EDYTOR TEKSTÓW WORD

HISTORIA

Pierwsza wersja edytora Word, jeszcze dla DOS, pojawiła się w 1983 roku, oferowana była na jednej dyskietce 5.25 Cala; przez pierwszy rok po jej ukazaniu sprzedano 8000 kopii programu. W 1989 roku pojawił się Word 1.0 For Windows, znany także jako WinWord.

Ostatnia wersją edytora Word dla DOS bez interfejsu graficznego był Word 5.5; miał już rozwijalne w dół grupy poleceń menu, okna dialogowe i system pomocy. Posiada dwa tryby pracy: graficzny, gdzie wyświetlane są wszystkie atrybuty tekstu
i szybszy od niego tekstowy. Jest tu wbudowany język makropoleceń. Możliwe jest zastosowanie kolumn i tabel. Istnieją funkcje edycyjne dla dłuższych dokumentów
i pracy redakcyjnej, takie jak zakładki, indeksy, przypisy i oznaczenia zmian
w tekście.

Word 2.0 był oceniany jako program łatwy w użyciu, podkreślano jego możliwość pracy z wieloma dokumentami. Był bardzo podatny na przystosowanie przez użytkownika: można było przenosić polecenia menu lub zmieniać ich nazwy, zmieniać ikonki w pasku narzędziowym, kombinacje klawiszy przypisane do poleceń, uruchamiać makropolecenia z menu czy paska narzędziowego. Wprowadzono dodatkowe moduły do tworzenia równań matematycznych, wykresów, grafiki wektorowej. Nowością był także pasek narzędziowy z ikonami, znany już wtedy
z arkusza kalkulacyjnego Excel 3.0 tej samej firmy.

CHARAKTERYSTYKA

Edytory tekstów są najczęściej używanym rodzajem programów. Nowoczesny edytor to nie tylko możliwość napisania każdego tekstu, ale jest to również możliwość tworzenia złożonych rysunków w programie, wstawianie dowolnych obiektów (rysunków utworzonych w innych programach, arkuszy kalkulacyjnych, baz danych,
a nawet plików dźwiękowych i sekwencji video), sortowanie elementów tekstu, sporządzanie tzw. korespondencji seryjnej, sprawdzanie ortografii, korzystanie
z gotowych i przygotowanych przez nas samych wzorów i szablonów, automatyczne tworzenie wykresów, wysyłanie tworzonych dokumentów w formie plików i cała garść innych możliwości.

Większa część ekranu jest przeznaczona na obszar roboczy dokumentu.
W jego lewym górnym rogu widnieje migający kursor, oznaczający miejsce pojawienia się znaku wpisywanego z klawiatury. Tekst w oknie będzie można przewijać za pomocą pasków ( pionowego i poziomego), oczywiście wtedy,
gdy tekstu przybędzie na, tyle, że przestanie się on mieścić w oknie roboczym.
Na samym dole ekranu znajduje się pasek stanu. W jego kilku polach znajduje się szereg informacji o aktualnym stanie. Z lewej strony znajduje się pasek wyboru.
W rzeczywistości nie jest on widoczny. Górną część ekranu zajmuje szereg pasków. Są to, licząc od góry:

• Pasek tytułowy - obok nazwy programu widnieje na nim nazwa dokumentu

• Pasek menu - z szeregiem opcji. Jest to menu rozwijalne. Po kliknięciu nazwy opcji ukazuje się okno zawierające szereg pozycji.

• Pasek narzędzi - zawierający zestaw standardowych narzędzi, reprezentowanych przez poszczególne ikony. Ich kliknięcie rozwija okno, kolejny pasek narzędzi lub powoduje podjęcie określonej operacji.

• Linijka - specyficzny obszar pełniący zarówno rolę informacyjną jak
  i operacyjną. Można za jego pomocą szybko ustawić marginesy, tabulatory, wcięcia tekstu.

PASEK NARZĘDZI STANDARDOWYCH.

Wszystkie ikony Worda zaopatrzone są w tzw. dymki. Wystarczy najechać
na ikonę i przytrzymać na niej wskaźnik przez sekundę. Ukaże się mała żółta ramka
z podopisem ikony, a jednocześnie na pasek stanu wyświetla się krótki opis zastosowania.

• Nowy - otwiera nowy czysty dokument nadając mu standardowa nazwę „Dokument” z kolejnym numerem

• Otwórz - otwiera istniejący, zapisany na dysku dokument. Po kliknięciu tej ikony otwiera się okno, z którego możemy wybrać żądana pozycję.
  Do dyspozycji mamy pełne zasoby komputera

• Zachowaj - zapisuje na dysku bieżący dokument. Nie należy tego robić przy pierwszym zapisie nowego, po raz pierwszy tworzonego dokumentu. Nie mamy, bowiem kontroli nad zapisem. Chcąc zachować nowy dokument wybieramy
  z menu opcję Plik a następnie w oknie pozycję Zapisz jako. Można wtedy nadać dokumentowi własna nazwę i określić docelowy katalog, w którym plik
  z dokumentem ma się tam znaleźć. Opisywana ikona nadaje się doskonale do zachowywania wszelkich zmian dokonanych w zapisanym już wcześniej dokumencie. Zapis wtedy jest w tym samym katalogu i pod tą samą nazwą.

• Drukuj - przesyła bieżący dokument w całości do wydruku wg ustawień standardowych. Jeżeli ustawienie nie są odpowiednie, wybieramy z menu opcje Plik, a następnie Drukuj. W oknie, które się ukaże, można ustawić potrzebne parametry wydruku.

