201 Batalion Schutzmannschaft (niem. Schutzmannschaftsbataillon 201)- batalion policyjny Schutzmannschaft, sformowany 21 X 1941 we Frankfurcie nad Odrą. Złożony był głównie z części byłych żołnierzy batalionów Roland i Nachtigall.
Po otrzymaniu informacji o aresztowaniu przez Niemców składu rządu Jarosława Stećki żołnierze batalionu "Nachtigall" otwarcie żądali zwolnienia uwięzionych, lub wycofania z frontu. 30 lipca Canaris podjął decyzję o rozwiązaniu batalionu. 13 VIII 1941 batalion został wycofany z walk i poprzez Kraków (gdzie go rozbrojono) odtransportowany do Neuhammer, a następnie do Frankfurtu nad Odrą, gdzie skierowano również Batalion "Roland".
1 XII 1941 policjanci batalionu podpisali roczny kontrakt na służbę policyjną. Dowódcą batalionu w grudniu 1941 został mjr Jewhen Pobihuszczyj, zastępcą dowódcy (i dowódcą 1 kompanii)- kpt. Roman Szuchewycz, dowódcą 2 kompanii- por. Mychajło Brydiger (Bridiger). Kolejnymi kompaniami dowodzili por. Sydor i por. Pawłyk.
16 III 1942 batalion w sile 650 policjantów, otrzymał rozkaz wymarszu na Wschód (wyruszył 19 marca), został skierowany na tereny Białorusi, gdzie zluzował łotewski batalion policyjny. Za zadanie miał ochronę mostów na rzekach Berezyna i Dźwina w rejonie Mohylew-Witebsk-Lepel, oraz walkę z sowiecką partyzantką. Został rozdzielony pomiędzy 12 umocnionych punktów, ochraniając teren o powierzchni około 2 400 km2. 2 kompania por. Brydigera została wydzielona do ochrony sztabu w Borowkach. W toku 9-miesięcznych walk batalion zlikwidował ponad 2 000 sowieckich partyzantów, tracąc 49 zabitych i 40 rannych.
W grudniu 1942 większość policjantów odmówiła przedłużenia kończącego się rocznego kontraktu. Batalion został skierowany do Mohylewa, i 6 I 1943 rozformowany. Policjanci-Ukraińcy zostali partiami (od 5 XII do 14 I) przewiezieni pod konwojem do Lwowa (Roman Szuchewycz uciekł z konwoju), i tam wypuszczeni. Zawiadomiono ich tam o formowaniu nowej jednostki w Lublinie, jednak informacja nie wzbudziła zainteresowania. Za męstwo w walkach na Białorusi zostali odznaczeni por. Brydiger oraz chorążowie Małyj i Herzig.
Większość byłych policjantów przeszła do podziemia i zasiliła szeregi Ukraińskiej Powstańczej Armii, a część zasiliła później kadry 14 Dywizji Grenadierów SS.