W mroku jest tyle światła. D

ile życia w otwartej róży, A

ile Boga zstępującego hG

na brzegi duszy. A

1.Dalekie wybrzeża ciszy zaczynają się tuż za progiem DA

Nie przefruniesz tamtędy jak ptak. GAD D7

Musisz stanąć i patrzeć coraz głębiej i głębiej, GD

Aż nie zdołasz już odchylić duszy od dna. GA

2. Nam już spojrzeń żadna zieleń nie nasyci, D A

Nie powrócą oczy uwięzione.GADD7

Myślałeś że cię życie ukryje przed tamtym życiemGD

w głębiny przechylonym.GA

W mroku jest tyle światła. D

ile życia w otwartej róży, A

ile Boga zstępującego hG

na brzegi duszy. A

na brzegi duszy G

na brzegi duszy D

na brzegi duszy G A D

---