„Kto posprząta” - I. Salach

Kasia bawi się lalką, usypia ją śpiewając piosenkę. Podeszła do niej Ola:

• Co robisz?

• Bawię się lalą, jestem jej mamą. Musisz być cichutko, bo ona chce spać.

• Zostaw lalkę, zbudujemy wielki dom z klocków.

• Z tych nowych.

• Z tych nowych - potwierdziła Ola.

• Świetnie, bierzmy się do pracy. Może zbudujemy zamek? - rozochociła się Kasia. Rzuciła laleczkę w kąt i z wielką radością buduje domek. Podszedł do nich Marcin:

• Co robicie?

• Budujemy wielki dom - odrzekły razem.

• Ee... Zobaczcie, jakie mam samochody, zbudujcie dla nich garaże to pobawimy się razem - zaproponował.

• Doskonale! - odparła Kasia - ale te klocki się nie nadają, weźmy drewniane.

Dzieci porzuciły miejsce zabawy; wyjęły z pudełka drewniane klocki i z zapałem budują ogromne garaże dla samochodów Marcina.

Pani Hania obserwowała dzieci z boku. Nic nie powiedziała, gdy Kasia rzuciła lalkę. Nic nie powiedziała, gdy dziewczynki zostawiły rozsypane klocki. W pewnej chwili stanęła smutna na środku sali i rzekła:

• Kto posprząta rozrzucone zabawki?

Dzieci zawstydziły się, pierwszy raz zobaczyły smutną panią. Bez słowa zabrały się za porządki. Kasia posadziła lalę na tapczanie, a Ola i Marcin pozbierali klocki.

Gromadka dzieci podeszła do pani:

• Obiecujemy, że będziemy dbać o nasze zabawki - zapewniał Marcin - i zawsze po sobie posprzątamy - dodały zgodnie dziewczynki. Na twarzy pani pojawił się ciepły uśmiech, który dzieci tak bardzo lubią.

---