Oficjalny Katolicki Regulamin Odbywania Stosunków Płciowych

Z Osobami Wierzącymi

Imprimatur

ks. bp. Alojzy Paczka, SJ

In Nomine Patris, Filii et Spiritus Sancti

Amen.

Hosanna

Celem niniejszego "Regulaminu" ma być uporządkowanie często

sprzecznych informacji o stosunkach płciowych, docierających do

wiernych za pośrednictwem różnorakich środków przekazu. Kościół

zdaje sobie sprawę ze szkodliwego wpływu, jaki wywierają na

wiernych takie - z gruntu fałszywe i niezgodne z prawem

kanonicznym oraz Dekalogiem - informacje, szczególnie te

rozpowszechniane przez antychrystów mieniących się lekarzami.

Dlatego postanowiono zwołać specjalny Kongres Lekarzy

Katolickich, wynikiem pracy którego jest prezentowany zbiór

wskazówek i porad dla początkujących oraz zaawansowanych

katolików chcących odbyć stosunek płciowy nie narażając się przy

tym na wieczne potępienie. Wprawdzie - co trudno ukryć - sama

istota stosunku płciowego powoduje ryzyko zgrzeszenia nawet przy

próbie jego odbycia, lecz odrobina dobrej woli i stosowanie się

do wskazówek zawartych w "Regulaminie" pozwala uniknąć grzechu

śmiertelnego i tym samym zapewnia miejsce w Raju po krótkim

okresie przebywania w Czyśćcu.

Pojęcia podstawowe

W razie wątpliwości patrz pod RESZTA.

MĘŻCZYZNA: dziecię Boże, posiadające ORGAN (p. ORGAN) zwany PENIS (p.

PENIS).

KOBIETA: istota żywa, z żebra MĘŻCZYZNY (p. MĘŻCZYZNA) poczęta

przez Stwórcę, posiadająca ORGAN (p. ORGAN) zwany VAGINA (p. VAGINA).

PENIS: ORGAN (p. ORGAN) męski zwisający lub nie, zależnie od

STANU PODNIECENIA (p. STAN PODNIECENIA), służący podczas

STOSUNKU PŁCIOWEGO (p. STOSUNEK PŁCIOWY) jako tymczasowe

wypełnienie VAGINY (p. VAGINA). Długość PENISA (p. PENIS) nie

powinna być mniejsza w STANIE PODNIECENIA (p. STAN PODNIECENIA)

niż 6 cm.

VAGINA (pochwa): ORGAN (p. ORGAN) w postaci podłużnego kanału

przebiegającego od SROMU (p. SROM) w kierunku północnym.

ŻOŁĄDŹ (glans penis) - czołowa część PENISA w STANIE PODNIECENIA (p. STAN

PODNIECENIA) w postaci czerwonego kapturka z dziurką.

SROM (pudenda): podłużna szczelina w KROCZU (p. KROCZE) KOBIETY (p.

KOBIETA), stanowiąca wylot (lub wlot - zależnie od sytuacji)

VAGINY (p. VAGINA).

WARGI SROMOWE (labia pudendae): płaty skórno-mięśniowe u

wlotu (wylotu) VAGINY (p. VAGINA). WARGI SROMOWE (p. WARGI

SROMOWE) dzielimy na mniejsze (labia pudendae minor) i większe

(labia pudendae major). Całość, czyli WARGI SROMOWE (p. WARGI

SROMOWE) większe i WARGI SROMOWE (p. WARGI SROMOWE) mniejsze

stanowi SROM (pudenda) (p. SROM).

ORGAN: NARZĄD (p. NARZĄD).

NARZĄD: ORGAN (p. ORGAN).

STAN PODNIECENIA: szczególny stan umysłu, w którym wszystkie

myśli i działania są skierowane tylko i wyłącznie na odbycie

STOSUNKU PŁCIOWEGO (p. STOSUNEK PŁCIOWY).

