Zadania geodezji:

1. określanie kształtu i wymiarów Ziemi jako planety,

2. opisywanie powierzchni ziemi w zakresie przestrzennego rozmieszczenia obiektów

naturalnych i sztucznych oraz rzeźby terenu ( np. za pomocą mapy)

3. opis podziemnej infrastruktury technicznej (kanalizacja, wodociągi, energetyka,

telekomunikacja, gaz itp.),

4. opis złóż mineralnych i wyrobisk górniczych,

5. kataster nieruchomości (stan prawny nieruchomości gruntowych i lokalowych,

sposób użytkowania gruntów, klasyfikacja gleboznawcza, wartość rynkowa),

6. geodezyjne obrazowanie oraz wyznaczanie w terenie projektów inżynierskich;

kontrola ich realizacji i funkcjonowania.

7. przekształcanie struktury powierzchniowej gruntów (scalenia i wymiany gruntów),

8. monitorowanie środowiska i przestrzennego zagospodarowania terenu.

Przewaga libeli - kąt zawarty między promieniami dwóch sąsiednich ze sobą kresek.

Sposób sformalizowany zapisywania danych - ujętych w taki sposób by ich realizacja

możliwa była bez udziału świadomości, a jedynie na zasadach składniowych

( syntaktycznych).

Promień Świetlny- kierunek rozchodzenia się światła

Refrakcja-zakrzywienie promienia świetlnego na skutek niejednorodności ośrodka

Odległość- wielkość która określa wzajemne położenie punktów

Istota pomiarów sytuacyjnych- sprowadza się do określenia położenia danego punktu względem dwóch innych punktów o określonym wzajemnym położeniu.

Metody pomiarów sytuacyjnych: liniowe wcięcie w przód, kątowe wcięcie w przód, metoda biegunowa, domiary prostokątne, kątowe wcięcie wstecz

Powierzchnia ekwipotencjalna- powierzchnia o stałym potencjale siły ciężkości

Geoida- powierzchnia ekwipotencjalna siły ciężkości zawierająca lustro wód mórz i oceanów w sytuacji braku oddziaływania na nie innych sił zewnętrznych.(kształt ziemi)

Geoida zerowa- ta która zawiera powierzchnie wód i oceanów w stanie spoczynku

L- Lange - długość geograficzna geodezyjna ( elipsoidalna) - różnica w górowaniu

danego ciała niebieskiego w danym punkcie a południkiem zerowym. ( dlatego można

ją wyrażać w mierze czasowej oraz lukowej.)

B- Breite- szerokość geograficzna geodezyjna ( elipsoidalna) - jest to kat zawarty

miedzy normalna do elipsy obrotowej a płaszczyzną równika.

h- wysokość elipsoidalna ( odległość miedzy P i P')

Siła grawitacji - dwa ciała przyciągają się siłą proporcjonalna do mas ciał i odwrotnie

proporcjonalną do kwadratu odległości.

Zniekształcenia odwzorowania-powstają na skótek nierozwijalności elipsoidy obrotowej na płaszczyźnie, jest to zniekształcenie .

Prosta pionowa- w danym punkcie na powierzchni ziemi jest to prosta pokrywająca się z kierunkiem siły ciężkości w tym punkcie

Normalna- utożsamiamy ja z siłą ciężkości

Linia pionu-to kierunek siły ciężkości w każdym jej punkcie

Płaszczyzna pozioma- w danym punkcie to płaszczyzna, która zawiera w sobie prostą pionowa w tym punkcie

Prosta pozioma- prosta prostopadła do prostej pionowej

Płaszczyzna pozioma- prostopadła do płaszczyzny pionowej, płaszczyzna styczna do powierzchni ekwipotencjalnej w danym punkcie

Kąt zenitalny(gwiezdny)- zawarty między kierunkiem pionu a odległością A od G

Najbliższa gwiazda- Proxima Centaurion (4,2 lat świetlnych)

GPS- Global positioning system

Środek masy ziemi leży w punkcie przecięcia trzech płaszczyzn satelity.

Geometryczny układ współ.- to układ który ma środek w środku masy ziemi.

