Zadanie 1. Podaj trzy sytuacje, w których stan hipnozy można osiągnąć bez pomocy hipnotyzera.

1. Kiedy zapatrzymy się w jakiś punkt na suficie.
2. Podczas jazdy pociągiem, kiedy wsłuchujemy się w monotonny stukot kół.
3. Podczas jazdy samochodem, gdy słyszymy szum silnika, a za oknem przesuwa się monotonny krajobraz.

Określ, czym mogą grozić takie sytuacje.

Sytuacje takie mogą być niebezpieczne, ponieważ osoba w ten sposób „zahipnotyzowana” koncentruje się na czymś, a tym samym nie dostrzega tego, co dzieje się wokół niej. W pociągu taki pasażer może zostać okradziony lub przejechać swoją stację, a prowadzący samochód może spowodować wypadek.


Zadanie 2. W akapicie 2. autor posłużył się czasownikami w 1 os. l.mn. Czemu służy ten zabieg językowy?

W ten sposób autor podkreślił, że ten problem dotyczy każdego z nas - wszystkich ludzi, każdy może zostać w taki sposób "zahipnotyzowany".


Zadanie 3. Na podstawie akapitu 3. wymień trzy czynniki, od których zależą efekty hipnozy.

1. - osobowość hipnotyzera
2. - wiedza hipnotyzera
3. - osobowość osoby hipnotyzowanej

Zadanie 4. W akapicie 3. autor używa określenia „hipnoterapeuta”. Wymień dwa przykłady podane w tekście, które potwierdzają opinię, że hipnoza może być terapią.

Na przykład:

Leczenie uzależnień (alkoholizm, jedzenie)
Leczenie nerwic
Łagodzenie bólu


Zadanie 5. Na podstawie akapitu 4. wymień stadia hipnozy, jakie wyróżnia autor. Podaj po dwie cechy charakterystyczne dla każdego stadium.

Stadium lekkie - odczuwanie senności i przyjemnego odprężenia; podatność na sugestie.
Stadium średnie - zahipnotyzowany zachowuje świadomość; nie może otworzyć oczu; zmysły nie ulegają halucynacjom.
Stadium głębokie - zahipnotyzowany wykonuje polecenia hipnotyzera (otwiera oczy, chodzi, mówi); widzi, słyszy, czuje tylko to, co sugeruje hipnotyzer.


Zadanie 6. Sformułuj tezę, którą potwierdzić miał eksperyment opisany w akapicie 5.

Hipnoza może wywołać odczucia lub spowodować działania zgodne z wolą hipnotyzera.


Zadanie 7.

Jak odpowiada autor artykułu na pytanie postawione przez siebie w akapicie 7.?

Autor odpowiada, że nie należy bać się hipnotyzerów. |

Podaj argument, którym uzasadnia swoją odpowiedź.

Hipnoza jest najczęściej wykorzystywana, aby pomóc ludziom.

Zadanie 8.

Dzięki jakim zabiegom kompozycyjnym i językowym autor zwiększa wiarygodność swojej wypowiedzi? Podaj dwa przykłady.

W wielu akapitach zaczynająca akapit teza jest potwierdzana w dalszym toku wypowiedzi konkretnymi przykładami.
Użycie słów wzmacniającycych wiarygodność, np. „znawcy tematu podkreślają”, „z pewnością nie”, „oczywiście”.

Zadanie 9.

W akapicie 7. pojawia się sformułowanie: Pamięć przykrego zdarzenia wyjąć z mroków podświadomości. Nazwij ten środek stylistyczny.

Metafora (przenośnia)

Wyjaśnij jego znaczenie.

Wyjąć z mroków podświadomości, czyli pokazać ją pacjentowi, uświadomić jej istnienie (aby móc leczyć).

Zadanie 10.

Spośród podanych przykładów wybierz właściwe i przyporządkuj je odpowiednio do stylu potocznego i naukowego.

badania elektroencefalograficzne, złapać na gorącym uczynku, popisowy numer, hipnoza regresywna, hipnoterapeuta, gotówka

Styl potoczny

złapać na gorącym uczynku,  popisowy numer, gotówka

Styl naukowy

badania elektroencefalograficzne, hipnoza regresywna, hipnoterapeuta


Zadanie 11.

Określ, jaką funkcję pełni w tekście przytoczona w akapicie 1. historia o hinduskich złodziejach?

Historia ta ma za zadanie przykuć uwagę czytelnika, zaciekawić go i zainteresować, aby chciał przeczytać cały tekst.


Zadanie 12.

