Czy świeżo upieczony przedszkolak ma sam zakładać kapcie? Czy fakt, że zabiera innym dzieciom zabawki, to problem? A co z rysowaniem, samodzielnym jedzeniem i siusianiem w pieluszkę? Oto są pytania!


Martwisz się, że Twój maluszek nie poradzi sobie sam w przedszkolu? Spokojnie! Wcale nie wszystko musi umieć. W końcu przedszkole jest także po to, by dzieci nabywały w nim nowych umiejętności i ćwiczyły samodzielność. Ważne rzeczy przyjdą z czasem, zobaczysz...

A na razie podpowiemy Ci, co lepiej by było, żeby już umiał, a jakie sprawy mogą jeszcze poczekać. I co robić, jeżeli sobie z czymś ważnym nie radzi. Pamiętaj przy tym, że maluch maluchowi nierówny. Dzieci rozwijają się w różnym tempie, niektórzy przedszkolni debiutanci mają już ponad trzy i pół roku, inni tylko dwa latka i dziewięć miesięcy, a bywają i młodsi. Taka różnica to szmat czasu dla dzieciaczków! Weź więc poprawkę na wiek i tempo rozwoju pociechy. I nie denerwuj się, ale - w razie potrzeby - mądrze działaj.

Rozstaję się z mamą (choć mogę rozpaczać)
Pożegnanie z mamą to nie koniec świata, po kilku godzinach znowu można się do niej mocno przytulić. Na początku września jednak większość maluchów płacze (niektóre nawet z rozpaczą łapią się futryn drzwi albo kurczowo czepiają nogi mamy!), a większość mam ma łzy w oczach. Nie przerażaj się tym - to minie. Panie w przedszkolu wiedzą, w jaki sposób postępować w takich sytuacjach. Wiele zależy również od Ciebie.
Co możesz zrobić? Jeśli dotąd byliście nierozłączni, czas to zmienić. Zanim poślesz malca do przedszkola, zostawiaj go na trochę pod opieką np. dziadków. Dzięki temu zrozumie, że zawsze po niego wracasz. Ty również zyskasz - przywykniesz bowiem do myśli, że dzieckiem zajmuje się ktoś inny, i we wrześniu nie będziesz go żegnać z wypisanym na twarzy przerażeniem (które mogłoby mu się udzielić!).

Samodzielnie jem (zwłaszcza to, co lubię)
Nie można oczywiście oczekiwać od takiego maluszka, że będzie jadł elegancko niczym angielska lady. Ale powinien już jako tako radzić sobie z widelcem, łyżką i kubkiem. A że część obiadu ląduje na bluzeczce czy podłodze? No cóż, to kwestia wprawy.
Co możesz zrobić? Nie karm dziecka. Raczej zachęcaj je do samodzielności, by miało jak najwięcej okazji do ćwiczeń. Nie denerwuj się na malca, gdy pobrudzi ubranko, stół albo podłogę - to naturalne w jego wieku.
Pokaż mu, jak uniknąć kłopotów („Jeśli postawisz kubeczek tutaj, nie strącisz go łokciem”). Zademonstruj, jak należy trzymać widelec i łyżkę. Nie ingeruj jednak, jeśli trzyma sztućce nieprawidłowo, w lewej rączce czy przekłada je z ręki do ręki. To czas eksperymentów. Ważne, żeby próbował i wierzył w swoje siły!

Zaczynam rysować (jednak co jest na rysunku?)
Trzylatki dopiero próbują rysować. Wiedzą już, do czego służą kredki, bazgrzą po kartkach, chlapią farbkami,
a potem z dumą pokazują swe prace mamie i tacie. Na ich rysunkach rzadko jednak można dostrzec coś konkretnego. Maluszek może także jeszcze przez jakiś czas trzymać kredkę nieprawidłowo albo raz w jednej, raz w drugiej rączce.
Co możesz zrobić? Kup dziecku przybory plastyczne. Pozwól mu rysować, co i jak chce, najlepiej na dużych powierzchniach (kartce z dużego bloku, papierze pakowym). Doceniaj jego wysiłek i chowaj jego prace na pamiątkę, aby wiedział, że są dla Ciebie cenne.

