Przyczyny niepowodzeń szkolnych


Przyczyny niepowodzeń szkolnych

W każdej klasie jest grupa uczniów borykających się z różnymi niepowodzeniami szkolnymi. Z czasem dziecko przestaje chętnie chodzić do szkoły, nie jest aktywne na zajęciach, zapomina o odrabianiu zadań domowych i przygotowaniu się do lekcji.

Doznania te mają ujemny wpływ na ogólny rozwój psychiczny tych dzieci, na kształtowanie się ich wiary we własne siły, na stosunek do samego siebie. Są źródłem wielu negatywnych postaw.

Pojęcie niepowodzeń szkolnych:

W. Okoń - niepowodzenia szkolne, to proces pojawiających się braków w wymaganych przez szkołę wiadomościach i umiejętnościach uczniów oraz negatywnego stosunku młodzieży wobec tych wymagań.

C. Kupisiewicz - niepowodzenia szkolne to rozbieżność między wiadomościami, umiejętnościami i nawykami opanowanymi prze uczniów a materiałem, jaki zgodnie z założeniami programowymi powinni poznać w zakresie poszczególnych przedmiotów.

J. Konopnicki - niepowodzenie + sukces. Niepowodzenia szkolne są procesem trwającym krócej lub dłużej, zaczynającym się w momencie nikomu nieznanym, ale na pewno przełomowym dla życia dziecka i często kończącym się drugorocznością.

W. Okoń wyróżnia niepowodzenia:

4 fazy rozwoju niepowodzeń szkolnych:

  1. Braki w wiadomościach powodujące niezadowolenie ze szkoły i brak chęci do nauki (ukryte).

  2. Zaawansowane braki w wiadomościach - odpisywanie zadań domowych (ukryte).

  3. Sporadyczne występowanie ocen niedostatecznych - pojawiają się pierwsze oficjalne próby walki z niepowodzeniami. Symptomy psychologiczne mają już charakter neurotyczny (pozytywne - dziecko ujawnia zewnętrznie konflikt wewnętrzny, negatywne - dziecko wycofuje się z aktywnego udziału w życiu klasy i zamyka się w sobie) (jawne).

  4. Drugoroczność - zachwianie równowagi życiowej (jawne).

Przyczyny niepowodzeń szkolnych:

Wg J. Konopnickiego pedagog powinien szukać przyczyn, a następnie postawić diagnozę i stosownie do niej rozpocząć terapię. Uważa on, ze prawie zawsze istnieje równoległe wiele przyczyn niepowodzeń w nauce (dominujące, dodatkowe i wtórne).

3 kompleksy przyczyn:

  1. społeczno - ekonomiczne, np. złe warunki materialne, mieszkaniowe, rozpad rodziny, zła postawa rodziców wobec dzieci, brak zrozumienia i zaspokojenia potrzeb dziecka itd.

  2. biopsychiczne, np. zadatki wrodzone, warunki środowiskowe, temperament, cechy charakteru, niestałość emocjonalna, zły stan zdrowia itp.

  3. pedagogiczne, np. zbyt sztywny system nauczania utrudniający indywidualizowanie pracy dydaktyczno - wychowawczej, niekorzystne warunki zewnętrzne pracy nauczyciela, niekorzystne metody, środki i formy pracy, kary i dezaprobata w szkole.

Społeczno - ekonomiczne:

Socjalizacja pierwotna - wrastanie w kulturę, którą powinni zapewnić dzieciom rodzice. Wpływa ona na rozwój emocjonalny, społeczny i poznawczy dziecka.

Wg C. Kupisiewicza - „całokształt tych względnie trwałych warunków materialnych, społecznych i kulturowych, które powodują niekorzystną sytuację życiową dzieci i młodzieży zarówno w środowisku rodzinnym jak i pozaszkolnym.”

Wg R. Wroczyńskiego - „środowiskiem nazywać będziemy składniki struktury otaczającej osobnika, które działają jako system bodźców i wywołują określone reakcje (przeżycia) psychiczne.”

Wg H. Radlińskiej - środowisko to zespół warunków, wśród których bytuje jednostka i czynników kształtujących stale lub przez pewien czas dłuższy.”

Osobiste warunki środowiskowe:

Środowiska: naturalne, społeczne i kulturowe.

Domowe warunki dziecka - to całość tych, które wiążą się bezpośrednio lub pośrednio ze strukturą rodziny i jej życiem.

Wg H. Izdebskiej - rodzina to naturalne środowisko życia dzieci i młodzieży i jako takie oddziaływuje na nie socjalizująco, stwarzając warunki sprzyjające rozwojowi lub go hamujące.

