Justyna Kornek
KATECHEZA nr .....
Wydział Teologiczny UO II rok 10.01.2005
Temat: Pełnienie Woli Bożej jako jedna z cech świętości i doskonałości.
Cel wychowawczy: student pragnie dążyć do świętości, poprzez szukanie i
wypełnianie Woli Bożej.
Cel dydaktyczny ogólny: student wie, że obowiązkiem każdego człowieka
wynikającym z powołania do świętości jest
wypełnianie Woli Bożej.
Cele dydaktyczne operacyjne:
student wie, że Wolą Boga jest, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy (1Tm2,4)
student jest świadomy, że Głos Boży (Wolę Bożą) można usłyszeć tylko we właściwie uformowanym i wrażliwym na Jego głos sumieniu
student wie, że własnych błędów nie można uważać za Wolę Bożą
student wie, że nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim miłość powinna być motywem pełnienia Woli Bożej
student potrafi wymienić, gdzie ujawnia się Wola Boża (w istnieniu świata i człowieka, w temperamencie, charakterze człowieka, w naturalnym prawie moralnym, Dekalogu, w Objawieniu Jezusa Chrystusa)
student potrafi wymienić czynniki, które bierze się pod uwagę w odczytywaniu Woli Bożej (naturalne skłonności, które Bóg dał człowiekowi, obiektywne zasady Objawienia, okoliczności życiowe)
student jest świadomy, że samo szukanie Woli Bożej i szczere pragnienie jej wypełnienia jest modlitwą
Pomoce metodyczne: gitara
Przebieg katechezy:
Lp. |
TREŚĆ |
METODY |
CZAS Kolejna minuta katechezy |
1. |
Każdy człowiek powołany jest do świętości. A ona cechuje się: upodobnieniem się do Boga, naśladowaniem Chrystusa, miłością, kroczeniem drogą rad ewangelicznych oraz pełnieniem Woli Bożej, nad którym chciejmy się dzisiaj zatrzymać. Wzorem w pełnieniu Woli Bożej jest dla nas Jezus Chrystus. On przyjął krzyż, by zbawić każdego człowieka. I to zbawienie każdego człowieka jest Wolą Boga. Bardzo ważne jest, że Jezus zrobił to z miłości, a nie z obowiązku. Doskonałym wypełnianiem Woli Bożej jest wypełnianie jej właśnie z miłością. |
Wstęp |
8 |
2. |
Otwarci na Głos Boga i wciąż gotowi na pełnienie Jego Woli byli święci. Oni także są dla nas przykładem na to, że całkowite oddanie się Bogu daje radość i pokój, i naprawdę prowadzi do świętości. Posłuchajcie teraz krótkiego opowiadania o kimś, kogo nazywa się dziś SERDECZNIE DOBRYM CZŁOWIEKIEM... Urodził się 14 listopada 1814 r. w Grabonogu k. Gostynia. Już od dzieciństwa był bardzo słabego zdrowia. Jako mały chłopiec został cudownie uzdrowiony z ciężkiej choroby. Wychowywał się w typowej, ziemiańskiej rodzinie polskiej o głębokiej religijności i tradycjach patriotycznych. Bardzo pragnął zostać kapłanem. Wstąpił do seminarium. Jednak z powodu złego stanu zdrowia nie mógł tam zostać. Przyjął to jako Wolę Bożą. Studiował we Wrocławiu i w Berlinie. Był ciekawy świata, pisał wiersze, piosenki, miał wielu przyjaciół, z którymi od czasu do czasu chodził nawet na... piwo. Każdy dzień przyjmował jako wielki dar Boga. Centralnym punktem każdego dnia była Eucharystia, mimo, że do najbliższego kościoła miał kilka kilometrów. To właśnie z Eucharystii czerpał siły do walki z chorobą. Żył tak jak każdy człowiek, a jednak było w nim coś szczególnego... Wszystko co go spotykało przyjmował jako Wolę Bożą, ale chyba nawet nie przypuszczał jak głęboki sens miało to wszystko co go spotykało, począwszy od cudownego uzdrowienia w dzieciństwie, poprzez chorobę, odejście z seminarium, aż po pragnienie codziennej Eucharystii i życie Nią. To Eucharystia dawała mu siły do radosnego dzielenia się tym wszystkim, czym obdarzył go Bóg. Dzielił się wiarą, swoimi talentami, swoją serdeczną dobrocią. Miał bardzo wrażliwe serce na ludzi biednych, samotnych, szczególnie zaś dla dzieci. Z jego inicjatywy 3 maja 1850 r. powstała pierwsza ochronka, gdzie młode wiejskie dziewczęta opiekowały się dziećmi i nie tylko kształciły ich umysły, ale przede wszystkim wychowywały. Ogromny nacisk kładziono na modlitwę i tradycję patriotyczną. Tak też powstało najliczniejsze dziś (dane z 1999 r.) w Polsce-spośród założonych przez Polaków-zgromadzenie- Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej. W jego życiu bardzo mocno widać jak zaufał Bogu, jak poddał się Jego Woli, a mimo to był całkowicie wolny. W każdym wydarzeniu powtarzał: Niech i w tym będzie uwielbiona Wola Boża. Ale w jego życiu widać też jak każde wydarzenie w życiu człowieka ma sens. Bóg chciał, by to on założył to zgromadzenie, dlatego uzdrowił go gdy ten był jeszcze małym chłopcem. Co więcej-Bóg chciał, by założycielem tego zgromadzenia był człowiek świecki, dlatego nie pozwolił mu zostać kapłanem. Wszystko ma sens, nawet jeśli wydaje się inaczej. Trzeba tylko oddać się Bogu i chcieć Mu zaufać. Ten Serdecznie Dobry Człowiek zakończył swoje ofiarne życie 7 sierpnia 1871 r. w Górce Duchownej. 13 czerwca 1999 r. Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał jego beatyfikacji. |
Opowiadanie |
11 |
3. |
O kim jest mowa w tym opowiadaniu? (Edmund Bojanowski) Jakie cechy bł. Edmunda zwróciły waszą uwagę, które z nich są dla ciebie może jakoś szczególnie bliskie? W jaki sposób Edmund odczytywał w swoim życiu Wolę Bożą? (modlitwa, codzienna Eucharystia, częsta spowiedź św., przez którą formował swoje sumienie i uwrażliwiał je na Głos Boga, otwarcie na drugiego człowieka i na codzienne wydarzenia, dzielił się swoimi talentami, przyjmował wszystko co go spotykało...) Co było najważniejsze w jego życiu, czym się kierował? (miłość do Boga i ludzi, wszystko czynił na chwałę Bożą) Gdzie waszym zdaniem ujawnia się Wola Boża? (istnienie świata i człowieka, temperament, charakter człowieka, naturalne prawo moralne, Dekalog, Objawienie Jezusa Chrystusa) Czy każde wydarzenie w życiu można uważać za Wolę Bożą? (nie. Wolą Bożą są wydarzenia, kiedy mimo naszych starań i wierności obowiązkom coś się stanie. Nie można uważać za Wolę Bożą własnych błędów).
|
Pogadanka |
17 |
4. |
Proszę chętnych o podzielenie się w jakich sytuacjach swojego życia dostrzegają Wolę Bożą |
Świadectwo |
30 |
5. |
Piosenka „niech się spełni Twoja Wola, Panie mój” |
Modlitwa |
40 |