów, rodzaju używanych materiałów, wykształcenia, mechanizmów kontroli emocji.

Szkodliwość pornografii

Prezentowane w materiałach pornograficznych zachowania człowieka są pozbawione kontekstu moralnego. Bohaterów scenek filmowych lub pisanych charakteryzuje brak wrażliwości moralnej i ocen moralnych, brak doświadczeń wstydu, poczucia winy i wyrzutów sumienia, akcja przebiega bez moralnych konsekwencji. Oderwanie tej sfery życia od kontekstu etycznego powoduje dalekie następstwa, gdyż młody człowiek przyswaja wypaczoną i sprymitywizowaną wizję seksualności, i nie będzie rozpatrywał swoich odniesień w tej dziedzinie z punktu widzenia moralnego. Dzieci i młodzież po kontakcie z pornografią już nigdy nie staną się tymi, kim mogłyby być, gdyby nie mieli tego doświadczenia za sobą.

Pornografia wykorzystuje ciało ludzkie dla celów komercyjnych, "kupując" człowieka za cenę przełamania poczucia wstydu, stojącego na straży godności osobistej. Szczególnie młody lub niedojrzały psychicznie konsument ulega zdeprawowaniu moralnemu. Zostaje mu bowiem w ten sposób przekazana informacja, że przedmiotowe traktowanie drugiego człowieka jest moralnie usprawiedliwione, że drugi człowiek może być wykorzystany dla własnych celów.

Pornografia dokonuje szkody w psychice człowieka również dlatego, że bez większego z jego strony wysiłku i zaangażowania, bez zobowiazań i konsekwencji, dostarcza mu silnych bodźców, które mogą być dostępne: zawsze, w każdej ilości, w ogromnej różnorodności. Tym bodźcem jest ciało człowieka, a nie on sam. Pornografia, odrywając od "całości modela" jego atrybuty seksualne, narzuca konsumentowi odczuwanie indywidualnej przyjemności z ciałem lub częścią ciała innej osoby, a nie z osobą. Model zostaje pozbawiony tego co ludzkie, jego ciało lub wykonywane czynności stają się fetyszem do wzbudzania pożądania seksualnego lub instruktażem do działania na własnym ciele. Kontakt z ekranem, zdjęciem lub tekstem zastępuje kontakt interpersonalny. W ten sposób młody człowiek uczy się wystarczać sam sobie, koncentrować się na własnych doznaniach, uciekać od intymnych więzi z kimś drugim w fantazje. Dotyczy to zwłaszcza osób z trudnościami w nawiązywaniu kontaktów lub nieśmiałych, a jednocześnie żądnych silnych doznań. Materiał pornograficzny w miarę używania staje się wystarczającym bodźcem seksualnym i zastępuje potrzebę kontaktu interpersonalnego i więzi uczuciowej, do czego jest się coraz mniej zdolnym. W ten sposób człowiek izoluje się społecznie i zaczyna sam sobie wystarczać, bo fotografia lub tekst staje się głównym stymulatorem seksualnym wykorzystywanym do masturbacji.

Fałszywy obraz kobiecości i męskości

Pornografia ma negatywny wpływ na kształtowanie pojęcia o sobie jako istoty płciowej, gdyż banalizuje seksualność, ukazując ją w kategoriach procesów instynktowych, przebiegających jedynie na poziomie fizjologicznym, a związanych z napięciem i jego rozładowaniem. Procesy te nie są, jakoby, możliwe do opanowania, a wszelkie próby powstrzymywania się od realizacji pożądliwości zmysłowej ukazywane są jako niezdrowe. Pornografia szerzy mit o ryzyku wstrzemięźliwości seksualnej jako nie służącej zdrowiu człowieka. Kłamstwo to jest szczególnie dewastacyjne dla rozwoju osobowości dzieci i młodzieży. Nie mając innych, tak silnie przemawiających wzorców i doświadczeń, młody człowiek pozostaje trwale niezdolny do wiązania swoich zachowań seksualnych z miłością, przewidywania osobistych i społecznych konsekwencji swoich działań oraz brania za nie odpowiedzialności.

