Teoria pola
Niech
![]()
- obszar przestrzenny, ![]()
;
![]()
- pole skalarne, ![]()
;
![]()
- pole wektorowe, ![]()
.
Wektorowym operatorem różniczkowym (operatorem Hamiltona) nazywamy symboliczny wektor ![]()
,

.
Korzystając z symbolu ![]()
łatwo podać definicje funkcji pola skalarnego F i wektorowego ![]()
:
gradient pola F

,
dywergencja pola ![]()
![]()
rotacja pola ![]()

Niech S - powierzchnia dwustronna,
![]()
.
Strumieniem pola wektorowego ![]()
przez powierzchnię S w kierunku wersora ![]()
nazywamy całkę powierzchniową zorientowaną
![]()
Niech K - krzywa zamknięta
![]()
Cyrkulacją pola ![]()
wzdłuż krzywej zamkniętej K nazywamy całkę krzywoliniową skierowaną
![]()
, gdzie![]()
- wersor styczny do krzywej K
skierowany zgodnie z tą krzywą.
Wzór Stokesa
![]()
, gdzie krzywa K i powierzchnia S mają
zgodną orientację.
Wzór Gaussa - Ostrogradskiego
![]()
.
Definicja
Niech ![]()
,
![]()
.
Pole wektorowe ![]()
nazywamy polem potencjalnym, gdy ![]()
, ![]()
.
Funkcję U nazywamy potencjałem skalarnym pola wektorowego ![]()
.
Jeśli V - jednospójny powierzchniowo, to
![]()
- potencjalne ![]()

Ponadto potencjał U wyznaczamy ze wzoru

,
gdzie ![]()
jest ustalonym punktem, ![]()
Przykład
Obliczyć pracę wykonaną przez siłę![]()
działającą wzdłuż obwodu trójkąta ABC o wierzchołkach A(1,0,0), B(0,1,0), C(0,0,1).
Praca ![]()
Aby skorzystać z twierdzenia Stokesa wyznaczmy wersor normalny do trójkąta ABC. Płaszczyzna zawierająca ten trójkąt ma równanie
![]()
,
a więc wektor normalny oraz wersor normalny mają współrzędne:
![]()
, 
.
Ponadto

.
Zatem

,
gdzie
![]()
przy czym D jest rzutem ABC na płaszczyznę OXY.
Stąd zamieniając całkę powierzchniową niezorientowaną na całkę podwójną otrzymujemy

3