Francisco Goya
„Sabat czarownic”
1797 - 1798
Obraz namalowany w trudnym okresie życia artysty - w kilka lat po utracie słuchu. W jego twórczości pojawia się wówczas pesymizm, poczucie tragizmu i namacalna obecność złych sił. Sabat czarownic rozgrywa się w scenerii księżycowej, rozgwieżdżonej nocy, gdzieś na „łysej górze”. Szatan w postaci kozła o ogromnych rogach (symbol rozpusty i nieprawości), z nietoperzami krążącymi nad jego głową, siedzi w kręgu odrażająco brzydkich kobiet - czarownic składających mu w ofierze niemowlęta. Makabra tej sceny kontrastuje z rozjaśniającym obraz, wstającym w głębi pejzażu świtem.