Scenariusz uroczystości wigilijnej
Cele ogólne:
przypomnienie wydarzenia biblijnego - Narodzenie Pana Jezusa,
budzenie radosnej wdzięczności za przyjście na świat Jezusa,
przygotowanie do radosnego przezywania świąt w rodzinie,
zapoznanie ze zwyczajami świątecznymi,
kształtowanie zachowań prospołecznych.
Cele operacyjne:
wiadomości |
uczeń: |
|
umiejętności |
uczeń: |
|
postawy |
uczeń: |
|
Przebieg uroczystości:
1. Powitanie i wprowadzenie uczestników uroczystości w atmosferę spotkania wigilijnego. Zachęcenie do wspólnego udziału w słuchaniu Słowa Bożego, oglądaniu inscenizacji jasełek i śpiewu kolęd.
2. Uroczyste czytanie fragmentu Ewangelii wg św. Łukasza 2,1-20
3. Wspólny śpiew kolędy „Wśród nocnej ciszy”
4. Inscenizacja jasełek w wykonaniu uczniów ośrodka:
Scena I - Maryja i Anioł
Narrator:
W miasteczku Nazaret mieszkała dziewczyna, która miała na imię Maryja. Była dobra dla wszystkich i bardzo kochała Pana Boga. Już niedługo miała poślubić Józefa, który był znanym stolarzem w miasteczku.
Pewnego dnia Maryja była sama w domu. Nagle do jej pokoju wszedł anioł Gabriel, który przyniósł jej wieści od Pana Boga. Maryja przestraszyła się, bo nigdy wcześniej nie widziała anioła.
Anioł:
Witaj, Maryjo! Nie bój się! Bardzo spodobałaś się Panu Bogu, dlatego urodzisz chłopca, który będzie Bożym Synem. Temu Dziecku nadasz imię Jezus. On przyniesie pokój i radość ludziom na całym świecie!
Narrator:
Maryja bardzo się zdziwiła. Na koniec jednak powiedziała odważnie.
Maryja:
Niech się stanie tak, jak Pan Bóg chce.
Pieśń: „Archanioł Boży Gabriel”
Narrator:
Całym krajem rządził wtedy cesarz rzymski. Kilka miesięcy później nakazał, aby każdy poszedł do miasta, gdzie się urodził, i tam się zapisał. W ten sposób cesarz chciał zliczyć wszystkich mieszkańców swego państwa.
Scena II - Maryja i Józef w Betlejem
Narrator:
Józef i jego żona, Maryja, wsiedli na osiołka i poszli do Betlejem. Była to długa droga. Maryja była bardzo zmęczona, bo niosła pod sercem także malutkie Dzieciątko, które się jeszcze nie narodziło.
Gdy przyszli do Betlejem, zobaczyli miasto pełne ludzi. Józef i Maryja pukali do różnych domów, ale wszędzie słyszeli jedną odpowiedź: „Nie ma wolnego miejsca!”
Wreszcie znaleźli jedyne wolne miejsce w małej stajence. Tam właśnie urodził się Jezus. Maryja owinęła Niemowlę w pieluszki i położyła Je w żłóbku.
Kolęda: „Mizerna cicha”
Scena III - Pasterze i Anioł
Narrator:
Był środek nocy. Wokoło stajenki było zupełnie ciemno i tylko maleńkie gwiazdki świeciły wysoko na niebie. Wszyscy spali, tylko kilku biednych pastuszków musiało przez całą noc pilnować owiec.
Nagle zaświeciło bardzo jasne światło. Pastuszkowie bardzo się przestraszyli.
Pasterz I:
Na Boga! Niebo się pali!
Z nieba zstępują anieli biali!
Antek, Bartek, wstawajcie,
Koniec świata blisko! Uciekać trzeba!
Narrator:
Potem pastuszkowie usłyszeli jakiś głos.
Głos:
Nie bójcie się!
Narrator:
Pastuszkowie jeszcze bardziej się przestraszyli. Gdy spojrzeli w niebo, zobaczyli jasnego anioła.