Osnowa

Osnowa geodezyjna - jest to usystematyzowany zbiór punktów geodezyjnych -

utrwalonych w terenie znakami geodezyjnymi, dla których określono matematycznie

ich położenie i jego dokładność.

Osnowa dzielimy się na:

1. osnowę poziomą, w której położenie punktów określają ich współrzędne geograficzne

geodezyjne B i L oraz h.

2. osnowę wysokościową, w której wysokość punktów (H) została określona względem

przyjętego poziomu odniesienia (geoida).

3. osnowę dwufunkcyjną, w której położenie punktów określone zostało w sposób

odpowiadający dwóm wcześniejszym osnowom .

Znak geodezyjny jest to trwały i sztywny obiekt stabilnie związany z powierzchnią Ziemi

opatrzony utrwalonym fizycznie symbolem identyfikowanym jako punkt.

Przyjęty w Polsce układ odniesienia w pomiarach wysokościowych to układ Kransztad -

ustalono tam średni poziom lustra wody. Kransztad leży na Bałtyku w okolicach Sankt

Petersburga.

Ze względu na rolę i znaczenie osnowę geodezyjną dzieli się na:

1. osnowę podstawową - służącą do określania kształtu i wymiaru Ziemi oraz do

nawiązania do niej osnowy szczegółowej.

2. osnowa szczegółowa - służąca do nawiązania do niej osnowy pomiarowej i

nawiązania zdjęć fotogrametrycznych.

3. osnowa pomiarowa - służy do oparcia na niej pomiarów szczegółowych,

realizacyjnych, katastralnych itp.

Ze względu na sposób tworzenia osnowy dzielimy ja na:

- klasyczną

- oparta na GPS

Zakładanie Osowy klasycznej:

- założenie osnowy podstawowej za pomocą metody trangulacji - podzielono

Polskę na trójkąty

których boki wynoszą 30 km.

- na wierzchołkach trójkątów budowano wieże triangulacyjne.

Odległość miedzy dwoma punktami w geodezji - jest długość linii łączącej punkty

A' i B' leżącej na powierzchni elipsoidy w sposób najkrótszy. Nazywa się to linia

geodezyjną.

Nawiązanie-określenie położenia punktów w oparciu o punkty już określone

W geodezji mierzymy- kąty, odległości, czas, siły ciężkości, magnetyzm

Rozróżniamy pomiary odległości: bezpośrednie, pośrednie

Narzędzia-taśmy stalowe, druty inwarone, dalmierze optyczne i elektromagnetyczne

Narzędzia pomiarowe-tyczki, piony, tarcze celownicze, szpilki, wskaźniki, dynamometry.

Wynik pomiaru geodezyjnego- jest liczba mianowana wyrażająca stosunek jednej wielkości fizycznej do drugiej tego samego rodzaju przyjętej jako jednostkę. Wynik pomiaru jest zmienna losowa L

Wielkość liczbową X zależną od przypadku i taką, że dla dowolnych stałych a < b

określone jest prawdopodobieństwo, że X przybierze wartość z przedziału (a, b)

nazywamy zmienną losową.

Rozkład zmiennej losowej X polega na wyznaczeniu wartości liczbowej

prawdopodobieństwa tego , że a =< c =< b dla wszystkich możliwych wartości a i b.

Kąt płaski - dwie części płaszczyzny utworzone przez dwie półproste wychodzące z

jednego danego punktu.

Kąt dwuścienny - jest to cześć przestrzeni utworzona przez duże półpłaszczyzny o

wspólnej krawędzi.

Miarą kąta dwuściennego jest kąt płaski między krawędziami przecięcia półpłaszczyzn

tworzących ten kąt trzecią płaszczyzną do nich prostopadłą.

Kątem poziomym o wierzchołku w danym punkcie jest kąt dwuścienny zawarty między

płaszczyzną pionową w tym punkcie przechodzącą przez jeden z pozostałych punktów, a

płaszczyzną pionową również w tym punkcie w której leży drugi z tych punktów.

Kąt poziomy między dwoma kierunkami w terenie jest kąt zawarty między ich rzutami na

płaszczyznę poziomą.

