PRZYJACIEL JEZUSA

Ewangelia wg św. Mateusza, rozdział 16, wiersze 13-15

We fragmencie Ewangelii, który będziemy rozważać, opisana jest bar­dzo ciekawa rozmowa Pana Jezusa z uczniami. Trochę może nas dziwić Jego zainteresowanie tym, co mówią o Nim inni. W naszych czasach powiedzielibyśmy, że Pan Jezus badał opinię społeczną na swój temat. Z pewnością nie chciał wiedzieć, jak bardzo jest popularny, raczej chciał sprawdzić czy ludzie, których nauczał i uzdrawiał, domyślają się, że jest On obiecanym Zbawicielem. Czasem bowiem zapominali o tym nawet sami Apostołowie. Kilka wersów wyżej widzimy ich zatroskanie z powo­du braku chleba na drogę, mimo że wcześniej byli świadkami cudu jego rozmnożenia, którego dokonał Pan Jezus.

Czy zwróciliście uwagę, że na pierwsze pytanie: „Za kogo ludzie Mnie uważają" padło wiele odpowiedzi. Możemy sobie wyobrazić ten moment, kiedy uczniowie przekrzykują się chcąc przekazać każdą usłyszaną opinię o swoim Nauczycielu. Kiedy jednak chwilę później z ust Jezusa padło drugie pytanie: „A wy za kogo Mnie uważacie", wtedy zalega cisza... Być może uczniowie dawali sobie znaki, szukając odważnego, który by na nie odpowiedział. Jednak tu już nie wystarczyła wiedza ani zasłyszane opi­nie. Żeby dać odpowiedź na takie pytanie, trzeba było zajrzeć do swego serca.

Nasze reakcje byłyby z pewnością podobne. Każdy z nas, nawet uczeń szkoły podstawowej, potrafi powiedzieć, za kogo ludzie uważają Pana Jezusa - jedni za niezwykłego proroka, inni za obrońcę biednych, jeszcze inni za cudotwórcę. Wiemy też, że wiele dzieci na świecie przy­najmniej słyszało imię Jezus, może nawet widziało z Nim obrazek albo wizerunek krzyża, ale nadal nie potrafią powiedzieć, kim On jest.

Mały misjonarz z PDMD na pewno dobrze wie, kim jest Pan Jezus. Za­wsze też pamięta, że krzyż jest znakiem zbawienia i miłości do każdego człowieka. Ta ogromna cena męki i śmierci, którą Pan Jezus zapłacił za zbawienie wszystkich ludzi, powinna nas mobilizować do codziennej, gorącej modlitwy i działania, by każdy mógł Go jak najszybciej poznać i pokochać.

Panie Jezu, wielu ludzi na świecie nie zna Ciebie wcale, wielu zna tylko Twoje imię, są też tacy, którzy boją się Ciebie. Proszę Cię, zaradź temu i poślij mądrych i świętych misjonarzy do tych wszystkich ludzi, żeby głosili im z wielkim zapałem Dobrą Nowinę o Twojej miłości do każdego człowieka. A wszyscy mali misjonarze z PDMD niech przez swoją radość i ufność dają świadectwo, że jesteś najlepszym Przyjacielem, który wszystko może i jest przy każdym człowieku aż do skończenia świata. Amen

Świat Misyjny 6/2007 s. 24-25

---