Pornografia prezentuje fałszywy obraz kobiecości i męskości. Płeć żeńska ukazywana jest jako prowokująca aktywność seksualną, podległa mężczyźnie i uległa mu, gorsza od niego, bezbronna, ukrywająca swoje pożądania, które trzeba (np. przy pomocy alkoholu, stworzenia romantycznej atmosfery) wyzwolić ("mówi nie, a tak naprawdę chce"), z wrodzoną potrzebą doznawania przemocy (masochistyczną) i osiągająca dzięki niej satysfakcję seksualną. Komercjalizacja pornografii prowadzi do zagubienia przez kobiety swej własnej tożsamości. Natomiast ideał mężczyzny jawi się w pornografii jako "macho", seksualny rekordzista, zdobywający prestiż i podziw dzięki sile fizycznej i seksualnej sprawności. Tym samym pornografia niszczy szacunek dla godności kobiety sprowadzając ją do roli towaru na sprzedaż.

Pornografia prezentuje obraz relacji między płciami sprowadzony jedynie do zaspokajania potrzeb fizjologicznych, bez miłości i odpowiedzialności oraz konsekwencji. Lansowane wzory odnoszenia się do siebie osób odmiennej płci zmierzają do maksymalizowania przyjemności i doraźnej osobistej korzyści, a współżycie seksualne jest ukazywane jako atrakcyjna forma spędzania czasu wolnego i zaspokojenia własnych psychofizycznych potrzeb (np. ciekawości, dominowania, uznania, imponowania, doznania bliskości). Kłamstwo o naturze wzajemnych relacji zawarte jest we wzorcach seksu wyrafinowanego, pragmatycznego, bezpiecznego, higienicznego, zimnego. Takie modele zaspokajania potrzeb seksualnych prowadzą do wykorzystania seksualnego, zwłaszcza dzieci i kobiet.

Pornografia a rodzina

Pornografia niszczy wartość rodziny w świadomości społecznej. Kontakt z nią kształtuje postawę przeciw życiu. Użytkownicy materiałów pornograficznych w miarę kontaktu z nimi coraz silniej akceptują antykoncepcję, aborcję, dobrowolną bezdzietność, eutanazję. Pornografia kształtuje postawy przeciw posiadaniu potomstwa, redukuje pragnienia prokreacyjne, zwłaszcza chęć posiadania córek (zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn). Tym samym rodzi przekonanie o zbyteczności posiadania rodziny, gdyż wiązałoby się to z koniecznością ograniczeń w dążeniu do maksymalizowania przyjemności. Poza tym sprzyja ona podejmowaniu zachowań o cechach przemocy wobec własnych dzieci (np. kazirodztwa, kar fizycznych, znęcania się psychicznego). Pornografia, niszcząc pozytywne nastawienie do życia rodzinnego, działa niezgodnie z interesem każdego państwa, które opiera się na zdrowych i silnych rodzinach.

Stosunek do osób niepełnosprawnych

Przecenianie walorów piękna ciała ludzkiego, jak i znaczenia doznań seksualnych w życiu człowieka jest szczególnie szkodliwe dla kształtowania pozytywnych odniesień otoczenia do osób niepełnosprawnych. Pornografia pośrednio poniża ich godność, gdyż podkreśla brak posiadania przez nich "cenionych" (a raczej przecenianych) społecznie wartości, jakimi są wyidelizowany wygląd i ponad przeciętna sprawność seksualna, a nawet gotowość do zachowań, które w odczuciu społecznym oceniane są jako dewiacyjne.
W kontakcie z pornografią osoby nie w pełni sprawne muszą poczuć się jeszcze bardziej niesprawne, a otoczenie ma podstawy sądzić, że w jeszcze większym stopniu nie potrafią sprostać wymaganiom społecznym. Pornografia prowadzi więc do utraty przez nich pozytywnego obrazu własnego ciała i pojęcia o sobie, szacunku do siebie, zadowolenia z życia, w tym również seksualnego. Praca nad akceptacją kalectwa w ramach rehabilitacji psychicznej może się okazać zupełnie nieefektywna, jeśli osoby te nie spotkają się z akceptacją społeczną dla ich osoby, w tym ich cech fizycznych.

