qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwert
yuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopas
dfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklz
Testy z chemii
xcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnm
Część I
2008 12 27
qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwerty
uiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasd
fghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzx
cvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq
wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui
opasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfg
hjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxc
vbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq
wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui
opasd http://www.chemia.sos.pl
asdfghjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzx
cvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq
wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui
Wszystkie omówione odpowiedzi (316 pytań testowych i odpowiedzi) możesz
uzyskać wysyłając sms na nr 75068 o treści AT.CMLH.1 (koszt sms 5 zł netto (6,1 zł
brutto).
W sms zwrotnym uzyskasz adres skąd można pobrać testy wraz z
odpowiedziami.
Wszystkie testy wraz z omówionymi do nich odpowiedziami (4x100 pytań
testowych, oraz 2x300 pytań testowych pogrupowanych tematycznie) możesz
uzyskać w cenie 15 zł. W tym celu kliknij w poniższy link, zaznacz opcję płatności i
wypełnij informacje o posiadaczu karty lub konta (Twoje dane). Płatności można
dokonać przelewem elektronicznym, kartą, lub przelewem zwykłym. W tym ostatnim
przypadku po wprowadzeniu swoich danych musisz wydrukować druk przelewu,
który się ukaże po wciśnięciu przycisku Dokonaj płatności.
https://ssl.dotpay.pl/?pid=LJX29Q24TV3I1MW3TQP8DRW81WDLEY6K
Wiele plików pomocnych w nauce chemii można pobrać z serwisu
http://www.pobierz.chemia.sos.pl , zapraszam również do odwiedzenia serwisu
Chemia SOS  pomoc z chemii: http://www.chemia.sos.pl
2
Spis treści
1. OBLICZENIA W OPARCIU O WZORY ZWI
ZKÓW, RÓWNANIA REAKCJI CHEMICZNYCH I
PODSTAWOWE PRAWA CHEMICZNE ................................................................................................................... 4
1.1. CHEMIA NIEORGANICZNA ............................................................................................................................ 4
1.2. CHEMIA ORGANICZNA ................................................................................................................................. 5
2. USTALANIE WZORU EMPIRYCZNEGO I RZECZYWISTEGO BADANEGO ZWI
ZKU .............. 6
3. STECHIOMETRIA MIESZANIN. REAKCJE SUBSTRATÓW ZMIESZANYCH W STOSUNKU
NIESTECHIOMETRYCZNYM. ................................................................................................................................... 8
4. WYDAJNOŚĆ REAKCJI CHEMICZNEJ .................................................................................................... 9
5. ROZTWORY .................................................................................................................................................. 10
5.1. POJECIA PODSTAWOWE. ROZTWORY RZECZYWISTE I KOLOIDALNE .......................................................... 10
5.2. ZOBOJ
TNIANIE ROZTWORÓW ................................................................................................................... 13
6. BUDOWA ATOMU ........................................................................................................................................ 14
7. ZWI
ZEK BUDOWY ATOMU Z UKA
ADEM .......................................................................................... 17
8. PRZEMIANY J
DROWE............................................................................................................................. 19
9. PRZEWIDYWANIE BUDOWY PRZESTRZENNEJ ................................................................................ 21
9.1. HYBRYDYZACJA ........................................................................................................................................ 21
9.2. METODA VSEPR ....................................................................................................................................... 24
10. WI
ZANIA CHEMICZNE ........................................................................................................................... 25
11. STRUKTURA CIAA
STAA
YCH .................................................................................................................. 27
12. EFEKTY ENERGETYCZNE........................................................................................................................ 29
13. KINETYKA I STATYKA REAKCJI ........................................................................................................... 32
14. KATALIZA ..................................................................................................................................................... 33
15. DYSOCJACJA ................................................................................................................................................ 35
15.1. POJ
CIA PODSTAWOWE. STAA
A I STOPIEC
DYSOCJACJI ............................................................................. 35
15.2. ST
ŻENIE JONÓW WODOROWYCH, PH ROZTWORU .................................................................................... 37
16. WSKAy
NIKI, PRZEWODNICTWO ROZTWORÓW.............................................................................. 38
17. TEORIE KWASÓW I ZASAD...................................................................................................................... 40
18. AMFOTERYCZNOŚĆ ................................................................................................................................... 42
19. HYDROLIZA .................................................................................................................................................. 43
20. ILOCZYN ROZPUSZCZALNOÅšCI ............................................................................................................ 45
21. ZWI
ZKI KOMPLEKSOWE ...................................................................................................................... 46
22. PROCESY REDOX ........................................................................................................................................ 48
22.1. POJ
CIA PODSTAWOWE .............................................................................................................................. 48
22.2. PRZEWIDYWANIE KIERUNKU REAKCJI ....................................................................................................... 50
22.3. REAKCJE REDOX ........................................................................................................................................ 52
23. OGNIWA ......................................................................................................................................................... 54
24. ELEKTROLIZA ............................................................................................................................................. 55
3
1. Obliczenia w oparciu o wzory związków, równania reakcji chemicznych i podstawowe
prawa chemiczne
1.1. Chemia nieorganiczna
1.
Jeden mol H2O w temperaturze T=277K i pod ciśnieniem 1013hPa zajmuje objętość:
A 10-3dm3 B 1,8.10-2dm3 C 1dm3 D 22,4dm3
2.
Objętość wdychanego przez człowieka powietrza wynosi 500cm3. Jeżeli N wyraża liczbę cząsteczek
zawartych w 1 molu, to liczba cząsteczek tlenu, jaka dostaje się do płuc przy jednym wdechu wynosi około:
A N/2,24 B N/22,4 C N/224 D N/44,8
3.
Aby próbka siarczku żelaza(II) zawierała tyle atomów, ile ich jest w 22g tlenku węgla(IV), należy
odważyć siarczku żelaza(II):
A 22g B 44g C 66g D 88g
4.
W ilu gramach tlenku azotu(II) znajduje siÄ™ tyle samo azotu co w 1molu tlenku azotu(III)?
A 14g B 28g C 30g D 60g E 76g
5.
Jaką objętość zajmuje w warunkach normalnych mieszanina zawierająca 0,4mola SO2 oraz 88g CO2
A 66,0dm3 B 53,7dm3 C 44,8dm3 D 33,6dm3
6.
Aby ciśnienie powietrza o temperaturze początkowej  23oC podwoiło się izochorycznie, należy ogrzać
gaz do temperatury:
A 23oC B 230K C 500K D 500oC
7.
W czterech zamkniętych naczyniach o jednakowej pojemności znajdują się (w warunkach normalnch)
argon, brom, chlor i wodór. Największa ilość atomów znajduje się w naczyniu z:
A argonem B bromem C chlorem D wodorem
8.
100g stopu glinu z cynkiem utleniono i otrzymano 51g Al2O3 i 91g ZnO. W skład badanego stopu
wchodzi:
A 73% Zn. i 27% Al B 27% Zn i 73% Al. C 50% Zn i 50% Al. D 46% Zn i 54% Al.
9.
Chlor na skalę laboratoryjną można otrzymać działając na tlenek manganu(IV) kwasem solnym. Ile
chloru otrzyma się działając nadmiarem kwasu solnego na 26,1g tlenku manganu(IV)?
A 6,72dm3 B 21,3g C 0,3mola D wszystkie odpowiedzi sÄ… poprawne
4
10.
Ile gramów chlorku baru należy dodać do roztworu, w którym rozpuszczono 4g mieszaniny Na2SO4 i
K2SO4, aby mieć pewność całkowitego wytrącenia siarczanów?
A 2,08g B 5,86g C 4,78g D 8,49g
11.
2g pewnego dwuwartościowego metalu wypiera z roztworu kwasu w warunkach normalnych 1,12dm3
wodoru. Wodorotlenek tego pierwiastka ma wzór:
A Ca(OH)2 B Zn(OH)2 C Pb(OH)2 D Sr(OH)2 E Ba(OH)2
1.2. Chemia organiczna
12.
W wyniku utlenienia pewnego aldehydu otrzymano 43,2g srebra oraz 17,6g kwasu. Utlenianym
aldehydem był:
A aldehyd octowy (etanal) B aldehyd propionowy (propanal)
C aldehyd masłowy (butanal) D aldehyd walerianowy (pentanal)
13.
Podczas działania jednego mola bromu na jeden mol pewnego węglowodoru otrzymano tylko jeden
produkt reakcji  związek o masie cząsteczkowej 202. Reakcji bromowania został poddany:
A propan B propen C butan D 2-buten E benzen
14.
Do utwardzenia pewnego glicerydu zużyto 17,92dm3 wodoru zmierzonego w warunkach normalnych.
Uzyskano przy tym 0,4mola tristearynianu gliceryny. Liczba wiązań podwójnych w cząsteczce tego
glicerydu przed uwodornieniem wynosiła:
A 1 B 2 C 3 D 4
15.
Na spalenie 2dm3 acetylenu zużyto 20dm3 powietrza (warunki normalne). Produktami tej reakcji były:
A C + H2O B C + CO + H2O C CO + CO2 + H2O D CO2 + H2O
16.
Jeśli skroplimy wodę wydzielającą się podczas spalania 1mola glukozy C6H12O6, to jej objętość w
warunkach pokojowych będzie wynosiła:
A ok. 135dm3 B ok. 105dm3 C ok. 134cm3 D ok. 108cm3
17.
Masa czÄ…steczkowa tetrapeptydu otrzymanego w wyniku kondensacji czÄ…steczek glicyny wynosi:
A 300u B 246u C 228u D 210u
18.
Jaka jest masa cząsteczkowa celulozy, jeżeli przyjmiemy, że jest ona zbudowana z 2000 reszt
glukozowych?
A 324000 B 360000 C 684000 D 648000
5
19.
Zakładając, że benzyna jest czystym oktanem, oblicz ile dm3 tlenu (zmierzonego w warunkach
normalnych) potrzeba do spalenia 1g tej substancji?
A 1,26dm3 B 2,46dm3 C 22,4dm3 D 44,8dm3
20.
W warunkach normalnych 1dm3 propanu waży?
A 0,7g B 1,34g C 1,96g D 2,58g
21.
Gęstość gazu będącego mieszaniną 2 części objętościowych wodoru i 1 części objętościowej tlenku
węgla wyznaczona względem metanu wynosi:
A 0,67 B 1,49 C 0,33 D 10,67 E 16
2. Ustalanie wzoru empirycznego i rzeczywistego badanego zwiÄ…zku
22.
Jaki jest wzór hydratu chlorku wapnia, jeżeli wiadomo, że zawiera on 49,3% wody?
A CaCl2.6H2O B CaCl2.2H2O C CaCl2.3H2O D CaCl2.4H2O E CaCl2.5H2O
23.
Odważkę hydratu siarczanu magnezu o masie 2,46g rozpuszczono w wodzie, następnie dodano w
nadmiarze chlorku baru i wytrącono osad BaSO4. Strącony osad wysuszono i zważono. Jaki jest wzór
hydratu siarczanu magnezu jeśli otrzymano 2,33g osadu siarczanu baru?
A MgSO4.2H2O B MgSO4.5H2O C MgSO4.7H2O D MgSO4.10H2O
24.
Próbkę uwodnionego jodku baru o masie 10,407g ogrzewano ostrożnie aż do całkowitego usunięcia
wody. Masa bezwodnej próbki wynosiła 9,520g. Ustal wzór hydratu jodku baru (uwodnionej soli).
A BaI2.H2O B BaI2.2H2O C BaI2.3H2O D BaI2.4H2O
25.
Pewien związek składa się w 18,26% z wapnia, w 32,42% z chloru, w 5,48% z wodoru i w 42,84% z
tlenu. ZwiÄ…zkiem tym jest:
A CaCl2.4H2O B CaCl2.6H2O C CaCl2.8H2O D CaCl2.10H2O
26.
0,126g pewnego dikarboksylowego kwasu organicznego zawierajÄ…cego wodÄ™ krystalizacyjnÄ…
rozpuszczono w wodzie uzyskując 25cm3 roztworu, na zmiareczkowanie którego zużyto 20cm3 0,1M roztworu
NaOH. Masa molowa bezwodnego, analizowanego kwasu wynosi 90g/mol. Kwas ten krystalizuje z:
A dwoma czÄ…steczkami wody B trzema czÄ…steczkami wody C czterema czÄ…steczkami wody
D pięcioma cząsteczkami wody E dziesięcioma cząsteczkami wody
6
27.
Chloropochodna benzenu zawiera 48,35% chloru. Liczba atomów chloru w cząsteczce tej pochodnej
wynosi:
A 4 B 3 C 2 D 1
28.
Związek organiczny o masie cząsteczkowej 92, w którym stosunek wagowy C:H:O=0,9:0,2:1,2 jest
alkoholem:
A alifatycznym jednowodorotlenowym B alifatycznym dwuwodorotlenowym
C alifatycznym trójwodorotlenowym D alifatycznym czterowodorotlenowym
E aromatycznym
29.
W wyniku analizy elementarnej stwierdzono, że próbka związku o masie 1,5g zawierała 0,6g węgla, 0,1g
wodoru i tlen. Wybierz grupę związków, której wszystkie związki spełniają wyniki analizy:
A etanal, kwas 2-hydroksypropanowy, octan metylu
B metanal, kwas octowy, mrówczan metylu
C mrówczan 1-propylu, propionian metylu, eten-1,2-diol
D etanal, kwas mrówkowy, mrówczan 1-propylu
30.
Z 8g siarki otrzymano 20g tlenku. Siarka w tym tlenku wykazuje wartościowość:
A +2 B +4 C +6 D -4
31.
Pewna masa węglowodoru składającego się z C i H w stosunku wagowym 6:1, zajmuje połowę
objętości, jaką zajęłaby w tych samych warunkach ciśnienia i temperatury dwa razy mniejsza masa CO.
Badanym węglowodorem jest:
A C2H4 B C3H6 C C4H8 D C8H16
32.
W wyniku całkowitego spalenia 2 moli pewnego węglowodoru powstaje 8moli wody. Ilość tlenu zużytego
do spalenia jest równa 14moli. Spalanym węglowodorem jest:
A naftalen B toluen C pentyn D okten
7
3. Stechiometria mieszanin. Reakcje substratów zmieszanych w stosunku
niestechiometrycznym.
33.
W czystym tlenie amoniak spala się do azotu wg równania reakcji:
4NH3(g) + 3O2(g) 2N2(g) + 6H2O(c)
Odmierzono 13dm3 mieszaniny amoniaku i tlenu w warunkach normalnych. Objętość gazów po reakcji w
tych samych warunkach wynosiła 5,5dm3, a po przepuszczeniu ich przez płuczkę z wodą zmalała do 3dm3.
Skład objętościowy mieszaniny gazów przed reakcją był następujący (w dm3):
Amniak Tlen
A 6,5 6,5
B 10,2 2,8
C 8,5 4,5
D 7,4 5,6
34.
