KTÓRY ODBYŁ SIĘ
5 MAJA 2004r.
W SZKOLE PODSTAWOWEJ
W SZEWNI
SCENARIUSZ OPRACOWAŁA
I PRZYGOTOWAŁA APEL
DANUTA GRULA
CELE
UCZEŃ:
wysłucha wierszy i piosenek o książce,
pozna wymiary najmniejszej i największej książki,
posłucha, co na temat roli książki w życiu człowieka powiedzieli sławni ludzie,
dowie się, że najpopularniejszą książką na świecie jest Biblia,
pozna imię i nazwisko Polaka, który w dobie „ gęsiego pióra” napisał najwięcej powieści,
wysłucha, jakich rad udzielano czytelnikom przed wiekami,
zrozumie, że książki mają wielki udział w naszym życiu,
uświadomi sobie korzyści i przyjemności, jakie daje obcowanie z książką,
dowie się, że 5 maja obchodzony jest Dzień Kultury, Oświaty, Książki i Prasy.
Osoba I: Witam cię kartek szelestem.
Tytułem na pierwszej stronie witam.
Bo po to przecież jestem
Żebyś mnie ujął w dłonie i czytał.
Osoba II: Ja uśmiechem swej okładki
Wciąż Cię witam i zapraszam,
Byś otworzył mnie i czytał.
Osoba III: Co to jest książka? Odpowiedź niby łatwa, bo na hasło książka pojawia nam się przed oczami zespolony zestaw kartek papieru, oprawiony okładką. Gdybyśmy jednak próbowali zastanowić się nad tym głębiej, powstałoby pytanie, czy na pewno książkę należy kojarzyć z formą papierową. Zwłaszcza teraz - w dobie komputerów i Internetu.
„ Pan Tadeusz w formie papierowej jest książką. Ale czy „Pan Tadeusz” zgrany na CD - ROM - ie albo w Internecie też nią będzie? Na to pytanie trudno odpowiedzieć. W Mezopotamii uznawano za książki ciężkie i grube gliniane tabliczki, na których pisano specjalnym rylcem. Egipcjanie za książki uznawali zwoje papirusu, ludzie w średniowieczu książkami nazywali połączone ze sobą drewniane tabliczki, a w Chinach już w VIII w.p. n. e. pisano na papierze. Jeszcze niedawno kryteria przyjmowane w odniesieniu do książki były jasne. Każdemu kojarzyła się ona z zasobem informacji przekazywanych na papierowych kartkach zszytych ze sobą lub sklejonych, obłożonych chudszą lub grubszą okładką. W tej chwili kryteriów tych nie jesteśmy pewni.
Osoba IV: „ Piosenka o książce” K. I. Gałczyński
Chcemy książki, co życiu pomaga,
bohaterów wesołych jak słońce,
takiej, żeby ją brać do plecaka
na wycieczkę nad morze szumiące.
Ćwiercią pióra się pisze na niby,
taka książka nam z serca ucieka,
niechaj pisze ją człowiek prawdziwy,
wierny brat prawdziwego człowieka.
Z książki płynie odwaga
książka życiu pomaga,
chcemy książek
jak słońce
i piosenek
jak wiatr.
Osoba V: Rynek wydawniczy jest bardzo różnorodny. Wydawcy prześcigają się w pomysłowości w wydawaniu książek, kto pierwszy, kto najwięcej.
„ Naj - można mnożyć bez końca.
Osoba VI: Największa książka - Super Book” - została wydana w Denver
w stanie Kolorado w roku 1976. Składa się ona z 300 stron, waży 252 kilogramy i 60 dekagramów.
Jej wymiary to 2 metry 74 centymetry na 3 metry 7 centymetrów.
Osoba VII: Najmniejszą książkę dla dzieci wydano w Szkocji. Mierzy ona
1 mm na 1 mm, a kartki można przewracać tylko za pomocą igły.
Osoba VIII: Najdroższą na świecie książką jest czterotomowe dzieło
„ Ptaki Ameryki”, które sprzedano na aukcji w Nowym Jorku za 8 milionów
802 tysiące 500 dolarów.