STOSUNEK PŁCIOWY: działanie polegające na wypełnieniu wolnej

przestrzeni VAGINY (p. VAGINA) PENISEM (p. PENIS) i poprzez

rytmiczne poruszanie tym ostatnim tam i z powrotem dążenie do POCZĘCIA (p.

POCZĘCIE).

POZYCJA: STOSUNEK PŁCIOWY (p. STOSUNEK PŁCIOWY) może być

realizowany przy różnym ułożeniu ciał MĘŻCZYZNY (p. MĘŻCZYZNA) i

KOBIETY (p. KOBIETA). Podstawowym celem pozostaje tylko

wypełnienie VAGINY (p. VAGINA) PENISEM (p. PENIS) i

pozostawienie sobie minimalnej swobody, pozwalającej na

rytmiczne ruchy (p. STOSUNEK PŁCIOWY) PENISEM (p. PENIS).

Ułożenie ciał nazywamy POZYCJĄ (p. POZYCJA). Kościół zasadniczo

zaleca stosowanie w praktyce tylko jednej POZYCJI (p. POZYCJA),

szczegółowo opisanej w dalszej części "Regulaminu".

POCZĘCIE: zakończenie STOSUNKU PŁCIOWEGO (p. STOSUNEK PŁCIOWY) i

jedyny słuszny jego cel.

RESZTA: jest milczeniem.

Gloria in aeternam

1. Przygotowania do odbycia stosunku płciowego

Całość przygotować do odbycia stosunku płciowego dzielimy na:

- spowiedź

- zadumę

- skupienie

- członków umywanie

- serca oczyszczenie

Uwagi: Co się tyczy zadumy i skupienia, to szczegółowe zalecenia

w tym względzie należy odszukać w encyklice Papieża Sekstusa

CXLVI "Sursum penis". Członków umywanie opisane jest natomiast w

książce Ignacego Loyoli "Societatis Jesu et Psychopathia

Sexualis", wydanej przez Pomyłkę w Rzymie w 1597 roku. Serca

oczyszczenie polega na zmówieniu modlitw adekwatnych do

sytuacji. Zalecane szczególnie są: Psalm XXXI, od wersetu:

"Jakobym patrzeć nie chciał, takom zawżdy jeno sromotę

postrzegał, a niewiasty, co spać ze mną pragnęły, szybkom

zapładniał ku większej chwale Twojej i radości Syna Twego...";

Hymn: "Panie nasz, nie tylko serca nasze, ale i członki Tyś

stworzył, chociaż niedoskonałe, to jednako ku poczęciu zdolne.

Więc pobłogosław nam Panie, i wybacz grzech nasz śmiertelny,

musim jednak ku pożytkowi własnemu, a coby niewiasta nudzić się

nie zaczęła, począć to małe dziecię na chwałę Twoją wieczną, a

bez grzechu nijak się nie uda. Niechaj gniew Twój Panie przeciw

innym się obróci, oko przymknij i pozwól nam szybko dokonać

czynu tego grzesznego w imię Ojca i Syna i Ducha świętego,

Amen"., a także Psalm LVI od wersetu: "Miłość ma Panie

bezgraniczna do stworzenia wszelakiego, lebo niewiastę jeno przy

poczęciu pokochać zdolnym, aliści Tyś tak chciał, za co chwała

Ci na wieki wieków". Kobiety powinny natomiast w takiej sytuacji

zmówić następującą modlitwę: "Azaliż nie Pan nasz z żebra

Adamowego stworzył niewiastę, coby radość tworzenia dała dziecku

Jego? Czy nie ku większej chwale Pańskiej między nogi moje

wniknie jasność wielkiego aktu Tworzenia? O Panie, choćby nawet

ból ciało me przeszył na wskroś, a cierpienie rozerwało serce,

dam Ci te dziecię, aby imię chwały Twojej niosło poprzez świat

na wieki wieków. Gloria, gloria in excelsis Deo!" Obowiązkowym

zakończeniem każdej modlitwy jest słowo "Amen".