Do spalenia całkowitego 10cm3 mieszaniny gazowej złożonej z metanu i propanu zużywa się 29cm3
tlenu (w warunkach normalnych). Mieszanina zawierała (procent objętościwy):
A 70% CH4, 30% C3H8 B 50% CH4, 50% C3H8 C 30% CH4, 70% C3H8 D 25% CH4, 75% C3H8
35.
Mieszanina gazów w warunkach normalnych składa się z 4 moli CO, 2 moli CO2, 8 moli H2 i 6 moli N2.
Masa tej części mieszaniny, w której znajduje się 80dm3 gazów niepalnych wynosi:
A 114,2g B 171,4g C 228,6g D 342,8g
36.
Do spalenia dwóch objętości gazu syntezowego wystarcza jedna objętość tlenu. Gdyby w gazie
syntezowym zwiększyć zawartość tlenku węgla do 75% kosztem wodoru, wówczas do spalenia dwóch
objętości gazu potrzebna by była:
A taka sama objętość tlenu B trzy razy mniejsza objętość tlenu
C 1,5 raza większa objętość tlenu D dwukrotnie większa objętość tlenu
37.
Mieszanina gazów zawiera 25% objętościowych chloru i 75% objętościowych wodoru. Skład tej
mieszaniny w % wagowych jest następujący:
A 75% chloru i 25% wodoru B 92,2% chloru i 7,8% wodoru
C 71,8% chloru i 28,2% wodoru D 97,2% chloru i 2,8% wodoru
38.
Ile powietrza potrzeba do otrzymania 89dm3 dwutlenku siarki, w wyniku spalenia pirytu?
A 110dm3 B 238dm3 C 340dm3 D 550dm3
39.
Próbka zawierająca 0,5g mieszaniny stałych wodorków litu i wapnia podczas reakcji z wodą tworzy
1,12dm3 wodoru (w przeliczeniu na warunki normalne). Procentowa zawartość wodorku wapnia w
mieszaninie wynosi:
A 32,3% B 66,7% C 64,6% D 11,2% E 50%
8
40.
Do 100g mieszaniny CaCO3 i CaO dodano nadmiar kwasu solnego. Objętość wydzielonego dwutlenku
węgla była równa (warunki normalne) 5,6dm3. Zawartość procentowa CaO w mieszaninie wynosi:
A 10% B 25% C 50% D 75%
41.
.
Mieszanina BaCl2 2H2O i LiCl waży 0,6g, a po dodaniu AgNO3 otrzymano 1,44g AgCl. Procentowa
zawartość Ba w mieszaninie pierwotnej wynosi:
A 13,7% B 25% C 75% D 50% E 16,7%
42.
Do probówek zawierających po 25cm3 0,5 molowych roztworów kwasów (rysunek) wprowadzono 0,05g
magnezu do każdej
Mg
I II III IV
HCl H2SO4 CH3COOH H3PO4
Objętość wydzielonego wodoru największa będzie w probówce:
A I i II B III C IV D we wszystkich jednakowa
4. Wydajność reakcji chemicznej
43.
Ile gramów chlorku metylu można otrzymać ze 100g metanolu, jeżeli wydajność reakcji wynosi 60%?
A 45,2g B 68,7g C 94,6g D 100g E 9,5g
44.
Zakładając, że przemiana:
etanol etanal kwas octowy
przebiega w każdym etapie z 90% wydajnością to z 23g etanolu otrzymano gramów kwasu octowego:
A 12,1 B 15,0 C 24,3 D 30,0
45.
Jeżeli w reakcji 30g glinu z nadmiarem rozcieńczonego roztworu wodnego kwasu siarkowego(VI)
powstaje 30dm3 H2 (warunki normalne) to wydajność reakcji wynosi:
A 80,4% B 85% C 91,5% D 100%
9
46.
Jaka objętość acetylenu (w przeliczeniu na warunki normalne) jest potrzebna do otrzymania 600g kwasu
octowego (metodą Kuczerowa), jeśli wydajność w poszczególnych etapach przedstawionego poniżej
procesu wynosi: I  45%, II  40%:
A 1,244m3
kat.
B 0,224m3
H C C H CH3CHO
I + H2O
C 0,264m3
kat.
II CH3CHO + [O]
CH3COOH
D 0,600m3
E 0,622m3
47.
W procesie fermentacji octowej otrzymano 0,6kg 10% kwasu octowego Ile gramów 10% etanolu zużyto
w tym procesie jeżeli wydajność reakcji wynosiła 50%?
A 460g B 920g C 600g D 1200g E 230g
48.
Roztwór zawierający 17g azotanu(V) srebra nasycono siarkowodorem. Masa wydzielonego siarczku
srebra(I) po odsączeniu i wysuszeniu wynosiła 7,44g. Wydajność procentowa tej reakcji jest równa:
A 30% B 60% C 43,8% D 78,1%
49.
W reakcji CO + H2O = CO2 + H2 użyto 2 mole CO i 1 mol H2O otrzymując 0,5 mola CO2. Wyznaczona na
podstawie powyższych danych wydajność reakcji wynosiła:
A 50% B 25% C 75% D 12,5%
5. Roztwory
5.1. Pojecia podstawowe. Roztwory rzeczywiste i koloidalne
50.
Podstawowym kryterium podziału układów na roztwory rzeczywiste, koloidalne i zawiesiny jest:
A stopień rozdrobienia fazy zdyspergowanej
B rodzaj fazy zdyspergowanej
C właściwości elektryczne układu
D rodzaj fazy dyspersyjnej i zdyspergowanej
51.
W pojemniku w którym znajduje się w stanie równowagi woda w postaci ciekłej, para wodna i lód
znajduje się układ:
A niejednorodny, jednofazowy, wieloskładnikowy
B niejednorodny, wielofazowy, jednoskładnikowy
C jednorodny, jednofazowy, wieloskładnikowy
D jednorodny, wielofazowy, jednoskładnikowy
10
52.
Koloidy liofilowe w porównaniu z koloidami liofobowymi charakteryzują się:
A większą zdolnością do peptyzacji
B Å‚atwiejszym uleganiem procesowi spalania
C większą odpornością na działanie mocnych elektrolitów
D stopniem rozdrobnienia fazy dyspersyjnej
53.
Zjawisko wysalania białek polega na zmniejszeniu wzajemnych oddziaływań cząsteczek białek i wody w
wyniku wprowadzenia jonów danej soli. Które z doświadczeń obrazuje to zjawisko?
CuSO4 Ca(OH)2 (NH4)2SO4 (CH3COO)2Pb
A C D
B
białko + H2O
54.
Koagulacja białka jest to:
A zmiana sekwencji aminokwasów
B nieodwracalna zmiana struktury drugo- i trzeciorzędowej
C przejście ze stanu zolu w żel
D przejście ze stanu żelu w zol
55.
Elektroforeza jest procesem polegajÄ…cym na ruchu czÄ…steczek koloidalnych w polu elektrycznym
wytworzonym pomiędzy elektrodami. Jeśli proces ten przebiega w kierunku elektrody dodatniej nosi on nazwę
A migracji kationowej B kataforezy C anaforezy D elektrodializy
56.
Dyfuzja to proces polegajÄ…cy na:
A samorzutnym wyrównaniu stężeń roztworów w wyniku przechodzenia substancji z ośrodka o stężeniu
wyższym do ośrodka o stężeniu niższym
B podwyższaniu stężenia roztworu w wyniku przechodzenia substancji z osadu do roztworu, w wyniku
podwyższenia temperatury
C obniżaniu stężenia roztworu w wyniku samorzutnego wytrącania się osadu z roztworu przesyconego
D zobojętnianiu ładunku zewnętrznego miceli w wyniku dodania mocnego elektrolitu
11
57.
Sporządzono 105g nasyconego roztworu azotanu potasu, w temperaturze 60oC, który następnie
oziębiono do temperatury 20oC. Oszacuj masę wydzielonej po oziębieniu soli, liczbę moli (n) soli
rozpuszczonej w 105g roztworu  w temperaturze 60oC oraz stężenie procentowe (cp) roztworu w
temperaturze 20oC.
masa wydzielonej soli nsoli w 60oC cp w 20oC
A 78,4g 5,4mol 48,02%
B 55,0g 2,70mol 24,00%
C 39,2g 0,54mol 24,01%
D 31,6g 0,44mol 12,00%
58.
Jaka jest rozpuszczalność CuSO4.5H2O w wodzie w temperaturze 70oC jeśli stężenie nasyconego
roztworu siarczanu miedzi w tej temperaturze wynosi 28,6%?
A 80,8 g soli na 100g wody B 28,6g soli na 100g wody
C 14,3g soli na 100g wody D 20g soli na 100g wody
59.
Rozpuszczalność gazowego amoniaku w wodzie w temp. 293K i pod ciśnieniem 1013hPa wynosi
702dm3 w 1dm3 wody. Stężenie procentowe nasyconego roztworu amoniaku w wodzie w podanych
warunkach ciśnienia i temperatury wynosi:
A 41,2% B 34,8% C 33,2% D 70,2%
60.
Do 100g wody wprowadzono 1,29g węgliku wapnia. Otrzymany w wyniku reakcji roztwór rozcieńczono
do objętości 1dm3. Stężenie molowe Ca(OH)2 w roztworze po rozcieńczeniu wynosiło:
A 0,01M B 0,02M C 0,05M D 0,2M
61.
Stężenie procentowe roztworu kwasu ortofosforowego, który otrzymano w wyniku reakcji 14,2g
pięciotlenku fosforu z 85,8g wody wynosi w przybliżeniu:
A 10% B 14% C 20% D 25%
62.
Należy otrzymać 10g 20% roztworu NaCl, mając do dyspozycji stały NaCl oraz 10% roztwór NaCl. Ile
gramów stałego NaCl oraz jego 10% roztworu należy zmieszać ze sobą aby otrzymać żądany roztwór?
A 5g stałego NaCl i 5g 10% roztworu B 2g stałego NaCl i 18g 10% roztworu
C 1,11g stałego NaCl i 8,89g 10% roztworu D 0,55g stałego NaCl i 9,45g 10% roztworu
63.
Ile gramów siarczanu(VI) potasowego znajduje się w 125cm3 0,5M roztworu tej soli?
A ok. 87g B ok. 67g C ok. 22g D ok. 11g
64.
Ile gramów wody należy dodać do 240g roztworu NaCl o stężeniu 10% aby otrzymać roztwór 6%?
A 60g B 144g C 160g D 400g
12
65.
Zmieszano trzy roztwory tej samej substancji: 100g 50% roztworu, 300g  30% i 600g  10%. Stężenie
otrzymanego roztworu wynosi:
A 20% B 30% C 45% D 21%
66.
W jakim stosunku objętościowym należy zmieszać wodę z roztworem NaNO3 o stężeniu 1,5M aby jego
stężenie zmalało trzykrotnie?
A 1:2 B 1:1 C 1:3 D 2:1
67.
Przeprowadzono całkowitą fermentację glukozy zawartej w 20dm3 roztworu i otrzymano 6,02.1024
cząsteczek CO2. Stężenie molowe glukozy w badanym roztworze wynosi:
A 0,2M B 0,25M C 0,5M D 2M
5.2. Zobojętnianie roztworów
68.
Jaka objętość 2-molowego roztworu H2SO4 jest potrzebna do zobojętnienia roztworu zawierającego 37g
Ca(OH)2 i 28g KOH?
A 0,375dm3 B 0,500dm3 C 0,750dm3 D 0,250dm3
69.
W reakcji zobojętnienia 20cm3 kwasu solnego użyto 16cm3 0,1M roztworu zasady sodowej. Określ
stężenie molowe kwasu.
A 0,10mol/dm3 B 0,01mol/dm3 C 0,05mol/dm3 D 0,08mol/dm3
70.
W jakim stosunku objętościowym należy zmieszać 2M roztwór HCl i 1,5 molowy roztwór Ca(OH)2 aby
otrzymać roztwór obojętny?
A 2:1 B 2:1,5 C 4:1,5 D 3:2
71.
Do reakcji zobojętnienia zużyto 125cm3 0,5M roztworu H2SO4. Ile gramów wodoru wzięło udział w
reakcji? (powinno być raczej ile gramów jonów wodorowych wzięło udział w reakcji! )
A 0,625g H+ B 0,500g H+ C 0,250g H+ D 0,125g H+
72.
Próbkę składającą się wyłącznie Li2CO3 i BaCO3 o masie 1g zobojętniono przy pomocy 15cm3
1 molowego kwasu solnego. Procentowa zawartość BaCO3 w próbce wynosiła:
A 71,3% B 50% C 25% D 79,2%
73.
Zmieszano 40% roztwór wodorotlenku potasu ze stechiometryczną ilością 8 molowego roztworu kwasu
azotowego(V) o gęstości 1,24g/cm3. Stężenie procentowe otrzymanego roztworu azotanu(V) potasu wynosi:
A 41,9% B 40,3% C 34,2% D 32,3%
13
74.
Do roztworu zawierającego 0,25mola NH3 dodano 0,125mola H2SO4. Uzyskany roztwór ma odczyn:
A kwaśny B obojętny
C zasadowy D na podstawie danych zawartych w zadaniu nie można określić odczynu.
75.
Do 20cm3 roztworu Ca(OH)2 o stężeniu 0,01M dodano 20cm3 roztworu HCl o takim samym stężeniu
oraz kilka kropel fenoloftaleiny. Roztwór po doświadczeniu:
A miał barwę malinowo-czerwoną B był bezbarwny
C miał barwę żółtą D miał barwę niebieską
6. Budowa atomu
76.
Który zestaw liczb kwantowych dotyczy elektronów atomu helu?
jeden elekton drugi elektron
n m l ms n m l ms
A 1 1 0 -1/2 1 0 1 +1/2
B 1 0 0 -1/2 1 0 0 +1/2
C 1 0 1 -1/2 1 1 0 +1/2
D 1 1 1 -1/2 1 1 1 +1/2
77.
Ile powłok elektronowych posiadają następujące jony:
Na+ Mn2+ As3+ S2- Fe3+
A 3 3 4 4 3
B 2 4 3 2 3
C 2 3 4 3 3
D 3 4 3 2 4
E 2 3 4 3 4
78.
1s2 2s2 2p6 3p6
3s2
Rozważ następujący zapis konfiguracji elektronowej
przedstawiony za pomocÄ… liczb kwantowych oraz
systemem klatkowym: 1s22s22p63s23p6
Wskaż, który atom lub jon nie może posiadać takiego zapisu konfiguracji elektronowej
A Ar B Cl- C Mg2+ D S2-
79.
Pewien pierwiastek jest mieszaniną dwóch izotopów, z których jeden o zawartości procentowej 54,8% -
zawiera 44 neutrony w jądrze, drugi zaś 46 neutronów. Masa atomowa tego pierwiastka jest równa
79,904u. Liczba atomowa tego pierwiastka wynosi:
A 35 B 45 C 80 D 122
14
80.
