OFERTA DLA FIRM TRANSPORTOWYCH

SKORZYSTAJ Z NASZYCH USŁUG

OCZEKUJEMY

SKŁAD KONTENEROWY

„MARCIN I MARZENA”®

SULIKÓW 59-912

woj. JELENIA GÓRA

TEL/FAX (075) 77 - 181 - 45

e - mail: M. & M.@KONTENER. pl

1. Sytuacja terenowa

Kamieniołom bazaltu „Józef” zlokalizowany jest w południowo-zachodniej części Polski, w województwie jeleniogórskim, w miasteczku Sulików, (rys. 1). Mieścina ta jest położona między trzema miastami Bogatynią, Zawidowem i Zgorzelcem, nadmienić należy, że wszystkie one są miastami granicznymi. Jest to bardzo korzystna sytuacja lokalizacyjna projektowanego składu kontenerowego, jest to niemalże idealne położenie dla takiego przedsięwzięcia.

W pobliżu zlokalizowanych jest kilka przejść granicznych z Niemcami i Czechami ,i tak w Zgorzelcu przejście: Gorlitz, Jędrzychowice: Ludwigsdorf (przejście dla tirów), Radomierzyce: Hakenwerde, Krzewina: Ostritz, Porajów: Zittau i Hradek nad Nisou, Sieniawka: Zittau, Zawidów: Habartice. Szczególnie ważnym dla tegoż projektu jest przejście graniczne w Jędrzychowicach do Ludwigsdorfu, gdzie szczególną uwagę należy zwrócić na to, iż jest to obiekt wybudowany pod kątem dużej przepustowości tirów.

Tereny wokół są dość mocno uprzemysłowione, KWB „Turów”, „Elektrownia Turów”, „FAMAGO”. (rys. 1)

2. Warunki geologiczno-górnicze

Zakład górniczy „Józef” był dostawcą bazaltu, przede wszystkim kruszyw łamanych o różnych granulacjach na cele drogownictwa, przez blisko 50 lat. Głównymi odbiorcami surowca były przeważnie krajowe zakłady, a w szczególności przedsiębiorstwo RDP „Lubań” w pobliskim mieście, choć w ostatnim czasie dosyć duża część produkcji była eksportowana do Niemiec, gdzie po ich zjednoczeniu trwały intensywne prace nad modernizacją i remontem dróg.

Mimo, że zakład zabiegał o nowe rynki zbytu nie przyniosło mu to dużych korzyści i zamknięto kamieniołom. Dodatkową przyczyną upadłości okazała się rywalizacja w branży, konkurencyjny kamieniołom bazaltu w pobliskiej Zarębie „Józef II”, gdzie oferowano lepszy jakościowo surowiec w takich samych cenach przyczynił się do niewypłacalności, a zarazem do upadłości zakładu, (kamieniołom w Zarębie posiada tanią siłę roboczą w postaci więźniów z pobliskiego zakładu karnego. W miejscu wydatków na wypłaty dla robotników zakupiono angielską instalację „Wind” oczyszczającą kruszywo z pyłu co znacznie podniosło jego jakość, a zarazem stało się bezkonkurencyjne w porównaniu do kruszywa z zakładu w Sulikowie).

Kamieniołom „Józef” był kamieniołomem stokowym, duża część złoża została wyeksploatowana i zamierzano zreorganizować wydobycie tak aby przejść na eksploatację wgłębną, zakupiono nawet we włoskiej firmie dźwignicę o nośności 50 ton przystosowaną do transportu pionowego urobku w postaci bloków, który następnie transportowano do zakładu przeróbczego. Wydatki takie okazały się jednak zbyteczne z powodu wyżej opisanej sytuacji.

Po likwidacji zakładu całą linię technologiczną (zakład przeróbczy) po uzgodnieniu warunków zakupił zakład w Zarębie, pozwoli mu to po modernizacji na zwiększenie produkcji. W odkrywce pozostały urządzenia dżiwigowe do transportu pionowego, na które syndyk ogłosił przetarg.

