Powłoka (shell) jest podstawowym programem, interpretującym polecenia i rozkazy w wierszu poleceń, i decydujący o ich wykonaniu. Czyli służy komunikacji między użytkownikiem a jądrem systemu.Istnieje kilka rodzajów shelli, najbardziej popularnym jest powłoka BASH (Bourne Again Shell), i ona jest domyślnym szelem w Linuksie. Inne najbardziej znane powłoki to PDKSH (Public Domain Corn Shell) i TCSH.

Jeżeli chcesz popracować z inną powłoką, napisz w linii poleceń tcsh lub ksh i naciśnij ENTER. Gdy chcesz wrócić z powrotem do powłoki domyślnej wpisz exit, lub naciśnij CTRL+d.

Rodzaj shella dla użytkownika, określony jest w ostatniej linii pliku z hasłami /etc/passwd.

Gdy zalogujesz się na swoje konto urochomiona zostaje powłoka logowania zwana inaczej powłoką użytkownika, następnie powłoka sprawdza parametry, obowiązujące wszystkich użytkowników w pliku /etc/profile. Potem zostają uruchomione pliki w katalogu użytkownika:

/.bash_profile

/.bash_login

/.profile

Jeżeli w twoim katalogu domowym nie ma tych plików, możesz je skopiować z katalogu /etc/skel/ Plik .bash_profile zawiera polecenia powłoki, zawierające zmienne środowiskowe.Na przykład gdy się logujesz, shell musi wiedzieć w jakich katalogach znajdują się polecenia i programy Linuksa, określa to zmienna Path. W pliku tym znajduje się polecenie export, udostępniające zmienne specjalne w każdej powłoce, którą uruchomisz. Można wyeksportować kilka zmiennych używając jednego polecenia eksport. Twój plik .bash_profile jest plikiem tekstowym i możesz go konfigurować według swoich potrzeb, np. dodać katalogi do zmiennej PATH, dodać nowe definicje zmiennych. Wprowadzone zmiany uaktywnią się po wylogowaniu się i ponownym zalogowaniu, lub poprzez polecenie .bash_profile. Pamiętaj że zmienne specjalne w .bash_profile są ważniejsze od tych w pliku .profile. Poniżej .bash_profile z mojego katalogu.

Następnum plikiem zawsze wykonywanym przy uruchamianiu powłoki jest .bashrc.

Linux zawiera ogólny, dla wszystkich użytkowników plik /etc/bashrc, oraz plik .bashrc użytkownika, umieszczony w jego katalogu domowym, jest on wykonywany przy każdym nowym uruchomieniu shella. W pliku użytkownika znajduje się polecenie do wywołania ogólnego /etc/.bashrc Plik ten najczęściej zawiera definicje aliasów i zmienne określające włściwości powłoki, potrzebne wszystkim użytkownikom. Do .bashrc znajdującego się w twoim katalogu, możesz dodać własne aliasy, polecenia lubdefinicje. Jeżeli chcesz je uaktywnić w czasie bieżącej sesji wykonaj polecenie: source .bashrc

Shell BASH pozwala na tworzenie prostych skryptów i złożonych programów powłoki. Posiada włąściwości programistyczne podobne do tych, jakie mają inne języki programowania.

Pracując z powłoką masz do dyspozycji kilka wspaniałych udogodnień.

Wiersz poleceń posiada cechę umożliwiającą uzupełniania nazw plików i poleceń. Jeżeli wprowadzisz niepełną nazwę lub polecenie i naciśniesz klawisz TAB system je uzupełni. Jeżeli isnieje więcej niż jedno polecenie lub plik z tym samym początkiem, usłyszysz sygnał dźwiekowy, a powłoka poczeka aż wprowadzisz więcej znaków, pozwalając jednoznacznie określić polecenie lub nazwę pliku. Oczywiście uzupełnienie nazwy pliku, nastąpi tylko ze znajdujących się w bieżącym katalogu.

Powłoka może również uzupełnić nazwę pliku, wypisując częściowo pasujące pliki w bieżącym katalogu. Gdy naciśniesz ESC z następującym po nim znakiem zapytania, zostaną wyświetlone wszystkie nazwy plików pasujące do niepełnej nazwy.

W powłoce BASH masz możliwość łatwej edycji i modyfikacji wprowadzanych poleceń. W celu edycji wprowadzonego polecenia (np: aby poprawić błąd) możesz używać kursorów w lewo i w prawo. CTRL+E spowoduje przeskok kursora na koniec wiersza, CTRL+Aprzeskok na początek wiersza, CTRL+K usunie tekst począwszy od pozycji kursora do końca wiersza, CTRL+Y przywróci usunięty tekst.

Shell posiada pamięć ostatnio wykonywanych poleceń, historię. Jeżeli chcesz zobaczyć ostatnio wykonywane polecenia wpisz history. Narzędzie historii pozwala na odwoływanie się do poleceń poprzednio wykonanych i umieszczenie ich w wierszu poleceń oraz wykonanie. Najprostszym sposobem jest użycie kursora w górę lub w dół. Możesz również odwołać się do historii za pomocą polecenia ze znakiem !,za znakiem wpisz tekst rozpoczunający polecenie lub numer z listy historii. Ilość poleceń do zapamietania określona jest w pliku .bash_history, za pomocą wartości nadanej zmiennej HISTSIZE

.

Zmienne Specjalne powłoki BASH - definiowalne.

---