Autor: Aleksander Puszkin
Tytuł: O Boże nie daj mi zwariować
Oryginalny tytuł: Не дай мне бог сойти с ума
Główni bohaterowie: Podmiot liryczny
Czas i miejsce akcji:
Zarys treści:
Podmiot zwraca się do Boga z prośbą, by ten nie pozwolił mu zwariować. Mówi o ty, że gdyby dano mu wolność, biegałby bez wytchnienia po lasach, śpiewał, obserwował przyrodę. Jednak zdaje sobie sprawę z tego, że społeczeństwo nie lubi wariatów, odmieńców, czekałby go więc straszliwy los, zamknięcie w klatce, wyszydzanie. A to uniemożliwiłoby mu kontakt z naturą, słuchanie śpiewu ptaków, zamiast tego musiałby wysłuchiwać jęków innych wariatów lub krzyków dozorców.