JASEŁKA „ŚWIĘTA NOC”
Narrator:
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
MARIA: (siadając na przydrożnym kamieniu)
Mój Józefie! Bardzom słaba,
Sił już nie mam... Iść nie mogę.
Coraz ciemniej ... Noc zapada.
Ogarnia mnie jakaś trwoga,
Choć moc Pańska jest nad nami.
JÓZEF: Może tu się zatrzymamy.
Już Betlejem, domki z brzegu ...
Pójdę poszukać noclegu.
Zostań Mario! Zaraz wrócę!
(Józef puka do drzwi, a gniewny głos kobiety odpowiada:)
Kto tam po nocy się włóczy?
Hałasuje ze snu budzi! ...
JÓZEF: Otwórzcie nam dobrzy ludzie!
Dajcie nocleg, nawet w sieni
Jesteśmy bardzo strudzeni
Z Nazaret, daleka droga,
Przyjmijcie nas, w imię Boga!
GŁOS: Tu nie zajazd, nie gospoda.
Izba ciasna, mąż w łożnicy.
Nie kołaczcie po próżnicy.
JÓZEF: Ja gdziekolwiek, tylko Ona,
Moja żona... i ... nie żona.
Bóg mi oddał Ją w opiekę
Jej Godzina dziś nadchodzi.
Musi spocząć... Co Jej rzeknę!...
Dla serca nie ma przestrzeni,
Byle kącik, nawet w sieni.
GŁOS: Powiedziałam i nie zmienię!
MARIA: Cóż Józefie ?... Odmówili?...
JÓZEF: Ludziom zabrakło miłości,
Serca ich jak zimne głazy.
MARIA : Nie trzeba się na nich złościć,
Biedni są... Nie mniej urazy.
Moc Najwyższa ich przetworzy
I ożywi duchem Bożym.
JÓZEF :( idzie dalej szukać noclegu; po chwili:
Tu zapukam i poproszę , gwarno tam, pewno zabawa. ( puka do drzwi)
GŁOS: Czego chcecie? ... Jaka sprawa? ...
Czemu tak głośne pukanie?
JÓZEF: Na spis do Betlejem, panie,
Czwarty dzień jesteśmy w drodze.
Dajcie nocleg.... Kącik jakiś ...
Małżonce mojej, niebodze.
Ja posiedzę .... Noc przeczekam.
GŁOS: Ach, człowieku!
Idź-że z Bogiem
W moim domu dziś wesele.
Gości wiele, luda wiele.
Córka wyszła za celnika.
Świetna partia!
Drzwi zamykam.
Nie przeszkadzajcie w weselu,
Do widzenia przyjacielu!
JÓZEF: W imię Pana Zastępów,
Uchylcie swoich podwoi,
U progu domu waszego Matka Dziewica stoi.
Proszę o dach nad głową,
W tę głuchą noc zimową,
W tę ciemną noc grudniową.
GŁOS: Co za śmiałość! Jeszcze czego? Musi to być nic dobrego.
CZŁOWIEK INTERESU (pojawia się obok Józefa i patrzy lekceważąco)
Biedni! ... Głodni i bez pracy!
Znam ja was dobrze, próżniacy!
A cóż mnie obchodzi bieda?
Mnie też darmo nikt nic nie da.
Swoi kradną ... Państwo dusi,
Wszędzie tylko płacić musisz.
Wszędzie kręcić, kłamać, zwodzić.
Byle sobie nie zaszkodzić.
I ostrożnie ciułać mienie. Bo ja tylko pieniądz cenię.
Władzę, wpływy, stanowisko ...
A, że kogoś nędza ściska,
A, że komuś los nie sprzyja
Może zdychać! ... lub - niech pije!
Oto moja racja stanu, co jeszcze powiedzieć panu? ...
JÓZEF: A może nocleg dostanę? ....
CZŁOWIEK INTERESU: Jakby nie słysząc prośby - mówi do siebie:
Kupiłem dziś parę wołów,
Doświadczyłem je na polu,
Czy nadają się do orki,
Liczyłem pszenicy worki,
Beczki oliwy na składzie...
Trzeba jakoś sobie radzić,
Pieniądze oddam do kasy. Ciężkie czasy ... Ciężkie czasy ....