Sporo mówię (i rozumiem więcej, niż sądzicie)
Trzylatek zna swoje imię (odpowie na pytanie, jak się nazywa, o ile się nie wstydzi). Mówi o sobie „ja”, czyli: „Jestem głodny”, a nie: „Ania jest głodna”. Rozumie polecenia. Przynosi lalkę lub piłkę, gdy o to poprosisz, nawet jeśli nie pokażesz palcem, o jaką rzecz chodzi. Wskazuje części ciała, zabawki i ich fragmenty (kółka auta, drzwi domku lalek). Zna około tysiąca słów. Powie też wierszyk i zaśpiewa piosenkę.
Tyle teoria. A praktyka? Niektóre dzieci mają duży zasób słów i można z nimi porozmawiać na wiele tematów, inne mówią słabiej. Ale w przedszkolu większość z czasem „się rozgaduje”. Panie mają swoje sposoby i nawet „nieśmiałek”, który nie chce się odzywać, jest wciągany do zajęć i zabaw. Można wręcz powiedzieć, że małomównemu dziecku przedszkole jest szczególnie potrzebne.
Co możesz zrobić? Jak najwięcej rozmawiaj ze swoim szkrabem, nie odgaduj w lot jego myśli. Bawcie się w recytowanie śmiesznych wierszyków, śpiewajcie piosenki. Jeśli malec mówi bardzo mało, całkiem niewyraźnie albo wcale, idź z nim do logopedy.

Katalog tematów » Wychowanie » 3 lata

Re­da­kcja

2022 punkty 177 pochwał 925 pytań

25 cze 2008 Redakcja zadaje pytanie:

Co powinien potrafić 3-latek?

tematy: 3 lata | Rozwój i pielęgnacja Zgłoś nadużycie » Odpowiedz Obserwuj

1 odpowiedź

Najnowsze | Najwięcej pochwał | Kolejność wypowiedzi

25 cze 2008 IBanasikowska pisze:

Umiejętności 3-latka

Zanim przeczytacie poniższe „umiejętności 3-latka”, miejcie na uwadze, że każde dziecko rozwija się we własnym tempie, a więc brak jakiejś umiejętności w tym wieku nie oznacza, że nie pojawi się ona później. - 3-latek potrafi już bawić się z dziećmi, dzielić z nimi i współpracować. - Lubi rozśmieszać innych. - Rozróżnia płcie. - Często upewnia się czy rodzice go kochają, sam też umie okazać miłość. - Uwielbia bawić się w dom i chętnie pomaga w pracach domowych. Wykonuje polecenia dorosłych, a jeśli ma jakiś kłopot, umie o nim opowiedzieć. - Pojawiają się lęki przed ciemnością i samotnością. - Umie już sam jeść, nalać sobie napój z butelki i go wypić- Umie umyć ręce i zęby, skorzystać z toalety. - Potrafi ubrać się i rozebrać, choć wciąż potrzebuje pomocy przy guzikach i zamkach błyskawicznych. - Umie ustać przez chwilę na jednej nodze, poskakać na niej, chodzić na palcach i omijać przeszkody. Urządzenia na placu zabaw nie są dla niego barierą nie do pokonania, podobnie z kopaniem i rzucaniem piłki. Jeździ na trójkołowym rowerze- Próbuje bawić się nożyczkami, umie narysować kwadrat i koło. - Wypowiada krótkie zdania, powtarza proste wierszyki i piosenki, umie powiedzieć jak się nazywa i ile ma lat. Chętnie słucha bajek i coraz lepiej zapamiętuje ich szczegóły.- Zwykle zna już podstawowe kolory i liczy do 3, a także układa proste puzzle. - Umie dokonywać prostych wyborów w oparciu o konsekwencje oraz rozwiązywać proste problemy. - Świat rzeczywisty miesza mu się jeszcze z wyobrażonym, czego nie należy mylić z kłamstwem.

---