Osoba IX: „ Książka” E. Szelburg - Zarembina
Książka: zwykłe papierowe karty,
znanych liter czarne, równe rzędy...
Zacznij czytać - to tak, jakbyś wkroczył
w świat przedziwny: bliski a odmienny.
Te przygody, bohaterskie czyny
coraz inna karta się odwraca...
Kto je stworzył i tak zamknął w słowa?
Czyja to jest ogromna praca?
Ile trzeba wiedzieć, ile umieć?
Jak samemu walczyć, jak się trudzić,
żeby potem wszystko móc opisać
i tak z książką oddać w ręce ludzi...
Osoba X: Najpopularniejszą książką na świecie jest Biblia, którą przetłumaczono na 310 języków, a jej fragmenty na dalsze 597 języków.
Osoba XI: Pierwszą pieśnią religijną w języku polskim jest „ Bogurodzica”.
Osoba XII: „ Ewangelia” Z. Jasnota
Jest taka księga niezastąpiona,
przewodnik życia ciągle lepszego,
odsłaniająca, odkrywająca
widzialne ślady Niewidzialnego.
Wytyczająca szlaki podniebne,
Pośród sprzeczności najprostsze przejścia,
Od dwóch tysięcy lat ciągle żywa.
Znasz taką księgę? To Ewangelia.
Czy masz ją w domu na swojej półce?
Czy już zacząłeś codziennie czytać?
Czy znasz na pamięć choć kilka wierszy?
Bądź jej tłumaczem na język życia.
Osoba XIII: Najwięcej, bo ponad 600 powieści, w dobie „ery gęsiego pióra” napisał Polak - Józef Ignacy Kraszewski.
Osoba XIV: Pierwsze wiersze dla dzieci w języku polskim pisał Stanisław Jachowicz.
Osoba XV: „ Wiersze” J. Jałowiec
Wiersze, to przecież dzieci poetów.
I one lubią - jak wszystkie dzieci -
Bawić się w chowanego.
Często kryją się w listowiu,
W deszczu kroplach,
W polnych makach,
W soplach,
W balkonowych skrzynkach,
W obłoku nad szklanką herbaty,
W ptasich gniazdach,
W jeżynach.
Wreszcie dają się znajdować poetom.
Dają się za ręce prowadzić,
Ustawiać w rymy i zwrotki.
PIOSENKA: „ W bibliotece” Słowa: K. Wodnicka Muzyka: A. Buzuk
Jeszcze liście kolorowe lecą w trawę.
Czas na piłkę, czas na rower, na zabawę,
Ale kiedy wiatr za kołnierz zacznie dąć,
Dobrze będzie w kręgu lampy z książką siąść.
W bibliotece z książek na półkach
Trąbią słonie, kuka kukułka,
Kwitnie paproć, krzyczą Indianie,
Szumią żagle na oceanie.
W bibliotece znajdziesz wszystko, czego chcesz:
Starą prawdę, mądrą bajkę, piękny wiersz.
Osoba XVI: Książki mają wielki udział w naszym życiu, wywierają wpływ na kształtowanie naszych postaw, na stosunek do otaczającego nas świata, są kluczem do zrozumienia przeszłości. Posłuchajmy, co na temat roli książki
w życiu człowieka powiedzieli sławni ludzie:
Osoba XVII: Dom bez książek jest jak ciało bez ducha. - CYCERO
Osoba XVIII: Cenniejsze dla mnie książki od wszelkich zaszczytów. - SZEKSPIR
Osoba XIX: Prawie każda książka otwiera przede mną okno na nowy, nieznany świat. - GORKI
Osoba XX: Kto czyta - żyje wielokrotnie. Kto zaś z książkami obcować nie chce - na jeden żywot jest skazany. - CZECHOWICZ
Osoba XXI: „ Kolorowa książka” K. Parnowska
Kolorowa książka, książka ulubiona,
obrazkami, literami chce przemawiać do nas.
