Oficjalny Katolicki Regulamin Odbywania Stosunków Płciowych z Osobami Wierzącymi.
Imprimatur
ks. bp Alojzy Paczka, SJ
Celem niniejszego „Regulaminu” ma być uporządkowanie często sprzecznych informacji o stosunkach płciowych, docierających do wiernych za pośrednictwem różnorakich środków przekazu. Kościół zdaje sobie sprawę ze szkodliwego wpływu, jaki wywierają na wiernych takie - z gruntu fałszywe i niezgodne z prawem kanonicznym oraz Dekalogiem - informacje, szczególnie te rozpowszechniane przez antychrystów mieniących się lekarzami. Dlatego postanowiono zwołać specjalny Kongres Lekarzy Katolickich, wynikiem pracy, którego jest prezentowany zbiór wskazówek i porad dla początkujących oraz zaawansowanych katolików, chcących odbyć stosunek płciowy nie narażając się przy tym na wieczne potępienie. Wprawdzie - co trudno ukryć - sama istota stosunku płciowego powoduje ryzyko zgrzeszenia nawet przy próbie jego odbycia, lecz odrobina dobrej woli i stosowanie się do wskazówek zawartych w „Regulaminie” pozwala uniknąć grzechu śmiertelnego i tym samym zapewnia miejsce w Raju po krótkim okresie przebywania w Czyśćcu.
Pojęcia podstawowe.
W razie wątpliwości patrz pod RESZTĄ.
MĘŻCZYZNI: dzieci Boże, posiadające ORGAN (p. ORGAN) zwany PENIS (p. PENIS).
KOBIETA: istota żywa, z żebra MĘŻCZYZNY (p. MĘŻCZYZNA) poczęta przez Stwórcę, posiadająca ORGAN (p. ORGAN) zwany VAGINA (p. VAGINA).
PENIS: ORGAN (p. ORGAN) męski zwisający lub nie, zależnie od STANU PODNIECENIA (p. STAN PODNIECENIA), służący podczas STOSUNKU PŁCIOWEGO (p. STOSUNEK PŁCIOWY) jako tymczasowe wypełnienie VAGINY (p. VAGINA). Długość PENISA (p. PENIS) nie powinna by mniejsza w STANIE PODNIECENIA (p. STAN PODNIECENIA) niż 6 cm
VAGINA (pochwa): ORGAN (p. ORGAN) w postaci podłużnego kanału przebiegającego od SROMU (p. SROM) w kierunku północnym.
ŻOŁĄDŹ (glans penis) - czołowa część PENISA w STANIE PODNIECENIA (p. STAN PODNIECENIA) w postaci czerwonego kapturka z dziurką.
SROM (pudenda): podłużna szczelina w KROCZU (p. KROCZE) KOBIETY (p. KOBIETA), stanowiąca wylot (lub wlot - żalenie od sytuacji) VAGINY (p. VAGINA).
WARGI SROMOWE (labia pudendae): płaty skórno-mięśniowe u wlotu (wylotu) VAGINY (p. VAGINA).
WARGI SROMOWE (p. WARGI SROMOWE) dzielimy na mniejsze (labia pudendae minor) i większe (labia pudendae major). Całość, czyli WARGI SROMOWE (p. WARGI SROMOWE) większe i WARGI SROMOWE (p. WARGI SROMOWE) mniejsze stanowi SROM (pudenda) (p. SROM).
ORGAN: NARZĄD (p. NARZĄD).
NARZĄD: ORGAN (p. ORGAN).
STAN PODNIECENIA: szczególny stan umysłu, w którym wszystkie myśli i działania są skierowane tylko i wyłącznie na odbycie STOSUNKU PŁCIOWEGO (p. STOSUNEK PŁCIOWY).
STOSUNEK PŁCIOWY: działanie polegające na wypełnieniu wolnej przestrzeni VAGINY (p. VAGINA) PENISEM (p. PENIS) i poprzez rytmiczne poruszanie tym ostatnim tam i z powrotem dążenie do POCZĘCIA (p. POCZĘCIE).
POZYCJA: STOSUNEK PŁCIOWY (p. STOSUNEK PŁCIOWY) może być realizowany przy różnym ułożeniu ciała MĘŻCZYZNY (p. MĘŻCZYZNA) i KOBIETY (p. KOBIETA). Podstawowym celem pozostaje tylko wypełnienie VAGINY (p. VAGINA) PENISEM (p. PENIS) i pozostawienie sobie minimalnej swobody, pozwalającej na rytmiczne ruchy (p. STOSUNEK PŁCIOWY) PENISEM (p. PENIS). Ułożenie ciała nazywamy POZYCJĄ (p. POZYCJA). Kościół zasadniczo zaleca stosowanie w praktyce tylko jednej POZYCJI (p. POZYCJA), szczegółowo opisanej w dalszej części „Regulaminu”.
POCZĘCIE: zakończenie STOSUNKU PŁCIOWEGO (p. STOSUNEK PŁCIOWY) i jedyny słuszny jego cel.
RESZTA: jest milczeniem.
