Brzmienie osoby często odzwierciedla jej osobowość. Szczęśliwa i dobrze nastawiona, rozsądna osoba zwykle tworzy doskonale ukształtowany ton.
"Już dawno zaobserwowałem, ze piękny dźwięk pochodzi ze szczodrości serca ." - Marcel Moyse
Jak grać ćwiczenia na dźwięk?
O ile sprzyjają okoliczności - zawsze należy zaczynać od niskich rejestrów. A to dlatego, że podstawy lub pierwsze składniki harmoniczne są właśnie w tej oktawie, a niski rejestr zawiera około 5 składników harmonicznych, z których jeden to druga oktawa.
Składniki harmoniczne dźwięku danej osoby uwarunkowane są:
siłą składników harmonicznych, jednych i drugich.
Różnice pomiędzy jednym a drugim grającym leżą w sposobie strojenia lub równowagi pomiędzy składnikami harmonicznymi. Druga oktawa ma kilka składników harmonicznych, może dwa lub trzy, zależnie od grającego. Wiec różnice miedzy grającymi nie są tak widoczne w tej oktawie. W trzeciej - nie ma prawie żadnej różnicy, są trudne do wychwycenia. Chyba, że weźmiemy pod uwagę "znaki szczególne", takie jak wibrato czy styl odgrywania fraz.
Często uczeń nie ma żadnego realnego pomysłu na to, czym jest to, czego właściwie szuka. Aż do chwili, kiedy zainteresuje się przepięknym dźwiękiem. Uczy się kochać (lub nienawidzieć) tego, co już ma. Aby zacząć, postaraj się o to, by mieć wybór brzmień dostępnych dla sprzętu (flet i usta), jaki posiadasz. Zacznij od grania ćwiczeń w niskim rejestrze, aby uzyskać naturalny dźwięk fletu, czyli taki, który ma najmniejszą ilość składników harmonicznych czy alikwotów (przedęć). A kiedy zacznie to dobrze brzmieć, masz już podstawę - do tego wystarczy dodać przedęcia, by budować takie brzmienie, jakie tylko chcesz.
Jeśli zaczynasz brzmieć zupełnie jak wściekła pszczoła, to znak, że grasz na mocnym drugim składniku harmonicznym. Dlaczegóżby więc po prostu nie zagrać w drugiej oktawie? Nie ma nic złego w graniu z mocnym drugim skladnikiem harmonicznym. O ile jest to właśnie ten dźwięk, który chcesz uzyskać. Wszyscy musimy decydować... ale zanim zaczniesz opracowywać swoją technikę brzmieniową, pamiętaj - najważniejszą rzeczą tyczącą twojego brzmienia jest to, żebyś grał jakbyś próbował sprzedać brzmienie swojemu przyszłemu szefowi. Jeśli nie potrafisz go sprzedać - to nie będzie to dobre dla nikogo...
Zacznij od ćwiczeń z grania "głuchych tonów" (hollow tones) - to podstawa, na której może być zbudowane barwne brzmienie. Głuchy ton to taki z mocnym pierwszym składnikiem harmonicznym. To naturalny dźwięk fletu. Wypróbuj barwę żółtą na wolnych melodiach np. na 'Pavane' Faurego. Kiedy (i tylko wtedy) masz już pewną kontrolę nad ćwiczeniami z głuchymi brzmieniami, zmień ton na szkarłatny (purpurowy) - taki , który jest bogaty w przedęcia. Aby dokonać tej zmiany, nie zmieniaj układu ust i warg. Po prostu wdmuchnij mocniej i więcej powietrza - nie przekręcaj ustnika. Jak nie masz problemów z tymi dwoma kolorami, poćwicz kolory pośrednie między tymi dwoma... codzienne...
Powtórz ćwiczenia stosując te zasady na drugiej i potem na trzeciej oktawie. Druga oktawa jest co najmniej 4 razy trudniejsza, jeśli chodzi o zachowanie koloru, a trzecia jest już bardzo trudna.
Graj ćwiczenia Reicherta każdego dnia, poruszając się pomiędzy kolorami, aby przećwiczyć zmiany. W ten sposób dajesz sobie wybór, jakich kolorów użyć w poszczególnych utworach.
Koncert osoby często odzwierciedla jej osobowość.
|