Po chwili milczenia: Ludzie Mesjasza czekają
Niech by się więc nami zajął,
Wygnał Rzymian, handel ruszył,
Byłoby nam lżej na duszy.
Pieniądz obrósł by w procenty,
W świecie, w kraju - pokój święty.
Z gniewem do Józefa : Szkoda słów na próżno tracić.
Chcesz noclegu musisz płacić.
A jeśli nie masz pieniędzy,
Zmykaj, bracie! ... Byle prędzej! (odchodzi)
Józef wraca do Marii, która zwrócona w inną stronę nie słyszała rozmowy.
MARIA: Odmówili? ... Nie przyjęli? ...
JÓZEF: W samolubstwie się zamknęli,
Ziemia im niebo przesłania.
O pieniądzach tylko marzą,
O zysku i dobrobycie.
Wrośli w ziemię, a ich życie,
Nie ma żadnych ideałów.
Wzburzony : Nawet z wiary im została,
Tylko forma, obrzęd, słowa.
Ceremonie, piękne mowy,
Ale serce, jak te groby malowane, pobielane,
Wewnątrz rozkład śmierci kryją ...
MARIA: Ale Bóg ich nie omija ...
Patrz Józefie widzisz stajenkę? ...
Stoi przed nami w oddali.
To dar miłości Ojca,
Co się nade mną użalił
Nad moją Świętą Godziną ...
Odtąd - nim wieki przeminą
I wieczność zamknie swe wrota,
Ta stajnia będzie Świątynią . ( Idą do stajenki, Józef trzyma Marię pod rękę)
NARRATOR: Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
Kolęda: „Gdy się Chrystus rodzi.”
MARIA: ( Tuli Dzieciątko) Syneczku mój, Jedyny,
Dzieciątko moje, Boże,
Utulę Cię, ukocham
I obok serca złożę ...
Kolęda : „Jezus Malusieńki”
JÓZEF: O Boże mój, spełniłeś Obietnicę
I dałeś swego Syna
By nam odrodził życie;
By świat wyzwolił z grzechu,
Uleczył, to co boli
I był naszą pociechą
I w doli i w niedoli ...
I wiódł nas Bożą drogą
Ku wiecznym przeznaczeniom,
I był naszą Miłością
Pokojem i zbawieniem
Zwraca się do Maryi : Maryjo Niepokalana; podaj mi Boże Dziecię
Bierze Dzieciątko : Mój skarb i moje szczęście i moje życie wieczne.
NARRATOR: W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich Anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak, że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich
ANIOŁ: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu
Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.
Idźcie do Betlejem Go powitać, znajdziecie w stajni Dziecię nowonarodzone, w żłobie
położone.
Pasterz Maciek : Bartek, Kuba, o mój Boże!
Chłopaki, czy to być może,
Że my pierwsi pospieszymy
Boże Dzieciątko ujrzymy?
Pasterz Kuba : Hej, pasterze! Jak pójdziemy?
Z gołą ręką tam staniemy?
Trzeba dać coś Maleńkiemu,
Dziś w szopie narodzonemu.
Pasterz Bartek : Zawracajmy całym pędem,
Nie za wiele czasu zbędziem.
Dary nasze, choć ubogie,
Złóżmy Dzieciątku przy żłobie.
NARRATOR : Tu na sianie owinięte, lichą chustą z głowy zdjętą,
Najświętsze leży Dzieciątko, pośród bydląt, niebożątko.
Przy Nim klęczy Matka święta; skromna, cicha, uśmiechnięta.
I w Dzieciątko się wpatruje, Bogu za ten cud dziękuje.
Z boku święty Józef stoi, o Dzieciątko już się boi;
Najświętszą Matkę pociesza, w Bogu ufność ich największa.
Zadziwieni pastuszkowie, na kolana upadają.
Uprzedzeni przez aniołów, już od proga hołd składają.
Kolęda : „ Przybieżeli do Betlejem pasterze...”
Pasterz Kuba : O Dzieciątko Święte, Boże
Przyjm nasze serca w pokorze;
Czym Cię dzisiaj ucieszymy?!
To co mamy, to złożymy.
Pasterz Bartek : Ja przyniosłem świeże mleko
Jeszcze ciepłe, choć z daleka.
