Przemysł II (ur. 1257, zm. 1296), syn księcia poznańskiego Przemysła I i Elżbiety śląskiej; od 1276 r. książę poznański, od 1279 wielkopolski, w 1295 koronowany na króla Polski. Po śmierci Bolesława Pobożnego objął władzę nad całą Wielkopolską. Korzystał z poparcia arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba Świnki, wybitnego wówczas męża stanu i rzecznika odrodzenia Królestwa Polskiego. Wobec rosnącej agresji brandenburskiej na Pomorzu, Przemysł II zawarł układ z gdańskim księciem Mściwojem na Pomorzu, też antybrandenburskie przymierze na Pomorzu Zachodnim. W 1290 r. na mocy testamentu Henryka IV Probusa, zajął Kraków, jednakże wyparty został przez Wacława II czeskiego. Opszczając Wawel zabrał ze skarbca Katedry insygnia koronacyjne. W 1295 r. po śmierci Mściwoja II objął rządy nad Pomorzem Gdańskim, stając się najpotężniejszym z książąt piastowskich. W czerwcu tego roku w Gnieźnie, arcybiskup Jakub Swinka koronował księcia Przemusła na króla Polski. W 1296 r. Przemysł II został zamordowany w Rogoźnie przez zbirów nasłanych przez margrabiów brandenburskich.