Wg C. Kupisiewicza - sytuację społeczną wyznaczają takie czynniki jak:

Kulturalne warunki życia w środowisku rodzinnym i pozaszkolnym uzależnione są od:

Warunki prawidłowego rozwoju dziecka wg B. Łuczaka:

Rodzice powinni troszczyć się o:

„O” i przedszkole:

Dzieci z rodzin rozbitych czy alkoholików są słabszymi uczniami, często znerwicowanymi lub nadpobudliwymi.

Biopsychiczne:

Wg C. Kupisiewicza - zadatki wrodzone, np.

Inteligencja dziecka rozwija się proporcjonalnie do łącznego wpływu warunków środowiskowych oraz jego wrodzonej bystrości umysłowej.

Źródła niepowodzeń szkolnych są różne między uzdolnieniami i zainteresowaniami poszczególnych uczniów. Różnice te utrudniają szkole pełne wykorzystanie możliwości intelektualnych dzieci bardzo zdolnych, w porównaniu z pracą z dziećmi mało zdolnymi. Powstają wówczas konflikty między dzieckiem a szkołą.

Niepowodzenia mogą być związane z:

Czynniki biopsychiczne:

Braki w funkcjonowaniu procesów poznawczych wg J. Pietera:

M. Tyszkowa dodaje:

W procesie uczenia się główną rolę odgrywa spostrzeganie zmysłowe, które jest funkcją analizatorów. W ich skład wchodzą:

Słuch fonematyczny - analiza i synteza wyrazu.

Słuch fonetyczny - dźwięki mowy.

Słuch mowny - wyodrębnianie i identyfikowanie dźwięków.

Zaburzenia analizatora słuchowego powodują także wady wymowy.

Synkinezje - dodatkowe, zbędne ruchy, które występują u dzieci z opóźnionym rozwojem ruchowym (umysłowy w normie lub nawet przyspieszony).

Brak koordynacji może dotyczyć dużych grup mięśni (trudności, np. w pływaniu, jeździe na rowerze itp.).

Obniżona sprawność manualna - zbyt powolne i nieprecyzyjne wykonywanie ruchów dłoni i palców, stąd problemy przy pisaniu, rysowaniu, lepieniu, wycinaniu.

Wadliwa regulacja napięcia mięśniowego (tonus) - zbyt słaby lub mocny nacisk na pióro. Dłonie męczą się, boli kark, plecy i głowa.

Dzieci nadpobudliwe przejawiają zachowania związane z:

Częste niedociągnięcia i braki środowiskowe są zazwyczaj zasadniczą przyczyną zaburzeń rozwoju emocjonalno - społecznego (nadopiekuńczość lub zbytnia surowość).

Pedagogiczne:

C. Kupisiewicz wymienia trzy główne przyczyny problemów dydaktycznych:

  1. związane z nieodpowiednimi zewnętrznymi warunkami pracy dydaktycznej nauczyciela

2. przyczyny, które wiążą się z działalnością dydaktyczną nauczyciela

3. przyczyny związane z wadliwą pracą uczniów

H. Kwiatkowska podaje trzy typy zachowań nauczycieli:

  1. pozytywne - wiara w ucznia, taryfa ulgowa

  2. obojętne - potwierdzenie faktu nie przygotowania się ucznia

  3. negatywne - niezadowolenie, oceny niedostateczne, obelgi, uwłaszczanie godności ucznia, ironia, kpiny, groźby itp.

Dwa typy reakcji nauczycieli:

  1. pozytywne - okazywanie wiary w ucznia, pomoc, taryfa ulgowa, nie komentowanie faktów, odroczenie oceny niedostatecznej

  2. negatywne - groźba.

6



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Przyczyny niepowodzeń szkolnych i trudności wychowawczych 400
Przyczyny niepowodzeń szkolnych
Przyczyny niepowodzeń szkolnych, Problemy i zagadnienia wychowawcze
PRZYCZYNY NIEPOWODZEŃ SZKOLNYCH 2, Problemy i zagadnienia wychowawcze
Rodzaje i przyczyny niepowodzeń szkolnych, dydaktyka
Biopsychiczne przyczyny niepowodzeń szkolnych dzieci, Pedagogika
Przyczyny niepowodzeń szkolnych i trudności wychowawczych uczniów
Przyczyny niepowodzeń szkolnych
Pedagogiczne przyczyny niepowodzeń szkolnych
Przyczyny niepowodzen szkolnych uczniow dla rodzicow
Niepowodzenia szkolne - przyczyny i sposoby zapobiegania , Szkoła- Porady pedagog
Niepowodzenia dydaktyczne i ich przyczyny – rola rodziny w życiu dziecka, pedagogika, Niepowodzenia
Przyczyny trudności i niepowodzeń szkolnych, Dydaktyka, Dydaktyka

więcej podobnych podstron