Naturalna miedz
składa się z izotopów 63Cu i 65Cu. Stosunek liczby atomów 63Cu do liczby atomów 65Cu
w mieszaninie jest równy 8:3. Średnia masa atomowa miedzi wynosi:
A 63,35 B 63,54 C 64,00 D 64,05
81.
W reakcji jednowartościowego pierwiastka A będącego mieszaniną trzech izotopów z jenowartościowym
pierwiastkiem B otrzymano 9 cząsteczek typu AB różniących się składem izotopowym. Pierwiastek B
wchodzący w tę reakcję był mieszaniną:
A 2 izotopów B 5 izotopów C 3 izotopów D 6 izotopów E 9 izotopów
82.
0 +
Energia reakcji Cl(g) Cl(g) + e- wynoszÄ…ca "E=+1254kJ jest dla atomu chloru:
A energiÄ… wiÄ…zania chemicznego B energiÄ… jonizacji
C elektroujemnością D powinowactwem elektronowym
83.
Które rysunki przedstawiają stan podstawowy, a które stan wzbudzony atomu siarki?
I
II
III
A I i II stan podstawowy, a III stan wzbudzony B I i III stan wzbudzony, a II stan podstawowy
C I i III stan podstawowy, a II stan wzbudzony D I stan podstawowy, a II i III stan wzbudzony
84.
Liczba atomowa bromu wynosi 35, a liczba masowa jednego z jego izotopów wynosi 79. Odpowiadający
mu jon bromkowy zawiera następującą liczbę elektronów:
A 34 B 36 C 78 D 80
85.
Jon glinowy Al3+ zbudowany jest z 14 neutronów oraz:
A 16 protonów i 13 elektronów B 10 protonów i 13 elektronów
C 10 protonów i 10 elektronów D 13 protonów i 10 elektronów
86.
Niżej podano kilka cech, które można przypisać cząsteczce elementarnej:
a) występuje w jądrze
b) występuje w warstwie elektronowej
c) posiada dodatni Å‚adunek elektryczny
d) posiada ujemny Å‚adunek elektryczny
e) nie posiada Å‚adunku elektrycznego
f) posiada masÄ™ atomowÄ… 1
g) przyjmuje się, że posiada znikomą masę
protonowi przypisuje siÄ™ cechy:
A a, c, f B a, d, g C a, e, f D b, d, g
15
87.
Najwyższa liczba elektronów o tej samej głównej liczbie kwantowej wynosi:
A 2n B n C 2n2 D n/2
88.
Wodór, deuter i tryt różnią się między sobą liczbą:
A protonów B atomową C elektronów D neutronów
89.
17 17 17
Przedstawione jądra atomowe N, O, F są izobarami ponieważ:
7 8 9
A znajdują się w tym samym okresie B posiadają równą liczbę protonów w jądrze
C posiadają równą liczbę neutronów w jądrze D posiadają równą liczbę nukleonów
90.
Gazowy chlor stanowi mieszaninę dwóch trwałych izotopów: 75,53% 35Cl i 24,47% 37Cl. Jego gęstość w
warunkach normalnych wynosi:
A 3,17g/dm3 B 22,4g/dm3 C 7,1g/dm3 D 3,55g/dm3
91.
Długość fali odpowiadającej granicy serii widmowej w atomie wodoru obliczamy ze wzoru:
1 1 1 1 cR
A = cR( - ) B =
 
n2 k2 n2
1 R 1 1 1
C = D = cR( + )
 
n2 n2 k2
92.
Długość fali odpowiadającej przejściu elektronu z poziomu n na poziom 3 obliczymy ze wzoru:
1 1 1 1 1 1
A = R( - ) B = R( - )
 
n2 32 32 n2
1 1
C = R(32 - n2 ) D = R(n2 - 32 )
 
93.
Energia elektronu na pierwszej orbicie dozwolonej w atomie wodoru ma wartość E=-13,6eV.
Przeskakując z tej orbity na trzecią orbitę elektron pochłania kwant energii o wartości:
A 1,5eV B 4,5eV C 9,1eV D 12,1eV
94.
Energia elektronu wodoru w stanie podstawowym wynosi E=-13,6eV. Kwant emitowany przy przejściu z
orbity drugiej na pierwszÄ… ma zatem energiÄ™:
A 3,4eV B 6,8eV C 10,2eV D 12,1eV
16
95.
Zależność energii całkowitej elektronu w atomie wodoru od głównej liczby kwantowej najlepiej
przedstawia rysunek:
E E
E
E
.
n
n
0
0
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
n
n 0
0
.
A B C D
96.
Ile linii będzie zawierało widmo emisyjne, jeżeli atomy badanego pierwiastka w warunkach rejestracji
widma znajdowały się w 5 różnych stanach energetycznych?
A 5 B 10 C 15 D 25
97.
W ilu różnych stanach energetycznych znajdowały się elektrony atomu danego pierwiastka, jeśli
podczas rejestracji widma emisyjnego stwierdzono obecność 6 linii?
A 3 B 4 C 6 D 12
7. Związek budowy atomu z układem
98.
Reaktywność fluorowców, jak wykazano doświadczalnie maleje w kierunku Cl>Br>I. Jest to
spowodowane zmianami:
f& promienia atomowego
f& powinowactwa elektronowego
f& elektroujemności
Wielkości te zmieniają się kolejno:
promień atomowy powinowactwo elektronowe elektroujemność
A rośnie maleje maleje
B maleje jest stałe rośnie
C rośnie rośnie maleje
D maleje jest stałe rośnie
99.
Charakter metaliczny pierwiastków w tej samej grupie rośnie ze wzrostem liczby atomowej ponieważ:
A rośnie wtedy liczba elektronów walencyjnych
B rosną promienie atomowe pierwiastków i łatwiej je zjonizować
C wzrasta ładunek jądra i elektrony silniej z nim oddziaływują
D większa liczba atomowa oznacza większą liczbę elektronów i większą elektroujemność
17
100.
Na podstawie budowy atomu podanych metali określ, który z nich ma najmniejszą elektroujemność:
X: 1s22s22p63s1
Y: 1s22s22p63s23p64s1
Z 1s22s1
A atom Z, gdyż elektron walencyjny leży najbliżej jądra
B atom Y, gdyż elektron walencyjny leży najdalej od jądra
C wszystkie atomy mają jednakową elektroujemność, gdyż posiadają jeden elektron w powłoce
walencyjnej
D atom X, gdyż leży w I grupie układu okresowego
101.
I II III IV V VI VII VIII
Rysunek obok przdstawia uproszczony schemat
a
układu okresowego. Która linia wskazuje
1
b
2
wzorost elektroujemności pierwiastków?
3
A linie a i d
4
B tylko linia a 5
6
C tylko linia c
7
D linia b i c
d
c
102.
Wielkość promienia kationów pierwiastków należących do tej samej grupy głównej wraz ze wzrostem
masy atomowej:
A maleje B wzrasta
C nie zmienia się D równa jest promieniowi odpowiadających atomów
103.
Pewien pierwiastek X reaguje z fluorem, dając związki o wzorach: XF2, XF4, X2F10, XF6. Do której grupy
układu okresowego należy pierwiastek X?
A II B IV C V D VI
104.
Pierwiastki znajdujące się w jednej głównej grupie układu okresowego mają:
A taką samą liczbę elektronów walencyjnych
B w analogicznych związkach tę samą wartościowość
C zbliżone właściwości chemiczne
D wszystkie wymienione wyżej zdania są prawdziwe
105.
Pierwiastki chemiczne C, N, O, F:
A należą do jednego okresu i charakteryzują się jednakową elektroujemnością
B są uszeregowane według malejącej elektroujemności
C są uszeregowane według wzrastającej elektroujemności
D niemetaliczny charakter tych pierwiastków od C do F rośnie, zaś kwasowe właściwości maleją
18
106.
Spośród pierwiastków II okresu należących do bloku energetycznego p, w stanie wzbudzonym mogą
występować:
A tylko bor i węgiel B beryl, bor i węgiel
C azot, tlen, fluor D wszystkie za wyjÄ…tkiem neonu
107.
Zapis rozmieszczenia elektronów powłoki walencyjnej ns2np2 odpowiada pierwiastkom grupy:
A węglowców B tlenowców C berylowców D azotowców
108.
Który z poniższych szeregów pierwiastków jest ułożony według wzrastających promieni atomowych:
A Li, Be, B, C B I, Br, Cl, F C Si, P, S, Cl D P, As, Sb, Bi
8. Przemiany jÄ…drowe
109.
Szybkość rozpadu promieniotwórczego jest często wyrażana okresem połowicznego zaniku, to znaczy
14
czasem w którym połowa izotopu ulegnie rozpadowi. Czas połowicznego zaniku dla izotopu węgla C
6
oszacowano na 5720 lat. Jeśli założymy, że w dniu dzisiejszym w badanej próbce stwierdzono 60mg
14
izotopu węgla C to jaka masa tego izotopu pozostanie po 22880 latach?
6
A 3,75mg B 7,5mg C 15mg D 30mg
110.
Okres poÅ‚owicznego rozpadu pewnego pierwiastka promieniotwórczego Ä=15dni. 12,5% jÄ…der tego
pierwiastka pozostanie po czasie:
A 45dni B 60dni C 90dni D 120dni
111.
218
Czas połowicznego zaniku izotopu Po wynosi 3,03min. Stąd można obliczyć, że średni czas życia
jednego nuklidu wynosi: (ln2=0,693)
A 6,1min B 4,4min C 0,227min D 0,44min
112.
W ciągu 4 godzin 75% początkowej liczby jąder izotopu promieniotwórczego uległo rozpadowi. Czas
połowicznego zaniku tego izotopu wynosi:
A 12 godz. B 6 godz. C 4 godz. D 2 godz.
113.
Liczba rozpadów promieniotwórczych pierwiastka X, zachodzących w danej próbce w jednostce czasu,
w miarę upływu czasu:
A maleje gdyż maleje liczba jąder danego pierwiastka
B maleje na skutek zmniejszenia się aktywności tej próbki
C nie ulega zmianie, gdyż stała rozpadu nie zależy od czasu
D nie ulega zmianie, bo w każdym okresie półtrwania rozpadowi ulega połowa jąder atomowych
19
114.
Pacjentowi podano dożylnie 1cm3 roztworu izotopu promieniotwórczego, nie adsorbowalnego w
organizmie, o aktywności A1. Aktywność 1cm3 krwi pobranej od pacjenta po 30min wynosiła A2. Jeżeli okres
poÅ‚owicznego rozpadu tego izotopu promieniotwórczego wynosiÅ‚ Ä=30min, to objÄ™tość krwi pacjenta
wyrażona w cm3 była równa:
A 0,25A1/A2 B 0,5A1/A2 C A1/A2 D 2A1/A2
115.
Jądro pierwiastka o liczbie masowej A i liczbie atomowej Z uległo dwukrotnie przemianie ą i dwukrotnie
przemianie ²-. Pierwiastek który powstaÅ‚ w wyniku tych przemian:
A ma liczbÄ™ masowÄ… A1=A-10 i liczbÄ™ atomowÄ… Z1=Z
B ma liczbÄ™ masowÄ… A1=A-8 i liczbÄ™ atomowÄ… Z1=Z
C ma liczbÄ™ masowÄ… A1=A-8 i liczbÄ™ atomowÄ… Z1=Z-2
D ma liczbÄ™ masowÄ… A1=A-4 i liczbÄ™ atomowÄ… Z1=Z+2
116.
226 218
W wyniku przemian jądrowych jądro Ra przekształciło się w jądro At . Są przy tym emitowane:
88 85
A czÄ…stka ²- i czÄ…stka Ä… B 2 czÄ…stki ²- i czÄ…stka Ä…
C czÄ…stka ²- i 2 czÄ…stki Ä… D 2 czÄ…stki ²- i 2 czÄ…stki Ä…
117.
Największy zasięg w powietrzu z podanych poniżej rodzajów promieniowania ma promieniowanie:
A Ä… B ²- C ²+ D Å‚
118.
Rozczepienie uranu 235U zachodzi zgodnie z równaniem:
235 1 92 A 1
U +0 n 36 Kr + E +30 n
92 Z
A
Nuklidem E jest:
Z
141 138 86 84
A Ba B Ba C Kr D Kr
56 56 36 36
119.
Wskaż izobary i izotopy: Izobary Izotopy
224 228 216 216
A
Ra i Th Po i At
88 90 84 85
228 220 220 216
B
Ra i Rn Rn i At
88 86 86 85
228 216 223 228
C
Th i Po Ra i Th
90 84 88 90
216 216 228 224
D
Po i At Ra i Ra
84 85 88 88
20
120.
Na wykresie przedstawiono zależność liczby jąder pierwiastka
promieniotwórczego w z
ródle promieniowania od czasu. Z wykresu
wynika, że okres połowicznego rozpadu i stała rozpadu
promieniotwórczego tego pierwiastka wynoszą:
A Ä=1ks, k=7,0.10-4s-1
B Ä=1ks, k=3,5.10-4s-1
C Ä=2ks, k=7,0.10-4s-1
D Ä=2ks, k=3,5.10-4s-1
121.
Stała rozpadu promieniotwórczego pewnego izotopu wynosi 1,73.10-4lat-1. Oznacza to, że po upływie
12000lat pozostała następująca część początkowej ilości tego izotopu (ln2=0,693):
A 1/20 B 1/8 C ź D 1/2
122.
Przemianie jÄ…drowej zwanej  wychwytem K polegajÄ…cej na wychwyceniu przez jÄ…dro elektronu z
poziomu elektronowego K towarzyszy:
A obniżenie liczby atomowej o 1, przy równoczesnym wzroście liczby masowej pierwiastka o 1 w wyniku
1 1
zachodzÄ…cej reakcji: p + e- 0 n
1
B obniżenie liczby atomowej o 1 bez zmiany liczby masowej pierwiastka
C podwyższenie o 1 liczby masowej bez zmiany liczby atomowej pierwiastka
D utworzenie jonu jednododatniego przy jednoczesnym wzroście liczby masowej pierwiastka o1
9. Przewidywanie budowy przestrzennej
9.1. Hybrydyzacja
Przed rozwiązywaniem testów poczytaj o hybrydyzacji na stronie:
http://www.chemorganiczna.com/nieorganiczna/hybrydyzacja/hybrydyzacja.shtml
123.
Hybrydyzacja orbitali atomowych to:
A egzotermiczny proces uwspólniania pary elektronowej
B mieszanie funkcji falowych atomów tworzących wiązanie
C zabieg czysto matematyczny prowadzący do obliczenia rozkładu przestrzennego elektronów w
czÄ…steczkach
D delokalizacja elektronów na całą cząsteczkę, jak np. w cząsteczce benzenu
E zmiana kształtu orbitali atomowych pod wpływem różnic w elektroujemności atomów tworzących wiązanie
21
124.