Pasterz Maciek: Ja owczy serek świeżutki.
Pasterz Kuba: Ja kożuszek dam cieplutki.
Pasterz Bartek: Ja baranka i owieczkę,
I masełka osełeczkę;
Też sandałki z owczej skórki
Na Jezuska małe nóżki.
Pasterze razem: A teraz razem zagramy
Na fujarkach jak umiemy,
Przyrzekamy Ci Dzieciątko,
Że kochać Cię wciąż będziemy. (pastuszkowie grają na fujarkach)
NARRATOR: Patrzy się Matka Najświętsza
Na pasterzy czyste serca,
Skromne ich dary przyjmuje
I z uśmiechem im dziękuje.
NARRATOR: Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda,
oto Mędrcy ze wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali:
KRÓL Kacper: „Gdzie jest nowo narodzony król żydowski?
Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu
pokłon.”
Kolęda: „Mędrcy świata Monarchowie”.
NARRATOR: Trzej przybysze Monarchowie, przed żłóbkiem klękają,
Ze szczerego serca ofiary składają.
KRÓL KACPER: O Panie, Królu nad Króle,
Przyjmij nasze ziemskie dary
Z dalekiego Wschodu wieziemy ofiary.
Gwiazda nas tu, sprowadziła
Pod próg twojej szopy.
Składam mirrę razem z sercem
Pod twe małe stopy.
KRÓL MELCHIOR: Dziś Król Nowy się narodził
W palestyńskiej ziemi.
W świętych księgach zapisano
Tego nic nie zmieni.
Więc zebrałem swoją służbę
Z całą karawaną,
I kadzidła wonne wiozę,
By złożyć przed Panem.
KRÓL BALTAZAR: Moje garbate wielbłądy
Szły poprzez pustynię,
Gwiazda drogę wskazywała
Chwała Twa nie zginie.
Przyjmij Panie, Dziecię Małe
Złoto i korony,
Tyś jest Królem wszego świata
Przyjm nasze pokłony.
KRÓLOWIE RAZEM: Lecz w powrotnej naszej drodze Heroda miniemy,
On już srogi podstęp knuje, drogi nie wskażemy.
NARRATOR: Matka Święta leciuteńko,
Sianko w żłóbku gładzi.
I zwracając się do mędrców
Takie słowa radzi.
MARIA: Niech was, zacni Monarchowie,
W drogę Bóg prowadzi.
NARRATOR: Nad stajenką gwiazda świeci,
Do stajenki idą dzieci,
Niosą dary dla Dzieciny
DZIECI: Choć my dzieci nie jesteśmy Aniołami,
Lecz kolędy także znamy
Hej wszyscy do pomocy
By raźniej brzmiały nasze głosy
I Aniołki i pasterze
Też pomóżcie chwalić Pana śpiewem.
Kolęda: „Pójdźmy wszyscy do stajenki”
DZIECKO I : Czemu Ty Jezuniu leżysz w zimnym żłobie,
Na pewno Ci smutno, więc będę przy Tobie.
DZIECKO II : Zaśpiewam piosenkę powiem wierszyk długi,
Jak sobie przypomnę powiem jeszcze drugi.
O moich laleczkach i o burym misiu,
Wszystko Ci opowiem, długo będę dzisiaj.
DZIECKO III : Kochany Jezuniu, jesteś taki śliczny,
Przyniosłam Ci dzisiaj moje rękawiczki.
I szalik niebieski co zrobiła mama,
Niech Ci go zawiąże Twa Matusia sama.
DZIECKO IV : A ja, Jezu, będę gotowała,
Żeby Twa Mamusia przy kuchni nie stała.
Ugotuję mleko i lane kluseczki
Pożyczę Ci, Jezu mej ślicznej miseczki.
DZIECKO I : Wszystkie małe dzieci Jezusa kochają,
I szczerym serduszkiem dają to co mają.
DZIECKO II : Przynosimy Ci w ofierze serca nasze małe,
Przyjmij je i prosimy naucz kochać Cię.
WSZYSCY RAZEM: A dzisiaj przy żłóbku, zróbmy wielkie koło,
Śpiewajmy kolędy niech będzie wesoło.
Kolęda: „ Dzisiaj w Betlejem”, „Cicha noc”.
1