Dzieci - ofiary przemocy seksualnej

Pornografia często wykorzystuje dzieci, które nieświadomie lub pod presją stają się ofiarą najbardziej wyuzdanych i dewiacyjnych zachowań a nawet zbrodni. Stają się one ofiarami pornografii w różny sposób. Jedne z nich nie mają bezpośredniego kontaktu z pornografią, ale stają się ofiarą czynów pedofilnych lub kazirodczych, różnych form przemocy fizycznej wskutek użytkowania pornografii przez dorosłych (pornografia usposabia ich do takich czynów, używają ją jako zachęty przed uwiedzeniem ofiary). Część dzieci jest przymuszana do oglądania pornografii przez dorosłych, którzy osiągają w ten sposób satysfakcję seksualną albo też korzystają z tego typu materiałów, celem zapoznania dzieci z praktykami seksualnymi oraz osłabienia ich wstydu i oporu, uczynienia ich chętnymi do kontaktu seksualnego. Niektóre dzieci stają się ofiarami, będąc użyte jako modele do produkcji materiałów pornograficznych. Dzieci mogą być wykorzystywane świadomie (pozują do zdjęć) lub nieświadomie (są filmowane z ukrycia), mogą na to wyrażać zgodę (ich czujność i sprzeciw zostały stłumione) lub też poddawać się pod przymusem. W związku z produkcją pornografii dziecięcej jej ofiary są straszone, szantażowane, przekupywane, molestowane, eksploatowane przez sutenerów. Częściej schodzą na drogę prostytucji, narkomanii, alkoholizmu oraz dotykają ich zaburzenia i załamania psychiczne.

Szeroko dostępna w mass mediach pornografia dociera do przypadkowych odbiorców, którym narzuca obrazy, zanim zdołają temu zapobiec lub przeciwstawić się im. Taki narzucony kontakt z obrazami pornograficznymi lub z wyuzdanymi tekstami można traktować jako formę przemocy seksualnej. Przemoc seksualna obejmuje bowiem nie tylko kontakty fizyczne, naruszające integralność fizyczną drugiej osoby, zwłaszcza w sferze intymnych obszarów ciała, ale również prowadzenie rozmów o treści seksualnej, opisywanie w jej obecności spraw dotyczących dziedziny seksualnej, ekspozycje anatomii organów związanych ze sferą intymną i czynności seksualnych.

Wobec narzucających się bezwiednie obrazów lub sytuacji obscenicznych dzieci pozostają szczególnie bezbronne. Nie są one w stanie dać sobie radę z emocjonalnym przepracowaniem materiału, często nie potrafią okazać sprzeciwu, natomiast taki materiał przyciąga ich uwagę na zasadzie nowości. Uruchamia się wtedy odruch ciekawości, który powoduje skupienie uwagi, co przy braku oporów wewnętrznych i słabych mechanizmów kontroli lub nacisku innej osoby czy grupy prowadzi do zainteresowania się tego rodzaju materiałami. Negatywny wpływ kontaktu dzieci i młodzieży z pornografią może być wzmożony przez fakt, że częściej stają się jej użytkownikami te osoby, które są ofiarami innego rodzaju przemocy wobec nich, jaką stanowi zaniedbanie ze strony dorosłych.

Poprzez kontakt z pornografią następuje erotyzacja psychiki dziecka, przedwczesne rozbudzenie seksualne, co prowadzi do występowania treści seksualnych w marzeniach sennych, podejmowania zabaw erotycznych, "twórczości" o charakterze seksualnym (np. w postaci wulgarnych napisów lub rysunków w różnych miejscach), wypowiedzi o treściach seksualnych (np. jako tzw. brzydkich dowcipów (śmiech ma na celu rozładowanie napięcia). Czasem podejmowane są prowokacyjne zachowania seksualne, w tym wobec rówieśników lub młodszych dzieci (dzieci naśladują zachowania seksualne dorosłych dostrzeżone w kontakcie z materiałami pornograficznymi). Niektórzy, zwłaszcza dziewczęta, stają się podatni na uwiedzenie, oddają się mniej lub bardziej jawnej prostytucji, a potem w życiu dorosłym wykazują promiskuityzm i tendencje orgiastyczne, homoseksualne lub biseksualne. Ich psychoseksualny rozwój może zostać zaburzony w kierunku dewiacji seksualnych jak np. pedofilii, transwestycyzmu, fetyszyzmu.

Powstawanie patologii seksualnej

Pornografia przyczynia się do powiększenia problemu patologii seksualnych i związanych z tym czynów kryminalnych. Kontakt z nią pozbawia człowieka odruchu wstydu, zażenowania i niesmaku w sytuacji odsłaniania własnej lub czyjejś intymności, co sprzyja tendencji do ekshibicjonizmu, utraty zahamowań przed czynami naruszającymi prywatność własną lub innych ludzi (np. ocieractwo, podglądanie).