Bajki stare, bajki nowe
są w tej książce kolorowej.
Kolorową książkę czytać się nauczę
i otworzę bramę bajek własnym, złotym kluczem.
Bajki stare, bajki nowe
są w tej książce kolorowej.
Osoba XXII: Książka jest jak ogród noszony w kieszeni.
Osoba XXIII: Księga za mistrza stoi.
Osoba XXIV: Łatwiej niektórym książkę napisać, niż drugim ją przeczytać.
Osoba XXV: Czytasz jakąś książkę po raz pierwszy, poznajesz nowego przyjaciela; czytasz ją po raz drugi, spotykasz starego.
Osoba XXVI: „ Dawniej” J. Jesionowski
Dawniej, kiedy byłem mały,
Przedziwne się rzeczy działy.
W górach żyli czarodzieje,
słoń był w tańcu wodzirejem,
lis wypiekał strucle z makiem,
ryba tańcowała z rakiem,
w kątach każdej wiejskiej chaty
żyły maciupeńkie skrzaty,
wróble uprawiały pole,
niedźwiedź uczył w wiejskiej szkole,
wilki pilnowały owiec,
kuto kozy w Pacanowie,
żółw miał zaprzęg z czterech śledzi,
psy się przyjaźniły z kotem,
pchła latała samolotem,
kury niosły złote jajka...
Gdzie to wszystko było?
W bajkach.
Osoba XXVII: „ O bajkach” J. Ratajczak
W bajkach jest wszystko możliwe.
A jakże.
I w życiu - także.
Nawet meble mogą mówić jak żywe.
W łabędzie będą bracia zaklęci,
w kwiecie róży znajdziesz świat tak duży,
że na podróż kilka dni poświęcisz.
W starym kufrze do Turcji trafisz,
na dywanie
powędrujesz tanio
aż na same krańce geografii.
A gdy znudzisz się długą drogą,
wyjmiesz jakieś cudowne krzesiwo
i powrócisz co żywo
tam, gdzie bajki już dotrzeć nie mogą.
PIOSENKA: „ Kraina bajek” H. A. Cenarska
W krainie bajek
wszystko się zdarzyć może.
W krainie bajek
jest diamentowe morze.
W krainie bajek
jak bratki i piwonie
na grządkach rosną
uśmiechy pogubione.
Refren: Bajki przybiegną na spotkanie,
Elfy rozpoczną swój zwariowany taniec.
Z Piotrusiem Panem zagramy w ciuciubabkę,
Królewnę Śnieżkę zmienimy w małą żabkę.
Szukamy drogi,
najmniejszej choćby ścieżki.
Pytamy wszystkich,
którzy tam kiedyś weszli.
Gdy opowiedzą,
jak tam naprawdę było,
będziemy pewni,
że nam się to śniło.
Osoba XXVIII: Nie ma takiej dziedziny życia, w której by dobra książka nie pomogła.
Osoba XXIX: „ Encyklopedia” J. Kierst
Encyklopedia to taka księga,
Po która każdy, kto myśli, sięga.
Gruba, bo wszystkie rozumy zjadła,
A hasła ma według abecadła.
Tak. Po kolei. Od A do Zet.
A - B - C ... Proszę, spójrz na jej grzbiet!
Gdy nie wiesz, co to na przykład agat,
Czy to to samo, co sznur lub szpagat,
Albo gdy nie wiesz, co to baobab,
Czy to jest bawół, czy wąż, czy owad,
Co to jest cytrus, a co cytrynek,
Czy to cukierek - słodki landrynek,
Gdy nie wiesz co to takiego drop,
Czy maszt, czy belka, co dźwiga strop,
Encyklopedię wtedy otwieraj!
Gdzie? To ci powie pierwsza litra.
Jedź z góry na dół palcem po słowach,
Aż znajdziesz dropia, znajdziesz baobab.
Osoba XXX: A teraz posłuchajmy, jakich rad udzielano czytelnikom przed wiekami.
Osoba XXXI: Kto tę książkę ukradnie,
Temu ręka odpadnie.