Grad- miara kątowa oparta na podziale kąta pełnego 1/400 części płaszczyzny to 1 grad

Radian- miara kąta oparta na zależności długości łuku okrędu i jego miary kąta środkowego 1 rad=57,3stopnia

Libela- poziomica- wasserwaga. Dzielimy na pudełkowe i rurkowe. Służy do poziomicowania instrumentów geodezyjnych.

Przewaga libeli - kąt zawarty między promieniami dwóch sąsiednich ze sobą kresek.

Sposób sformalizowany zapisywania danych - ujętych w taki sposób by ich realizacja

możliwa była bez udziału świadomości, a jedynie na zasadach składniowych

( syntaktycznych).

Teodolit-służy do pomiarów kątów poziomych i pionowych

Kąt zorientowany- jeśli jedno ramię wyróżnimy jako początkowe a drugie jako końcowe to taki kat nazywamy kątem płaskim zorientowanym

Płaszczyzna zorientowaną- nazywamy płaszczyznę, na której ustaliliśmy kierunek dodatni i kierunek ujemny kąta płaskiego

Azymut-kąt zorientowany zawarty między dodatnią półosią x, a danym kierunkiem

Czwartak- kąt zorientowany między osia x, a danym kierunkiem w określonej ćwiartce układy wsp.

Poligon i błędy

Poligonizacja-technika zagęszczania osnowy geodezyjnej

Zasadą jest obustronne nawiązanie ciągu poligonowego z wyjątkiem przypadku, gdy liczba boków w danym ciągu nie przekracza 2

Punkt węzłowy- punkt w którym łączą się co najmniej 3 ciągi

Błąd prawdziwy- jest to różnica między wartościa prawdziwa a wynikiem pomiaru

Błedy grube- zostaja wykryte i wyeliminowane przez podwójne pomiary tych samych wielkości

Błędy systematyczne- mają stały znak a czasem stałą wartość i najczęściej daja się wyeliminować przez odpowiednie poprawki lub przez zastosowanie odpowiedniej metody pomiaru

Błędy przypadkowe- których uniknąć ani wyeliminować nie jesteśmy w stanie gdyż każdy wynik pomiaru jest zmienną losowa.

Źródła błędów- błędy ludzkie, przyrządy, warunki atmosferyczne

Błędy absolutne- przypadają na całą zmierzoną wieklość.

Błędy względne- służa do oceny dokładności pomierzonych wielkości

Komparacja- porównanie długości przymiaru z wartością nominalną.

Mapa

Podziałka- graficzne przedstawienie skali

Skala mapy - stosunek długości odcinka na mapie do jego długości w rzeczywistości.

Mapa - obraz powierzchni ziemi lub jej części zrzutowane na wcześniej przygotowana

siatkę kartograficzna w odpowiedniej skali.

Mapa zasadnicza- standardowa mapa geodetów o skali 1:500,1000,5000

Mapa cyfrowa-treśc mapy jest zapisana cyfrowo, skala nie ma znaczenia dla jej dokładności.

Metr-1/1000000 ćwiartki południka

Elipsoida obrotowa- bryła wypukła powstała na skutek obrotu elipsy wokół jej osi symetrii

Morga- oznacza obszar, jaki można było skosić przez jednego człowieka jednym zaprzęgiem w ciągu dnia roboczego

1 sekunda czasu atomowego jest trwaniem 9192631770 okresów odpowiadających

rezonansowi cząstek przejścia między 2 nadsubtelnymi poziomami stanu podstawowego

atomu Cezu 133.

Jednostki miar SI: m, kg, s, f, cd, mol, K, ( radian, steradian)

Punkt - najmniejszy, bezwymiarowy obiekt geometryczny. Punkt ma zawsze zerowe rozmiary.

Prosta - niezakrzywiona, nieograniczona z obydwu stron linia o zerowej grubości.

Dokładności mapy: dokładnośc skali, domiarów, obliczeń, kartograficzna, skurcz mapy

Dokładnośc mapy +-0,3mm*M dokładność skali 0,1mm*M

---