• Podgląd wydruku - pokazuje bieżący dokument dokładnie tak, jak będzie wyglądał wydrukowany. Na podglądzie można jednym rzutem oka objąć całe strony. Ułatwia to ocenę rozmieszczenia tekstu i wyglądu stron. Można też dopasować w prosty sposób marginesy. Okno to posiada szereg własnych ikon umożliwiających zmianę sposobu wyświetlania.

• Pisownia - rozpoczyna procedurę sprawdzania pisowni. Word jest wyposażony w możliwość dokonywania korekty ortografii. Nie jest to jednak narzędzie dość precyzyjne. Nie uwzględnia istnienia wielu słów. Można jednak ignorować w poszczególne wskazania. Procedura wyłapie nam jednak większość błędów ortograficznych i tzw. literówek.

• Wytnij - usuwa z treści dokumentu zaznaczony element.

• Kopiuj - kopiuje zaznaczony fragment do Schowka. Razem z następną ikoną Wklej stanowi parę narzędzi używanych kolejno w celu skopiowania jakiegoś fragmentu dokumentu w inne miejsce.

• Wklej - wkleja zaznaczony fragment w miejscu wskazywanym położenie kursora.

• Cofnij - cofa wykonane ostatnio operacje. Klikniecie małej strzałki rozwija okienko z lista czynności, które możemy odwołać

• Ponów - ponawia ostatnią powołana operację.

• Wstaw tabelę - służy do umieszczenia w tekście wstępnie sformatowanego zarysu tabeli.

• Kolumny - formatuje zaznaczony obszar tekstu w zadaną liczbę kolumn.

• Pokaż/Ukryj - pokazuje lub ukrywa znaki specjalne, informując o formacie tekstu np. znak spacji. Wszystkie te znaki wyświetlane są tylko na ekranie (nie są drukowane).

• Skala obrazu - zmienia skale wyświetlania bieżącego dokumentu. Po kliknięciu strzałki rozwija się lista, z której możemy wybrać skalę określona procentowo. Można także kliknąć wewnątrz pola z liczbą i wpisać dowolną liczbę całkowitą pomiędzy 10-200 i nacisnąć Enter. Bardzo użyteczne są 3 ostatnie pozycje: szerokość - ustawia automatycznie skalę w ten sposób, aby cała szerokość strony mieściła się na ekranie; cała strona - na ekranie mieści się cała strona; dwie strony - na ekranie mieszczą się dwie kolejne strony.

PASEK NARZĘDZI FORMATOWANIA.

• Styl - ustala bieżący styl tekstu. Pod pojęciem stylu rozumie się szereg właściwości definiujących tekst, takich jak: krój i rozmiar czcionki, wyrównanie tekstu, tabulatury, wcięcia, ostępy między wierszami itd. Po kliknięciu strzałki rozwija się lista zdefiniowanych stylów, możliwych do zastosowania. Wyboru dokonuje się przez kliknięcie pozycji na liście.

• Czcionka - ustala bieżący krój czcionki.

• Rozmiar czcionki - ustala wielkość zastosowanej czcionki. Rozmiar podany jest w tzw. punktach drukarskich. Normalna wielkość czcionki waha się od 8 do 12 punktów.

• Styl czcionki - grupa trzech ikon używanych do zdefiniowania bieżącego stylu czcionki: B- pogrubienie, I - kursywa (druk pochylony), U- podkreślenie.

• Wyrównanie tekstu - grupa ikon używanych do definiowania wyrównania tekstu. Są to kolejni: wyrównanie do lewego marginesu, wyśrodkowanie, wyrównanie do prawego marginesu, wyjustowanie.

• Numerowanie - tworzy formatowana listę z numerowanymi automatycznie, kolejno, pozycjami. Każdy akapit jest uznawany za kolejną pozycję.

• Wyliczanie - tworzy formatowana listę, oznaczoną wybranymi znakami. Każdy akapit jest uznawany za kolejną pozycję.

• Zmniejsz wcięcie - Zwiększ wcięcie - zmiana wielkości wcięcia.

• Krawędzie - otwiera okno z zestawem ikon służących do obramowania wybranych obiektów. Najczęściej używane do tworzenia krawędzi tabel.

Opisane wyżej paski narzędzi z ich możliwościami są jedynie podstawowymi.

Dodatkowo aplikacja ma wiele innych przydatnych funkcji znanych zaawansowanemu użytkownikowi i tak min. :

• Możliwość tworzenia ogłoszeń, podań, faksów.

• Adresowania kopert różnych formatów.

• Tworzenia etykiet adresowych.

• Tworzenia własnych wizytówek.

• Tworzenia korespondencji seryjnej

• Tworzenia i formatowania tabel.

• Tworzenia indeksów.

• Tworzenia tekstu w kolumnach.

• Numerowania stron.

• Tworzenia inicjałów i paragrafów.

• Korzystania z pola tekstowego.

• Tworzenia schematów blokowych.

• Tworzenia diagramów.

• Wstawiania tabel z Excela.

• Wstawiania wykresów z Excela.

• Wstawiania rysunków i zdjęć.

• Tworzenia szablonów.

• Wypunktowania i numerowania i ich dostosowywania.

• Tworzenia autokształtów - wstawianie i formatowanie.

• Obiekty WordArt.

• Dostosowywania własnych pasków narzędzi

BIBLIOGRAFIA:

• Podręcznik użytkownika Microsoft Word Wersja 6.0

• MS Word 2000 PL dla każdego autor: Janusz Graf

• Zaawansowane możliwości edytora Word 2000 PL autor: Mirosława Kopertowska

• Strony Internetowe

1

---