Gloria in aeternam
1. Przygotowania do odbycia stosunku płciowego.
Całość przygotowań do odbycia stosunku płciowego dzielimy na:
spowiedź
zadumę
skupienie
członków umywanie
serca oczyszczenie
Uwagi: Co się tyczy zadumy i skupienia, to szczegółowe zalecenia w tym względzie należy odszukać w encyklice Papieża Sekstusa CXLVI „Sursum penis”. Członków umywanie opisane jest natomiast w książce Ignacego Loyoli „Societatis Jesu et Psychopathia Sexualis” wydanej przez Pomyłkę w Rzymie w 1597 roku. Serca oczyszczenie polega na zmówieniu modlitw adekwatnych do sytuacji. Zalecane szczególnie są:
1. Psalm XXXI, od wersetu:
„Jakobym patrzeć nie chciał, takom zawżdy jeno sromotę postrzegał a niewiasty, co spać ze mną pragnęły, szybkom zapładniać ku większej chwale Twojej i radości Syna Twego…”
2. Hymn:
„Panie nasz, nie tylko serca nasze ale i członki Tyś stworzył, chociaż niedoskonałe, to jednako ku poczęciu zdolne. Więc pobłogosław nam Panie i wybacz grzech nasz śmiertelny, musim jednak ku pożytkowi własnemu a coby niewiasta nudzić się nie zaczęła, począć to małe dziecię na chwałę Twoją wieczną a bez grzechu nijak się nie uda. Niechaj gniew Twój Panie przeciw innym się obróci, oko przymknij i pozwól nam szybko dokonać czynu tego grzesznego w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, Amen…”
3. Psalm LVI od wersetu:
„Miłość ma Panie bezgraniczna do stworzenia wszelakiego, lebo niewiasty jeno przy poczęciu pokochał zdolnym, aliści Tyś tak chciał, za co chwała Ci na wieki wieków”.
4. Kobiety powinny natomiast w takiej sytuacji zmówić następującą modlitwę:
„Azaliż nie Pan nasz z żebra Adamowego stworzył niewiastę, coby radość tworzenia dała dziecku Jego? Czy nie ku większej chwale Pańskiej między nogi moje wniknie jasność wielkiego aktu Tworzenia? O Panie, choćby nawet ból ciało me przeszył na wskroś, a cierpienie rozerwało serce, dam Ci te dziecię, aby imię chwały Twojej niosło poprzez świat na wieki wieków. Gloria, gloria in excelsis Deo! Obowiązkowym zakończeniem każdej modlitwy jest słowo „Amen”.
2. Wprowadzanie się w stan podniecenia.
Po odbyciu niezbędnych przygotowań należy wprowadzić się w stan podniecenia, co najlepiej wykonać po ciemku i z zamkniętymi oczami. Kobiety w stan podniecenia wprowadzać nie należy, ponieważ wówczas może zostać zakłócony normalny porządek rzeczy.
Podniecone kobiety zaczynają domagać się jakiejś „przyjemności” i jej brak - naturalnie przyjemność jest niemożliwa do uzyskania w żaden sposób - doprowadza je do stanu frustracji i chęci odbycia stosunku z innym mężczyzną, na ogół Szatanem. To zrozumiałe, że do takiej sytuacji dopuścić nie można. Dlatego kobieta powinna do ostatniej chwili zajmować się sprawami domowymi. W opisanej sytuacji mężczyzna może wprowadzić się w stan podniecenia ręcznie, chociaż da się spróbować innych sposobów. Kościół jednak stanowczo nie zachęca do oglądania filmów o treści pornograficznej i niebanalnej. Zalecane filmy to:
„Jak Pan to robić”; „Ręka Pańska”; „Cierpienie tworzenia”; „Serce w smutku, dłoń w rozporku”.
Ręczne wprowadzanie w stan podniecenia polega na długotrwałym ściskaniu i głaskaniu penisa w części czołowej. Kiedy osiągnie on maksymalny rozmiar i dalsze głaskanie i ściskanie nic nie daje poza bólem, należy zawołać żonę i kazać jej ściągnąć majtki. Nic więcej ściągać nie powinna. (No, chyba że nosi spodnie ale jaka katoliczka nosi spodnie!?)
3. Czynności poprzedzające akt stosunku płciowego.
3.1 Ułożenie ciał osób odbywających stosunek płciowy.
W celu odbycia stosunku płciowego z osobą płci żeńskiej należy po przygotowaniach omówionych w punkcie 1 „Regulaminu” i wprowadzeniu się w stan podniecenia zająć pozycję, umożliwiającą sprawne wsunięcie penisa do waginy Kobieta więc kładzie się na wznak na jakiejkolwiek płaszczyźnie poziomej (zalecane jest łóżko, lecz mogą to np. być drzwi wyjęte z zawiasów, lub deska do prasowania), natomiast mężczyzna umieszcza swoje ciało w płaszczyźnie równoległej do ułożenia ciała kobiety, celując penisem w otwór sromu, znajdujący się mniej więcej w odległości 11/3 długości przeciętnego penisa w stanie podniecenia poniżej pępka niewiasty, między jej udami. Srom najczęściej jest pokryty włosiem, co stanowi dodatkowy element ułatwiający rozpoznanie tego miejsca.
