s. Benedykta
Nie przeminiesz cały
Widowisko muzyczne na podstawie oratorium P. Rubika i Z. Książka
Tu es Petrus
Osoby:
Jezus
Piotr
Jakub
Jan
Karol ( potem Jan Paweł II)
Maturzysta I
Maturzysta II
Maturzystka I
Maturzystka II
Naukowiec
Esesman
Partyzant
Dziewczyna
Kobieta z Dzieckiem
Żydówka
Głodne Dziecko
Widz
Zamachowiec
Maryja
Pan Młody
Panna Młoda
Oraz: Żydzi, Dziewczęta z palmami, Druhny, Tłum z Placu Św. Piotra
Scena I Ty jesteś Piotr…
Muzyka - płytaI nr1
Apostołowie: Piotr, Jakub i Jan naprawiają sieci. Nagle Piotr zrywa się. Pokazuje palcem w stronę widowni. Środkiem widowni wchodzi Jezus - ubrany w tunikę z przewieszoną przez ramię torbą i kijem podróżnym. Piotr wybiega w jego stronę i pada Jezusowi do nóg. Za Piotrem idzie Jakub i Jan. Jezus podnosi ich i prowadzi na scenę. Siadają. Jezus wyciąga chleb i łamie. Jedzą.
Po chwili Jezus wstaje i wręcza Piotrowi swój kij na słowach z płyty:
„Tu es Petrus, usłyszał Szymon, syn Jony, Tobie dam klucze Królestwa.”
Jezus wychodzi. Piotr klęka, opierając się na kiju. Po obu jego stronach Jakub i Jan. Po chwili wychodzą.
Scena II Wadowice
Muzyka: płyta I, nr 2
Głos: płyta II, nr 1 ( tekst o Wadowicach)
Wchodzi Karol. Siada na ławce. Zamyślony. Wbiega Maturzysta I ze świadectwem maturalnym w ręku, szczęśliwy. Dobiega do Karola, pokazuje mu świadectwo. Wbiegają: Maturzysta II, Maturzystka I, Maturzystka II. W ręku mają koszyk z jabłkami, ciastkami, piciem itp. Rozkładają na ziemi serwetę. Przygotowują piknik. Mogą też mieć kremówki ( ale wtedy muszą naprawdę je zjeść!). Maturzystka I siada na ławce obok Karola. Uśmiecha się zalotnie, p[przysuwa do niego, a on nic. Tymczasem Maturzysta I bierze Karola za rękę
i sadza na ziemi przy reszcie towarzyszy. Maturzystka I jest niezadowolona. Przysiada się do niej Maturzystka II i próbuje coś zagadać, ale tamta jest obrażona. W końcu zrywa się i siada na ziemi obok Karola. Tymczasem Maturzysta II wstaje, wymyka się i po chwili wraca na scenę z bukietem kwiatów lub czerwoną różą. Klęka przed Maturzystką II ( która została na ławce), uśmiechają się do siebie, przytulają i wychodzą, trzymając się za ręce.
Reszta towarzystwa zwija piknik. Maturzysta I wychodzi z koszem. MaturzystkaI idzie za nim, ale jeszcze się zatrzymuje, ogląda się za Karolem, który pozostał ( usiadł znów na ławce). Potem jednak macha ręką, zrezygnowana i odchodzi.
… Po co tyle bieganiny w tej scenie? Żeby się coś działo. Nie ma tu tekstu, więc potrzebny jest nieustanny ruch.
Scena III Strumień
Muzyka - płyta I - nr 3
Karol klęka przed krzyżem. Patrzy na krzyż. Schyla się powoli i dotyka krzyż delikatnie rękami - coraz wyżej i wyżej, aż wstaje ( sytuacja koresponduje ze słowami piosenki: „Żeby źródło odnaleźć, trzeba iść ciągle w górę”).
Nagle Karol odwraca się. Środkiem widowni idzie Jezus - z kijem podróżnym.
Zatrzymuje się przed Karolem i przekazuje mu kij.
Głos - płyta II, nr 2.
Scena IV - Wojna
Muzyka - płyta I, nr 4.
Panika i ucieczka - wybuchła wojna!
Pojawiają się różne postacie: Naukowiec ( książki mu się wysypują, on je zbiera i ucieka), Esesman ( staje z rewolwerem), Partyzant z opaską AK ( wybiega na scenę). Esesman strzela, Partyzant pada. Wbiega Dziewczyna ( też z AK), dopada Partyzanta. Esesman strzela również do niej.
