„Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec"
(l J 3, l)
Cele lekcji
Uczeń powinien:
wiedzieć, co Pan Bóg uczynił z miłości do człowieka;
umieć wskazać wydarzenie, które jest szczytem miłości Stwórcy wobec ludzkości;
wyrazić dziękczynienie za wszystkie dzieła Boże.
Metody:
metoda słowna: pogadanka, praca z podręcznikiem, metoda Vasters : metoda oglądowa: praca z obrazem
Środki dydaktyczne:
ilustracje o różnorakiej tematyce, magnetofon, kaseta z muzyką refleksyjną, podręcznik ucznia, kserokopie tekstu biblijnego
Przebieg lekcji
1. Rozkładamy na środku sali różne obrazy. Prosimy, by uczniowie w wyznaczonej kolejności podchodzili do nich i wybrali taki, który kojarzy im się z miłością Pana Boga do człowieka (uczniowie mogą usiąść wokół wyłożonych zdjęć). Wybieraniu ilustracji może towarzyszyć cicha muzyka refleksyjna. Chętnych uczniów prosimy o zaprezentowanie wybranych prac i uzasadnienie swojego wyboru.
2. Podsumowując, mówimy dzieciom, że tak wiele elementów otaczającego nas świata ukazuje nam miłość Stwórcy wobec człowieka;
piękno przyrody, życzliwość i miłość ludzi wobec siebie, sakramenty - to czytelne znaki miłującej obecności Boga Ojca.
3. Zachęcamy uczniów do przyjrzenia się, co na ten temat mówi Pan Bóg w swoim słowie.
4. Jeden z uczniów odczytuje głośno pierwszy tekst z Pisma Świętego zamieszczony w podręczniku ucznia w bloku biblijnym: Mdr 11, 24-26.
5. Każdy uczestnik lekcji otrzymuje kserokopię tego tekstu. Zadanie polega na jego przeczytaniu i zaznaczeniu za pomocą znaków graficznych (pytajnik, wykrzyknik, strzałka) zwrotów i zdań według następującego klucza:
- przy niezrozumiałych dla siebie zdaniach postawić znak zapytania;
- przy zdaniach oczywistych postawić wykrzyknik;
-przy sformułowaniach, które uczniowie uznają za wezwanie skierowane do siebie, narysować strzałkę.
Po około 5-7 minutach prosimy jedną osobę o przeczytanie zdania, przy którym postawiła znak zapytania. Następnie zwracamy się do całej klasy, pytając, kto przy tym zdaniu ma wykrzyknik. Ta osoba udziela odpowiedzi, wyjaśnia, jak rozumie ten tekst. Jest to bardzo istotny element omówienia. Rola prowadzącego sprowadza się do udzielania głosu uczestnikom. Zdania, przy których uczniowie postawili strzałkę, nie muszą być czytane. To, co odczytali jako wezwanie skierowane do siebie, może pozostać we wnętrzu ich serca,
6. Podsumowując, akcentujemy następujące treści:
- Pan Bóg miłuje wszystko, co uczynił;
- nic nie może trwać bez Bożej pomocy;
- cały wszechświat należy do Stwórcy.
7. Poprzez odczytanie drugiego tekstu biblijnego zamieszczonego w podręczniku uczniowie odkrywają, że szczytem miłości Pana Boga wobec ludzi było przyjście Chrystusa na świat i Jego śmierć na krzyżu niosąca zbawienie.
8. Zakończeniem katechezy jest spontaniczna modlitwa dziękczynna za otrzymane od Stwórcy dobro. Możemy poprosić, by uczniowie w wezwaniach modlitewnych uwzględnili to, co przedstawiały wybrane przez nich na początku lekcji ilustracje.
ZAŁĄCZNIK
Miłujesz bowiem [Boże] wszystkie stworzenia,
niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś,
bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił.
Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał?
Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał?
Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia!
Mdr 11, 24-26
Miłujesz bowiem [Bożej wszystkie stworzenia,
niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś,
bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił.
Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał?
Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał?
Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia!
Mdr 11, 24-26
Miłujesz bowiem [Boże] wszystkie stworzenia,
niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś,
bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił.
Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał?
Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał?
Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia!
Mdr 11, 24-26
Metoda Vasters - na podstawie książki: Ks. M. Korgul, Dydaktyka na lekcjach religii, Wrocław 1998, s. 193.
3