W kontekście artykułu wyjaśnij znaczenie tytułu.

Hipnoza jest sposobem dotarcia do treści ukrytych w podświadomości.


Zadanie 13.

Na podstawie tekstu uzupełnij tabelę, wstawiając znak X w odpowiednim miejscu.

Przykłady zdań	Informacja	Opinia
Częstotliwości fal mózgowych ludzi śpiących i zahipnotyzowanych różnią się.	X
Ryszard Bohiński zajmuje się hipnoterapią.	X
Takie sugestie są niewyobrażalnie silne.		X
Nie odnotowano przypadków wykorzystania hipnozy do popełnienia zbrodni	X

Wypracowanie - klucz:

Temat 1:

Na podstawie fragmentu I tomu powieści Władysława S. Reymonta "Chłopi" scharakteryzuj Bylicę i jego relacje z córkami. Co mówi los Bylicy o losie starych ludzi w społeczności lipieckiej?

W pracy należało zauważyć między innymi:

- Stary Bylica - chłop, który nie miał ziemi i był zbyt stary i słaby by pracować - mieszka u jednej z córek - Weronki, która w zamian za oddaną jej część majątku miała mu zapewnić ubranie i miejsce do spania.

- Weronka uważa ojca za balast i kogoś bezużytecznego - nie może pracować i tylko zajmuje miejsce w domu. Zapomina dać mu jeść, zabrała mu nawet łóżko i pierzynę. W walce o przetrwanie zapomina o miłości do ojca.

- Starzec z pokorą przyjmuje swój los i złe traktowanie go przez córkę, kocha ją i nie chce wprost przyznać, że córka go krzywdzi „Jakże… córka… on dobry człowiek, ale cięgiem na wyrobku… jakże…”

- Hanka jest zupełnie inna niż siostra - chce wziąć ojca do siebie i zapewnić mu lepsze warunki. Chociaż wypełniła swoje zobowiązanie (spłaciła dług i daje ojcu 12 rubli rocznie).

- W społeczności, w której najwyższą wartością była ziemia i możliwość jej uprawiana ludzie starzy, którzy nie byli już zdolni do pracy i nie mieli już ziemi, byli tylko zbędnym obciążeniem gospodarstwa. Sytuacja starego Bylicy nie była zła - miał dach nad głową - byli tacy, którzy zostali zmuszeni do pójścia na wycug.

- Pisząc o starych ludziach w „Chłopach”, należało pamiętać o kontekście naturalistycznym - człowiek jest jako element natury, kierującym się w swoim działaniu przede wszystkim pierwotnymi instynktami i popędami. Bohaterowie są tacy, jak ukształtowała ich natura i warunki, w jakich przyszło im żyć.

Temat 2:

Na podstawie podanych fragmentów poematu Adama Mickiewicza "Pan Tadeusz" scharakteryzuj i porównaj postacie Zosi i Telimeny.

Temat wyraźnie mówi, że należy dokonać porównania na podstawie podanych fragmentów, a nie całego tekstu epopei. Prawdopodobnie chodzi o stosunek obu kobiet do życia i mężczyzn.

- Zosia - młoda (14 lat), naturalna, delikatna, zachowuje się jak dziecko, biega w bieliźnie boso po ogrodzie, do domu wraca przez okno nie przez drzwi. Jest pogodna, nuci piosenkę. Mickiewicz porównuje ją do blasku miesiąca - idealizuje obraz dziewczęcia z dworu.

- Ważna jest jej reakcja na mężczyznę w jej pokoju - przestraszyła się - wypuściła z rąk sukienkę i pobladła. Krzyknęła ze strachu i uciekła.

- Telimena - kobieta dojrzała, pewna siebie, której celem jest zdobycie męża. Ma świadomość swoich wad - jest starsza i nie ma majątku. Jest przebiegła i z premedytacją „poluje” na mężczyznę. Rozważa wszystkie za i przeciw obu upatrzonych przez siebie kandydatów. Zimno kalkuluje jakie będzie miała korzyści z obu związków: „Nareszcie - użyć świata, póki służą lata!”.

Chce się też zabezpieczyć, jeśli jej plany się nie powiodą, to chce wydać Zosię za Hrabiego i zamieszkać u młodych. Nie zastanawia się nawet, czy Zosia będzie w tym związku szczęśliwa.

Postacie tych kobiet zostały zestawione ze sobą na zasadzie kontrastu - delikatna i niewinna Zosia i przebiegła i doświadczona życiowo Telimena. Dzięki takiemu zestawieniu cechy Zosi podkreślają cechy Telimeny.

---