By-ly dni,

kie-dy by-lis-my ra-zem (ra-zem),

chcia-lem, bys by-la ze mna szcze-sli-wa.

Pla-ny tez

by-ly piek-ne, wspa-nia-le (wspa-nia-le),

jed-nak ty psu-las wszyst-ko, wiec ja

juz mam, juz mam cie dosc,

zmien-nych na-stro-jow, przy-krych slow.

Za-wsze win-ny by-lem ja,

za-tem ze-gnaj wiec, pa pa!

Juz mam cie dosc,

zmien-nych na-stro-jow, przy-krych slow.

Za-wsze win-ny by-lem ja,

za-tem ze-gnaj wiec, pa pa!

Przyj-dzie czas,

kie-dy wio-sna za-pla-czesz (...pla-czesz),

be-dziesz miec swej wol-nos-ci juz do-syc.

Tu-lic sie

juz nie be-dzie do ko-go (do ko-go),

po-znasz go, on ci po-wie to tak:

Juz mam, juz mam cie dosc,

zmien-nych na-stro-jow, przy-krych slow.

Za-wsze win-ny by-lem ja,

za-tem ze-gnaj wiec, pa pa!

Juz mam cie dosc,

zmien-nych na-stro-jow, przy-krych slow.

Za-wsze win-ny by-lem ja,

za-tem ze-gnaj wiec, pa pa!

Juz mam, juz mam cie dosc,

zmien-nych na-stro-jow, przy-krych slow.

Za-wsze win-ny by-lem ja,

za-tem ze-gnaj wiec, pa pa!

Juz mam cie dosc,

zmien-nych na-stro-jow, przy-krych slow.

Za-wsze win-ny by-lem ja,

za-tem ze-gnaj wiec, pa pa!

Juz mam, juz mam cie dosc,

zmien-nych na-stro-jow, przy-krych slow.

Za-wsze win-ny by-lem ja,

za-tem ze-gnaj wiec, pa pa!

Juz mam cie dosc,

zmien-nych na-stro-jow, przy-krych slow.

Za-wsze win-ny by-lem ja,

za-tem ze-gnaj wiec, pa pa!

---