3. Stan wyrobiska pogórniczego

Jak nadmieniono w poprzednim punkcie w kamieniołomie prowadzono wydobycie metodą stokową, urabianie odbywało się za pomocą materiałów wybuchowych, (strzelanie komorowe). Całą powierzchnię wyrobiska pokrywa warstwa mocno naruszonego bazaltu.

Drogi dojazdowe do zakładu, a także budynki w których mieściły się biura oraz zaplecze socjalne pozostały w dobrym stanie.

Jak nadmieniono całą linię technologiczną (przeróbczą) oraz sprzęt wiertniczy, samochody transportowe zakupił konkurencyjny zakład w Zarębie.

Pozostały w wyrobisku sprzęt do transportu pionowego (zakład w Zarębie nie był zainteresowany tymi urządzeniami ponieważ nie przewiduje eksploatacji wgłębnej), który nie został wykorzystany zgodnie z przeznaczeniem ma zostać sprzedany zainteresowanym firmom w drodze przetargu, jest nie bez znaczenia dla projektu bazy kontenerowej, gdzie do sprawnego działania takiej firmy konieczny jest transport pionowy, (w celu zwiększenia objętości składowiska należy kontenery składować piętrowo).

Ociosy wyrobiska nie są naruszone i rozluzowane co korzystnie wpływa na zmniejszenie nakładów na prace adaptacyjne i zabezpieczające w wyrobisku.

4. Możliwości wykorzystania wyrobiska

Obok opcji składu kontenerów w byłej odkrywce bazaltu było szereg propozycji zagospodarowania tegoż terenu pogórniczego.

Rada miejska i gminna rozpatrywała przebudowę wyrobiska na :

• wysypisko odpadów (niepłynnych) - projekt ten odrzucono z powodu stosunkowo małej kubatury wyrobiska, społeczność sulikowska oprotestowała tą propozycję z tego powodu, że wyrobisko położone jest w pobliżu miasta,

• dla zakładu w Zarębie z korzyścią byłoby zagospodarować tą odkrywkę jako zwałowisko, wysypisko odpadów poprodukcyjnych z procesów przeróbczych, władze miejskie nie zezwoliły na taką działalność,

• społeczeństwo apelowało o budowę w tamtym miejscu basenów kąpielowych i kortów tenisowych oraz zespołu boisk z których mogliby korzystać (w miasteczku działa prężnie drużyna piłkarska „Bazalt Sulików”, która ma ambicje wydostać się z klasy okręgowej, a nie posiada odpowiednich obiektów sportowych) - władze miejskie nie przeznaczą funduszy (są one nie małe) na adaptację wyrobiska w sposób wskazany przez społeczeństwo, gdyż miasteczko Sulików jest niedużą osadą i radzie miejskiej doskwiera ciągły brak funduszy na choćby remonty dróg, gazyfikację gminy, przeprowadzenie remontu zabytkowego rynku miasta.

Władze miejskie i gminne postanowiły ogłosić przetarg na tereny po byłej kopalni bazaltu, które można przeznaczyć pod działalność gospodarczą. Stwierdzono iż taki obiekt położony w dość ciekawym gospodarczo przygranicznym miejscu musi zarobić na gminę przynosząc jej dochody.

Firma prywatna „Marcin & Marzena” z Radomierzyc przystąpiła do przetargu (z propozycją budowy bazy kontenerowej) obok dwóch konkurencyjnych spółek ze Zgorzelca i Zawidowa w celu kupna terenów po byłym wyrobisku oraz urządzeń dźwigowych zainstalowanych w tym wyrobisku.

Konkurenci przetargu wystąpili z propozycją budowy w wyrobisku składu złomu oraz schrotu, w którym prowadziliby skup i sprzedaż rozbitych aut oraz części do nich.

Na drodze przetargu bezkonkurencyjna okazała się spółka „Marcin & Marzena” , do której propozycji pozytywnie przychyliły się władze miejskie jak i gminne.

Istnieje duże zapotrzebowanie na budowę bazy kontenerowej w tym. regionie ponieważ jest to bardzo newralgiczny punkt kraju, możliwość nawiązania współpracy z przygranicznymi krajami, duże obciążenie tras komunikacyjnych przez samochody ciężarowe z dużymi naczepami.