Kąty między wiązaniami w cząsteczce CO2 wynoszą 180o, a w cząsteczce H2O ok. 105o, ponieważ:
A różnica elektroujemności między atomami tlenu i węgla jest mniejsza niż między atomami tlenu i wodoru
B w cząsteczce CO2 występują wiązania podwójne, a w cząsteczce H2O pojedyncze
C atomy tlenu są dwuwartościowe, a węgla czterowartościowe
D orbitale atomu węgla w CO2 są w stanie hybrydyzacji sp, a orbitale atomu tlenu w H2O w stanie
hybrydyzacji sp3
E prawdziwe jest A i B
125.
Wybierz grupę trzech związków, w cząsteczkach których chociaż jeden atom ma zhybrydyzowane
orbitale sp3
A HCHO, CH3COCH3, HCOOH B CO, BeCl2, CH3OH
C C2H4, C6H6, H2O D H2O, CH4, NH3 E CH3CONH2, BF3, C2H2
126.
Jakie figury geometryczne opisują cząsteczkę następującego związku organicznego:
CH2=CH-CH2-CH=CH2
A czÄ…steczka ma budowÄ™ liniowÄ…
B ze względu na wiązania wielokrotne cząsteczka nie jest liniowa, ale całkiem płaska
C poza jednym tetraedrem reszta atomów węgla umieszczona jest nieliniowo i niekoniecznie w jednej
płaszczyz
nie
D poza jednym tetraedrem reszta atomów węgla umieszczona jest wzdłuż jednej prostej
E ze wzoru strukturalnego tego węglowodoru nie można określić ułożenia atomów węgla i wodoru w
czÄ…steczce tego zwiÄ…zku.
127.
Cząsteczki: tiofenu, aldehydu benzoesowego i chloroetenu wykazują wspólne właściwości:
A atomy węgla w nich są w stanie hybrydyzacji sp
B wykazują właściwości zasadowe
C sÄ… zwiÄ…zkami aromatycznymi
D atomy węgla w nich są w stanie hybrydyzacji sp2 i w związku z tym są płaskie
E atomy węgla w nich są w stanie hybrydyzacji sp3
128.
III IV
I
II
Rysunki od I do IV przedstawiajÄ…
kształty orbitali:
I II III IV
zhybrydyzowane orbitale sp orbital p orbital s zhybrydyzowane orbitale sp2
A
orbital p orbital d orbital f zhybrydyzowane orbitale sp2
B
zhybrydyzowane orbitale sp3 orbital p orbital p zhybrydyzowane orbitale sp
C
zhybrydyzowane orbitale sp2 zhybrydyzowane zhybrydyzowane orbitale orbital p
D
orbitale sp sp2
22
129.
W cząsteczce związku organicznego o nazwie trans-2-buten (trans-but-2-en), w jednej płaszczyz
nie leżą:
A 2 atomy węgla B 3 atomy węgla C 4 atomy węgla D wszystkie atomy
130.
Hybrydyzacja digonalna atomu węgla występuje jako jedyna we wszystkich cząsteczkach wymienionych
w punkcie:
A C2H2, CO2, C4H2, HCN B CO, C3H4, C6H6, C60
C (COOH)2, C2H4, CH3COOH, C3H8 D C2H4, C2H5CN, C3H4, HCN
131.
W cząsteczce acetylenu HCa"CH obydwa atomy węgla wykazują hybrydyzację sp. Wynika z tego, że
wiązania w tej cząsteczce utworzone zostały przez następujące orbitale każdego atomu węgla:
A 1 orbital atomowy s i jeden orbital atomowy p
B 2 orbitale atomowe s i dwa orbitale atomowe p
C 1 orbital zhybrydyzowany sp i 2 orbitale atomowe p
D 2 orbitale zhybrydyzowane sp i 2 orbitale atomowe p
132.
Wybierz zestaw w którym cząsteczki różnią się momentem dipolowym
A BCl3, SO2 B SO3, CO2 C BeH2, CH4 D CCl4, NO3-
133.
Moment dipolowy cząsteczki azotu równa się zero ponieważ atomy azotu:
A są mało aktywne chemicznie
B charakteryzują się jednakową elektroujemnością
C ulegajÄ… hybrydyzacji typu sp
D tworzą ze sobą jedno wiązanie à i dwa mało trwałe wiązania typu Ą
134.
Wartość momentu dipolowego cząsteczki wynika z niesymetrycznego rozłożenia ładunku elektrycznego
związanego z polaryzacją wiązań i ich geometrią. Spośród poniżej wymienionych:
1. CH4 2 CH3Cl 3. CH2Cl2 4 CHCl3 5 CCl4
momentem dipolowym równym zeru charakteryzują się cząsteczki substancji:
A wszystkich B tylko 1, 3 i 5 C tylko 1 i 5 D żadnej
23
9.2. Metoda VSEPR
135.
Metoda VSWPR pozwala na określenie budowy przestrzennej każdej drobiny złożonej z pierwiastków
należących do grup głównych układu okresowego, jeśli tę drobinę można zapisać w postaci wzoru
ogólnego: EAnHm
gdzie:
E- atom centralny; A  ligand z wyjÄ…tkiem atomu wodoru jako ligandu
n  łączna liczba ligandów A; m  liczba atomów wodoru
O geometrii zwiÄ…zku decyduje liczba przestrzenna (Lp).
Wartości liczby przestrzennej dla następujących drobin: HCN, SO42-, NH4+, SO2 wynoszą odpowiednio:
HCN SO42- NH4+. SO2
A 2 4 4 3
B 0 -2 1 0
C 2 4 4 2
D 4 2 3 2
E 4 2 2 4
136.
Jedną z metod pozwalających na określenie budowy przestrzennej drobiny złożonej z pierwiastków
należących do grup głównych układu okresowego jest metoda VSEPR (Valence Shell Electron Pair
Repulsion). Według wyliczeń w oparciu o założenia metody VSEPR jon SO42- wykazuje symetrię:
A tetragonalną B liniową C trójkątną płaską D piramidy trygonalnej
137.
Cząsteczka C2H2 jest apolarna ponieważ:
A składa się z czterech atomów
B zawiera wiązanie potrójne między atomami węgla, a pojedyncze między atomami węgla i wodoru
C w jej skład wchodzą atomy dwóch rożnych pierwiastków należących do różnych grup układu
okresowego
D wszystkie atomy w cząsteczce leżą w jednej linii, a długości wiązań węgiel-wodór są równe
138.
W oparciu o podstawowe założenia metody VSEPR przyporządkuj liczbę elektronów walencyjnych
podanym niżej drobinom:
SO2 SO42- CO32- PO43- NH4+
A 12 32 24 24 4
B 18 32 24 32 8
C 18 24 18 18 8
D 6 4 6 18 4
139.
Korzystając z metody VSEPR określ kształt przestrzenny cząsteczki CCl2H2. Jest to cząsteczka o
budowie:
A liniowej B trygonalnej C tetragonalnej (tetraedrycznej) D bipiramidy trygonalnej
140.
Korzystając z metody VSEPR określ kształt cząsteczki PCl5. Jest to cząsteczka o budowie:
A liniowej B trygonalnej C tetragonalnej (tetraedrycznej) D bipiramidy trygonalnej
24
10. WiÄ…zania chemiczne
141.
Który z podanych związków: etan, propan, eten, kwas octowy, alkohol metylowy i alkohol etylowy ma
najniższą a który najwyższą temperaturę wrzenia?
Temperatura wrzenia
min max
A CH3OH C3H8
B CH3COOH C2H5OH
C C2H6 CH3COOH
D CH3OH C2H4
E C2H4 CH3COOH
142.
Wiązanie wodorowe może się tworzyć między cząsteczkami:
A metanu B kwasów karboksylowych C wodorku litu D wodoru
143.
Bardzo dobrą rozpuszczalność niskocząsteczkowych alkoholi i kwasów karboksylowych w wodzie
najlepiej wyjaśnia stwierdzenie:
A wszystkie zwiÄ…zki organiczne sÄ… dobrze rozpuszczalne w wodzie
B między cząsteczkami wymienionych alkoholi, kwasów karboksylowych i wody tworzą się wiązania
wodorowe
C małe rozmiary cząsteczek umożliwiają mieszanie się z cząsteczkami dowolnych rozpuszczalników
D długość łańcucha węglowego nie ma żadnego wpływu na rozpuszczalność w wodzie
144.
Które z podanych wiązań jest najsłabsze:
A wodorowe B kowalencyjne C jonowe D koordynacyjne
145.
Liczba wiązań typu à i typu Ą w cząsteczce etinu wynosi:
A 2Ã i 1Ä„ B 3Ã i 2Ä„ C 3Ã i 1Ä„ D 2Ã i 3Ä„
146.
Wskaż poprawny opis wiązań w cząsteczkach. W cząsteczce:
A Cl2 występuje tylko jedno wiązanie Ą
B N2 występują dwa wiązania à i jedno Ą
C O2 obydwa wiÄ…zania sÄ… wiÄ…zaniami Ã
D F2 wystÄ™puje jedno wiÄ…zanie Ã
147.
Chlor może tworzyć wiązania:
A tylko jonowe B tylko kowalencyjne C tylko koordynacyjne
D tylko kowalencyjne spolaryzowane E wszystkie wymienione
25
148.
Poniższe wzory elektronowe przedstawiają:
..
: :
H O
..
..
..
.. ..
H
:
H :O
.. :
: :
.. C C
.. C :
..
.. .. .. ..
* *
:
H : : :
I O H O H : :
O
II . S *
* *
.. H . O * . III
.. .. O
. H :
: :
C : C
C
..
..
..
.. ..
H *
H
:O*:
..
: C : C
C : :
..
..
.. ..
H :.. : H
O
asocjacjÄ™ czÄ…steczek wody budowÄ™ czÄ…steczki H2SO4 budowÄ™ diamentu
Jakiego typu wiązania występują w podanych substancjach:
I II III
A jonowe kowalencyjne, jonowe koordynacyjne
wodorowe, koordynacyjne, kowalencyjne
B kowalencyjne
kowalencyjne spolaryzowane
metaliczne wodorowe, koordynacyjne kowalencyjne
C
spolaryzowane
D metaliczne jonowe, koordynacyjne metaliczne
149.
Rysunki przedstawiajÄ… powstawanie orbitali molekularnych:
I
+
II
+
A typu à I, II, III i typu Ą  IV
B typu à I, III, IV i typu Ą  II
C typu à II, III, IV i typu Ą  I
III
D typu à I, II, IV i typu Ą  III
+
IV
+
150.
W której z podanych cząsteczek wszystkie elektrony powłoki walencyjnej każdego atomu biorą udział w
tworzeniu wiązań?
A BH3 B NH3 C N2 D CO2
151.
Który z modeli nakÅ‚adania siÄ™ dwu orbitali atomowych nie ilustruje powstawania wiÄ…zania Ã?
D
A B
C
152.
Którego spośród podanych wiązań chemicznych nie zawiera saletra sodowa?
A koordynacyjne B metaliczne C jonowe D kowalencyjne spolaryzowane
26
153.
Mówiąc o jonie wodorowym w wodzie mamy w rzeczywistości na myśl uwodniony proton czyli jon
hydroniowy (H3O+). W jonie tym czÄ…steczka wody zwiÄ…zana jest z protonem za pomocÄ…:
A wiązania jonowego między ujemnym biegunem dipola wody i protonem
B wiÄ…zania koordynacyjnego utworzonego przez wolnÄ… parÄ™ elektronowÄ… atomu tlenu czÄ…steczki wody
C wiÄ…zania wodorowego
D wiÄ…zania koordynacyjnego utworzonego przez elektron atomu tlenu i elektron jonu wodorowego
154.
Kreskowe wzory elektronowe dwóch związków można przedstawić następująco:
F
H
: Y F
X H
zwiÄ…zki te:
F
H
A nie mogą połączyć się ze sobą B łączą się w cząsteczki wiązaniem jonowym
C Å‚Ä…czÄ… siÄ™ w czÄ…steczki wiÄ…zaniem wodorowym D Å‚Ä…czÄ… siÄ™ w czÄ…steczki wiÄ…zaniem koordynacyjnym
155.
Dlaczego zasady i alkohole, pomimo analogicznych wzorów ogólnych Me-OH i R-OH, różnią się
właściwościami chemicznymi?
A ponieważ alkohole są cieczami, a związki o wzorze Me-OH ciałami stałymi
B ponieważ w rodniku R występuje wiele atomów, a Me oznacza zawsze jeden atom metalu
C ponieważ wiązanie Me-O ma charakter jonowy, a wiązanie C-O ma charakter kowalencyjny
D ponieważ jedne należą do związków nieorganicznych, a drugie do organicznych
11. Struktura ciał stałych
156.
Uwzględniając rodzaj wzajemnego oddziaływania drobin, kryształy możemy podzielić na:
I molekularne
II kowalencyjne
III jonowe
IV metaliczne
CH4 tworzy kryształy typu:
A I B II C III D IV
157.
Z podanych właściwości wybierz te, które są charakterystyczne dla związków o budowie jonowej
1. tworzą twarde kryształy oraz mają wysokie temperatury topnienia i wrzenia
2. w stanie stopionym lub w roztworze przewodzÄ… prÄ…d elektryczny
3. rozpuszczajÄ… siÄ™ w rozpuszczalnikach niepolarnych, a wyjÄ…tkowo w polarnych
4. reagują zwykle wolno, gdyż warunkiem zajścia reakcji jest konieczność rozerwania wiązania
A tylko 1 B 1 i 2 C 1, 2 i 3 D 1, 2, 3 i 4
27
158.
Pewien związek chemiczny, występujący w zwykłych warunkach w postaci krystalicznej, ma budowę
jonową. Która właściwość kryształów tego związku została podana błędnie?
A temperatura topnienia tych kryształów jest stosunkowo wysoka
B twardość tych kryształów jest stosunkowo wysoka
C kryształy te przewodzą prąd elektryczny
D kryształy te dobrze rozpuszczają się w rozpuszczalnikach polarnych
159.
Z podanych poniżej właściwości wybierz tą, która nie jest charakterystyczna dla związków o wiązaniu
kowalencyjnym:
A dobra rozpuszczalność w rozpuszczalniku niepolarnym
B niska temperatura przejść fazowych
C dobre przewodnictwo elektryczne roztworów wodnych tych związków
D mniejsza szybkość reakcji w porównaniu ze związkami jonowymi, gdyż warunkiem zajścia reakcji jest
konieczność uprzedniego rozerwania wiązań atomowych
160.
I Izomorfizm to występowanie różnych substancji w tych samych strukturach krystalograficznych
II Polimorfizm to występowanie tego samego związku w różnych strukturach krystalograficznych
III Alotropia to występowanie tego samego pierwiastka w różnych strukturach krystalograficznych lub
czÄ…steczkowych
IV Odmiany alotropowe mają identyczne właściwości chemiczne i fizyczne
Spośród wymienionych zdań prawdziwymi są:
A wszystkie B I, II i III C I i II D I i III E tylko III
161.
