Projekt II z układów elektronicznych
Nr projektu 116
Termin: środa /N 730
Wykonał: Andrzej Boguszewski
Prowadzący: dr J. Stanclik
l. Temat projektu II dla analizy zmiennoprądowej
a) Obliczyć wartości parametrów Ku, Kusk, Ki, Kisk, Kpcz, Rwe, Rwy wzmacniacza zaprojektowanego w ramach Projektu I dla średnich częstotliwości. Do analizy AC założyć, że przy częstotliwości sygnału kondensatory widoczne na schemacie i bateria zasilająca mogą być uważane za zwarcie, a pojemności wewnętrzne tranzystora - za rozwarcie. Parametry mieszane k tranzystora BCI08B dla ustalonego prądu kolektora odczytać z załączonych wykresów (rys.5). Zależność tych parametrów od napięcia kolektor-emiter pominąć. Dla tranzystora BC178B przyjąć takie same parametry, jak dla BCI08B.
b) Wyznaczyć transmitancję Kusk(s) (uwzględnić co najmniej dwa najniżej leżące bieguny). Określić górną częstotliwość graniczną wzmacniacza, odpowiadającą spadkowi |Kusk^(jω)| o 3dB.
DANE:
Numer projektu 116
IC1 = 0,6 [mA] T1 - BC178
IC2 = 4 [mA] T2 - BC108
Rg = 5 [kΩ]
RL = 2,5 [kΩ]
R3 = 0 [Ω]
fd = 60 [Hz]
UWYsk = 1 [V] (1[V] ; 1,5 [V])
β1,2 = 300 (βmin = 200 βmax = 400)
T = 25 [°C] (Tmin = 15 [°C] Tmax = 45 [°C])
UCEmin=1V - dla tranzystora T1
2. Schemat ideowy
Dane wyznaczone w cz. I projektu
ECC = 7 [V]
R1 = 300 [kΩ]
R2 = 68 [kΩ]
R4 = 1,2 [kΩ]
R5 = 3 [kΩ]
R6 = 680 [Ω]
3. Schemat do analizy zmiennoprądowej
Rys. 2 Schemat do analizy zmiennoprądowej
4. Wyznaczenie parametrów modelu hybryd π
Z wykresu dołączonego do projektu wyznaczyłem niektóre parametry modelu hybryd π. Pozostałe potrzebne parametry obliczyłem na podstawie wcześniej wyznaczonych wartości.
Parametry |
Tranzystor T1 (Ic=0,6mA) |
TranzystorT2 (Ic = 4mA) |
Cb'e |
31[pF] |
95[pF] |
Cb'c |
2,8[pF] |
2,8[pF] |
Cce ≈Cb'c |
2,8[pF] |
2,8[pF] |
rbb' |
260[Ω] |
260[Ω] |
rb'e |
12,9[kΩ] |
2,17[kΩ] |
rb'c |
17,9[M.Ω] |
13,9[M.Ω] |
rce |
105[kΩ] |
17,0[kΩ] |
h21e |
300[A/A] |
337[A/A] |
gm. |
23,4[mS] |
156[mS] |
fT |
105[MHz] |
249[MHz] |
Wartości obliczone na podstawie danych z wykresu:
5. Wyznaczenie parametrów Ku, Kusk, Ki, Kisk, Kpcz, Rwe, Rwy dla średnich częstotliwości
Na początku z wyznaczonych wartości dla modelu hybryd π tranzystora muszę przejść na opis macierzą Y dla średnich częstotliwości
Rys. 3 Model hybryd π tranzystora dla średnich częstotliwości
Równania admitancyjne czwórnika:
I1 = y11U1 + y12U2
I2 = y21U1 + y22U2
Wyznaczenie y11 i y21
Rys. 4 Schemat do wyznaczenia współczynników y11 i y21
Wyznaczenie y12 i y22
Rys. 5 Schemat do wyznaczenia współczynników y12 i y22
Obliczenie macierzy dla tranzystora T1.
Dane:
rbb' = 260[Ω]
rb'e = 12,9[kΩ]
rb'c = 17,9[MΩ]
rce = 105 [kΩ]
gm. = 23,4[mS]
Obliczenie macierzy dla tranzystora T2.
Dane:
rbb' = 260[Ω]
rb'e = 2,17[kΩ]
rb'c = 13,9[MΩ]
rce = 17,0 [kΩ]
gm. = 156[mS]
Wyznaczenie macierzy admitancyjnej układu
Rys. 6 Schemat zastępczy do analizy AC
Wyniki liczbowe:
Redukuje 2 węzeł według wzoru:
gdzie k - numer węzła do redukcji
Macierz po redukcji.