W pobliżu wyrobiska biegnie linia kolejowa, gdzie przy pewnych pracach adaptacyjnych można wybudować bocznicę załadowczą, baza kontenerowa stanowić będzie wówczas stację przeładowczą, z samochodów na kolej (tańszy środek transportu).

5. Oszacowanie objętości przestrzeni możliwej do zagospodarowania

Nieczynne wyrobisko to znacznych rozmiarów wydrążony w zboczu plac o półkolistym kształcie. Szacunkowe rozmiary to: wysokość ociosów 35m., promień półkola 400 m.

Kubaturę przestrzeni przydatnej do zagospodarowania, z opcją do składowania kontenerów piętrowo (wysokość użyteczna 20 m. ) określa się na około 6400000 m³.

Bazę kontenerów przewiduje się na około 2000 naczep.

6. Konieczna adaptacja

Aby wyrobisko mogło spełniać rolę bazy kontenerowej należy przeprowadzić szereg niezbędnych prac adaptacyjnych.

Przygotowanie wyrobiska polegać będzie na obrywce ociosów wyrobiska aby zabezpieczyć teren przed nieoczekiwanymi obwałami brył skalnych.

Należy wyrównać i oczyścić spąg wyrobiska, zebrać rumosz skalny zalegający na spodzie, a następnie wykonać podsypkę z tłucznia i zebranego kruszywa oraz żwiru i wyasfaltować nawierzchnię względnie wyłożyć kostką lub wybetonować.

Należy wykonać drogi technologiczne wokół placu i wzdłuż jak i wpoprzek wyrobiska dzieląc tym samym teren na sektory składowania naczep (kontenerów).

Wybudowane zostaną place parkingowe dla samochodów (tirów) oczekujących na załadunek i rozładunek. Budynki pozostałe po zakładzie górniczym zostaną odremontowane i częściowo przebudowane aby mogły spełniać nową funkcję biur oraz terminalu dla samochodów zagranicznych korzystających z usług firmy. Należy także wykonać prace konserwatorskie urządzeń dźwigowych, a w zależności od potrzeb także przebudowa tych urządzeń aby mogły spełniać nową funkcję. Wybudowane zostanie również ogrodzenie betonowe od czoła odkrywki z bramami wjazdowymi i wyjazdowymi dla tirów. Istnieje potrzeba wykonania placu manewrowego dla samochodów. W celu zapewnienia bezpieczeństwa wokół placu powstaną budki strażnicze, będzie można całą dobę strzec bazy przed amatorami łatwego zarobku.

Zakupione zostaną także wózki widłowe o odpowiedniej mocy by oprócz dźwignic mogły spełniać role załadunkowe i wyładunkowe. Konieczne jest także zainstalowanie sieci oświetlenia, aby zapewnić pracę składu w ciągu całej doby. (rys. 2, 3)

Jak nadmieniono możliwe jest (w przyszłości) wybudowanie bocznicy kolejowej i przekształcenie bazy na stację przeładowczą.

7. Oszacowanie kosztów budowy i utrzymania bazy kontenerowej

Szacunkowe określenie kosztów eksploatacji:

Koszt kupna: (wyrobisko wraz z urządzeniami wyciągowymi) na drodze przetargu cena wyniosła 300 000 zł,

Koszty robót adaptacyjnych:

• w pierwszej fazie bez budowy bocznicy 100 000 zł,

• budowa bocznicy 100 000 zł,

Koszty prawne: (koncesje, zezwolenia) 10 000 zł,

Koszty zabezpieczeń: 30 000 zł,

Koszty ruchu zakładu: 10 000 zł/miesiąc,

Koszty konserwacji urządzeń: 20 000 zł/rocznie,

Koszty zakupu sprzętu: 200 000 zł,

Koszty obsługi bieżącej: zatrudnionych 20 osób (biura, strażnicy, obsługa bazy) - 200 000 zł/rocznie,

Koszt obsługi: przewiduje się, że doba postoju kontenera wynosić będzie, ok. 30 zł/dobę,

---