Uwaga! NIE należy próbować celować penisem w inne owłosione miejsca na ciele kobiety, ani tym bardziej inne otwory.
3.2 Wkładanie penisa do waginy
Po przyjęciu odpowiednio wygodnej pozycji należy spróbować umieścić penisa w waginie Nie jest to proste; najlepiej w tym celu poprosić o pomoc kobietę. Powinna ona ująć penisa palcami kciukiem i wskazującym lewej dłoni, zaś następnie spróbować palcami ręki prawej namacać otwór sromu i wsunąć do niego penisa. W tym czasie mężczyzna utrzymuje się ponad kobietą, podpierając rękoma.
Uwaga! W sytuacji, gdy po wielu próbach penisa nie udało się wsunąć do waginy należy o pomoc poprosić osobę trzecią np. wujka, ciocię, babcię, dziadka lub ewentualnie proboszcza odpowiedniej parafii.
4. Przebieg stosunku płciowego.
Po wożeniu penisa do waginy mężczyzna starając się utrzymywać dłońmi w pewnym oddaleniu od kobiety (nie jest to konieczne; kobietę można z powodzeniem przywalić swoim ciałem, żeby oduczyć raz na zawsze chęci do stosunku) poruszając rytmicznie biodrami i starając się co nieco wysuwać i na przemian wsuwać penisa głębiej do waginy. Siła tych ruchów nie jest istotna. Należy pchać tym mocniej, im głośniej kobieta krzyczy z bólu.
5. Poczęcie.
Akt poczęcia należy do najważniejszych podczas całego stosunku. Można wręcz rzec, że stosunek jest nieważny i gdyby dało się począć naturalnie inną drogą to byłby w ogóle niewskazany. Jak na razie niestety nie dało się. (To znaczy można począć w sposób sztuczny, lecz jest to mało katolickie i wprost potworne.) Dlatego poczynać należy jednak jak najszybciej: optymalną ilość ruchów penisem w waginie od momentu rozpoczęcia stosunku do aktu poczęcia nie powinna przekraczać 10. Może to liczyć kobieta dla odpędzenia nudy. Najlepiej, żeby liczyła głośno i po doliczeniu do dziesięciu robiła mężczyźnie wymówki, że jeszcze nie począł. Każdy normalny człowiek wie chyba na czym polega poczęcie, więc opisywać go nie trzeba. W razie gdyby były jakieś wątpliwości, to prosimy się zgłosić do najbliższej Poradni Katolickiej przy kościele parafialnym. Generalnie przyjmuje się, że jeśli mężczyzna poczuje ulgę i zachce mu się spać, to już na pewno jest po poczęciu. Niezłym sposobem na skrócenie czasu poczynania jest poprzedzające akt stosunku długotrwałe masowanie penisa w części czołowej. Należy jednak przy tym uważać, aby poczęcie nie nastąpiło bez kobiety, albowiem wówczas cały akt jest nieważny i należy przed kolejną próbą udać się do spowiedzi.
6. Zakończenie.
Po poczęciu mężczyzna powinien natychmiast wysunąć penisa z waginy i oddalić od kobiety. Najlepiej, gdy zajmie się np. przeglądaniem Biblii, lub najnowszego numeru „Rycerza Niepokalanej” jeśli oczywiście umie czytać. Kobieta natomiast chwilę leży na wznak, by lepiej się poczęło a potem może np. posprzątać, lub uprać skarpetki. Po wieczornej lub porannej mszy oboje natychmiast przystępują do spowiedzi, dokładnie zdając relację księdzu zarówno z poczynionych uprzednio przygotowań, jak i przebiegu samego stosunku płciowego. W szczególności należy nadmienić o:
przebiegu wprowadzania się w stan podniecenia i z jakich środków w tym celu skorzystano (w razie, gdyby były wykorzystane jakieś filmy, należy przynieść kasety do Kościoła dla ocenzurowania);
ilości ruchów penisa w waginie od początku stosunku aż do aktu poczęcia;
zachowaniu kobiety podczas aktu. Ksiądz spowiednik ma prawo zażądać od kobiety, aby poddała się oględzinom w celu stwierdzenia, czy stosunek odbyty został prawidłowo i nie spowodował jakowy zmian w stanie fizycznym jej ciała. Kobieta powinna ułatwić księdzu wszystkie te czynności a także - w razie wątpliwości - powtórzyć dokładnie stosunek płciowy w obecności księdza, lecz bez męża (Ze względu na tajemnicę spowiedzi. Ksiądz udzieli we własnym zakresie odpowiedniej pomocy).
W razie stwierdzenia jakowyś nieprawidłowości, ksiądz jest obowiązany do udzielenia niezbędnego szkolenia kobiecie; szkolenie takie musi być powtarzane aż do skutku, czyli osiągnięcia przez kobietę pełnej sprawności. Ksiądz sam ocenia, czy sprawność taka została osiągnięta, czy nie.