Materiały z dziecięcą pornografią są rozprowadzane na dużą skalę i mają powiązania z zorganizowaną przestępczością. Służą one nie tylko pedofilom (zainteresowanym dziećmi przed okresem pokwitania) i hebofilom (zainteresowanym młodszą lub starszą młodzieżą) ale i osobom, które uzyskują satysfakcję seksualną, jeśli partnerem (w wypadku użycia pornografii jest to substytut realnego partnera) jest osoba wyglądająca dziecinnie, uległa, bezbronna, którą łatwo można kontrolować, zniewalać, upokarzać. Materiały takie spotyka się u większości przestępców seksualnych lub zeznają oni, że mieli wcześniej częsty kontakt z nimi.

Mężczyźni, którzy są użytkownikami pornografii, hołdują mitom dotyczącym gwałtów, tzn. uważają, że kobiety chcą być gwałcone i przeżywają większą satysfakcję w czasie gwałtu niż w kontakcie bez przemocy. Wielokrotne ekspozycje materiałów o treści dotyczącej przemocy seksualnej są szczególnie destrukcyjne w przypadku mężczyzn, którzy mają silną, tłumioną agresję i akceptują przemoc wobec kobiet. Dla tego typu użytkowników mass medialny przekaz jest po prostu instruktażem, sesją treningową "jak to zrobić".
Pornografia dostarczając widoku lub opisu zaspokajania potrzeb seksualnych lub zaspakajania innych potrzeb (np. dominacji, znaczenia, upokarzania, agresji) przy pomocy zachowań seksualnych, powoduje, że stają się one coraz mniej skuteczne (efekt znieczulenia). Aby osiągnąć ten sam poziom satysfakcji seksualnej, konsument musi dostarczać sobie coraz bardziej urozmaiconych i silnych bodźców, coraz bardziej odbiegających od tego co przeciętne, normalne i częste. Stąd korzystanie z niej prowadzi do sięgania po coraz bardziej nietypowe, dziwaczne, wynaturzone i dewiacyjne wzorce zachowań (efekt eskalacji). Tym samym pornografia sprzyja rozpowszechnianiu się różnych form przemocy i patologii seksualnej, gdyż kontakt z nią nie jest tylko bierny, lecz prowadzi do realizacji prezentowanych aktów, nierzadko przestępczych, chociaż nie zawsze ściganych, gdyż ich ofiary z różnych przyczyn nie ujawniają faktów (efekt naśladownictwa).

Pornografia a osobowość

Kontakt z pornografią powoduje powstanie podobnego uzależnienia, jak od innych używek. W tym wypadku jest to uzależnienie nie od środków farmakologicznych, ale od procesów fizjologicznych i emocjonalnych, które zostają uruchomione w kontakcie z nią (Meissner 1998). Pornografia ma dużą siłę uzależniającą, gdyż dostarcza wzmocnień na poziomie reakcji psychofizjologicznych (rozładowanie napięć, przeżycie przyjemności). Kontakt z pornografią ma charakter przemocy, jaką człowiek dokonuje na sobie, bo narusza swoją osobową godność, traci wolną wolę, zdolność do podejmowania decyzji i kierowania swoim życiem, prowadzi sam do tego, że w efekcie, celem uzyskania satysfakcji seksualnej, czuje przymus systematycznego zwiększania dawki coraz bardziej wyrafinowanych bodźców. Również produkowanie i rozprowadzanie pornografii, a zwłaszcza jej sprzedawanie, jest formą przemocy, gdyż polega na czerpaniu korzyści materialnych z uzależnienia człowieka, a jednocześnie prowadzi do powiększania się liczby osób bezsilnych wobec nałogu. Powiązanie poprzez pornografię rozładowania depresji, lęków, niepokoju, napięcia i agresji z zachowaniem seksualnym powoduje, że odczuwanie tych stanów emocjonalnych domaga się bezwzględnego kontaktu z określonym materiałym pornograficznym lub dokonaniem określonego czynu. Człowiek zniewolony pornografią, pozbawiony dostarczanej przez nią dawki bodźców jest tak pobudzony i w takiej desperacji, że może nawet popełnić samobójstwo lub dokonać morderstwa.