Rysunek przedstawia model fragmentu kryształu chlorku sodu z zaznaczonym położeniem jednego z
jonów chlorkowych (-). Która z liter A, B, C czy D na załączonym modelu wskazuje na położenie jednego z
jonów sodu?
D
-
B C
A
162.
Sieć krystalograficzna kryształu Cu składa się z komórek elementarnych w krysztale sześcianu
periodycznie powtarzanych w przestrzeni. Atomy Cu znajdują się dokładnie w środku każdej ściany i w
narożach komórki elementarnej. Ile atomów Cu przypada w tej sieci na jedną komórkę elementarną:
A 1 B 4 C 14 D żadna z podanych liczb nie jest poprawna
163.
Ozon jest:
A homologiem tlenu B odmianÄ… alotropowÄ… tlenu
C odmianÄ… izomorficznÄ… tlenu D izomerem telnu
28
164.
Zjawisko izomorfizmu możemy obserwować w przypadku:
A ałunów np. K2SO4.Cr2(SO4)3.24H2O i K2SO4.Al2(SO4)3.24H2O
B hydratów np. CuSO4.5H2O i BaCl2.2H2O
C wodorosoli np. KH2PO4 i K2HPO4
D hydroksosoli np. Cu(OH)2.CuCO3 i Al(OH)2Cl
12. Efekty energetyczne
165.
Jedną z reakcji otrzymywania etanolu może być reakcja
zapisana w następujący sposób:
CH3CH2Br + OH- CH3CH2OH + Br-
1
Schemat przebiegu reakcji przez kompleks aktywny
3
przedstawia poniższy wykres.
Z tego wykresu możemy stwierdzić, że reakcja jest:
Substraty
2
Produkty
Droga reakcji
A egzoenergetyczna i świadczy o tym wartość energii oznaczona nr 3
B egzoenergetyczna i świadczy o tym wartość energii oznaczona nr 2
C endoenergetyczna i świadczy o tym wartość energii oznaczona nr 1
D endoenergetyczna i świadczy o tym wartość energii oznaczona nr 1 i 2
166.
Przykładem procesu endotermicznego jest:
A spalanie magnezu w tlenie B spalanie węgla w tlenie
C otrzymywanie wapna gaszonego D rozkład CaCO3 na tlenek wapnia i dwutlenek węgla
167.
Na wykresach wartości energii dla dwóch różnych reakcji oznaczono numerami:
Który numer wskazuje wartość energii aktywacji dla reakcji endotermicznej?
A 1 B 1  C 2 i 2  D 3 
29
Energia
168.
Wiedząc, że entalpia tworzenia fosforiaku PH3 wynosi odpowiednio: z fosforu białego  17,17kJ/mol a z
fosforu czerwonego +1,26kJ/mol, oblicz entalpię przemiany alotropowej fosforu białego w czerwony w
warunkach standardowych [kJ/mol]. Wynosi ona:
A  15,91 B  18,43 C +18,43 D +15,91
169.
I
C(s) + O2(g)
CO2
II
Entalpia reakcji w kierunku oznaczonym cyfrÄ… I wynosi  393,5kJ. Entalpia
reakcji przebiegającej w kierunku oznaczonym cyfrą II jest równa:
A  393,5kJ B 393,5kJ C 196,75kJ D zero, gdyż produktami reakcji II są substancje proste
170.
Zgodnie z prawem Hessa ilość energii wymienionej w formie ciepła między układem a otoczeniem pod
stałym ciśnieniem lub w stałej objętości (T=const.) zależy od:
A drogi przemiany układu B stanu początkowego układu
C stanu początkowego i końcowego układu D stanu końcowego układu
171.
Obliczona przy wykorzystaniu podanych obok wartości energii wiązań entalpia reakcji:
N2(g) + 3H2(g) 2NH3(g) wynosi:
wiÄ…zanie energia wiÄ…zania w kJ/mol
H-H 436 A +1772kJ
946 B  86kJ
Na"N
390 C +4594kJ
N-H
D  1772kJ
172.
Przeczytaj poniższe stwierdzenia:
I W procesie skraplania 1mola pary wodnej z układu do otoczenia przekazywana jest na sposób ciepła
energia równa 44kJ
II Standardowa entalpia tworzenia H2O(g) jest równa  242kJ/mol
Na podstawie powyższych stwierdzeń sądzisz, że standardowa entalpia tworzenia H2O(c) wynosi:
A  154kJ/mol B  198kJ/mol C  286kJ/mol D  330kJ/mol
173.
Dane są następujące wartości standardowych entalpii tworzenia (kJ/mol):
kwas octowy (ciecz) dwutlenek węgla (gaz) woda (ciecz)
-487,1 -393,5 -285,8
Entalpia spalania kwasu octowego ma wartość:
A  1166,4kJ/mol B +871,5kJ/mol C  871,5kJ/mol D +192,2kJ/mol E  192,2kJ/mol
174.
N2(g) + O2(g) 2NO(g)  181kJ
Na podstawie podanego równania termochemicznego entalpia reakcji i zmiana energii wewnętrznej
układu w warunkach standardowych wynosi odpowiednio:
A +181kJ +183kJ B +181kJ +181kJ
B +181kJ +178,5kJ D  181kJ -183,5kJ
30
175.
Dla której reakcji przeprowadzonej w warunkach normalnych wartości "U i "H są takie same?
A 3C2H2 C6H6 B Ba2+aq + SO42-aq BaSO4(s)
C H2O(s) H2O(c) D N2O4(g) 2NO2(g)
176.
Najwyższą temperaturę wrzenia będzie posiadał roztwór:
A glukozy o stężeniu 0,2M B chlorku sodu o stężeniu 0,15M
C siarczanu(VI) potasu o stężeniu 0,1M D fluorku glinu o stężeniu 0,1M
177.
18-procentowy roztwór chlorku sodu krzepnie w temperaturze  14oC, a 18-procentoewy roztwór
sacharozy w temperaturze  1,3oC. Różnice temperatur krzepnięcia obu roztworów wynikają z tego, że:
A chlorek sodu jest solą a sacharoza węglowodanem
B rozpuszczalność chlorku sodu w wodzie jest większa niż sacharozy
C sacharoza ulega hydrolizie, a chlorek sodu nie ulega hydrolizie
D liczba moli jonów w 18% roztworze NaCl jest większa niż liczba moli cząsteczek sacharozy w
roztworze o takim samym stężeniu procentowym
178.
W zimie układy chłodzenia silników samochodowych są wypełnione mieszaniną wody i glikolu
etylenowego, ponieważ mieszanina ta ma niższą temperaturę krzepnięcia niż czysta woda. W jakim
stosunku wagowym należy zmieszać wodę z glikolem, aby otrzymana mieszanina miała temperaturę
krzepnięcia  40oC?
A 3:4 B 4:3 C 1:1 D 1:2
179.
Temperatura wrzenia roztworu otrzymanego przez rozpuszczenie 12g MgSO4 w 500g wody wynosi
(P=1013hPa):
A 100,21oC B 106oC C 112oC D 100,52oC
180.
Roztwór otrzymany w wyniku rozpuszczenia w 500g wody 100g pewnego związku organicznego (nie
ulegajÄ…cego dysocjacji) krzepnie w temperaturze 268,96K. Masa molowa tego zwiÄ…zku wynosi:
A 92 B 55,8 C 180 D 60
Do rozwiązania zadań testowych o numerach 176-180 przydatna jest poniższa informacja:
Podwyższenie temperatury wrzenia ("TW) podobnie jak obniżenie temperatury topnienia ("TK) roztworów w
stosunku do czystego rozpuszczalnika jest wprost proporcjonalne do stężenia (m) wyrażonego w molach substancji na
kg rozpuszczalnika (molalności): "TW=Cm.KE oraz "TK=Cm.KK
gdzie wartość stałych krioskopowej KK i ebulioskopowej KE dla roztworów wodnych wynoszą odpowiednio: -1,86oC
i 0,52oC dla substancji nie ulegających procesowi dysocjacji. W obliczeniach należy uwzględnić fakt, że zarówno "TW
jak i "TK są wielkościami koligatywnymi.
n
i
"n
1=1
W przypadku substancji ulegających dysocjacji stężenie molalne Cm = gdzie:
m
ni - liczba moli poszczególnych jonów
m  masa rozpuszczalnika
31
13. Kinetyka i statyka reakcji
181.
Szybkość reakcji chemicznej nie zależy od:
A energii aktywacji B stałej równowagi chemicznej
B temperatury D katalizatora
182.
Na załączonym wykresie mamy przedstawioną zależność stężenia reagentów od czasu trwania reakcji.
Wykres ten opisze najlepiej następujące równanie reakcji:
A H2(g) + I2(g) 2HI(g)
B 2HI(g) H2(g) + I2(g)
[HI]
C H2(g) + I2(g) Ô! 2HI(g)
D H2I2 Ô! 2HI(aq)
[H2] + [I2]
czas reakcji
183.
Jeśli wzrost ciśnienia przesuwa równowagę reakcji w prawo, to można stwierdzić, że:
A objętość reagentów podczas reakcji maleje
B objętość reagentów podczas reakcji rośnie
C rośnie energia aktywacji
D objętość reagentów podczas reakcji nie zmienia się
184.
Poniższy wykres przedstawia zależność stałych równowagi K
K
od temperatury. Zmiany stałych dla reakcji I i II przedstawiają
I
odpowiednio:
II
T
Reakcje te charakteryzują się zmianami energii opisywanymi poniżej symbloami
reakcja I reakcja II
A
"H<0 "H>0
B
"H>0 "H>0
C
"H<0 "H<0
D
"H>0 "H<0
185.
W myśl ogólnych zasad reakcji przebiegających w fazie gazowej synteza amoniaku:
N2 + 3H2 Ô! 2NH3 + Q
Przebiega z największą wydajnością jeżeli:
A stosunek objętościowy wodoru do azotu wynosi 2:1
B zmniejszymy ciśnienie i temperaturę
C obniżymy temperaturę i podwyższymy ciśnienie
D podwyższymy temperaturę i obniżymy ciśnienie
32
3
stezenie [mol/dm ]
186.
Podczas syntezy związku AB ze stechiometrycznych ilości A i B osiągnięto stan równowagi w którym
stężenia molowe wszystkich substancji były równe. Ile procent substancji A przereagowało?
A 33% B 77% C 50% D 67%
187.
Stwierdzono, że w sanie równowagi ukÅ‚adu opisanego równaniem: 2A + B Ô! A2B
ilości równowagowe substancji wynoszą odpowiednio:
A  2 mole B  5 moli A2B  2 mole
Ilość moli substratów (w sumie A + B) użytych w reakcji wynosiła:
A 7 moli B 9 moli C 12 moli D 13 moli E 11 moli
188.
StaÅ‚a równowagi reakcji CO2 + H2 Ô! CO + H2O w temperaturze 1100K wynosi K=1. Ilość moli CO w
zbiorniku zamkniętym po zmieszaniu 1 mola wodoru z 1 molem CO2 po ustaleniu się równowagi wynosi:
A 0,25 B 0,5 C 0,75 D 1
189.
Zmieszano 3 mole pewnego chlorowca z 6 molami wodoru. W ustalonym stanie równowagi stwierdzono
powstanie 4 moli chlorowcowodoru obok odpowiednich ilości nieprzereagowanych substratów. Stała
równowagi reakcji syntezy chlorowcowodoru wynosi:
A 2 B 3 C 4 D 5
190.
Zmieszano 3 mole octanu etylu z 5 molami wody i 1 molem kwasu octowego. Stała równowagi reakcji
hydrolizy estru wynosi 0,25. W wyniku reakcji powstało alkoholu:
A 1 mol B 3 mole C 5 moli D 0,25 mola
14. Kataliza
191.
Katalizator to substancja, która:
I zazwyczaj zwiększa szybkość przebiegu reakcji
II obniża energię niezbędną do utworzenia kompleksu aktywnego
III może zmniejszać szybkość reakcji
IV wpływa na położenie stanu równowagi chemicznej
Prawdziwe stwierdzenia zawierajÄ… zdania:
A I, III, IV B I, II, III C tylko III D I i II
192.
Ustal w którą stronę przesunie się stan równowagi reakcji:
2SO2 + O2 = 2SO3 "H=-192kJ
Podwyższenie temperatury Dodanie katalizatora Zwiększenie stężenia tlenu
A nie zmieni siÄ™
B
C
D nie zmieni siÄ™
33
193.
Reakcja autokatalityczna polega na tym, że przyśpiesza ją:
A każde zanieczyszczenie wprowadzone do układu B wzrost stężenia substratu
C wzrost stężenia produktu D wzrost temperatury układu
194.
Która z poniższych reakcji jest przykładem reakcji homogenicznej:
V2O5
A
2SO3
2SO2 + O2
B 4NH3 + 5O2 Pt 4NO + 6H2O
H2SO4
C
CH3COOC2H5 + H2O
CH3COOH + C2H5OH
Fe
D N2 + 3H2 2NH3
Hg2+
C2H2 + H2O
CH3CHO
E
195.
Enzymy są katalizatorami białkowymi reakcji chemicznych w układach biologicznych. Wyróżniamy
sześć głównych klas enzymów: oksydoreduktazy, transferazy, hydrolazy, liazy, izomerazy, ligazy. Poniżej
podano zdania dotyczące tych klas enzymów:
I Hydrolazy są to enzymy katalizujące hydrolizę wiązań estrowych i peptydowych
II Izomerazy są to enzymy katalizujące wewnętrzne przekształcenie izomerów optycznych,
geometrycznych i pozycyjnych
III Transferazy są to enzymy katalizujące przeniesienie grupy X (innej niż wodór) pomiędzy parą
substratów A i B (A-X + B B-X + A)
IV Liazy są to enzymy katalizujące łączenie dwóch cząsteczek z rozbiciem wiązania pirofosforowego w ATP.
Prawdziwe informacje zawierajÄ… zdania:
A I, II, III B tylko I C II i III D tylko IV E wszystkie
196.
W celu ograniczenia negatywnego wpływu spalin na zanieczyszczenie powietrza w wielu krajach został
wprowadzony obowiązek instalowania katalizatorów w pojazdach z silnikiem spalinowym. Głównym
zadaniem tego typu katalizatorów jest:
A redukcja związków ołowiu zawartych w gazach spalinowych do ołowiu metalicznego, który następnie
jest osadzany na odpowiednich, wymienianych filtrach.
B absorpcja tlenków azotu(IV) zawartego w gazach spalinowych na alkalicznym, wymiennym filtrze
C utlenianie czteroetylku ołowiu zawartego w benzynie do tlenku ołowiu(IV)
D utlenianie CO zawartego w gazach spalinowych do CO2, oraz redukcja tlenków azotu do azotu.
34
15. Dysocjacja
15.1. Pojęcia podstawowe. Stała i stopień dysocjacji
197.
Przedstawiony rysunek ilustruje proces prowadzÄ…cy do:
-
A hydrolizy
+ +
B dysocjacji
+
- -
C elektrolizy
+ - +
- + - + -
+ -
D substytucji
+ - +
- -
+
+ +
-
198.