2. Wprowadzanie się w stan podniecenia

Po odbyciu niezbędnych przygotowań należy wprowadzić się w stan

podniecenia, co najlepiej wykonać po ciemku i z zamkniętymi

oczami. Kobiety w stan podniecenia wprowadzać nie należy,

ponieważ wówczas może zostać zakłócony normalny porządek rzeczy.

Podniecone kobiety zaczynają domagać się jakiejś "przyjemności"

i jej brak - naturalnie przyjemność jest niemożliwa do uzyskania

w żaden sposób - doprowadza je do stanu frustracji i chęci

odbycia stosunku z innym mężczyzną, na ogół Szatanem. To

zrozumiałe, że do takiej sytuacji dopuścić nie można. Dlatego

kobieta powinna do ostatniej chwili zajmować się sprawami

domowymi. W opisanej sytuacji mężczyzna może wprowadzić się w

stan podniecenia ręcznie, chociaż da się spróbować innych

sposobów. Kościół jednak stanowczo nie zachęca do oglądania

filmów o treści pornograficznej i niebanalnej. Zalecane filmy

to: "Jak Pan to robił"; "Ręka Pańska"; "Cierpienie tworzenia ";

"Serce w smutku, dłoń w rozporku". Ręczne wprowadzanie w stan

podniecenia polega ne długotrwałym ściskaniu i głaskaniu penisa

w części czołowej. Kiedy osiągnie on maksymalny rozmiar i dalsze

głaskanie i ściskanie nic nie daje poza bólem, należy zawołać

żonę i kazać jej ściągnąć majtki. Nic więcej ściągać nie

powinna. (No, chyba że nosi spodnie, ale jaka katoliczka nosi

spodnie!?)

3. Czynności poprzedzające akt stosunku płciowego

3.1 Ułożenie ciał osób odbywających stosunek płciowy

W celu odbycia stosunku płciowego z osobą płci żeńskiej należy

po przygotowaniach omówionych w punkcie 1 "Regulaminu" i

wprowadzeniu się w stan podniecenia zająć pozycję, umożliwiającą

sprawne wsunięcie penisa do vaginy. Kobieta więc kładzie się na

wznak na jakiejkolwiek płaszczyźnie poziomej (zalecane jest

łóżko, lecz mogą to np. być drzwi wyjęte z zawiasów, lub deska

do prasowania), natomiast mężczyzna umieszcza swoje ciało w

płaszczyźnie równoległej do ułożenia ciała kobiety, celując

penisem w otwór sromu, znajdujący się mniej więcej w odległości

1 i 1/3 długości przeciętnego penisa w stanie podniecenia

poniżej pępka niewiasty, między jej udami. Srom najczęściej jest

pokryty włosiem, co stanowi dodatkowy element ułatwiający rozpoznanie tego

miejsca. Uwaga! N i e należy próbować celować penisem w inne

owłosione miejsca na ciele kobiety, ani tym bardziej inne

otwory.

3.2 Wkładanie penisa do vaginy

Po przyjęciu odpowiednio wygodnej pozycji należy spróbować

umieścić penisa w vaginie. Nie jest to proste; najlepiej w tym

celu poprosić o pomoc kobietę. Powinna ona ująć penisa palcami

kciukiem i wskazującym lewej dłoni, zaś następnie spróbować

palcami ręki prawej namacać otwór sromu i wsunąć do niego

penisa. W tym czasie mężczyzna utrzymuje się ponad kobietą,

podpierając rękoma. Uwaga! W sytuacji, gdy kobieta nie ma rąk,

penisa powinna wsadzić osoba trzecia, najlepiej wujek, ciocia

lub ewentualnie proboszcz odpowiedniej parafii. Gdy zaś nie ma

rąk mężczyzna, to w zasadzie nie ma problemu.