A kto ją schowa pod futro,
Tego obwieszą jutro.
Osoba XXXII: Kto książki złośliwie mi kradnie lub psuje,
Niech diabeł go porwie i srodze katuje.
Kto w książkach smaruje lub skazy w nich czyni,
Ten ryj miasto gęby niech ma na kształt świni.
Kto karty zagina czy latem, czy wiosną,
Niech uszy mu długie jak osłu wyrosną.
Kto książki mi łamie i karty wydziera,
Ten śmiercią najsroższą niech prędko umiera.
To jest moja książka,
A kto jej krzywdę uczyni, niechaj mu się stanie
Jako wyżej powiedziane jest.
Osoba XXXIII: „ W mojej biblioteczce” H. Ożogowska
W mojej biblioteczce
Siedem książek w rzędzie.
Za dobrą cenzurę
Ósma mi przybędzie.
Patrzcie: moje książki
Czysto obłożone,
Kartki nie zagięte
Ani poplamione.
Zawsze je starannie
Odkładam na półkę,
Bo ja książki lubię
Tak jak przyjaciółkę.
PIOSENKA: „ Mole książkowe” Słowa: A. M. Grabowski
Muzyka: K. Marzec
Dziś nas możesz spotkać wszędzie:
w domu, w szkole i w urzędzie
w ciemnej szafie, gdzieś na strychu
pracujemy sobie cicho.
I bez przerwy coś żujemy,
podjadamy i gryziemy. (chrup, chrup!)
Żeby dobrze poznać treść
trzeba całą książkę zjeść!
Refren:
My jesteśmy mole książkowe, mole książkowe, mole książkowe
zgrabne, ładne, mądre i zdrowe, mądre i zdrowe, hej!
My zjadamy to, co najlepsze, to, co najlepsze, to, co najlepsze:
fraszki, bajki i słodkie wiersze i słodkie wiersze, hej!
Zjemy z kartek kropki i kreski, kropki i kreski, kropki i kreski
bo czytamy od deski do deski, od deski do deski, od deski do deski, hej, mniam, mniam, mniam!
Lecz i tak jesteśmy smutni,
bo nikt nie chce nas zatrudnić!
W bibliotece lub księgarni
nikt nas nigdy nie przygarnie!
Choć mól silny, zręczny, dobry,
pracowitszy niż dwa bobry!
Wie, że aby poznać treść,
trzeba najpierw książkę zjeść!
Refren:
My jesteśmy mole książkowe, mole książkowe, mole książkowe
zgrabne, ładne, mądre i zdrowe, mądre i zdrowe, hej!
My zjadamy to, co najlepsze, to, co najlepsze, to, co najlepsze:
fraszki, bajki i słodkie wiersze i słodkie wiersze, hej!
Zjemy z kartek kropki i kreski, kropki i kreski, kropki i kreski
bo czytamy od deski do deski, od deski do deski, od deski do deski, hej, mniam, mniam, mniam!
Osoba XXXIV: „ Ja jestem książka” T. Kubiak
Ja jestem książka,
Twój przyjaciel szczery.
Na moich kartkach
Rysunki, litery.
Na tych rysunkach,
Ptaki, pola , rzeki,
Kwiaty przed domem
I księżyc daleki.
Ja jestem książka
Twój przyjaciel mądry.
Ja Cię prowadzę
Przez morza i lądy.
Wędruję z Tobą
W świat znad brzegu Wisły.
Uczę Cię kochać
Polskę, dom ojczysty.
LITERATURA:
Zofia Rejniak - Świat drugiej klasy. Język polski. MAC Kielce 1999r.
Krystyna Lenkiewicz - Wybór wierszy okolicznościowych dla klas
I - III. WSiP Warszawa 1999r.
Zofia Rejniak - Szkoła Marzeń. Klasa I, część 5. MAC Kielce 2002r.
Teresa Wójcik - Muzyka klasa II. MAC Kielce 1999r.
Edyta Paduch - Internet
Scenariusze zajęć zintegrowanych w klasach I - III. Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli . Zamość 2000r.