Przez scenę przebiega uciekająca Kobieta z Dzieckiem. Mogą też pojawić się inne osoby - chodzi o wrażenie strachu, paniki i chaosu.
Głos: płyta II, nr 3.
Scena V - Ecce Homo
Muzyka - płyta I, nr 5.
Powoli do getta idzie grupa Żydów - mężczyźni, kobiety, dzieci. Na ręce mają opaski z gwiazdą Dawida. Trzymają walizki, toboły, misie itp. Naprzeciw idzie Jezus w cierniowej koronie i płaszczu.
Tymczasem jedna z żydówek próbuje uciec. Strzela do niej Esesman. Pada.
Inne żydowskie dziecko ( Głodne Dziecko) ucieka tak zręcznie, że Esesman tego nie widzi. Zakrada się na scenę i chowa za ławkę.
Żydzi z Esesmanem powoli przechodzą. Jezus zbliża się do leżących - Partyzanta, Dziewczyny i Żydówki. Wyciąga do nich rękę. Powoli wstają
i wychodzą za Nim. Musi to być bardzo powoli!
Scena VI - Głodne Dziecko
Muzyka - płyta I, nr 6.
Głodne Dziecko ostrożnie wychyla się zza ławki, wychodzi, rozgląda się wokół, potem siada na brzegu sceny i płacze. Wstaje. Podchodzi do widzów, wyciąga rękę. Jeden Widz - postać z przedstawienia - wstaje z krzesła, zdejmuje swój sweter ( kurtkę, marynarkę), okrywa nią Dziecko, daje mu bułkę, bierze za rękę i wychodzi.
Głos - płyta II, nr 4.
Scena VII Habemus Papam
Płyta I, nr 7
Wchodzi Jan Paweł II - rozkłada ręce w geście pozdrowienia, potem klęka przed krzyżem. Modli się.
Scena VIII - Quo vadis Domine
Płyta I, nr 8
Wbiegają dziewczyny z palmami w ręku ( palma jako symbol męczeństwa). Układ choreograficzny. Wybiegają. Z dwóch przeciwnych stron wchodzą: Jezus i Św. Piotr. Piotr na widok Jezusa jest tak wstrząśnięty, że aż wypuszcza kij z ręki. Klęka. Jezus go mija. Piotr wstaje, bierze kij i idzie za Jezusem. Jezus zatrzymuje się, czeka na niego. Wychodzą razem.
Głos - płyta II, nr 5.
Scena IX - Zamach
Muzyka - płyta I, nr 9.
Wchodzi Jan Paweł II. Podchodzi do widzów, wita się z nimi. Idzie powoli
w stronę sceny. Zmiana muzyki.
Muzyka - płyta I, nr 10. Jan Paweł II pada.
Scena X - Pojednanie
Zmiana muzyki - płyta I, nr 11.
Pojawia się Maryja. Wyciąga rękę. Jan Paweł II wstaje. Maryja wyciąga rękę . Wchodzi Zamachowiec. Jan Paweł II przytula go, a on wypuszcza rewolwer
z ręki. Maryja wraz z Zamachowcem wychodzi.
Jan Paweł II zostaje pod krzyżem. Klęczy.
Głos - płyta II, nr 6.
Wchodzi pan Młody i Panna Młoda. Klękają przed Janem Pawłem II.
On udziela im błogosławieństwa. Wychodzą.
Głos - płyta II, nr 7.
Scena XI - Niech mówią, że to nie jest miłość
Muzyka - płyta I, nr 10.
Wbiegają dziewczyny ubrane na biało ( mogą być alby, białe sukienki, białe bluzki i białe spódnice). Robią na scenie bardzo energiczny obrót i sypią na widzów ryżem. Zbiegają ze sceny. Wbiega Pan Młody i Panna Młoda w ślubnych strojach, trzymając się za ręce. Tu musi być układ choreograficzny. Potem wybiegają, ewentualnie Pan Młody wynosi ukochaną na rękach.
Scena XII - Szukałem was…
Muzyka - płyta I, nr 2.
Wchodzi tłum ze zniczami lub świeczkami.
Głos: płyta II, nr 8.
Powoli środkiem widowni wchodzi Maryja. Jan Paweł II podnosi się z klęczek. Wychodzi za Maryją. Tłum klęka.
Głos: płyta II, nr 9.
Tłum zostawia świeczki przed krzyżem. Wychodzą.
1