Wyznaczenie parametrów układu.
Wyniki:
RWE |
10,5[kΩ] |
RWY |
534[Ω] |
Ku |
1114[V/V] |
Kusk |
754,5[V/V] |
Ki |
-4674[A/A] |
Kisk |
-1509[A/A] |
Kpcz |
6,208∙106[W/W] |
6. Wyznaczenie transmitancji układu i górnej częstotliwości granicznej
Rys. 7 Schemat zastępczy do wyznaczenia transmitancji układu.
Ponieważ schemat układu jest dość skomplikowany dlatego poszczególne układy z tranzystorami T1 i T2 rozpatrzę osobno. Na początku liczę transmitancję układu z tranzystorem T1 przy uwzględnieniu tego, że jego obciążeniem jest układ z tranzystorem T2.
6.1 Obliczenie transmitancji układu z tranzystorem T1
Aby obliczyć transmitancję pierwszego układu korzystam z metody potencjałów węzłowych. Po przekształceniach schemat do obliczenia transmitancji tranzystora T1 jest następujący
Rys. 8 Schemat zastępczy do wyznaczenia transmitancji tranzystora T1
gdzie
Y0 =G4 + Gce1
G12 = G1 + G2
Ywe - admitancja wejściowa układu z tranzystorem T2
Równania poszczególnych węzłów są następujące
Z 1 równania wyliczam U12
Z 3 równania wyliczam Ub'e1
Wyliczone napięcie U12 podstawiam do 2 równania
Wyliczone napięcie Ub'e1 podstawiam do równania 2
Muszę obliczyć nieznaną admitancję Ywe układu z tranzystorem T2
6.2 Wyznaczenie admitancji Ywe układu z tranzystorem T2
Rys. 9 Schemat zastępczy do wyznaczenia admitancji Ywe
gdzie
Yz = G5 + G6 + Gce2
Aby wyliczyć admitancję Ywe układu w którym znajduje się źródło sterowane zgodnie z teorią obwodów do wejścia dołączam źródło prądowe.
Równania tego układu mają wówczas postać:
Postać macierzowa równań:
Admitancję układu obliczam ze wzoru:
6.3 Wyliczenie transmitancji układu z tranzystorem T2
Rys. 10 Schemat zastępczy do wyznaczenia transmitancji układu z tranzystorem T2
Równania układu z metody potencjałów węzłowych
Z 3 równania wyliczam UL
Z 2 równania wyliczam Ub'e2
Następnie wyliczone Ub'e2 postawiam do wzoru na UL
6.4 Transmitancja całego układu
Transmitancja całego układu wyraża się zatem wzorem :
gdzie
przy czym
Po podstawieniu za s czynnika jω i odpowiednich obliczeniach numerycznych w programie Mathcad otrzymałem następujące wyniki:
Dla częstoliwości 1kHz
Wynik zgadza się z wyliczeniami przeprowadzonymi we wcześniejszym punkcie.
Częstotliwość graniczna to częstotliwość przy której
Odpowiada to częstotliwości
fg ≅ 332 [kHz]
Do projektu dołączona jest wykres wzmocnienia układu |Kusk| w funkcji częstotliwości f[Hz] wyznaczony metodą numeryczną bez uwzględnienia zewnętrznych kondensatorów C1,C2,C3 i C4.
Przeprowadziłem również symulację w programie „Pspice” a otrzymane parametry tranzystorów podstawiłem do wyprowadzonych wzorów na transmitancję układu.
Parametry tranzystorów:
Parametry |
Q2 (Ic = 4mA) |
Q1 (Ic=0,6mA) |
Cb'e |
88.4[pF] |
30[pF] |
Cb'c |
4.17[pF] |
2,97[pF] |
rbb' |
→ 0 [Ω] |
→ 0 [Ω] |
rb'e |
2,16[kΩ] |
12,1[kΩ] |
rb'c |
→ ∞ [Ω] |
→ ∞ [Ω] |
rce |
15,7[kΩ] |
101[kΩ] |
h21e |
334[A/A] |
297[A/A] |
gm. |
155[mS] |
23,0[mS] |
fT |
269[MHz] |
107[MHz] |
Dla powyższych danych otrzymałem następujące wyniki:
Wzmocnienie dla f=1[kHz]
Częstotliwość graniczna:
fg ≅ 293 [kHz]
Ponieważ jednak we wcześniejszych obliczeniach uwzględniam wartości rbb' i rb'c dlatego uważam ze dokładniejszy wynik to:
fg ≅ 332 [kHz]
1
Rys. 1 Schemat ideowy układu