Przemysł pornograficzny jest silnie powiązany z przemysłem handlu narkotykami, z przemysłem alkoholowym, nikotynowym, antykoncepcyjnym i aborcyjnym. Tak jak one, uzależnia od siebie człowieka, a potem wykorzystuje jego uzależnienia w celu czerpania materialnych korzyści.

Pornografia w mass mediach

Eskalacja pornografii obserwowana jest szczególnie w prasie młodzieżowej, w telewizji, w filmach emitowanych w kinach oraz dostępnych na wideo oraz w sieci komputerowej Internetu.

Badania nad wpływem mass mediów wskazują na rolę bodźców podprogowych jako bodźców wyzwalających zachowania. Działanie podprogowe bodźców polega na tym, że są one trudno lub wcale nieuchwytne (percepcyjnie, emocjonalnie), gdyż są emitowane krótko, w tle, przy okazji prezentowania innych bodźców, bardziej wyrazistych, ale ich oddziaływanie na zachowanie jest empirycznie potwierdzone. Ich skuteczność polega właśnie na tym, że wywołują pewne reakcje emocjonalne i nadają znaczenia emocjonalne obiektom rzeczywistości, chociaż widz nie uświadamia sobie ich obecności i działania. Są więc one bardzo podstępne, bo konsument, zwłaszcza młody, nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia oraz mechanizmu manipulacji, jakiej jest poddawany, nie może się więc przed nią bronić. Badania nad wpływem bodźców podprogowych na zachowania ludzkie uwidaczniają niebezpieczeństwo, znacznie częstszego, niż zwykle jest to uświadamiane, modelowania przez środki masowego przekazu dewiacyjnych form zaspokajania potrzeb uczuciowych i seksualnych. Wystarczy pewne osoby lub sytuacje ukazywać w kontekście seksualnym, by w przyszłości człowiek był w stanie reagować na takie osoby lub w takich okolicznościach podwyższeniem napięcia seksualnego i był skłonny do jego rozładowania, niezależnie od oporów natury moralnej, zdrowotnej, psychicznej lub estetycznej.

Dorota Kornas-Biela

Literatura:
Adamski F., Kościół a kultura masowa, Kraków 1987.
Braun-Gałkowska M., Oddziaływanie telewizyjnych obrazów przemocy na psychikę dzieci. Warszawa, Ośrodek Szkolenia i Analiz Programowych TVP SA, 1996.
Kirwiłł L., Negatywne skutki oddziaływania telewizyjnych scen przemocy na dzieci, "Nowiny Psychologiczne" 1995 nr 2,
s. 23 -34.
Kowalczyk D., Odbiór telewizji przez młodzież zatrzymaną w Izbie Dziecka, "Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze" 1992, nr 10.
Rankowska J., Zagrożenie poczucia bezpieczeństwa agresją, przemocą, okrucieństwem, "Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze" 1993, nr 10.
Kornas-Biela D., Przemoc i pornografia zagrożeniem rozwoju osobowości. Opinia dla Sejmowej Komisji Rodziny, Warszawa 1998.
Lew-Starowicz Z., Przemoc seksualna, Warszawa 1992.
Augustyn J., Integracja seksualna, Kraków 1993.
Czachorowski M., Nowy imperializm, czyli o tzw. edukacji seksualnej, Warszawa 1995.
Pornografia a wychowanie do odpowiedzialnego rodzicielstwa. Zeszyty Dokumentacyjne Fundacji Stowarzyszenia PAX "Z Pomocą Rodzinie", 1993.
Potocki A., Pornografia - wyzwanie dla wychowawców, Paedagogia Christiana, 1997, 199-220.
Scott D. A., Pornografia. Jej wpływ na rodzinę, społeczeństwo, kulturę. Gdańsk 1995.
Szostek A., Wokół godności, prawdy i miłości, Lublin 1995.
Studia nad uwarunkowaniami i regulacją agresji interpersonalnej, red. A. Frączek, Warszawa 1986.
Kornas-Biela D., Edukacja seksualna w szkole wezwaniem dla współczesnej rodziny, w: Rodzina w zmieniającym się społeczeństwie, red. P. Kryczka, Lublin 1997,: 231 - 252.
Pacewicz A., O nadużyciach seksualnych wobec dzieci, Warszawa, 1992.

---