Anioł:
Witajcie! Właśnie urodził się Syn Boży, który jest waszym obiecanym Zbawicielem. Śpi teraz w żłóbku. Idźcie prędko do Betlejem, aby oddać Mu pokłon.
Narrator:
Po tych słowach całe niebo się rozjaśniło. Pojawili się liczni aniołowie, którzy śpiewając wielbili Boga.
Kolęda „Gdy się Chrystus rodzi”
Scena IV - Pasterze u żłóbka
Pasterz II:
Dyć to, mili bracia, samiście słyszeli,
Co święci anieli do nas powiedzieli.
Ino nie wiem, czyście zrozumieli wszyscy,
Że nam iść kazali, gdzie się światło błyszczy.
Pasterze:
Pójdźmy, pójdźmy!
Pasterz II:
Jakże? Podarków żadnych nie weźmiemy?
Z pustymi rękami przed Panem staniemy?
Pasterz III:
Tak wielkiemu Panu cóż my biedni damy,
Skoro nic godnego dla niego nie mamy?
Pasterz IV:
Każdy da, co ma. Czy mało, czy wiele,
Zabrawszy w kobiele, zaniesiemy Panu.
Narrator:
Kiedy aniołowie odeszli, pasterze pobiegli do Betlejem. Minęli puste ulice miasta i zdyszani stanęli przed stajenką. Zajrzeli do środka. W żłóbku spało malutkie Dzieciątko, a obok Niego stali Maryja i Józef.
Pasterze upadli na kolana. Nie wiedzieli, co powiedzieć, więc zaśpiewali jak aniołowie:
Kolęda „Przybieżeli do Betlejem pasterze”
Scena V - Królowie oddają pokłon
Narrator:
W tym czasie w dalekiej krainie żyło trzech mędrców. Pewnej nocy zobaczyli piękną, wielką gwiazdę. Idąc jej śladem doszli do Betlejem.
Pasterze:
O, patrzcie, do stajenki idą Trzej Królowie,
Idą w pięknych, drogich szatach, w koronach na głowie.
Kacper:
W moim kraju, hen daleko, słyszałem o Tobie,
Witam Ciebie, Królu-Dziecię położone w żłobie.
Gwiazda Twoja mnie do Ciebie prosto prowadziła,
Złoto w darze Ci przyniosłem, Dziecineczko miła.
Melchior:
Ja przyniosłem Ci kadzidło wonne i pachnące,
By Cię uczcić, Boże Dziecię, na sianku leżące.
Baltazar:
A ode mnie wonna mirra dla Ciebie zebrana,
Boś z wielkiego nieba zstąpił, aby cierpieć za nas.
Kolęda „Mędrcy świata, monarchowie”
Scena VI - Dzieci przychodzą do Jezusa
Narrator:
Do żłóbka, oddać pokłon nowonarodzonemu spieszą także dzieci.
Nad stajenką gwiazdka świeci,
Do stajenki idą dzieci.
Idą dzieci w równych rządkach,
Niosą dary dla Dzieciątka.
Dziecko I:
Witaj, Jezu malusieńki,
Zbawicielu nasz,
Przyszły dzieci do stajenki,
Ty nas dobrze znasz.
Dziecko II:
Przynosimy serca małe, Weź je w rączki swe.
Daj nam rosnąć
Na Twą chwałę,
Naucz kochać Cię.
Dziecko III:
Pokłoniliśmy się Panu,
Zaśpiewali skocznie,
Teraz cicho odejdziemy,
Niech Dziecię odpocznie.
Dziecko IV:
Lecz nie smućmy się, że trzeba
Odejść od żłóbeczka,
Zabierzemy z sobą z nieba
Uśmiech Dzieciąteczka.
Kolęda „Gdy Boży Syn”
5. Rozstrzygnięcie konkursu dla na najpiękniejsze nakrycie stołu wigilijnego
6. Wręczenie legitymacji członkom Szkolnego Koła Caritas
7. Życzenia i dzielenie się opłatkiem
A