Tutaj przedstawię najprostsze i najważniejsze zarazem węzły makramowe.

Niektóre są przybrudzone, bo książki przez lata się poniszczyły i nie było łatwo oczyścić skany...

No i nie są ustawione według łatwości wykonania, więc warto przyjrzeć się wszystkim, wraz z ewentualnym opisem.

Węzeł rypsowy. Od niego zwykle zaczyna się każdą makramę.

Węzeł płaski. Bardzo popularny, może być stosowany pojedynczo lub stanowić część kolumny albo kompozycji

Węzeł płaski w kolumnie. W tej postaci jest również częścią węzła-kulki wykorzystywanego często w motywie "winogronowym" (na przykład w pierwszych dwóch z wybranych przeze mnie wzorach).

Węzeł płaski. Przypomina wyżej opisany węzeł płaski ale brak mu osi w postaci dwóch sznurków. Jest to bardzo drobny węzeł, nie stosowany raczej pojedynczo.

Pętelki stosowane czasem na końcach makram.

Tzw. węzeł "Józefina". Jeden z ciekawszych węzłów płaskich, dający doskonały efekt przy użyciu kilku pasm sznurka. Niestety w tej postaci jest dość nietrwały więc najlepiej robić go w otoczeniu szkieletu z węzłów rypsowych (np. w kształcie kwadratu lub rombu).

Tzw. "kostka", raczej nie stosowana pojedynczo, chyba że do wiązania siatek lub hamaków, ponieważ jest to dość mocny węzeł. W makramie użytkowej może być stosowana (grupowo) do robienia podkładek pod kubki lub gorące naczynia

Serdelki...

Motyw stosowany przy zakańczaniu makramy lub pewnego jej fragmentu.

Węzeł stosowany na początku do makram podwieszanych. Na przykład do makram na doniczki. Umożliwia dalsze rozbudowanie makramy w dowolną stronę.

Węzeł płaski podwójnie krzyżowany. Umożliwia przejście pasm sznurka poziomo w dowolną stronę, lub dołaczenie dodatkowych pasm.

Pętelka stosowana do rozpoczynania małych form makramowych, np. makrama do kluczy.

Bardzo często stosowany układ węzłów rypsowych, zwykle w układzie kilku rzędowym lub kompozycyjnym.

Splot dość skomplikowany na pierwszy rzut oka, stosowany zwykle na początku makramy, kiedy łączy się ona z mocowaniem.

"Sprężynka" stosowana zwykle na zakończeniach sznurków. Daje ładny efekt pogrubiając końcówki, wymaga jednak dużej precyzji w zwiazywaniu.

Oplot dla pojedynczego sznurka. Może być stosowany jako wykończenie.

Bardzo ciekawy węzeł. Tworzy niczym nie łączoną bransoletę w postaci warkocza. Można ją nosić na ręku (zaplatając bezpośrednio na przegubie, ale wtedy nie ma możliwości zdjęcia) lub na przykład z grubego sznurka jako stojak dla świecy.

Przyznam się, ze nigdy nie robiłam tego węzła, bo nie wiem jak się do niego zabrać... ale wygląda efektownie!

Węzły rypsowe, lecz robione na pionowych sznurkach wiodących. Często ciekawe połączenie daje mieszanie pionowego i poziomego węzła rypsowego. Umożliwia stworzenie twardej, nieażurowej płaszczyzny.

Słupek spiralny. Może być prawoskrętny lub lewoskrętny. Prawoskrętny rozpoczyna się (i kontynuuje) od przełożenia pierwszego sznurka z lewej strony na prawą z przodu. Lewoskrętny naturalnie odwrotnie. Ten węzeł nadaje się doskonale do robienia makram na doniczki, abażury (generalnie kompozycji przestrzennych).

Ten splot umożliwia stworzenie odrębnych fragmentów typu listki, które mogą być następnie umocowane na głównej makramie.

Kompozycja z prostych węzłów płaskich. Moze być stosowana do płaskich makram na ścianę, lub przestrzennych (siatki, abażury, pod doniczki itp.)

Skośne prowadzenie węzłów rypsowych. Za pomocą tych węzłów można konstruować trwały szkielet makramy.

Ciekawy płaski węzeł przypominający pancerzyk żuka. Zobaczyć go można na wzorze nad dzwonkami

Duży i efektowny węzeł skłądajacy się z kilku splotów. Można się z nim zapoznać na przykładzie.

Jeden z moich ulubionych - węzeł muszelkowy. Bardzo efektowny, wypukły węzeł. Zaczyna się na osnowie z dwóch sznurków wiodących, na których wiąże się po jednym węźle płaskim a następnie kratkę z wężłów rypsowych. Wszystko dość ścisło. Kratka znowu zakończona węzłami płaskimi, a one następnie objęte sznurkiem wiodącym, na którym wiąże się węzły rypsowe. Po ściągnięciu całości tworzy się okrągła, wypukła muszelka w ramce z węzłów rypsowych. Widoczne dobrze na przykładzie.

Węzeł japoński - bardzo efektowny ale dość elastyczny więc rzadko stosowany w praktyce. Jego "czytelność" w dużej mierze zależy od sznurka - grubości i jakości.

Siateczka z węzłów rypsowych o zmiennym układzie, dzięki czemu mocniejsza.

Układ stosowany do zakończenia makramy lub pewnego jej fragmentu, lub (w luźniejszej postaci) do skierowania sznurków w kierunku poziomym.

Dekoracyjne wiązanie wiązki sznurków, zwykle przy kończeniu większych prac na ścianę. Szczególnie ładnie wychodzi przy użyciu miękkiego sznurka (wełna dywanowa) tak jak na tym zdjęciu.

Węzeł nie stosowany raczej pojedynczo. W grupie tworzy efekt "włochacza". Dobrym przykładem będzie brzuch sowy . Trzeba jednak zwrócić uwagę na to aby sznurek nie był zbyt gruby i żeby był miękki.

Bardzo popularny węzeł we wszystkich rodzajach makram. Często stosowany grupowo w swego rodzaju "winogronkach", ale również pojedynczo może dawać dobre efekty.

---