4. Przebieg stosunku płciowego

Po włożeniu penisa do vaginy mężczyzna starając się utrzymywać

dłońmi w pewnym oddaleniu od kobiety (nie jest to konieczne;

kobietę można z powodzeniem przywalić swoim ciałem, żeby oduczyć

raz na zawsze chęci do stosunku) porusza rytmicznie biodrami,

starając się co nieco wysuwać i na przemian wsuwać penisa

głębiej do vaginy. Siła tych ruchów nie jest istotna. Należy

pchać tym mocniej, im głośniej kobieta krzyczy z bólu.

5. Poczęcie

Akt poczęcia należy do najważniejszych podczas całego stosunku.

Można wręcz rzec, że stosunek jest nieważny i gdyby dało się

począć naturalnie inną drogą to byłby w ogóle niewskazany. Jak

na razie niestety nie dało się. (To znaczy można począć w sposób

sztuczny, lecz jest to mało katolickie i wprost potworne.)

Dlatego poczynać należy jednak jak najszybciej: optymalna ilość

ruchów penisem w vaginie od momentu rozpoczęcia stosunku do aktu

poczęcia nie powinna przekraczać 10. Może to liczyć kobieta dla

odpędzenia nudy. Najlepiej, żeby liczyła głośno i po doliczeniu

do dziesięciu robiła mężczyźnie wymówki, że jeszcze nie począł.

Każdy normalny człowiek wie chyba na czym polega poczęcie, więc

opisywać go nie trzeba. W razie gdyby były jakieś wątpliwości,

to prosimy się zgłosić do najbliższej Poradni Katolickiej przy

kościele parafialnym. Generalnie przyjmuje się, że jeśli

mężczyzna poczuje ulgę i zachce mu się spać, to już na pewno

jest po poczęciu. Niezłym sposobem na skrócenie czasu poczynania

jest poprzedzające akt stosunku długotrwałe masowanie penisa w

części czołowej. Należy jednak przy tym uważać, aby poczęcie

nie nastąpiło bez kobiety, albowiem wówczas cały akt jest

nieważny i należy przed kolejną próbą udać się do spowiedzi.

6. Zakończenie

Po poczęciu mężczyzna powinien natychmiast wysunąć penisa z

vaginy i oddalić od kobiety. Najlepiej, gdy zajmie się np.

przeglądaniem Biblii, lub najnowszego numeru "Rycerza

Niepokalanej", jeśli oczywiście umie czytać. Kobieta natomiast

chwilę leży na wznak, by lepiej się poczęło, a potem może np.

posprzątać, lub uprać skarpetki. Po wieczornej lub porannej mszy

oboje natychmiast przystępują do spowiedzi, dokładnie zdając

relację księdzu zarówno z poczynionych uprzednio przygotowań,

jak i przebiegu samego stosunku płciowego. W szczególności

należy nadmienić o:

- przebiegu wprowadzania się w stan podniecenia i z jakich

środków w tym celu skorzystano (w razie, gdyby były wykorzystane

jakieś filmy, należy przynieść kasety do Kościoła dla

ocenzurowania;

- ilości ruchów penisa w vaginie od początku stosunku aż do aktu

poczęcia;

- zachowaniu kobiety podczas aktu. Ksiądz spowiednik ma prawo

zażądać od kobiety, aby poddała się oględzinom w celu

stwierdzenia, czy stosunek odbyty został prawidłowo i nie

spowodował jakowyś zmian w stanie fizycznym jej ciała. Kobieta

powinna ułatwić księdzu wszystkie te czynności, a także - w

razie wątpliwości - powtórzyć dokładnie stosunek płciowy w

obecności księdza, lecz bez męża (Ze względu na tajemnicę

spowiedzi. Ksiądz udzieli we własnym zakresie odpowiedniej

pomocy.).

W razie stwierdzenia jakowyś nieprawidłowości, ksiądz jest

obowiązany do udzielenia niezbędnego szkolenia kobiecie;

szkolenie takie musi być powtarzane aż do skutku, czyli

osiągnięcia przez kobietę pełnej sprawności. Ksiądz sam ocenia,

czy sprawność taka została osiągnięta, czy nie.

---