Zerowa zasada termodynamiki głosi, że:Jeśli układy A i B mogące ze sobą wymieniać ciepło są ze sobą w równowadze termicznej, i to samo jest prawdą dla układów B i C, to układy A i C również są ze sobą w równowadze termicznej. Termodynamiczna skala temperatury Fizycy badając własności gazów zauważyli, że we wszystkich wzorach do temperatury w skali Celsjusza trzeba zawsze dodawać stałą wartość 273,15 dlatego wprowadzono skalę temperatur, zwaną bezwzględną lub absolutną. Skalę tę określa na podstawie równania stanu gazu idealnego (równania Clapeyrona): pV = nRT. Temperaturę określa się na podstawie pomiaru ciśnienia i objętości gazu idealnego. Skala bezwzględna temperatury określa temperaturę zerową jako taką temperaturę gazu idealnego, w której gaz przy zadanym ciśnieniu będzie miał zerową objętość, co odpowiada temu, że w tej temperaturze wszelki ruch cząsteczek gazu ustaje. W rzeczywistości jednak objętości cząsteczek gazu są niezerowe, oznacza to, że rzeczywistym termometrem gazowym nie można mierzyć dowolnie niskich temperatur. Międzynarodowa Skala Temperatur (MST-90) Międzynarodowa, ujednolicona skala temperatury jest oparta na temperaturach w punktach charakterystycznych dla kilku związków chemicznych, np. punkcie potrójnym wody, tlenu, lub punkcie topnienia miedzi przy ciśnieniu 101325 Pa. W wersji obecnej obowiązuje od 1990 r. (ITS 90). Poprzednio obowiązywała skala ITS 68. Pomiar temperatury może być realizowany na wiele sposobów. W zależności od interakcji pomiędzy badanym obiektem pomiarowym a czujnikiem pomiarowym wyróżnić można: pomiar dotykowy (pomiar kontaktowy) - czujnik (termometr) styka się z obiektem, którego temperaturę mierzymy pomiar bezdotykowy (pomiar bezkontaktowy) - poprzez pomiar parametrów promieniowania elektromagnetycznego emitowanego przez rozgrzane ciało (promieniowanie cieplne) np. długości fali, ilości emitowanej energii przez obiekt. W zależności od wykorzystanych do pomiaru własności fizycznych czujnika pomiarowego, wyróżnić można pomiar z wykorzystaniem zjawiska: - odkształcenia bimetalu, - wytwarzania napięcia elektrycznego na styku dwóch metali (termopara) w różnych temperaturach, - zmiany rezystancji elementu (termistor), - zmiany parametrów złącza półprzewodnikowego (termometr diodowy) - zmiany objętości cieczy, gazu lub długości ciała stałego (termometr, termometr cieczowy), - parametrów promieniowania cieplnego ciała np. Pirometr, zmiana barwy - barwa żaru, barwa nalotowa stali, farba zmieniająca kolor pod wpływem temperatury,