Stefan Reczek, Deminutiva polskie. Charakterystyka, rozwój funkcji stylistycznej, „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny” WSP w Rzeszowie, Rzeszów 1968, z. 3 (5), s. 373-386.
Streszczenie artykułu
Zasób form deminutywnych wedle dzisiejszego stanu, przyjmowanego jako końcowy, podzielić można na dwie grupy:
deminutiva sensu stricto,
hipokoristika (spieszczenia) - grupa wtórna do grupy pierwszej.
Podstawowe kategorie znaczeniowe wyrazów, które w języku polskim podlegają deminutywizacji, to rzeczownik, przymiotnik, przysłówek, zaimek, czasownik.
Rzeczownik najpełniej i wszechstronnie podlega obróbce słowotwórczej w zakresie deminutywizacji i spieszczenia. Mamy tu do czynienia z całymi ciągami derywacyjnymi.
Przymiotnik. Szereg przyrostków (np. -eńki, -utki, -uteczki, -uteńki, -uśki, -usieńki) tworzy przymiotniki zdrobniałe lub spieszczone.
Na ogół - mimo przyrostka w wielu wypowiedziach wyraźnie spieszczających - z uwagi na znaczenie przymiotnika, który określa właściwości przedmiotu, zdrobnienia przymiotnika uważać należy za spieszczenia, lecz za deminutywny stosunek słowotwórczy stopniowania tych cech i właściwości.
bieluteńki - `biały do granic możliwości'
Jedynie drogą syntaktyczną może przymiotnik zdrobniały stać się znakiem spieszczenia, które wynika z kontekstu.
Zaimek. Deminutywizacji ulega pewna kategoria zaimków, które treściowo stoją blisko przymiotników. Należą tu:
zaimki wskazujące (takuśki, takusieńki, samiutki, samiusieńki),
zaimki nieokreślone (wszyściutki, każdziutki, żadniutki).
Podobnie ma się sprawa z niektórymi zaimkami przysłówkowymi (takutko, takusieńko, wszędiutko).
Niektóre z zaimków liczebnych - podobnie, zwłaszcza w dawnej polszczyźnie (niewieluczko - XVI w., tyluczko - XVII w., tyleczko - XVIII w.).
Przysłówek - tak podatny na deminutywizację, jak przymiotniki. Podstawowy formant spieszczający to -ko.
Nie ulegają deminutywizacji przysłówki zak. na -nie.
Czasownik bardzo rzadko ulega deminutywizacji, wyłącznie przy szczególnie silnym natężeniu emocjonalnym (np. do dziecka - płakusiać, siusiać, bawiuńciać się).
Przeważnie - twory pochodzące z języka ludowego lub z języka dziecięcego (twory onomatopeiczne).
Zdrobnienia syntaktyczne (np. półbutek, półgębek).
FORMANTY DEMINUTYWNE I ICH TYPOLOGIA SEMAZJOLOGICZNA
FORMANTY O PODSTAWIE -k-
Sufiksy -ek, -ka, -ko:
wyrazy pospolite - np. domek, rączka, uszko
wyrazy pospolite o treści wyrażającej stosunki przestrzenne - np. kolumienka piechoty między krzewami
wyrazy pospolite o znaczeniu obiektywnym, które w połączeniu z przyrostkiem deminutywnym nabierają treści - np. dyrektorek, olbrzymek
imiona chrzestne - np. Franek, Janka
nazwiska pochodne od imion - np. Michałek, Maciejek
nazwiska pochodne od nazw zawodów - np. Ślusarek, Pisarek
nazwy miejscowe i geograficzne - Lwówek, Wólka
Kulminacja dwóch tych przyrostków:
-ek + -ek -eczek - np. domeczek, Franeczek
-ka + -ka -eczka - np. dzieweczka, Janeczka
-ko + -ko -eczko - np. kółeczko
Sufiks -ik:
wyrazy pospolite spieszczone - np. bacik, szewczyk
imiona chrzestne spieszczone - np. Janik, Józik
nazwiska identyczne z takimi formami - np. Janik, Michalik (twory ludowo-patronimiczne, częste w nazwiskach pochodzenia ludowego)
nazwiska od nazw zawodów - np. Kowalik, Wojaczyk
Sufiks -czyk ( -ik) - powstał na zasadzie absorpcji z formacji na -ec:
wyrazy pospolite, zwł. Zawodowe - np. chłopczyk, pisarczyk
