Piotr Bryjak 99.12.13
wydział chemiczny
kierunek chemia
semestr III
Laboratorium z chemii fizycznej
Ćwiczenie Nr 51
Temat:
„Pomiar SEM”
Data wykonania ćwiczenia: 99.12.13. |
Ocena: |
Podpis: |
Data oddania sprawozdania:
|
Ocena: |
Podpis: |
I. Wstęp :
Ogniwo jest to układ dostarczający energię elektryczną w wyniku zachodzącego w nim procesu termodynamicznego. Ogniwo składa się z dwóch półogniw połączonych ze sobą tak , aby była możliwa wymiana ładunków pomiędzy nimi . Półogniwo jest złożone z elektrody ( przewodnika elektronów ) zanurzonej w roztworze zawierającym odpowiedni rodzaj jonów . W przypadku ogniwa chemicznego oba półogniwa są różne ( inne elektrody i rodzaje jonów ), a w ogniwie stężeniowym - elektrody i rodzaje jonów są takie same , lecz różne stężenia roztworów .
Pomiędzy elektrodami istnieje różnica potencjałów . Gdy ogniwo nie dostarcza prądu („ogniwo otwarte” ) różnica potencjałów elektrod nosi nazwę siły elektromotorycznej E .
Pomiaru SEM dokonuję metodą kompensacyjną , której istota polega na tym , że SEM badanego ogniwa kompensuje się ( równoważy ) różnicą potencjałów równą co do wielkości , lecz o przeciwnym znaku . Dzięki temu ogniwo nie pracuje podczas pomiaru . SEM (EX) obliczam ze wzoru :
gdzie : Rx i Rw - opory oporników które trzeba wyznaczyć , na końcach których istnieją różnice potencjałów równe odpowiednio Ex i Ew .
Wykonując pomiary metodą kompensacyjną należy uwzględnić , że podczas poszukiwania punktu kompensacji ogniwo pracuje albo jest elektrolizowane . W obu przypadkach elektrody ulegają polaryzacji i ich potencjały się zmieniają. Odtworzenie właściwych wartości potencjałów wymaga pewnego czasu , tym dłuższego , im roztwór jest mniej stężony.
Zgodnie z definicją SEM ogniwa E wynosi :
E=Π2(prawa) - Π1(lewa)
gdzie Π2 , Π1 oznaczają potencjały elektrod zapisanych odpowiednio z prawej i lewej strony schematu .
Pomiędzy SEM a aktywnością elektrolitu istnieje zależność , co pozwala wyznaczyć średnie współczynniki aktywności jonowej na podstawie pomiarów potencjometrycznych.
( wzór na średnie stężenie molarne)
ν1 , ν2 ,-współczynniki stechiometryczne
Średnia aktywność elektrolitu wynosi :
E wynosi więc ;
gdzie a+, a- ,z1, z2-odpowiednio aktywności i wartościowości jonów w półogniwach prawym i lewym .
II. Wyniki :
|
1 ၗ |
2 ၗ |
3 ၗ |
Średnie ၗ |
Ex |
|
|
|
ln
|
Emax
|
|
|
Emax |
|
Westona 1molow. |
656 |
649 |
655 |
653,3 |
0,8214 |
0,5238 |
0,341 |
0,1786 |
-1,7226 |
1,0514 |
21,8756
|
|
1,05136925 |
0,82135527 |
Badane 1molow. |
526 |
529 |
526 |
527 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Westona 0,5molow. |
656 |
655 |
656 |
655,67 |
0,8324 |
0,6032 |
0,396 |
0,2389 |
-1,4317 |
1,0402 |
19,977 |
|
1,04017141 |
0,82719141 |
Badane 0,5molow. |
535 |
537 |
536 |
536 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Westona 0,1molow. |
655 |
656 |
656 |
655,67 |
0,8614 |
0,7937 |
0,518 |
0,4111 |
-0,8889 |
1,0192 |
15,483 |
|
1,01924853 |
0,86135555 |
Badane 0,1molow. |
557 |
554 |
553 |
554,67 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Westona 0,05molow. |
655 |
656 |
656 |
655,67 |
0,8893 |
0,8889 |
0,58 |
0,5156 |
-0,6624 |
1,0105 |
11,994 |
|
1,01052556 |
0,88930803 |
Badane 0,05molow. |
568 |
574 |
576 |
572,67 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ex obliczam ze wzoru
(wartość Ew dla ogniwa Westona w temp. 25°C wynosi 1,0182 V)
dla pierwszego pomiaru :
•
obliczam ze wzoru :
( z równania dysocjacji ZnCL2 :
wynika
m+ m-
ν1= 1 , ν2 =2
,z1=2 , z2=1
m+ =m , m- =2m)
w rezultacie otrzymuję :
dla pierwszego pomiaru :
= 0,33∗1,5874=0,5238
•Wartość
biorę z tablic ( dla 25°C )
• Obliczam średnią aktywność elektrolitu
ze wzoru :
dla pierwszego pomiaru
=0,341∗0,5238=0,1786
•Siła elektromotoryczna ogniwa E wynosi : E=Π2(prawa) - Π1(lewa)
inaczej
R - 8,314
(stała gazowa)
T - temperatura w °K (25°C = 25+ 273,16= 298,16 K )
F = 96500 C ( stała Faradaya )
dla pierwszego pomiaru :
=1,0514 ( V ).
• Schemat reakcji zachodzącej w ogniwie :
dla ogniwa Zn ZnCL2 (m) AgCL (Ag)
Zn→ Zn2+ + 2e
+ AgCL +e → Ag+ + CL- / x2
Zn + 2AgCL → 2Ag++ Zn2+ +2CL-
dla ogniwa Westona : - (Hg) Cd CdSO4 ∗ 8/3 H2O (nasyc.) Hg2SO4 (Hg)+
+
III. Opis wykonania ćwiczenia :
Sporządzam roztwory na podstawie otrzymanych stężeń ( 1 ; 0,5 ; 0,1 ;0,05) i kolejno wykonuję pomiary dla ogniwa badanego ( złożonego z elektrody chlorosrebrowej i cynkowej ) oraz ogniwa Westona . Każdy pomiar wykonuję trzykrotnie w małych odstępach czasu .
IV. Wnioski :
Do przeprowadzenia dobrego pomiaru potrzebna jest duża precyzja i dokładność , co jest trudne ze względu na szybko rozładowującą się baterię podłączoną do układu
Wynik obarczony jest więc błędem systematycznym .
Wartość siły elektromotorycznej ogniwa maleje wraz ze zmniejszaniem się stężeń roztworów , co jest zgodne z rzeczywistością .