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi pod wpływem:
A dowolnego rozpuszczalnika B prÄ…du elektrycznego
C rozpuszczalników o budowie polarnej D wyłącznie wody
199.
Stopień dysocjacji elektrolitycznej określa:
A liczba jonów, na które dysocjuje elektrolit
B stosunek liczby moli elektrolitu, która uległa dysocjacji do początkowej liczby moli elektrolitu
C stosunek stężenia jonów do stężenia cząsteczek zdysocjowanych
D suma algebraiczna ładunku jonów na które dysocjuje cząsteczka elektrolitu
200.
Roztwór kwasu o wzorze HR zawiera 0,2 mola jonów R- i 2 mole niezdysocjowanych cząsteczek HR.
Stopień dysocjacji tego kwasu wynosi:
A 0,091 B 0,1 C 0,182 D 0,2
201.
Stopień dysocjacji pewnego kwasu organicznego jednokarboksylowego w roztworze wodnym o stężeniu
0,1M wynoci 20%. Stała dysocjacji tego kwasu jest równa:
A 4.10-3 B 5.10-3 C 2.10-3 D 4.10-2
202.
Oblicz stopień dysocjacji 0,1molowego roztworu kwasu HX, którego stała dysocjacji w danych
warunkach wynosi 1,21.10-5
A 0,5% B 1,1% C 1,6% D 2%
35
203.
Na podstawie podanych niżej reakcji
2CH3COONa + CO2 + H2O
2CH3COOH + Na2CO3
H2CO3 + Na2SiO3
Na2CO3 + H2SiO3
oraz stałych dysocjacji kwasu benzoesowego (benzenokarboksylowego): K=6,3.10-5 oraz kwasu
octowego: K=1,8.10-5 wskaż zbiór kwasów uszeregowanych według rosnącej mocy:
A H2SiO3, H2CO3, CH3COOH, C6H5COOH
B CH3COOH, C6H5COOH, H2SiO3, H2CO3
C H2SiO3, H2CO3, C6H5COOH, CH3COOH
D H2CO3, C6H5COOH, H2SiO3, CH3COOH
204.
3dm3 wodnego roztworu kwasu o ogólnym wzorze HX zawiera 5,418.1023 jonów X- i 6 moli
niezdysocjowanych cząsteczek HX. Stopień i stała dysocjacji kwasu HX wynosi:
stopień stała
dyscocjacji dysocjacji
A 13% 4,5.10-2
B 13% 9.10-2
C 15% 4,5.10-2
D 17,6% 4,5.10-2
205.
Wartość pKa dla kwasu octowego i trichlorooctowego wynoszą odpowiednio 5,0 i 1,0. Stosunek stałych
KCCl3COOH
dysocjacji tych kwasów x = wynosi:
KCH3COOH
A 5 B 10-4 C 1000 D 0,2
206.
Jakie będą stężenia poszczególnych jonów po zmieszaniu ze sobą 100cm3 0,1M roztworu KOH z
200cm3 roztworu HCl o tym samym stężeniu?
[H+] [OH-] [K+] [Cl-]
A 0,033 3.10-13 0,033 0,067
B 3.10-13 0,033 0,033 0,067
C 0,033 0 0,033 0,067
D 0,033 3.10-13 0,067 0,033
36
15.2. Stężenie jonów wodorowych, pH roztworu
207.
Sporządzono roztwory kwasu solnego o pH=2 i o pH=4. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?
Stężenie jonów H+ w roztworze:
A o pH=2 jest 100 razy wyższe niż w roztworze o pH=4
B o pH=2 jest 100 razy mniejsze niż w roztworze o pH=4
C o pH=2 jest 2 razy mniejsze niż w roztworze o pH=4
D o pH=2 jest 2 razy wyższe niż w roztworze o pH=4
208.
Stwierdzono, że 1cm3 roztworu zawiera 4,0.10-2 mg całkowicie zdysocjowanego wodorotlenku sodu.
Jaka jest wartość pH tego roztworu?
A 12 B 11 C 10 D 9
209.
pH 0,01 molowego roztworu fenolu o stałej dysocjacji K=10-10 wynosi:
A 5 B 6 C 7 D 8
210.
pH 0,01 molowego roztworu aniliny o stałej dysocjacji zasadowej 4.10-10 wynosi:
A 5,7 B 8,3 C 4,7 D 9,3
211.
Stopień dysocjacji jednomolowego roztworu kwasu octowego wynosi 0,4%. W 0,5dm3 tego kwasu
znajduje siÄ™:
A 0,002 mola jonów H+ B 0,004 mola jonów H+ C 0,02 mola jonów H+ D 0,5 mola jonów H+
212.
Jakiej objętości roztworu kwasu solnego o pH=1 należy użyć do całkowitego zobojętnienia 20cm3 5%
roztworu zasady sodowej o gęstości 1g/cm3.
A 0,20cm3 B 0,25cm3 C 0,20dm3 D 0,25dm3
213.
Jeżeli pH jakiegoś roztworu wynosi 3, to stężenie jonów wodorotlenowych w tym roztworze ma wartość:
A 10-3mol/dm3 B 10-7mol/dm3 C 10-11mol/dm3 D 10-14mol/dm3
214.
Do probówek z wodą (rys.) wprowadzono substancje:
H2S NH3 KBr CH3OH
CO
I II III IV V
W probówkach można stwierdzić stężenie jonów:
37
H+>OH- OH->H+ H+=OH-
A I, II III, IV V
B I, II, V III, V IV
C I III II, IV, V
D I, IV III, V II
E I, II III, V IV
215.
Do naczynia zawierajÄ…cego 250cm3 kwasu solnego dodano 10g 1% roztworu Ca(OH)2 otrzymujÄ…c
roztwór o odczynie obojętnym. Jakie pH miał roztwór kwasu solnego.
A 2 B 2,6 C 2,3 D 2,9
16. Wskaz
niki, przewodnictwo roztworów
216.
Pewien wskaz
nik ma charakter bardzo słabej zasady, w postaci niezdysocjowanej jest bezbarwny, zaś w
postaci jonowej czerwony. W zależności od wartości pH wskaz
nik ten może przyjmować barwy:
pH<7 pH=7 pH>7
A bezbarwny bezbarwny czerwony
B czerwony czerwony czerwony
C bezbarwny czerwony bezbarwny
D czerwony bezbarwny bezbarwny
217.
Stopień dysocjacji oranżu metylowego (wskaz
nik ma charakter słabego kwasu typu HX) w roztworze
kwaśnym wynosi 20%. Jakie jest pH tego roztworu jeśli stała dysocjacji wskaz
nika jest równa 2.10-4?
A 3,0 B 3,1 C 5,0 D 10,3
218.
W wyniku reakcji potasu z wodą wobec fenoloftaleiny powstały roztwór zabarwił się na kolor malinowy,
ponieważ:
A jony uległy hydratacji
B stężenie jonów wodorowych jest wyższe niż stężenie jonów wodorotlenowych
C wzrosło stężenie jonów wodorotlenowych
D zmniejszyło się pH roztworu
219.
Przeprowadzono następujące doświadczenie:
HCl NaOH NaOH HCl
I
II
III
IV
Na2CO3 Na2S
NH4Cl CuSO4
38
U wylotu której probówki zwilżony wodą papierek lakmusowy zabarwi się na niebiesko?
A I B II C III D IV
220.
Rysunek obrazuje urządzenie służące do analitycznej
czynności laboratoryjnej. Na wykresie podano zmiany pH
roztworu 2 w kolbce pod wpływem dodawania roztworu 1
pH
z biurety. Wybierz odpowiedzi dotyczące roztworów 1 i 2,
12
nazwy opisywanej tu czynności laboratoryjnej oraz podaj
10
barwę fenoloftaleiny na początku i końcu operacji.
8
6
4
2
V
nazwa czynności barwa wskaz
nika
roztwór 1 roztwór 2
laboratoryjnej początkowa końcowa
A kompleksowanie woda amoniakalna Ag2SO4(aq) bezbarwna malinowa
B miareczkowanie kwas zasada malinowa bezbarwna
C odmineralizowanie wody roztwór jonitu NaCl(aq) bezbarwna malinowa
D miareczkowanie zasada kwas malinowa bezbarwna
221.
Miareczkowano mocny kwas mocną zasadą. Wyniki zarejestrowano na wykresie. Który z wykresów
odpowiada wykonanemu doświadczeniu?
A B C D
ź
ź
ź
ź
V zasady
V zasady
V zasady
V zasady
39
222.
Wykres przedstawia zmiany przewodnictwa elektrycznego
punk rownowaznikowy
·
roztworu · elektrolitu w zależnoÅ›ci od iloÅ›ci dodanego roztworu
kwasu siarkowego(VI):
0
H2SO4 (cm3)
Elektrolitem tym jest:
A NaOH B NaCl C Ba(OH)2 D BaSO4
223.
Wodny roztwór amoniaku i siarkowodoru słabo przewodzą prąd elektryczny. Podaj, jak zmieni się
przewodnictwo prądu elektrycznego po zmieszaniu tych roztworów.
A nie zmieni się B zmaleje prawie do zera C wzrośnie D zmaleje
224.
Ile miligramów Ca(OH)2 znajdowało się w 100cm3 roztworu wodorotlenku wapnia, jeśli na
miareczkowanie tego roztworu wobec fenoloftaleiny jako wskaz
nika zużyto 50cm3 roztworu HCl o stężeniu
0,2mol/dm3?
A 370,00 B 740,00 C 0,37 D 0,74 E 37,00
225.
Próbkę składającą się wyłącznie z Li2CO3 i BaCO3 o masie 1g miareczkowano 15cm3 kwasu solnego o
stężeniu 1M. Procentowa zawartość węglanu litu w próbce wynosi w przybliżeniu:
A 71% B 50% C 40% D 29% E 14%
17. Teorie kwasów i zasad
226.
Zgodnie z teorią Brłnsteda-Lowry ego kwasami są związki oddające protony (jony wodorowe), a
zasadami związki przyłączające protony (jony wodorowe). Zgodnie z teorią woda w reakcjach
przedstawionych równaniami:
I H2O + NH3 NH4+ + OH-
II H2O + HCl H3O+ + Cl-
III H2O + CO3-2 HCO3- + OH-
zachowuje siÄ™ jak:
I II III
A zasada kwas zasada
B kwas kwas zasada
C zasada zasada kwas
D kwas zasada kwas
40
227.
W których z podanych niżej równań reakcji protolitycznych woda zachowuje się jak kwas, a w których jak
zasada w ujęciu teorii Brłnsteda-Lowry ego?
a HSO4- + H2O = H3O+ + SO42- kwas zasada
b SO32- + H2O = HSO3- + OH- A b, c, d a, e
c NH3 + H2O = NH4+ + OH-
B a, d b, c, e
d H2S + H2O = H3O+ + HS-
C c, e a, b, d
e CH3COO- + H2O = CH3COOH + OH-
D b, c, e a, d
228.
Wskaż sprzężoną według Brłnsteda parę kwas-zasada:
A HCl  H2O B H3O+ - H2O C NH3  OH- D H2O  FeCl3
229.
Wskaż kwas Lewisa, który nie jest kwasem według Arheniusa ani według Brłnsteda:
A HCN B C2H5OH2+ C H3O+ D Cu2+
230.
Wskaż, które z reakcji kwasowo-zasadowych zachodzą zgodnie z teorią elektronową kwasów i zasad:
I H2O + H+ H3O+
II 2KOH + H2S K2S + 2H2O
III Ag+ + 2NH3 [Ag(NH3)2]+
IV H2SO4 + 2NH4OH (NH4)2SO4 + 2H2O
A I i II B I i III C I i IV D II i IV
231.
Teoria Arheniusa ma ograniczoną przydatność dla wyjaśnienia własności zasadowych:
A NaOH B AgOH C Al(OH)3 D CH3NH2
232.
Zgodnie z teorią Brłnsteda każdemu kwasowi odpowiada sprzężona z nim zasada:
HB + H2O
B- + H3O+
kwas
zasada
sprzężona sprzężony
zasada kwas
przy czym im silniejszy jest kwas tym słabsza sprzężona z nim zasada. Posługując się tą regułą, wskaż
która z poniższych zasad jest najsłabsza:
A Cl- B C6H5O- C OH- D CH3COO-
41
18. Amfoteryczność
233.
Które z równań reakcji ilustrują charakterystyczną właściwość tlenku glinowego?
2Al3+ + 3H2O
I Al2O3 + 6H+
II
Al2O3 + 3H2O
2Al(OH)3
2Al(OH)3
Al2O3 + 3H2O
III
Al2O3 + 2OH- 2AlO2- + H2O
IV
A I, III B I, IV C II, III D II, IV
234.
Produktem reakcji Al(OH)3 z KOH może być:
A KAlO2 lub K3AlO3 B tylko K3[Al(OH)6]
C albo KAlO2, albo K[Al(OH)4] D każda z wymienionych soli
235.
Do probówki z roztworem siarczanu(VI) miedzi(II) stopniowo dodawano roztwór zasady sodowej. Które
równania chemiczne przedstawiają zachodzące reakcje:
Cu(OH)2
I Cu2+ + 2OH-
II CuSO4 + 2NaOH
Cu(OH)2 + Na2SO4
III Cu2+ + SO42- + 2Na+ + 2OH-
Cu2+ + 2OH- + 2Na+ + SO42-
CuO22- + 2H2O
IV
Cu(OH)2 + 2OH-
A I, III B II, III C I, IV D I, II
236.
Porównując właściwości chemiczne wodorotlenku manganu(II), Mn(OH)2 i wodorotlenku chromu(III)
Cr(OH)3, stwierdzono, że:
A obydwa zwiÄ…zki reagujÄ… tylko z kwasami
B Mn(OH)2 reaguje tylko z kwasami, a Cr(OH)3 również z zasadami
C Cr(OH)3 reaguje tylko z kwasami, a Mn(OH)2 również z zasadami
D obydwa zwiÄ…zki reagujÄ… z kwasami i zasadami
237.
Stop glinu z magnezem rozpuszczono w kwasie solnym. Do otrzymanego roztworu dodano nadmiar
NaOH. W jakiej postaci znajduje się glin po zakończonej reakcji:
A w roztworze, jako chlorek glinu
B w osadzie, jako Al(OH)3
C w roztworze, jako glinian sodowy NaAlO2
D stop glinu z magnezem nie rozpuszcza siÄ™ w roztworach wodnych HCl i NaOH
42
238.
Wprowadzono 2,7g glinu do:
I nadmiaru stężonego kwasu solnego
II nadmiaru stężonego roztworu NaOH
Porównując ilości wydzielonego wodoru otrzymane w obu reakcjach (w przeliczeniu na warunki
normalne) stwierdzono, że:
A więcej wodoru wydzieliło się w reakcji z NaOH
B więcej wodoru wydzieliło się w reakcji z HCl
C w obu reakcjach wydzieliły się identyczne ilości wodoru
D wodór otrzymano tylko w reakcji z HCl, stężony NaOH pasywuje glin  reakcja nie zachodzi.