nazwiska od imion chrzestnych patronim. - np. Janczyk, Franczyk
nazwiska odzawodowe - np. Młynarczyk, Kowalczyk
Dalsza derywacja:
-ik + -ek -iczek - np. stoliczek, Karliczek, Janiczek
Sufiks -ak (orientacja północnopolska):
wyrazy pospolite oznaczające potomstwo - np. kociak, psiak
wyrazy pospolite na tej samej zasadzie wykazujące związki osoby z przedmiotem oznaczonym w podstawie słowotwórczej - np. przedszkolak, rodak, czwartak
dawne imiona spieszczone - np. Sirak, Miłak
nazwiska patronimiczne-ludowe od imion chrzestnych - np. Majchrzak, Antkowiak - oraz nazwiska od in. nazwisk - np. Baraniak, Kaleciak
Dalsza hipokoryzacja - przez dodanie in. przyrostków, np. -ek lub -ik - np. przedszkolaczek, Antkowiaczyk
Sufiks -uk (kresowy, rzadki):
wyrazy pospolite na tej samej zasadzie, co poprzedni - np. psiuk
imiona chrzestne - np. Jasiuk, Ziuk
nazwiska odimienne - np. Jasiuk, Fedorczuk
Sufiks -ec tworzący w przeszłości wyrazy zdrobniałe:
pospolite - np. kawalec, dębiec, słońce
nazwiska od imion chrzestnych - np. Mikulec, Michalec
Sufiks -ica - dawniej zdrobniały, dziś nieproduktywny w tym zakresie:
pospolite - dziewica, studnica, kaplica
nazwy miejscowe - Wolica, Wiślica
Sufiks -ic (patronim.):
pospolite - dziedzic, rodzic, doktorowic
imiona własne - Maciejowic, Racławic
nazwiska - zmiana -ic, -owic na -icz, -owicz pod wpływem ruskim - Kmicic, Marianowicz, Wołowicz, Klonowic, Kondolewicz
nazwiska stylistycznie charakteryzujące się w komedii oświecenia - Repertowicz, Raptusiewicz
wyrazy pospolite oznaczające związki z desygnatem tem. słowotwórczego, żartobliwe, nie deminutywne - karierowicz, quizowicz
FORMANTY O PODSTAWIE -ch-
Sufiks -ch, -cha:
spieszczone formy od dawnych imion 2-członowych, skróconych - Stach, Jach, Zocha
Sufiks -sz, -osz, -usz - wyabstrahowany
formy spieszczone dawnych imion - Bronisz, Miłosz, Matusz
Dalsze (rozszerzone) formanty (ogarniające również wyrazy pospolite):
-iszek - braciszek, Broniszek
-aszek - wujaszek, Staszek
-uszek - kwiatuszek, Januszek, kaczuszka, Maruszka, serduszko
-oszek - chleboszek
-yszek - kamyszek
INNE SUFIKSY
Sufiks -ę (gramat.):
nazwy istot niedorosłych - cielę, kurzę
nazwy potomków - baranię
zdrobnienia pogardliwe - prościę
Dalsze stadium spieszczenia:
-ko - cielątko, dziewczątko
a dalej: -czko - dziewcząteczko.
Sufiks -ączko:
ramiączko
Sufiks -eńko, -eńka:
serdeńko, babuleńka
Sufiks -etko:
poletko
Sufiks -ułka:
rzeczułka
Sufiks -yczka:
twarzyczka
Sufiks -iczko:
weseliczko
Sufiks -ina - często z odcieniem politowania, pogardy:
chłopczyna, psina
Sufiks -uchna:
córuchna, Eluchna
Sufiks -uś, -usia:
mamusia, Elżusia, dziadziuś, Józuś
Sufiks -cha:
Zocha
Sufiks -o:
Franio, ocio, usio
Sufiks -a:
Tecia, ciocia
Sufiks -iś, -yś:
gołębiś, Gabryś
Sufiks -ś, -sia:
Jaś, Staś, byś, Marysia
Sufiks -osia:
gosposia
Sufiks -ul, -ula, -ulo:
tatul, matula, tatulo
Sufiks -oś:
Miłoś
Sufiks -aś:
kuraś, Jędraś
Sufiks -uń:
tatuń
Sufiks -unia, -unio:
babunia, Jadziunia, tatunio, Funio
Sufiks -as:
Jędras, chłoptas
SUFIKSY PRZYMIOTNIKOWE I PRZYSŁÓWKOWE
Sufiks -eńki:
maleńki, stareńki
Sufiks -enieńki:
malenieńki
Sufiks -uni:
maluni
Sufiks -usi:
malusi
Sufiks -usieńki:
malusieńki
Sufiks -utki:
malutki
Sufiks -uteczki:
maluteczki
Sufiks -utuchny:
malutuchny
Sufiks -uty:
maluty
Sufiks -utenieczki:
malutenieczki
Sufiks -ućki:
malućki
Sufiks -uczki:
maluczki, bieluczki
Sufiks -uśki:
maluśki, nieluśki
Sufiks -ylki:
jednylki `jednakowy'
Sufiks -uchny:
maluchny