2. Sposoby wytwarzania światłowodów
Światłowody są wytwarzane z bardzo czystego szkła kwarcowego (krzemionki).
Płaszcz - wykonywany z czystego szkła.
Rdzeń - do szkła dodaje się odpowiednią ilość domieszek (zwykle german lub ołów) zwiększających jego współczynnik załamania w stosunku do współczynnika załamania w płaszczu.
Sposoby wytwarzania:
Wyciąganie nici z kształtek kwarcowych mających na powierzchni inne rodzaje szkła naniesione metodą reakcji chemicznych (tzw. wyciąganie z preformy). Najbardziej znana to:
CVD - (Chemical Arian Deposition) metoda osadzania wewnętrznego w rurze kwarcowej. Polega ona na osadzeniu z fazy gazowej na wewnętrznej powierzchni kwarcowej związków dwutlenku krzemu domieszkowanego innymi tlenkami bez udziału wodoru (możliwość osadzenia wielu warstw - nawet kilkuset, o różnych współczynnikach załamania). Taką rurę potem się kolapsuje - zgrzewa się rdzeń.
AVD - (Vapour Arian Deposition) uzyskuje się najdłuższe światłowody
Preforma światłowodowa - jest to pręt ∅1cm, l=1m wykonany ze szkła krzemionkowego. Współczynnik załamania preformy jest taki sam jak światłowodu, który się z niego wyciąga.
Wyciąganie nici szklanych z wieloskładnikowej masy szklanej za pomocą cieplnej plastycznej obróbki mas lub kształtek szklanych. Najbardziej rozpowszechnione:
metoda podwójnego tygla (podwójnej dyszy) - metoda stara - polegająca na jednoczesnym wyciąganiu niskotopliwej masy szklanej rdzenia i płaszcza z dwóch współosiowo umieszczonych tygli. Wymagane jest wcześniejsze oczyszczenie składników z jonów OH, homogenizacji masy szklanej i uformowania prętów szklanych zasilających tygiel rdzeniowy i płaszczowy;
metoda pręt-rura polegająca na przygotowaniu kształtki szklanej w postaci pręta i współosiowo umieszczonej rurki, podgrzaniu kształtki do temperatury mięknienia szkła i wyciąganiu cienkich nici.
Przeciąganie pręta kwarcowego do średnicy rdzenia z jednoczesnym powlekaniem jego powierzchni polimerem.
Metoda wytwarzania ze szkła wikorowego - szkło wyciaga się w b. Wysokich temp. Potem gwałtownie schładza. Szkło się rozwarstwia trawi się kwasem i kolapsuje
(wg. wykładów Pateli)