BUD III |
Marcin Stępień Rafał Pożyczka |
25.04.2002 |
Nr ćw. 5 |
Próba statyczna ściskania sprężyn śrubowych |
Ocena: |
Cel ćwiczenia.
Stworzenie charakterystyk λ=f(P) dwu sprężyn pracujących:
pojedynczo
równolegle
szeregowo
Wyznaczenie dla każdej ze sprężyn
modułu sprężystości postaciowej G:
;
D - średnica osiowa sprężyny
n - liczba zwojów sprężyny
d - średnica drutu sprężyny
λ - wartość zależności skrócenia sprężyny λ = c .P
stałej sprężyny c:
;
Obliczenie stałej (c) dla układu sprężyn połączonych:
równolegle
szeregowo
Aparatura pomiarowa
Do przeprowadzenia próby używa się maszyny wytrzymałościowej o napędzie hydraulicznym (rys. nr 1). Wartość siły jest wskazywana przez wskazówkę siłomierza. Natomiast graficzny obraz zależności skrócenia sprężyny od działającej siły wykreślany jest przez pisak urządzenia samopiszącego.
Rysunek 1
Schemat maszyny wytrzymałościowej o napędzie mechanicznym: l - silnik wraz z układem przekładni, 2 - górna płyta oporowa maszyny, 3 - dolna płyta oporowa maszyny, 4 - badana sprężyna, 5 - wahadło siłomierza (6), 6 - siłomierz, 7 - wskazówka siłomierza, 8 - pisak urządzenia samopiszącego (9), l0 - bęben z nawiniętym papierem perforacyjnym, 11 - mechanizm do zerowania wskazówki siłomierza (6), 12 - listwa sterownicza, 13 - wskaźnik przemieszczeń płyty oporowej (2), 14 - ręczny przełącznik kierunku posuwu płyty oporowej (2), 15 - ciężarek wahadła (5), 16 - regulacja prędkości posuwu płyty oporowej (2)
Tok przeprowadzenia ćwiczenia.
Mierzymy średnicę D sprężyny 1 i 2. Pomiar wykonany został suwmiarką o dokładności odczytu 0,1 mm.
Mierzymy średnicę d sprężyny 1 i 2. Pomiar wykonany został suwmiarką o dokładności odczytu 0,1 mm.
Liczymy liczbę zwoi sprężyny n.
Przystępujemy do ściskania sprężyn na maszynie wytrzymałościowej.
Opracowanie wyników
Zależność skrócenia sprężyny λ od siły ściskającej P jest równa:
;
gdzie:
c - stała sprężyny
D - średnica zewnętrzna sprężyny mierzona do osi pręta
n - liczba zwojów sprężyny
G - moduł sprężystości postaciowej
Znając parametry geometryczne sprężyn, wartość siły P dla której nastąpiło maksymalne skrócenie sprężyny oraz jego wielkość możemy wyznaczyć moduł sprężystości postaciowej G.
Jeżeli mamy układ dwóch sprężyn połączonych równolegle to:
Natomiast dla układu dwóch sprężyn połączonych szeregowo:
Stała cr dla układu sprężyn połączonych równolegle:
Stała csz dla układu sprężyn połączonych szeregowo:
c1 - stała sprężyny 1
c2 - stała sprężyny 2
Parametry geometryczne sprężyn
D1 |
[mm] |
65,5 |
D2 |
[mm] |
42 |
d1 |
[mm] |
8 |
d2 |
[mm] |
5 |
n1 |
[Il. zwojów] |
6 |
n2 |
[Il. zwojów] |
8 |
Wartości zmierzone przy pomocy maszyny wytrzymałościowej
Przeprowadzona próba |
λmax [mm] |
Pmax [N] |
Ściskanie sprężyny 1 |
35 |
1150 |
Ściskanie sprężyny 2 |
48 |
600 |
Ściskanie sprężyn połączonych równolegle |
30 |
1190 |
Ściskanie sprężyn połączonych szeregowo |
85 |
1200 |
Wykorzystując podane wcześniej wzory wyznaczamy moduły sprężystości postaciowej G oraz stałe c dla sprężyn
G1 |
[MPa] |
108201,9 |
G2 |
[MPa] |
94832,64 |
c1 |
[mm/N] |
0,030 |
c2 |
[mm/N] |
0,080 |
cr |
[mm/N] |
0,022 |
csz |
[mm/N] |
0,110 |
Stałe policzone metodą graficzną
c1 |
[mm/N] |
0,0304 |
c2 |
[mm/N] |
0,0802 |
cr |
[mm/N] |
0,0221 |
csz |
[mm/N] |
0,1109 |
Wykresy charakterystyk sprężyn λ=f(P)
Uwaga! Dla przejrzystości nie podpisywaliśmy osi bezpośrednio na wykresach.
Wykresy są zależnością siły ściskającej (oś pozioma), a wielkością skrócenia sprężyny
(oś pionowa)
Wnioski
Zależność pomiędzy siłą ściskającą a wielkością skrócenia sprężyny jest zależnością prostoliniową. Potwierdzeniem tego są otrzymane podczas doświadczenia wykresy.
Z przeprowadzonego doświadczenia wynika, że dla układu sprężyn połączonych szeregowo stała c przyjmuje większe wartości niż w połączeniu równoległym. Dla sprężyn pojedynczych stała c zależy głównie od średnicy zewnętrznej osiowej.
Jak widać wyniki otrzymane metodą graficzną są bardzo zbliżone do wyników otrzymanych z metody analitycznej, co wskazuje na poprawność wykonanego ćwiczenia.
Moduł sprężystości postaciowej G jest wprost proporcjonalny do siły ściskającej P
i odwrotnie proporcjonalny do skrócenia sprężyny λ .