239.
W czterech probówkach znajdowały się roztwory zawierające niżej wymienione jony. Po dodaniu
nadmiaru NaOH pozostanie osad w probówce zawierającej jony:
A Zn2+ B Mg2+ C Al3+ D Cr3+
240.
Do roztworu zawierającego 16,14g ZnSO4 dodano roztwór zawierający 0,25 mola NaOH. Masa
powstałego osadu w zlewce wynosiła:
A 9,94 g B 7,46 g C 24,85 g D 4,97 g
19. Hydroliza
241.
W trzech probówkach znajdują się wodne roztwory następujących soli: KCl, NH4Cl i K2S. Badając
odczyn tych roztworów stwierdzono, że substancja w probówce I ma odczyn kwaśny, w II zasadowy a w III
obojętny. Na tej podstawie dokonano identyfikacji soli. Która odpowiedz
zawiera poprawnie zidentyfikowane
sole:
I II III
A NH4Cl KCl K2S
B NH4Cl K2S KCl
C K2S KCl NH4Cl
D KCl K2S NH4Cl
242.
Wskaż parę tlenków dającą w wyniku reakcji związek, który w roztworze wodnym barwi fenoloftaleinę
na różowo.
A CaO i SO3 B Na2O i NO C Al2O3 i SO3 D K2O i CO2
43
243.
Przygotowano roztwory wodne następujących substancji:
II
V
I
IV
III VI
K3PO4 (NH4)2S NaNO3 CH3COONH4
Fe(NO3)2
CH3ONa
Hydrolizie kationowo-anionowej ulegają substancje w probówkach:
A I, II i III B II, V i VI C I, III i V D II, IV i VI
244.
Jakie odczyny wykazują wodne roztwory Na3PO4, Na2HPO4, NaH2PO4 o tych samych stężeniach?
Na3PO4 Na2HPO4 NaH2PO4
A silnie zasadowy silnie zasadowy silnie zasadowy
B silnie zasadowy słabo zasadowy słabo kwasowy
C obojętny słabo zasadowy silnie zasadowy
D silnie zasadowy silnie zasadowy słabo kwasowy
245.
Czterochlorek tytanu jest lotną cieczą o temperaturze wrzenia 136oC. W wojsku znalazł zastosowanie do
wytwarzania zasłon dymnych, ponieważ z parą wodną reaguje zgodnie z równaniem:
TiCl4 + 2H2O TiO2 + 4HCl dając gęstą mgłę
Równanie to opisuje reakcję:
A dysproporcjonowania B hydrolizy
C zobojętnienia D utlenienia
246.
Stała i stopień hydrolizy jonów NO2- w 0,01M roztworze NaNO2 wynoszą odpowiednio:
A K=2,5.10-11, ²=5.10-5 B K=2,5.10-9, ²=5.10-4
C K=2,5.10-10, ²=1,58.10-5 D K=2,5.10-10, ²=5.10-4
KHNO2=4.10-4
247.
Stała i stopień hydrolizy CH3COONH4 w 0,01M roztworze tej soli wynoszą odpowiednio:
A K=3.10-6, ²=0,055 B K=3.10-5, ²=0,55
C K=3,1.10-5, ²=0,55% D K=3.10-5, ²=5,5%
KNH4OH=1,7.10-5
KCH3COOH=1,86.10-5
248.
pH 0,001M roztworu CH3COONa wynosi w przybliżeniu:
A 6 B 7 C 8 D 11
KCH3COONa=1,86.10-5
44
249.
pH buforu powstałego ze zmieszania 500cm3 0,2M CH3COOH i 500cm3 0,2M CH3COONa wynosi w
przybliżeniu:
A 5 B 9 C 7 D 6
20. Iloczyn rozpuszczalności
250.
Iloczyn rozpuszczalności CaSO4: IR=[Ca+2][SO4-2]=6,3.10-5
Po zmieszaniu równych objętości roztworów siarczanu potasu i chlorku wapnia o stężeniach0,010M
stwierdzamy, że:
A wytrącił się osad CaSO4
B nie obserwujemy żadnych zmian ponieważ nie został przekroczony iloczyn rozpuszczalności CaSO4
C wytrącił się osad KCl
D wytrącił się osad CaSO4, ale dopiero po silnym wytrząsaniu
251.
Zmieszano 250cm3 0,02M roztworu AgNO3 z 250cm3 0,01M NaCl (IR AgCl=1,58.10-10).
A osad siÄ™ wytrÄ…ci, a w roztworze pozostanie nadmiar AgNO3
B osad siÄ™ wytrÄ…ci, a w roztworze pozostanie nadmiar NaCl
C osad siÄ™ nie wytrÄ…ci
D wytrÄ…ci siÄ™ osad AgNO3
252.
Związki AB i AC2 mają wartości iloczynów rozpuszczalności sobie równe (4.10-18). Można z tego
wywnioskować, że:
A związek AB jest lepiej rozpuszczalny niż AC2
B związek AC2 jest lepiej rozpuszczalny niż AB
C związki AB i AC2 są jednakowo, słabo rozpuszczalne w wodzie
D oba zwiÄ…zki sÄ… dobrze rozpuszczalne w wodzi
253.
Iloczyn rozpuszczalności Ag2CrO4 wynosi 9.10-12, a PbCrO4 wynosi 1,8.10-14. który z tych związków jest
słabiej rozpuszczalny?
A PbCrO4
B AgCrO4
C PbCrO4 i AgCrO4 sÄ… jednakowo trudno rozpuszczalne w wodzie
D na podstawie podanych informacji nie jest możliwe porównanie rozpuszczalności omawianych
związków.
254.
Iloczyn rozpuszczalności Ag2CrO4 wynosi IR=1.10-12. Oznacza to, że 1dm3 nasyconego roztworu tej soli
zawiera około:
A 6,3.10-5 moli Ag2CrO4 B 9,4.10-7 moli Ag2CrO4 C 1.10-6 moli Ag2CrO4 D 1.10-3 moli Ag2CrO4
45
255.
Po dodaniu do zlewki zawierającej nasycony, wodny roztwór BaSO4 kropli 1M roztworu H2SO4:
A równowaga układu nie ulegnie zmianie
B wzrośnie stężenie jonów Ba+2 w roztworze w zlewce
C zmaleje stężenie jonów Ba+2 w roztworze w zlewce
D zmaleje stężenie jonów SO4-2 w roztworze w zlewce
256.
Przy jakiej wartości pH zaczyna się wytrącać osad Fe(OH)2 (IR Fe(OH)2=10-14) z 0,01M roztworu względem
jonów Fe+2?
A 6 B 8 C 4,6 D 9,4
257.
Jaka jest rozpuszczalność BaSO4 w 0,01M wodnym roztworze BaCl2? (IR BaSO4=1.10-10)
A 2,33.10-3g/dm3 B 2,33.10-6g/dm3
C 2,33.10-4g/dm3 D 2,33.10-2g/dm3
258.
Ile cm3 0,01M roztworu wodorotlenku sodu należy dodać do 150cm3 nasyconego roztworu Cd(OH)2, tak
aby rozpuszczalność wodorotlenku kadmu zmalała 50-krotnie? IR Cd(OH)2=2,8.10-14
A 4,2cm3 B 9,7cm3 C 28,3cm3 D 38,3cm3
21. ZwiÄ…zki kompleksowe
259.
Liczba koordynacyjna jonu centralnego może być zdefiniowana jako:
A liczba wszystkich jonów tworząca związek kompleksowy
B liczba jonów centralnych w związku kompleksowym
C liczba ligandów jednopozycyjnych otaczająca jon centralny w związku kompleksowym
D ilość jonów zawartych w zewnętrznej sferze koordynacyjnej związku kompleksowego
E suma ilości ligandów i jonów centralnych w wewnętrznej sferze koordynacyjnej związku
kompleksowego.
260.
Atom centralny w związku zespolonym [Cr(NH3)5Cl]Cl2 ma liczbę koordynacyjną równą:
A 5 B 6 C 8 D 2
261.
I. Im mniejsza stałą nietrwałości tym bardziej trwały kompleks
II. Im mniejsza stała nietrwałości tym kompleks jest mniej trwały
III. Im mniejsza stała nietrwałośći tym większa wartość stałej trwałości
IV. A
adunek jonu kompleksowego jest sumą ładunków ligandów i jonu centralnego
V. A
adunek jonu kompleksowego jest iloczynem ładunków ligandów i jonu centralnego
Spośród wymienionych powyżej zdań prawdziwymi są:
A I, III, V B II i IV C I, III i IV D tylko I E I i IV
46
262.
Jonami centralnymi w podanych niżej związkach są jony: Ag+, Co3+, Cr3+, Pt4+. Określ ładunek x, y, z, k,
w następujących jonach zespolonych:
[Ag(CN)2]x [Co(CN)6]y [Cr(NH3)5Cl]z [PtCl6]k
A 1+ 3- 3+ 2-
B 2- 3+ 2+ 4+
C 1- 3- 2+ 2-
D 2+ 3+ 3+ 4+
263.
Bis(tiosiarczano)srebrzan(I) sodu to zwiÄ…zek o wzorze:
A Na3[Ag(S2O3)2] B NaAg(S2O3)2 C Na[Ag(S2O3)4] D Na[Ag2S2O3]
264.
Chlorek heksaakwachromu(III) to zwiÄ…zek o wzorze:
A [Cr(H2O)6]Cl3 B [CrCl6].H2O C [Cr6Cl].H2O D [CrCl3].H2O
265.
Podaj poprawne nazwy systematyczne poniższych związków kompleksowych:
[Co(NO3)(NH3)5]Cl2 K2[Fe(CN)5NO]
A chlorek pentaaminanitrokobaltu(III) pentacyjanonitrozylożelazian(II) potasu
B chlorek pentaaminaazotanokobaltu(III) pentacyjanonitrozylżelazian(III) potasu
C pentaaminadichloronitrylokobaltan(III) cyjanek nitrozożelazianu(II)
D chlorek pentaaminaazotanokobaltu(II) pentacyjanonitrozożelazian(III) potasu
266.
Doświadczalnie stwierdzono, że jeden mol związku kompleksowego tworzy z nadmiarem AgNO3
dokładnie jeden mol AgCl. Budowę tego związku najlepiej przedstawia wzór:
A [Cr(NH3)4(H2O)2]Cl3 B [Cr(NH3)4(H2O)2Cl]Cl2 C [Cr(NH3)4(H2O)2Cl2]Cl D [Cr(NH3)3(H2O)2Cl3].NHl3
267.
Stężenie jonów Ag+ w 0,01M roztworze [Ag(NH3)2]+ wynosi:
A 2,5.10-5M B 1,25.10-5M C 5,4.10-4M D 1,6.10-7M
Stała trwałości [Ag(NH3)2]+ wynosi w przybliżeniu 1,6.107
268.
Stopień dysocjacji jonu [Fe(CN)6]3- w 1M roztworze heksacyjanożelazianu(III) potasu wynosi:
A 2.10-6% B 2,2.10-5% C 10-2% D 10-3%
Stała trwałości [Fe(CN)6]3- wynosi w przybliżeniu 1.1042
47
22. Procesy redox
22.1. Pojęcia podstawowe
269.
Zaznacz szereg związków, w którym występują wyłącznie utleniacze:
A NaCl, NaOCl, NaClO4, Na2S
B SO3, KMnO4, H2O2, CrO3
C Na2S2O3, O2, PbO2, HNO3
D N2O5, K2Cr2O7, Na2CrO4, Na2O2
270.
Na podstawie równań reakcji:
1. H2O2 + 2I- + 2H+ 2H2O + I2
2. 5H2O2 + 2MnO4- + 6H+ 8H2O + 5O2 + 2Mn2+
3. 3H2O2 + 2Cr3+ + 10OH- 2CrO42- + 8H2O
możesz powiedzieć, że nadtlenek wodoru:
A zawsze pełni rolę utleniacza
B w środowisku kwaśnym jest zawsze utleniaczem, a w środowisku zasadowym jest reduktorem
C utleniaczem jest w reakcji opisanej równaniem 2
D utleniaczem jest w reakcjach opisanych równaniami 1 i 3
271.
W podanych indywiduach chemicznych stopień utlenienia siarki wynosi kolejno:
H2S S2- SO32- S8 SO42-
A -2 -2 +4 0 +6
B +2 -2 +6 +8 +4
C +2 +2 +4 -8 -6
D -1 0 +4 0 +6
272.
Poniżej przedstawiono kilka równań reakcji:
I. CH3OH + CH3COOH CH3COOCH3 + H2O
II. C6H5NO2 + 6H* C6H5NH2 + 2H2O
III. C2H4 + Br2 C2H4Br2
IV. H2NCONH2 + HNO3 [H2NCONH3]+ + NO3-
Reakcje utleniania i redukcji przedstawiają równania:
A II i III B I i IV C I, III i IV D I, II, III i IV
273.
W reakcji MnO2 + 2S MnS + SO2 :
A utleniaczem jest mangan i tlen a reduktorem siarka
B mangan jest utleniaczem, a siarka utleniaczem i reduktorem
C utleniaczem jest mangan a siarka reduktorem
D reduktorem jest mangan, a utleniaczem siarka
48
274.
W celu rozpuszczenia 8,7g tlenku manganu(IV) w kwasie solnym należy użyć:
A 400cm3 0,2M roztworu tego kwasu B 100cm3 2M roztworu tego kwasu
C 200cm3 2M roztworu tego kwasu D 200cm3 0,2M roztworu tego kwasu
275.
Podaj, które z poniższych równań reakcji chemicznych:
I Mg+2 + 2e Mg II CH2=CH2 + H2 CH3-CH3
III 2Br- + Cl2 Br2 + 2Cl- IV N2O5 + H2O 2HNO3
V Fe + S FeS
IlustrujÄ… procesy utleniania i redukcji:
A II, III, V B I, III, V C III, IV, V D I, II, IV
276.
Przeprowadzono doświadczenie zgodne z poniższymi schematami:
KMnO4 + KNO2
H2SO4 Na2CO3
NaOH H2O
Zmianę barwy z fioletowej na zieloną zaobserwowano w doświadczeniu:
A tylko w I B I i IV C tylko w II D II i III
277.
O
Stopnie utlenienia atomów węgla i azotu w cząsteczce acetamidu wynoszą odpowiednio:
x y
CH3 C
z
NH2
x y z
A -III III -III
B -III IV III
C III 0 -III
D -III II III
49
22.2. Przewidywanie kierunku reakcji
278.
