OJCIEC ŚWIĘTY
Chrześcijanin według Ewangelii wierzący, często spotyka się z pytaniem, czy wierzy w Ojca Świętego. Rodacy wychowani w jedynie słusznej wierze, przypisują do tego pierwszorzędne znaczenie. Według ich przekonań, jest to fundamentalne pytanie, a odpowiedź na nie, decydująco rostrzyga czy taki człowiek jest prawowiernie wierzącym lubo sekciarzem. Innemi słowy; każdy prawdziwy chrześcijanin powinien w Ojca Świętego wierzyć. Jeżeli takiej wiary niema lub się jej zapiera, wtedy już przez to samo, stwierdza, że jego wiara szwankuje, a tym samym do Prawdziwego Kościoła nie należy. Z powyższym zdaniem trzeba się pogodzić.
Prawdą jest że wiara w Ojca Świętego jest kluczową i niezbędną składnią części nauki chrześcijańskiej. Pan Jezus Chrystus tak nauczał. Można nawet więcej powiedzieć: Chrystus modlił się do Ojca Świętego(!) a i nam polecił tenże przykład naśladować. Zawsze też nauczał, że jest Ojciec Święty, a tym Ojcem Świętym jest BÓG. Chrystus nazywa BOGA - Ojcem Świętym. Tylko w jednym miejscu Pisma Świętego to figuruje. Znaleźć to można w Ewangelji według Św.Jana, rozdział 17 a wiersz 11. Wtenczas, w modlitwie do Boga, Jezus powiedział: OJCZE ŚWIĘTY. Zbawiciel zawsze nauczał że Bóg jest Ojcem naszym. Kiedy uczniowie pewnego razu przyszli do swego Mistrza i prosili żeby ich nauczył się modlić, Jezus odrzekł: "Modląc się, mówcie, Ojcze nasz..." Bóg jest naszym Ojcem i Bóg jest świętym, czyli jest Bóg Świętym Ojcem naszym, który jest w niebiesiech. Na to jednak nasz rodak, rzymsko-katolik, odpowie: - Dobrze, ja też w takiego Boga, który jest Ojcem, wierzę. Przecież w pacierzu i w różancu mamy "Ojcze nasz". -Ale tu się rozchodzi o drugiego "Ojca Świętego" który jest na ziemi, w Rzymie! Wynikłoby z powyższego, że mamy dwóch Ojców Świętych.. Jednego w niebie, drugiego na Ziemi. Czy Pan Jezus uczył kiedy o DRUGIM OJCU ŚWIĘTYM ? Na to niech dadzą nam odpowiedź słowa samego Niego: "Nikogo nie zówcie ojcem waszym na ziemi, gdyż jeden jest Ojciec wasz, który jest w niebie". Te słowa znajdziesz w Ewangelji według Mateusza rozdział 23,werset 9. Powtórzmy,- NIKOGO nie zówcie ojcem waszym na ziemi, albowiem JEDEN jest Ojciec wasz, który jest w Niebie.
Jeżeli oddajesz śmiertelnemu człowiekowi taką chwałę (hołd), która się tylko Bogu należy, wtedy stajesz się bałwochwalcą ; "Patrz, abyś tego nie czynił... Bogu oddaj pokłon" - Apok.19,10. Słowa te usłyszał świety Jan, kiedy był w "zachwyceniu ducha" na górze Patmos. OJCIEC ŚWIĘTY to nazwa, którą Jezus Pan samemu Bogu przypisuje. Nawet największy biskup świata jest niegodny nazwy, która się li tylko Najwyższemu Bogu należy!
Powstaje zatem pytanie: "Jeśli tylko Bóg jest naszym Ojcem Świętym, to wówczas kto jest Głową Kościoła"..? Niektórzy powią, że Papież! No i znów wyłania się parka. Prawdziwa odpowiedź na powyższe pytanie może być tylko jedna. GŁOWĄ KOŚCIOŁA (TYLKO I WYŁĄCZNIE!) JEST SAM JEZUS CHRYSTUS! - Efez 5,23. Kiedy nasz Zbawca przed swoim wniebowstąpieniem polecił swym uczniom, by głosili Ewangeliję wszystkim narodom, wtenczas rzekł do nich: "A otom Ja z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata" - Mat. 28:20. Gdyby Chrystus zostawił widzialną głowę Kościoła lub następcę, zapewne rzekłby apostołom, że na miejscu swoim zostawia Piotra albo Karola, jako swojego zastępcę na ziemi. Jednakże rzekł: "Jam jest z wami po wszystkie dni...". Dlatego apostołowie Chrystusa oraz prawowierni chrześcijanie zawsze wierzyli, że Jedynie Jezus Chrystus jest GŁOWĄ KOŚCIOŁA. Znów Paweł Święty nauczał: "I wszystko poddał pod nogi Jego, a Onego dał za Głowę nad wszystkiemi Kościołami..., aby On między wszystkimi przodkował". Do Efezów 1:22-23 ; do Kolosensów 1:18.
Chrześcijanin który jest posłuszny słowom Chrystusa, ma tylko jednego Ojca Świetego, którym jest Wszechmocny Stwórca świata i Ojciec nasz, i który przebywa nad niebiosami niebios. W tego Ojca Świętego powinien wierzyć każdy, kto pragnie pójść drogą Chrystusowej nauki. Jesus mówi: "Owce moje głosu mego słuchają a Ja je znam i idą za mną" - Ewang.Jana 10,27
X. Nazywasz mnie ixem, bo nie wierzysz we mnie
1. Nie nazywasz mnie Drogą, więc nie kroczysz po niej
2. Nie nazywasz mnie Prawdą, więc nie szukasz jej
3. Nie nazywasz mnie Życiem, więc nie pożądasz go
4. Nie nazywasz mnie Światłością, więc nie wierzysz w nią
5. Nie nazywasz mnie Wspaniałym, więc nie podziwiasz mnie
6. Nie nazywasz mnie Mądrym, więc o nic mnie nie pytasz
7. Nie nazywasz mnie Mistrzem, więc nie naśladujesz mnie
8. Nie nazywasz mnie Wszechmocnym, więc nie ufasz mi
9. Nie nazywasz mnie Zbawcą, toteż nie chcesz bym cię zbawił;
więc, nie dziw się, gdy kiedyś powiem: "Nie znam cię"..(Łk 13,27)
str. 1