Kamil Kostialik
Kamil Kostialik w I klasie szkoły podstawowej wymagał indywidualnego stałego kontaktu z nauczycielem, gdyż wyniesione wiadomości i umiejętności z przedszkola były bardzo słabe. Nazywał i rozpoznawał tylko niektóre litery, nie radził sobie z analizą i syntezą słuchową wyrazu. Nie potrafił łączyć litery w sylaby. Motoryka mała zaburzona, napięcie mięśniowe słabe. Rysunki wykonywał niechętnie, ubogie w szczegóły schematyczne. Z trudnością trzymał ołówek w ręce, używał tylko ciemnych kolorów. Nie potrafił skupić dłuższej uwagi na wykonywanym ćwiczeniu, zadań nie doprowadzał do końca.
Niechętnie się wypowiadał na dany temat, wywoływany odpowiadał jednym wyrazem. Podczas ćwiczeń w pisaniu trzeba było prowadzić rękę, ponieważ nie trzymał się liniatury. Litery były bardzo niekształtne. Potrzebował stałej pomocy nauczyciela. Uczęszczał na zajęcia wyrównawcze od II semestru pierwszej klasy.
W II klasie w pierwszym semestrze można było zauważyć u Kamila większą chęć do podejmowania rozmów podczas zajęć, często zgłaszał się do odpowiedzi. Dzięki stałej współpracy z mamą zaczęły być widoczne niewielkie postępy w nauce. Analiza i synteza wyrazów poprawiła się, wyróżniał i nazywał głoski w nagłosie i wygłosie, łączył głoski w sylaby. Z czytaniem tekstu ze zrozumieniem nie radził sobie. Podczas pisania litery zaczęły nabierać kształtu choć z trzymaniem się w liniaturze miał jeszcze ogromne kłopoty, podczas przepisywania tekstu gubił litery, a nawet wyrazy. W II semestrze nastąpił ogromny przełom w nauce czytania, Kamil zaczął czytać wyraźnie sylabami, następnie wyrazami, krótkie teksty ze zrozumieniem. W dalszym ciągu miał trudności ze skupieniem uwagi i doprowadzeniem zadań do końca. Na zajęciach wyrównawczych skupialiśmy się szczególnie na doskonaleniu techniki pisania, jak i skupieniu uwagi poprzez ćwiczenia koncentracji i spostrzegawczości oraz ćwiczenia w doskonaleniu dodawania i odejmowania pamięciowego.
W klasie III Kamil poczynił następne niewielkie postępy w nauce. Wypowiadał się prostymi zdaniami, chętnie wykonywał zadania premiowane, pisał wypracowania na zadany temat z widoczną pomocą osoby starszej w domu. Podczas pisania ze słuchu i z pamięci w dalszym ciągu popełniał liczne błędy. Wyróżniał i nazywał części mowy rzeczownik, czasownik z przymiotnikiem miał problemy. Z dodawaniem i odejmowaniem radził sobie na poziomie podstawowym przy częstych ćwiczeniach, natomiast mnożenie i dzielenie wymaga jeszcze dużego nakładu pracy i ćwiczeń. Sprawność manualna się poprawiła choć rysunki w dalszym ciągu wykonywał niechętnie, niedokładnie i mało estetycznie.