Dla podanych układów redoks potencjały standardowe wynoszą:
MnO2 + 4H+ + 2e <==> 2H2O + Mn2+ 1,28V
Cr2O72- + 14H+ + 6e <==> 7H2O + 2Cr3+ 1,36V
Cl2 + 2e <==> 2Cl- 1,36V
MnO4- + 8H+ + 5e <==> 4H2O + Mn2+ 1,52V
Wynika z tego, że:
A w środowisku kwaśnym MnO4- może być utleniaczem jonów Cl- do chloru Cl2
B w środowisku zasadowym jony Cr2O72- mogą utleniać jony Cl- do chloru Cl2
C w środowisku kwaśnym jony Cr2O72- mogą utleniać jony Cl- do chloru Cl2
D w środowisku kwaśnym jony MnO4- nie mogą utleniać jonów Cl- do chloru Cl2
E w środowisku kwaśnym MnO4- nie może być utleniaczem jonów Cl- do chloru Cl2
279.
Standardowe potencjały redoks reakcji utleniania i redukcji wynoszą:
S + 2e <==> S2- -0,51V
Cr2O72- + 14H+ + 6e <==> 2Cr3+ + 7H2O +1,36V
H2O2 + 2H+ + 2e <==> 2H2O +1,78V
MnO4- + 8H+ + 5e <==> Mn2+ + 4H2O +1,52V
Wynika z tego, że:
A jony Cr3+ nie mogą w środowisku kwaśnym zredukować H2O2
B jony MnO4- mogą w środowisku kwaśnym być utleniaczem jonów S2- do siarki S
C jony Cr2O72- mogą w środowisku kwaśnym zredukować jony S2- do siarki S
D dwie odpowiedzi sÄ… prawdziwe
280.
Reakcję aldehydów z odczynnikiem Tollensa można przedstawić w pstaci równania redox:
HCHO + 2Ag+ + H2O HCOOH + 2H+ + 2Ag0
Różnica potencjałów redox, która uzasadnia zachodzenie tej reakcji wynosi:
A 0,74V B 0,86V C 1,21V D 0,40V
281.
Miedz
rozpuszczono (całkowicie) w 20cm3 x-molowego roztworu kwasu azotowego. Wydzieliło się
0,9cm3 bezbarwnego gazu (warunki normalne). Jakie jest stężenie molowe tego kwasu, jeśli oba substraty
przereagowały całkowicie?
A 0,008M B 0,8M C 0,1M D 0,004M E 0,04M
50
282.
Przeprowadzono badanie zachowania się metali w 1-molowych roztworach soli, w sposób podany na
rysunku:
Pb
Fe Fe Pb
Ag
1 4
2 3 5
Cu2+ SO42- Zn2+ SO42- Ag+ NO3- Mg2+ 2Cl- Sn2+ 2Cl-
Po pięciu minutach zauważono zmiany w probówkach oznaczonych numerami:
A 1 i 3 B 1, 3 i 5 C 2 i 4 D 2, 4 i 5
283.
Do utlenienia 93g fosforu, 50% roztworem kwasu azotowego(V) zużyto tego roztworu:
A 157,5g B 315,0g C 630,0g D 930,0g
284.
W których probówkach wydzieli się gaz po dodaniu kwasu solnego:
HCl
II
I III IV V
Na2SO4 CaCO3 Al4C3 KMnO4
Cu
A I, II, III B I, IV, V C II, III D III, IV, V
285.
Aby ze 100cm3 0,05 molowego roztworu H2SO4 otrzymać maksymalną ilość wodoru, należy dodać:
A 0,3g Fe 0,3g Cu
C 0,3g Zn D we wszystkich przypadkach wydzieli siÄ™ tyle samo wodoru
286.
6,5g pewnego metalu wrzucono do soli srebrowej. Metal uległ roztworzeniu dając jony dwudodatni, a
wydzielone srebro po przemyciu i wysuszeniu ważyło 21,6g. Obliczyć masę atomową metalu.
A 65 B 32,5 C 108 D 208
51
287.
Porównując aktywność chemiczną chloru, bromu i jodu wykonano doświadczenia:
CHCl3
Cl2
Br2 I2 Br2 Cl2
I II III IV V
KI KBr
KBr KCl
KI
Zmiany zabarwienia warstwy chloroformu zaobserwowano w probówkach:
A I, III i IV B I, III i V C II, III i IV D I, II i V
22.3. Reakcje redox
288.
W następujących równaniach reakcji jonowych:
Cu + 4H+ + 2NO3- Cu2+ + 2X + 2H2O
3Cu + 8H+ + 2NO3- 3Cu2+ + 2y + 4H2O
4Zn + 10H+ + NO3- 4Zn2+ + Z + 3H2O
w miejsce liter X, Y i Z zapisanych po stronie produktów należy wpisać cząsteczki lub jony, w których
azot przyjmuje następujące stopnie utlenienia:
X Y Z
A II II I
B IV II -III
C IV II II
D I I -III
289.
aK2Cr2O7 + bH2S + cH2SO4 dCr2(SO4)2 + eS + fK2SO4 + gH2O
a b c d e f g
A 1 3 4 1 3 1 7
B 1 3 3 1 4 1 7
C 1 2 3 2 2 1 5
D 2 3 1 1 3 2 4
290.
Współczynniki stechiometryczne reakcji redox w równaniu:
xNO3- + yS + zH+ xNO2 + y SO42- + mH2O
wynoszÄ… odpowiednio:
x y z m
A 6 1 2 1
B 4 2 6 3
C 3 3 4 2
D 6 1 4 2
52
291.
Wskaż poprawnie dobrane współczynniki stechiometryczne reakcji:
aFe2+ + bClO3- + cH+ dFe3+ + eCl- + fH2O
a b c d e f
A 3 2 6 3 2 3
B 4 1 6 4 1 3
C 5 2 6 5 2 3
D 6 1 6 6 1 3
292.
W poniższym równaniu reakcji:
aCH3CH2OH + bK2Cr2O7 + cH2SO4 dCH3CHO+ eCr2(SO4)3 + fK2SO4 + gH2O
prawidłowymi współczynnikami są liczby:
a b c d e f g
A 2 3 1 4 2 7 7
B 3 1 4 3 1 1 7
C 2 2 3 4 5 2 1
D 2 1 6 5 2 3 4
293.
Współczynniki stechiometryczne reakcji redox w równaniu:
aS + bSO42- +cOH- dSO42- + eH2O
wynoszÄ… kolejno:
a b c d e
A 2 4 4 4 2
B 1 2 2 3 1
C 1 2 4 3 2
D 2 4 2 3 1
294.
Współczynniki stechiometryczne w reakcji redox w równaniu:
aAs2S3 + bKNO3 + cH2SO4 dNO2 + eK2SO4 + fK3AsO4 + gH2O
wynoszÄ… kolejno:
a b c d e f g
A 1 28 8 28 11 2 8
B 2 14 4 14 11 2 4
C 1 14 2 14 11 2 1
D 1 14 4 14 11 1 2
295.
Reakcja chemiczna:
Cl2 + & & & . ClO- + Cl- + H2O
może przebiegać w środowisku:
A kwaśnym B obojętnym C zasadowym D obojętnym lub zasadowym
53
23. Ogniwa
296.
Siła elektromotoryczna ogniwa jest równa:
A różnicy potencjałów panującej na biegunach ogniwa, gdy obwód jest zamknięty
B różnicy potencjałów panującej na biegunach ogniwa, gdy obwód jest otwarty
C różnicy spadków napięcia na oporze wewnętrznym i zewnętrznym
D spadkowi napięcia na sumie oporów wewnętrznych
297.
Wartość potencjału elektrody cynkowej zanurzonej w roztworze jonów Zn2+ o stężeniu 0,01mol/dm3 jest
równa:
A -0,7V B -0,82V C -0,76V D -0,64V
298. 1370
Podczas pracy ogniwa przedstawionego na rysunku, na elektrodach zachodzÄ… procesy:
elektroda dodatnia elektroda ujemna
A Fe Fe2+ +2e Sn2+ =2e Sn
Sn
B Sn2+ =2e Sn Fe Fe2+ +2e
Fe
C Fe2+ + 2e Fe Sn Sn2+ + 2e
D Sn Sn2+ + 2e Fe2+ + 2e Fe
1M Sn2+
1M Fe2+
299.
Jeśli w czasie pracy ogniwa składającego się z elektrody wodorowej zanurzonej w 0,1dm3 roztworu HCl
o pH=2 i elektrody miedzianej zanurzonej w 0,1dm3 roztworu CuSO4 o stężeniu 0,1M, pH roztworu obniżyło
siÄ™ o 1 jednostkÄ™, to masa elektrody miedzianej:
A wzrosła o 317mg B wzrosła o 572mg
C wzrosła o 286mg D zmalała o 317mg
300.
Podczas pracy ogniwa cynkowo-srebrowego masa elektrody srebrowej zmieniła się o 10,8mg. W tym
czasie masa elektrody cynkowej:
A wzrosła o 6,5mg B zmalała o 6,5mg
C zmalała o 3,25mg D wzrosła o 3,25mg
301.
I Półogniwa pierwszego rodzaju są odwracalne względem kationu
II Półogniwa drugiego rodzaju są odwracalne względem anionu
III Półogniwa pierwszego rodzaju składają się z metalu zanurzonego do roztworu elektrolitu
zawierajÄ…cego kationy tego metalu
IV Półogniwa drugiego rodzaju składają się z metalu pokrytego trudno rozpuszczalną solą tego metalu
zanurzonego do roztworu elektrolitu zawierajÄ…cego anion tej soli
V Półogniwa redox zbudowane są z metalu (nie dającego w tym roztworze własnej reakcji elektrodowej)
zanurzonego w roztworze zawierającym zarówno utlenioną jak i zredukowaną postać układu redox.
Prawdziwymi sÄ… stwierdzenia:
A I, II, V B I, II, III i IV C tylko V D tylko I i II E wszystkie
54
302.
Dwie blachy żelazne zanurzono do dwóch naczyń zawierających jony Fe2+ o różnym stężeniu: w
naczyniu pierwszym C01, a w drugim C02, przy czym C01>C02. Roztwory połączono kluczem
elektrolitycznym. Większy potencjał wykaże półogniwo w naczyniu:
A pierwszym B drugim C w obu jednakowy D w obu zero
303.
W którą stronę będzie przebiegała reakcja w półogniwie:
I Cr2O72- + 14H+ + 6e <==> 2Cr2+ + 7H2O E0=1,33V
II SO42- + H2O + 2e <==> SO32- + 2OH- E0=-0,93V
Po połączeniu ze standardową elektrodą wodorową?
A I  w lewo, II  w prawo B I  w prawo, II  w lewo
C I  w prawo, II  w prawo D I  w lewo, II  w lewo
304.
Podczas pracy ogniwa Daniela masa elektrody cynkowej maleje z szybkością 3,25.10-2mg na sekundę.
Natężenie prądu płynącego w obwodzie zewnętrznym wynosi w przybliżeniu:
A 0,4A B 0,2A C 0,1A D 0,5A
24. Elektroliza
305.
Przeczytaj poniższe stwierdzenia:
I Podczas elektrolizy na katodzie zachodzi proces redukcji.
II Podczas pracy ogniwa na katodzie zachodzi proces redukcji.
III Katoda jest dodatnim biegunem ogniwa.
IV W elektrolizerze elektroda ujemna jest katodÄ….
Prawdziwe sÄ… stwierdzenia:
A wszystkie B tylko I, II i IV C tylko I i IV D tylko II i III
306.
Podczas elektrolizy wodnego roztworu pewnej substancji, prowadzonej przy użyciu elektrod węglowych
poczyniono następujące obserwacje:
" wzrosło pH roztworu
" na obydwu elektrodach wydzielały się gazy
Sądzisz, że przeprowadzono elektrolizę:
A wody B wodnego roztworu Na2SO4
C wodnego roztworu NaOH D wodnego roztworu H2SO4
307.
Elektrolizę wodnego roztworu CuSO4 przeprowadzono w dwóch elektrolizerach. W pierwszym
zastosowano elektrody platynowe, a w drugim miedziane. Jakim zmianom uległo stężenie jonów Cu2+?
I elektrolizer II elektrolizer
A zmniejszało się pozostawało bez zmian
B wzrastało pozostawało bez zmian
C zmniejszało się wzrastało
D zmniejszało się zmniejszało się
55
308.
Jaką sól należy poddać elektrolizie, aby n anodzie wydzielał się wyłącznie CO2?
A Na2CO3 B CH3COONa C HCOONa D Na2C2O4
309.
Jeżeli na anodzie wydzieliło się w czasie elektrolizy stopionego KOH 11,2dm3 tlenu (w przeliczeniu na
warunki normalne), to ilość wydzielonego na katodzie potasu (w gramach) wynosi:
A 39,1 B 78,2 C 117,3 D 156,4
310.
Jaki ładunek musi teoretycznie przepłynąć przez roztwór zawierający 1mol SnCl2 i 2mole SnCl4 aby z
roztworu zostały całkowicie wydzielone jony cynowe(II) i cynowe(IV) oraz jony chlorkowe>
A 10F B 20F C 5F D 6F
311.
Przeprowadzając elektrolizę CuSO4 sporządzono wykres przedstawiony na rysunku. Jak długo musi
trwać elektroliza, aby na katodzie wydzieliło się 31,7g miedzi?
Q x104C
A około 1,3h
B około 2,7h
24
C około 3,1h
20
D pkoło 6,3h
16
12
8
4
t(h)
1 3 4 7 8
2
5 6
312.
A
adunek 5000 elektronów wyrażony w kulombach jest równy:
A 8,3.10-21 B 8.10-16 C 4,8.10-8 D 1,6.10-19
313.
Przez roztwór siarczanu(VI) miedzi(II) przepuszczono prąd o natężeniu 0,5A w czasie 1h. Jeśli
wydajność prądowa wynosiła 90% to masa wydzielonej na katodzie miedzi równa się:
A 0,54g B 0,59g C 0,27g D 1,08g
314.
Dwa elektrolizery połączono szeregowo i włączono prąd. Po pewnym czasie na katodzie pierwszego
elektrolizera, w którym znajdował się roztwór AgNO3 wydzieliło się 2,16g srebra, a na katodzie drugiego
elektrolizera 0,64g miedzi. Wartościowość miedzi w związku chemicznym, który znajdował się w drugim
elektrolizerze wynosiła:
A +II B +I C  II D +III
56
315.
Jakie jest najmniejsze stężenie cynku, przy którym zachodzi proces wydzielania cynku na elektrodzie
cynkowej; pH roztworu wynosi 1, a nadnapięcie wydzielania wodoru na cynku 0,76V (dla uproszczenia
przyjąć, że nadnapięcie wydzielania cynku na elektrodzie cynkowej wynosi 0V)?
A 0,01M B 0,001M C 0,1M D 1M
316.
Podczas elektrolitycznej rafinacji miedzi:
A masa katody i anody nie ulega zmianie
B masa katody zmniejsza się, a masa anody zwiększa się
C masa katody zwiększa się, a masa anody zmniejsza się
D masa anody maleje, a stężenie miedzi w roztworze rośnie proporcjonalnie do wielkości ładunku
przepływającego przez elektrolit.
57